Καταρρέει η προπαγάνδα του Κιέβου
Νέο βίντεο, το οποίο όλα τα δυτικά ΜΜΕ προσπαθούν να το «αποφύγουν» και να μην το δημοσιεύσουν, ήρθε στο φως της δημοσιότητας με την έγκυο που υποτίθεται χτυπήθηκε στη Μαριούπολη, της οποίας οι φωτογραφίες έκαναν τον γύρω του κόσμου.
Οι φωτογραφίες της έγιναν viral κατόπιν κατάλληλη δυτικής προώθησης με το κατάλληλο «περιτύλιγμα» περί «ρωσικής βαρβαρότητας» και προκάλεσαν διεθνή σάλο κατά της Ρωσίας γιατί ως γνωστόν ο κόσμος πιστεύει ότι του λένε καθώς δεν διαθέτει την κριτική ικανότητα να καταλάβει βασικά πράγματα (όχι μόνο στους πολέμους αλλά γενικώς σε όλη την ειδησεογραφία).
Σύμφωνα με την μετάφραση της συνέντευξης, που δημοσιεύτηκε μέσω Telegram, η Mariana Vishegirskaya υποστηρίζει ότι δεν έγινε αεροπορική επιδρομή στο νοσοκομείο όπου βρισκόταν, αλλά πιστεύει ότι «χτυπήθηκε από οβίδες».
Ήδη αυτό εκθέτει την ταχύτητα των δυτικών ΜΜΕ να το αποδώσουν σε ρωσική αεροπορική επιδρομή χωρίς αποδείξεις όπως αποδεικνύεται, δείχνει πως δεν είναι αξιόπιστα και προφανώς ούτε έγκυρα.
«Το όνομά μου είναι Μαριάννα Βισεγκίρσκαγια και πριν τον πόλεμο ζούσα στο Ν
Η Mariana εμφανίστηκε σε ρωσικά μέσα μαζικής ενημέρωσης όπου επιβεβαίωσε την ρωσική εκδοχή της του τι συνέβει, αφού ήταν από τους αμάχους που εκκενώθηκαν στη Ρωσία είτε σε περιοχή του Ντονέτσκ που ελέγχεται από τους ρωσόφωνους.
«Ο βομβαρδισμός έγινε στις 9 Μαρτίου, στο νοσοκομείο νούμερο 3 στη Μαριούπολη» είχε δηλώσει σε συνέντευξή της στον Guardian. «Ήμασταν ξαπλωμένοι στους θαλάμους όταν τζάμια, θραύσματα, παράθυρα και τοίχοι πετάχτηκαν», περιέγραψε.
Η Ρωσία αναφέρει πως είχε εκκενωθεί το μαιευτήριο από τις 28 Φεβρουαρίου. Η εκκένωση άρχισε στις 24 και 4 μέρες μετά ολοκληρώθηκε.
Οι Ρώσοι επιμένουν ότι από την 1 Μαρτίου στο μαιευτήριο είχαν εγκατασταθεί μονάδες από τους νεοναζί των ταγμάτων του Αζόφ.
«Το όνομά μου είναι Μαριάννα Βισεγκίρσκαγια και πριν τον πόλεμο ζούσα στο Ντόνετσκ. Μετά γνώρισα τον σύζυγό μου και αποφασίσαμε να παντρευτούμε.
Έτσι βρέθηκα στη Μαριούπολη το 2020, λίγο πριν την καραντίνα.
Όταν άρχισε ο πόλεμος, η πλειοψηφία του κόσμου νόμιζε ότι παρόλο που είναι τρομακτικό, δεν θα μας συμβεί κάτι τρομερό και θα το ξεπεράσουμε.
Όταν άρχισε η κλιμάκωση του πολέμου, οι άνθρωποι άρχισαν να πανικοβάλλονται, αλλά δεν μπορούσε κανείς να φύγει, δεν σου το επέτρεπαν. Η σύζυγός ενός φίλου του άνδρα μου προσπάθησε να φύγει αλλά έπεσε πάνω σε νάρκη.
Στις 6 Μαρτίου αποφασίσαμε ότι έπρεπε να πάω στο μαιευτήριο για να γεννήσω. Πήγαμε στην πτέρυγα 3.
Κάποια στιγμή ήρθαν Ουκρανοί στρατιώτες και απαίτησαν απ’ όλους να φύγουν. Είπαν πως θα έρθουν και άλλοι στρατιώτες σύντομα και θα μετατρέψουν το νοσοκομείο σε πολεμική τους βάση επειδή το νοσοκομείο είχε ηλιακές γεννήτριες.
Όλες οι ετοιμόγεννες μεταφέρθηκαν σε μια πτέρυγα που είχε μόνο μια μικρή γεννήτρια που χρησιμοποιούσαν για κύκλωμα εξωσωματικής οξυγόνωσης της κυκλοφορίας. Οι σύζυγοι των γυναικών έμεναν στο ισόγειο και έστησαν στο δρόμο μια πρόχειρη κουζίνα για να ετοιμάζουν οι ίδιοι φαγητό για εμάς.
Οι Ουκρανοί στρατιώτες δε βοήθησαν σε τίποτα. Ήρθαν μόνο μια φορά για να ζητήσουν φαγητό. Τους είπαν πως το φαγητό είναι για τις γυναίκες που περιμένουν να γεννήσουν ή έχουν γεννήσει ήδη, πως μπορούν να ζητάνε φαγητό; Αυτοί είπαν πως έχουν να φάνε για μέρες και πήραν το φαγητό λέγοντας «μπορείτε να μαγειρέψετε άλλο».
Πριν γίνει η έκρηξη όλα ήταν ήρεμα, ήταν 9 Μαρτίου και το προηγούμενο βράδυ είχαμε κοιμηθεί ήσυχα, δεν ακούγαμε πυροβολισμούς. Στις 9 Μαρτίου, όταν μιλούσαμε για το κοινωνικό πρόγραμμα μητρότητας στο νοσοκομείο, τότε ακούσαμε μια μεγάλη έκρηξη και έριξα ένα πάπλωμα πάνω μου. Μετά ακούσαμε και μια δεύτερη έκρηξη και βρέθηκα χτυπημένη με γυαλιά. Είχα επιφανειακά κοψίματα στη μύτη μου, πάνω από τα χείλη μου και στο μέτωπό μου, τίποτα σοβαρό όμως.
Αμέσως πήγαμε στο ισόγειο και συζητάγαμε για το αν ήταν αεροπορική επιδρομή. Μας είπαν ότι ήταν όντως αεροπορική επιδρομή, αλλά ούτε εμείς, ούτε αυτοί είχαμε ακούσει αεροπλάνα.
Μας είπαν τέλος πάντων ότι ήταν βομβαρδισμός. Μετά τις δύο πρώτες εκρήξεις δεν ακούσαμε άλλη έκρηξη.
Καθίσαμε λίγο ακόμα στο ισόγειο για να σιγουρευτούμε ότι δεν θα γίνει άλλη έκρηξη και αμέσως μετά ήρθαν Ουκρανοί στρατιώτες και είπαν πως ήταν έτοιμοι να μας βοηθήσουν να διαφύγουμε.
Σε εμένα είπαν να φύγω τελευταία γιατί δεν είχα κάτι σοβαρό και το αίμα που έτρεχε από το μετωπό μου θα σταματούσε σε λίγο. Έμεινα εκεί για περίπου 15 λεπτά, κοίταξα από το παράθυρο και μετά καθώς γύρισα το κεφάλι μου και είδα μπροστά μου έναν στρατιώτη με κράνος και μετά παρατήρησα ότι κρατούσε κάτι στα χέρια του. Αμέσως κατάλαβα ότι με βιντεοσκοπούσε.
Του ζήτησα να σταματήσει να με τραβάει με την κάμερα καθώς προφανώς δεν ήταν καλή στιγμή για κάτι τέτοιο. Ποιο ήταν το νόημα; Μου είπε «οκ» και έφυγε.
Μετά όμως καθώς κατεβαίναμε από τον πρώτο όροφο, είδαμε έναν ρεπόρτερ. Ήταν ο ίδιος και άρχισε να με τραβάει με την κάμερα ξανά. Και άλλοι άνθρωποι του είπαν να σταματήσει να το κάνει, αλλά μας αγνόησε όλους. Του το ξαναζητήσαμε αργότερα και έφυγε.
Ο σύζυγός μου τους παρατήρησε καλύτερα γιατί επέστρεψαν την επόμενη ημέρα. Μου είπε πως ήταν από το πρακτορείο ειδήσεων Associated press. Μιλούσαν ρωσικά, είχαν στρατιωτικά κράνη και κάτι γραμμένο στο στήθος τους, δεν θυμάμαι τι.
Οι δημοσιογράφοι ήταν εκεί από την αρχή γιατί όταν είδα αργότερα που ηρέμησα τις φωτογραφίες κατάλαβα ακριβώς τι συνέβαινε. Ισχυρίστηκαν πως ήμουν ξαπλωμένη κάτω από το πάπλωμα με διαφορετικά ρούχα, αλλά αυτή δεν ήμουν εγώ, ήταν η γυναίκα που πέθανε. Την πήραν πρώτη γιατί ήταν σε κρίσιμη κατάσταση και στο τέλος δεν κατάφεραν να σώσουν ούτε το παιδί της. Ο άνδρας της ήρθε μετά κλαίγοντας γονατιστός. Έμεινε χωρίς οικογένεια, χωρίς τίποτα. Δεν ήμουν λοιπόν εγώ, ήταν αυτό το κορίτσι. Δεν με έβαλαν να αλλάξω ρούχα, ούτε μου έβαλαν make up.
Απ’ ότι κατάλαβα οι δημοσιογράφοι ήταν εκεί από την αρχή γιατί χρειάστηκαν 2-3 λεπτά να κατέβουμε κάτω στο ισόγειο και μετά ας πούμε ότι κάτσαμε εκεί για 10 λεπτά, άρα συνολικά περίπου 12 λεπτά. Η κοπέλα που πέθανε βγήκε πρώτη με φορείο. Με το που βγήκε άρχισαν να την παίρνουν φωτογραφίες. Αυτό σημαίνει ότι ήταν ήδη εκεί από πριν. Αυτό πιστεύω.
Μεταφερθήκαμε αμέσως σε ένα άλλο νοσοκομείο και την άλλη μέρα αφού γέννησα με καισαρική, με επισκέφθηκαν και είπα στο σύζυγό μου ότι αυτοί ήταν οι άνδρες που με μαγνητοσκοπούσαν με κάμερες. Αυτός μου είπε «Πότε; Τι; Που;», του εξήγησα τι συνέβη. Με ρώτησαν αν έγινε αεροπορική επιδρομή και εγώ τους είπα «όχι, κανένας μας ακόμα και οι άνθρωποι που ήταν έξω στους δρόμους δεν άκουσαν ποτέ αεροπλάνα».
Όταν αργότερα κατάφερα να δω στο ίντερνετ αυτές τις συνεντεύξεις, το σημείο που είπαμε ότι δεν ακούσαμε αεροπλάνα, δεν υπήρχε πουθενά. Βρήκα τα πάντα εκτός από αυτή τη συνέντευξη».
.jpg)
