Οι ελάχιστοι Ελληνες που έχουν απομείνει να φυλάνε Θερμοπύλες στα ακριτικά νησιά, εκτός από όλες τις άλλες κραυγαλέες ελλείψεις που αντιμετωπίζουν, υποχρεώνονται να καταναλώνουν νερό από πεπαλαιωμένες δεξαμενές, οι οποίες αποτελούν πλέον εστίες μικροοργανισμών.
Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγουν οι αναλύσεις των δειγμάτων που συνέλεξε το Ινστιτούτο Θαλάσσιας και Περιβαλλοντικής Ερευνας Αιγαίου «Αρχιπέλαγος» από τα νησιά: Φούρνοι, Αγαθονήσι, Αγιος Μηνάς, Αρκοί και Μαράθι. Από τη δειγματοληψία προέκυψε ότι το πόσιμο νερό και στα πέντε νησιά περιέχει ποσότητες βακτηρίων Ι. Coli, οι οποίες είναι αρκετά μεγαλύτερες από τα επιτρεπόμενα όρια. Το μόνο παρήγορο γεγονός είναι ότι από τις χημικές αναλύσεις δεν προέκυψαν ανησυχητικές συγκεντρώσεις καρκινογόνων ουσιών.
Υδροδότηση
Ο διευθυντής του Ινστιτούτου, Θοδωρής Τσιμπίδης, επισημαίνει ότι το πρόβλημα οφείλεται αποκλειστικά στις δεξαμενές στις οποίες συγκεντρώνεται το πόσιμο νερό.
«Η βροχόπτωση στα συγκεκριμένα νησιά περιορίζεται συνήθως στην περίοδο από τον Νοέμβριο μέχρι τον Απρίλιο.
Για να καλυφθούν, λοιπόν, οι ανάγκες υδροδότησης είναι απαραίτητη η χρήση δεξαμενών. Το κακό είναι ότι αυτές οι δεξαμενές είναι παντελώς ακατάλληλες».
Οπως εξηγεί, οι τσιμεντένιες και μεταλλικές δεξαμενές που χρησιμοποιούνται εδώ και δεκαετίες, δεν μπορούν να κρατήσουν το νερό στη θερμοκρασία που χρειάζεται για να μην αναπτυχθούν βλαβεροί μικροοργανισμοί. «Ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες οι δεξαμενές είναι συνεχώς εκτεθειμένες στον ήλιο σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Οταν η θερμοκρασία του νερού φτάνει στους 28 βαθμούς Κελσίου, είναι επόμενο να αναπτυχθούν μικροοργανισμοί», εξηγεί.
Το κακό, σημειώνει ο κ. Τσιμπίδης, είναι ότι, λόγω της απόστασης και της έλλειψης καλού συγκοινωνιακού δικτύου, οι κάτοικοι των νησιών πίνουν εμφιαλωμένο νερό, το οποίο μπορεί να είναι και αυτό ακατάλληλο για την υγεία τους.
Οπως διευκρινίζει «η θερμοκρασία του εμφιαλωμένου νερού δεν πρέπει να ξεπερνά τους 18 βαθμούς. Για να φτάσουν στα ψυγεία των κατοίκων αυτών των πέντε νησιών, όμως, τα μπουκάλια βρίσκονται για μεγάλο χρονικό διάστημα είτε σε αποθήκες, είτε στα γκαράζ των πλοίων και σε συνθήκες που κανένας δεν ξέρει αν είναι οι κατάλληλες για να διατηρηθούν στη σωστή θερμοκρασία».
Η λύση του προβλήματος, εκτιμά ο κ. Τσιμπίδης, μπορεί να δοθεί με σχετικά μικρό οικονομικό κόστος και παράλληλα θα προσφέρει τεράστια βοήθεια στους ακρίτες των μικρών νησιών του Ανατολικού Αιγαίου. «Για να δημιουργηθεί ένα αξιοπρεπές δίκτυο ύδρευσης, χρειάζεται να γίνουν δύο απλά πράγματα. Το πρώτο είναι να τοποθετηθούν δεξαμενές οι οποίες θα είναι κατασκευασμένες με εγκεκριμένα υλικά.
Οι δεξαμενές αυτές δεν θα πρέπει να παραμένουν εκτεθειμένες στον ήλιο και για τον λόγο αυτό καλό θα είναι να τοποθετηθούν μέσα στο έδαφος, ώστε να μην αυξάνεται η θερμοκρασία του νερού. Θα πρέπει ίσως να σκεφτούμε τον τρόπο με τον οποίο οι Ιταλοί έφτιαξαν στα Δωδεκάνησα ένα σύστημα ύδρευσης που είναι καλό ακόμα και μέχρι σήμερα», καταλήγει.
Το αμέσως προσεχές διάστημα οι επιστήμονες του Ινστιτούτου θα συνεχίσουν τις μετρήσεις για την ποιότητα του νερού και στα μεγαλύτερα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, ενώ σχεδιάζουν να κάνουν κάτι αντίστοιχο και στις Κυκλάδες
