Σ’ ευχαριστώ δια το ηλεκτρονικό σου μήνυμα σχετικά με την μη κοινωνία υπό Ορθοδόξου ιερέως συνανθρώπου μας Ρωμαιοκαθολικού στο δόγμα και την μη χορήγησι αδείας να προσευχηθή σε Ορθόδοξο Ναό Μουσουλμάνα και μη ανάγνωσι ευχής σ’αυτήν.
Στο πρώτο ερώτημα σου απαντώ, ότι ορθώς έπραξε ο ιερέας . Διότι εφ’ όσον ο άνθρωπος δεν ανήκει στην Ορθόξοξη Εκκλησία μας, ΔΕΝ επιτρέπεται να τον κοινωνήσουμε, σεβόμενοι την πίστιν του. Άλλα πιστεύει αυτός, άλλα η Εκκλησία μας.
Ο Ρωμαιοκαθολικός άνθρωπος ευρίσκεται εκτός του Σώματος της Εκκλησίας. Άρα είναι αδύνατον να κοινωνήση. Όμως εφ’όσον δεν είναι φανατικός Ρωμαιοκαθολικός και θέλει να γίνη Ορθόδοξος, μπορεί αυτό να το πραγματοποιήση. Διάβασε και την σχετικήν Επιστολή μου της 22-08-2014 προς τον κύριο Σπυρίδωνα.., ως και την προγενέστερη σχετικήν Εγκύκλιος μου .προς τους αιδ. Εφημερίους της Μητροπόλεως, τα οποία είναι ανηρτημένα στην ιστοσελίδα μας.
Δια το δεύτερον ερώτημα σου γνωρίζω, ότι θα μπορούσε από τον Ορθόδοξο ιερέα στην Μουσουλμάνα να επιτραπή να προσευχηθή εντός του χριστιανικού Ναού, εφ’ όσον το ήθελε και σφοδρώς μάλιστα επιθυμούσε, και να κάνη ο ιερέας γι’ αυτήν μια προσευχή για την σωτηρία της. Άλλωστε η Εκκλησία μας έχει Κατηχουμένους, οι οποίοι εισέρχονται ελευθέρως εις τον Ναόν και δια τους οποίους σε κάθε Λειτουργία ο ιερέας ιδιαίτερα προσεύχεται. Επίσης ο ιερέας διαβάζει στο αβάπτιστο παιδί ευχή, την ογδόην ημέραν από της γεννήσεώς του, επί τη ονοματοδοσία, εκκλησιάζει (σαραντίζει ) τα αβάπτιστα παιδιά κ.λ.π.
† Ο Μητροπολίτης Ηλείας ΓΕΡΜΑΝΟΣ