Αυστηρή επιστολή προς την Ι. Κοινότητα του Αγ. Όρους διά της Ιεράς Επιστασίας σχετικά με την Προεδρία του Δημάρχου Θεσσαλονίκης κ. Γιάννη Μπουτάρη στο Ίδρυμα της Αγιορειτικής Εστίας σε συνάρτηση με την διοργάνωση της παρέλασης των ομοφυλοφίλων, απέστειλε ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ. Μιλάει για συντονισμένη ενέργεια σε συνδυασμό και με την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης στα «ομόφυλα ζευγάρια». Σημειώνει πως "γιά το σύνολο των Αγίων Πατέρων η ομοφυλοφιλία είναι το πιο σιχαμερό και ακάθαρτο αμάρτημα". Τέλος ζητάει από τους Αγιορείτες να προβούν άμεσα "στις δέουσες νομικές ενέργειες να απομακρυνθεί από Πρόεδρος της Αγιορειτικής Εστίας ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης και να του απαγορευθεί διά βίου η είσοδος στο Αγιώνυμο Όρος"...
«Ου πας ο λέγων μοι, Κύριε Κύριε, εισελεύσεται εις την βασιλείαν των ουρανών, αλλ' ο ποιών το θέλημα του πατρός μου του εν τοις ουρανοίς. 22 πολλοί ερούσίν μοι εν εκείνη τη ημέρα, Κύριε Κύριε, ου τω σω ονόματι προεφητεύσαμεν, και τω σω ονόματι δαιμόνια εξεβάλομεν, και τω σω ονόματι δυνάμεις πολλάς ε-ποιήσαμεν; 23 και τότε ομολογήσω αυτοίς ότι Ουδέποτε έγνων υμάς· αποχωρείτε απ' εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν.» (Ματθ. ζ 21-23).
Πανοσιολογιώτατοι και Οσιολογιώτατοι Πατέρες και Αδελφοί,
Φιλαδέλφως και αγαπητικώς προάγομαι να απευθυνθώ προς τις Σεπτές Πανοσιολογιότητες και Οσιολογιότητες Σας για να καταθέσω τον βαθύτατο παραπικρασμό μου και για να προσυπογράψω την από 13/5/2015 επιστολή προς Σας της «Συνάξεως Ορθοδόξων Κληρικών και Μοναχών» και για να διαμαρτυρηθώ σαν έσχατο μέλος της Εκκλησίας του Χριστού για την συνέργειά Σας διά της ανοχής Σας όπως θα τεκμηριώσω στο ειδεχθέστατο έγκλημα που διαπράττεται από τον σημερινό τραγικό και εκπεσμένο κόσμο μας με τη θεσμοθέτηση του κακουργήματος της παρά φύσι ασέλγειας που ανατρέπει την ανθρωπίνη φυσιολογία και την ορθόδοξη χριστιανική οντολογία καθώς και τον νομικό μας πολιτισμό και εγκαθιδρύει σαν θεσμό δικαίου την αντιαισθητική και άτεχνη και αφύσικη και φθοροποιό για την σωματική και ψυχική ακεραιότητα και υγιεία του ανθρωπίνου προσώπου απόπειρα μιμήσεως του ετέρου φύλου, που αποτελεί το σαπρό κοσμοείδωλο και την πρακτική της κατεγνωσμένης από τον Θείο Νόμο (Γεν. ιγ΄ 13, Λευ. κ΄13, Ρωμ. α΄26-27, Α΄Κορ. ς΄ 6-9) και το Κανονικό μας Δίκαιο (Ι. Κανόνες Ζ΄ και ΞΒ΄ του Μ. Βασιλείου επικυρωθέντες ωρισμένως από τον Β΄ Κανόνα της αγίας ς΄ Οικουμενικής Συνόδου, Δ΄ Γρηγορίου Νύσσης επικυρωθέντος ωσαύτως από τον μνημονευόμενο Κανόνα της ς΄ Οικουμ. Συνόδου και ιη΄ αγ. Ιωάννου Νηστευτού) ομοφυλοφιλίας.
Σύμφωνα προς το ανακοινωθέν της Αγιορειτικής Εστίας της 15/5/2015 «Το νέο Δ.Σ. της πενταετίας 2015-2020 συγκροτήθηκε σε σώμα ως εξής: Πρόεδρος ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης κ. Γιάννης Μπουτάρης, επίτιμος Πρόεδρος ο εκάστοτε Πρωτεπιστάτης της Ι. Κοινότητος του Αγίου Όρους, Α΄ Αντιπρόεδρος ο Ιερομόναχος Νικόδημος Λαυριώτης, Μέλη Αρχιμ. Μεθόδιος, Ηγούμενος Ι. Μονής Χιλανδαρίου, Μοναχός Συμεών Διονυσιάτης κλπ». Ευχερώς αντιλαμβάνεσθε ότι η ουσιαστική παρουσία στην Αγιορειτική Εστία σαν Προέδρου του Δημάρχου Θεσσαλονίκης κ. Γιάννη Μπουτάρη και η μετ’ αυτού συνέργεια των αγαπητών Πατέρων και Αδελφών ως εκπροσώπων του αγιωνύμου Όρους εγείρει τεράστιο θέμα για Σας εκ του οποίου δεν μπορείτε να υπεκφύγετε με οποιαδήποτε δικαιολογία και επίκληση νομικών λόγων και από το οποίο διακινδυνεύετε την σωτηρία Σας και την κατά Θεόν επιτυχημένη έκβαση της Μοναχικής Σας αγωνιστικής πορείας.
Δεν διαλανθάνει της αντιλήψεως Σας ότι ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης κ. Γ. Μπουτάρης επί 4η ήδη φορά συνδιοργανώνει στην Αγιοτόκο Θεσσαλονίκη το βδέλυγμα της ανατροπής της ανθρώπινης οντολογίας και φυσιολογίας, τον «κολοφώνα» των αμαρτημάτων, όπως θεολογικώς αναφέρεται και παρέχει τον τρόπο και τον χώρο στο βύθιο και ειδεχθές αυτό κακούργημα σε βάρος του κατ’ εικόνα Θεού δημιουργηθέντος τιμιωτάτου ανθρωπίνου προσώπου να κορυβαντιά και να υπερηφανεύεται με το πρόσχημα της άναγνωρίσεως της δήθεν «διαφορετικότητας» η οποία συνίσταται στο γεγονός της εκχυδαισμένης ανατροπής της ανθρώπινης οντολογίας και φυσιολογίας και της αναγόρευσης της παράχρησης των σωματικών οργάνων σαν δήθεν απελευθέρωσης από την «συστημική» ανθρωπολογία και τα «δεσμά» της ταυτότητας του φύλου.
Διερωτώμαι, Πανοσιολογιώτατοι και Οσιολογιώτατοι Πατέρες και Αδελφοί δεν αισθάνεσθε έλεγχο συνειδήσεως συνεργαζόμενοι για οποιονδήποτε σκοπό, όχι με ένα συμπαθέστατο αμαρτωλό συνάνθρωπό μας, όπως όλοι είμαστε, αλλά με έναν ο οποίος προωθεί και προάγει με την θεσμική του ιδιότητα και τον λόγο του την ανατροπή της ανθρωπίνης φυσιολογίας και οντολογίας, υπερασπιζόμενος δήθεν τα ανθρώπινα δικαιώματα και αντιστρατευόμενος στον άφθιτο Νόμο του Παναγίου Θεού;
Διερωτώμαι πάλι για ποιούς λόγους εξήλθατε από τον κόσμο Πατέρες και Αδελφοί για να επανεισέλθετε κατά τον τρόπον της πεσμένης μας φύσεως σε αυτόν φέροντες το Μέγα και Αγγελικό σχήμα; Ασφαλώς γνωρίζετε ότι η σωτηρία δεν πηγάζει από τον τόπο αλλά από τον τρόπο και δεν πιστεύω ότι παραβλέπονται από την ασκητική Σας προσπάθεια οι μέχρι αίματος και μαρτυρίου ευκλεείς αγώνες των Θεοφόρων Πατέρων μας για την διακράτηση της Θείας αληθείας, του Παναγίου θελήματος και των σωτηρίων θείων εντολών του ζώντος Θεού.
Διερωτώμαι πάλι για ποιούς λόγους εξήλθατε από τον κόσμο Πατέρες και Αδελφοί για να επανεισέλθετε κατά τον τρόπον της πεσμένης μας φύσεως σε αυτόν φέροντες το Μέγα και Αγγελικό σχήμα; Ασφαλώς γνωρίζετε ότι η σωτηρία δεν πηγάζει από τον τόπο αλλά από τον τρόπο και δεν πιστεύω ότι παραβλέπονται από την ασκητική Σας προσπάθεια οι μέχρι αίματος και μαρτυρίου ευκλεείς αγώνες των Θεοφόρων Πατέρων μας για την διακράτηση της Θείας αληθείας, του Παναγίου θελήματος και των σωτηρίων θείων εντολών του ζώντος Θεού.
Τι θα πείτε στον χρυσορρήμονα Άγιο Ιωάννη που αποκαλεί το έγκλημα της ομοφυλοφιλίας «κολοφώνα» της αμαρτίας, όπως προανέφερα (Προς τους πολεμούντας τοις επί το μονάζειν εισάγουσι 3,8,PG 360-361) όταν ανέχεσθε σαν Πρόεδρο της Αγιορετικής Εστίας και συνεργάζεσθε με τον κ. Δήμαρχο Θεσσαλονίκης που προωθεί με την θεσμική του ιδιότητα και τον λόγον του αυτή την τραγική ψυχοπαθολογική εκτροπή του ανθρωπίνου προσώπου;
Αγαπητοί Πατέρες και Αδελφοί, μη νομίζετε ότι οι σχετικές ενέργειες του κ. Δημάρχου και άλλων ομοιδεατών του είναι απλώς «φολκλορικού χαρακτήρος άνευ σημασίας και επιπτώσεων» όπως γνωστός σχολιαστής έγραψε στον ημερήσιο τύπο της 9/6/2015 ισχυριζόμενος πονηρά ότι δήθεν ο Παναγιώτατος άγιος Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμος προωθεί το θέμα με την αρνητική διαφήμιση που του κάνει γιατί όλες αυτές οι ενέργειες δημιουργούν το κατάλληλο κλίμα για την άλωση της πνευματικής μας ταυτότητος και την θεσμοθέτηση από την Πολιτεία της ανατροπής της ανθρώπινης οντολογίας.
Ήδη ο επί της Δικαιοσύνης αρμόδιος Υπουργός ανήρτησε στην «Διαύγεια» το νομοσχέδιο του αίσχους για να το καταστήση Κανόνα δικαίου της Ελληνικής Πολιτείας, το τραγικό αυτό τερατούργημα για την επέκταση του λεγομένου συμφώνου συμβίωσης στα λεγόμενα «ομόφυλα ζευγάρια» που είχε καταρτίσει η Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή στην οποία μετείχε.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία, σαν Σώμα Χριστού, είναι το ιατρείο των ψυχικών και σωματικών παθών και η χώρα των μεταποιουμένων αμαρτωλών, και όχι των σατανικώς και αμετανοήτως εμμενόντων στην διαστροφή της αληθείας και της ανθρωπίνης αξιοπρεπείας και οντολογίας.
Διαχρονικά, η Εκκλησία του Αγίου Τριαδικού Θεού, αγωνιζομένη επί της Γης, στηλιτεύει την πολυποίκιλη τραγικότητα της ειδεχθούς αμαρτίας, ως αποκοπής και σχάσης από την κοινωνία με τον Ζώντα Θεό, τον Δημιουργό της ζωής, και όχι τον αμαρτωλό άνθρωπο, τον οποίο περιθάλπει διά των ευχών και των ιερών μυστηρίων της και περιβάλλει με άφατη στοργή και συμπάθεια, εφαρμόζοντας κατά περίπτωση και την οικονομία, μέσω της οποίας ρυθμίζει την επιστροφή και ανάνηψί του.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία σέβεται την προσωπική και ιδιωτική ζωή κάθε προσώπου, ως υπεύθυνη ελεύθερη επιλογή. Δεν έχει πρόθεση ούτε να επέμβει ρατσιστικά, ούτε να αναστείλει δικαιώματα και ελευθερίες.
Η απενοχοποίηση, όμως, του εγκλήματος της ανατροπής της ανθρωπίνης οντολογίας και φυσιολογίας, με την θεσμική αναγνώριση των αισχίστων παθών της ομοφυλοφιλίας σήμερα, της παιδοφιλίας αύριο (βλ. Ολλανδία) και της κτηνοβασίας μεθαύριο (βλ. Γερμανία), αποτελεί ασύγγνωστο και τερατώδες κακούργημα εις βάρος του αιωνίου Θεού και του ανθρωπίνου προσώπου, το οποίο εξισώνεται πλήρως με την ύβρη των Σοδόμων και Γομμόρων.
Η απενοχοποίηση, όμως, του εγκλήματος της ανατροπής της ανθρωπίνης οντολογίας και φυσιολογίας, με την θεσμική αναγνώριση των αισχίστων παθών της ομοφυλοφιλίας σήμερα, της παιδοφιλίας αύριο (βλ. Ολλανδία) και της κτηνοβασίας μεθαύριο (βλ. Γερμανία), αποτελεί ασύγγνωστο και τερατώδες κακούργημα εις βάρος του αιωνίου Θεού και του ανθρωπίνου προσώπου, το οποίο εξισώνεται πλήρως με την ύβρη των Σοδόμων και Γομμόρων.
Η αθώωση, υποστήριξη και παρουσίαση των αισχρών και ατίμων παθών ως δήθεν φυσιολογικής καταστάσεως και ως απλής διαφορετικότητος προσκρούει στην πανανθρώπινη συνείδηση, η οποία ανά τους αιώνες γνωρίζει ως φυσιολογική σεξουαλική συμπεριφορά τις σχέσεις ανάμεσα στον άνδρα και την γυναίκα, στο άρσεν και το θήλυ που εντός του μεγάλου μυστηρίου του γάμου αποβαίνει συνδημιουργός της ζωής με τον Πανάγιο Θεό. Αυτή είναι η ανθρώπινη φυσιολογία και οντολογία. Κάθε άλλη σχέση ανατρέπει την ανθρώπινη οντολογία, ως παρά φύσιν εκτροπή, η οποία δεν παρατηρείται ούτε και στα ζώα, παρά τα κατασκευασθέντα «ντοκυμαντέρς» του Σιωνιστικού συστήματος.Ιδιαίτερα η Αγία Γραφή, που εκφράζει το θέλημα του Θεού, του Δημιουργού του ανθρώπου και σοφού Γνώστη της ανθρωπίνης φύσεως, καταδικάζει την ομοφυλοφιλία ως πάθος, ατιμία και ασχημοσύνη, το οποίο τιμωρήθηκε αυστηρά με φωτιά και θειάφι στην πόλη των Σοδόμων και Γομόρων. Γιά το σύνολο των Αγίων Πατέρων η ομοφυλοφιλία είναι το πιο σιχαμερό και ακάθαρτο αμάρτημα και αποτελεί μεγάλη ασέβεια προς τον Θεό-Δημιουργό του ανθρώπου σε άρσεν και θήλυ και βλάσφημη κατάργηση του Ευαγγελίου.
Η δημόσια προβολή της ομοφυλοφιλίας, εκτός του ότι προσβάλλει την δημόσια αιδώ και την θρησκευτική μας συνείδηση, στέλνει προς τους νέους μηνύματα ανώμαλης σεξουαλικής συμπεριφοράς και αποτελεί τορπίλλη στα θεμέλια της ελληνικής οικογένειας και της κοινωνίας με το οξύ δημογραφικό πρόβλημα, αλλά και αιτία ψυχοπαθολογικών διαταραχών στα παιδιά, που θα ανατραφούν από ομοφυλοφιλικά ζεύγη, όπως θα επιδιωχθεί στο επόμενο στάδιο .
Η δημόσια προβολή της ομοφυλοφιλίας, εκτός του ότι προσβάλλει την δημόσια αιδώ και την θρησκευτική μας συνείδηση, στέλνει προς τους νέους μηνύματα ανώμαλης σεξουαλικής συμπεριφοράς και αποτελεί τορπίλλη στα θεμέλια της ελληνικής οικογένειας και της κοινωνίας με το οξύ δημογραφικό πρόβλημα, αλλά και αιτία ψυχοπαθολογικών διαταραχών στα παιδιά, που θα ανατραφούν από ομοφυλοφιλικά ζεύγη, όπως θα επιδιωχθεί στο επόμενο στάδιο .
Στον νέο αιώνα της βασιλείας του Θεού, που πραγματοποιείται μέσα στην ιστορική πορεία και ζωή της Ορθοδόξου Εκκλησίας, εγκαταλείπονται τα παλαιά πάθη, τα γήινα, τα σαρκικά, και βιώνεται από τώρα, κατά τις δυνατότητες κάθε πιστού, είτε μέσα στον ευλογημένο θεσμό του γάμου ως εγκράτεια και σωφροσύνη, είτε στον ισάγγελο βίο των μοναχών με την αρετή της παρθενίας, η πορεία από το «κατ᾽ εικόνα» στο «καθ᾽ ομοίωσιν», η νίκη του πνεύματος επί της σάρκας, η αγγελοποίηση του ανθρώπου στη θέση του φθονερού και εκπεσόντος από την αγγελική τάξη Εωσφόρου. Αναφερόμενος ο Χριστός στην αιφνιδιαστική έλευση της ημέρας της κρίσεως, που θα ξαφνιάσει όσους ανέμελα και αφρόντιστα ζούν μέσα στις υλικές και σαρκικές απολαύσεις, λέγει ότι θα πάθουν αυτό, που έπαθαν προ του κατακλυσμού οι άνθρωποι, δίνοντάς μας έτσι ακριβέστατη εικόνα της υλιστικής και σαρκικής ζωής τους: «Ώσπερ γαρ ήσαν εν ταίς ημέραις του Νώε ταίς προ του κατακλυσμού τρώγοντες και πίνοντες, γαμούντες και εκγαμίζοντες, άχρι ης ημέρας εισήλθε Νώε εις την κιβωτόν, και ουκ έγνωσαν έως ήλθεν ο κατακλυσμός και ήρεν άπαντας, ούτως έσται και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου» .
Ο Ευαγγελιστής Λουκάς προσθέτει και τον τρόπο ζωής των Σοδομιτών, όμοιο προς την ζωή των ανθρώπων προ του κατακλυσμού : «Καί καθώς εγένετο εν ταίς ημέραις Νώε, ούτως έσται και εν ταίς ημέραις του υιού του ανθρώπου· ήσθιον, έπινον, εγάμουν, εξεγαμίζοντο, άχρι ης ημέρας εισήλθε Νώε εις την κιβωτόν, και ήλθεν ο κατακλυσμός και απώλεσεν άπαντας. Ομοίως και ως εγένετο εν ταίς ημέραις Λωτ· ήσθιον, έπινον, ηγόραζον, επώλουν, εφύτευον, ωκοδόμουν· η δε ημέρα εξήλθε Λωτ από Σοδόμων, έβρεξε πυρ και θείον απ᾽ ουρανού και απώλεσεν άπαντας» .
Ο ίδιος ευαγγελιστής παρουσιάζει τον Σωτήρα Χριστό να εξαγγέλλει τον νέο αιώνα της βασιλείας του Θεού, όπου οι άνθρωποι εγκαταλείπουν τα σαρκικά και ζούν ως άγγελοι˙ «Οι υιοί του αιώνος τούτου γαμούσι και εκγαμίζονται· οι δε καταξιωθέντες του αιώνος εκείνου τυχείν και της αναστάσεως της εκ νεκρών ούτε γαμούσιν ούτε γαμίζονται… ισάγγελοι γαρ εισι και υιοί εισι του Θεού της αναστάσεως υιοί όντες» .
Μέσα, λοιπόν, στην καινή κτίση της βασιλείας του Θεού ο καινός, ο νέος άνθρωπος, που κτίσθηκε εν Χριστώ, θάπτει τον παλαιό άνθρωπο, νεκρώνει τα πάθη και τις αμαρτίες και πραγματοποιεί το θαύμα της μεταμορφώσεώς του κατά το θέλημα του Θεού και κατ᾽ εικόνα Χριστού. Από την εποχή του Χριστού και των Αγίων Αποστόλων ζούμε αυτό το θαύμα· η άγονη πριν και στείρα ανθρωπότητα γέννησε και καρποφόρησε εκατομμύρια αγίων ανθρώπων, οσίων, ασκητών, παρθένων, νέων και νεανίδων, που κατόρθωσαν με τους πνευματικούς τους αγώνες όχι να αποφύγουν απλώς το παρά φύσιν και να μείνουν στο κατά φύσιν, αλλά να φθάσουν και στο υπέρ φύσιν, εκπλήττοντας ακόμη και τους αγγέλους, που έβλεπαν ανθρώπους συνδεδεμένους με σάρκα να κατανικούν τον άσαρκο Σατανά και να συναγωνίζονται τους αγγέλους. Οι ύμνοι προς τους οσίους ασκητές αυτά τα κατορθώματα εξυμνούν. Διδάσκουν οι όσιοι άνδρες και οι όσιες γυναίκες «υπεροράν μεν σαρκός, παρέρχεται γαρ, επιμελείσθαι δε ψυχής πράγματος αθανάτου».
Μέσα, λοιπόν, στην καινή κτίση της βασιλείας του Θεού ο καινός, ο νέος άνθρωπος, που κτίσθηκε εν Χριστώ, θάπτει τον παλαιό άνθρωπο, νεκρώνει τα πάθη και τις αμαρτίες και πραγματοποιεί το θαύμα της μεταμορφώσεώς του κατά το θέλημα του Θεού και κατ᾽ εικόνα Χριστού. Από την εποχή του Χριστού και των Αγίων Αποστόλων ζούμε αυτό το θαύμα· η άγονη πριν και στείρα ανθρωπότητα γέννησε και καρποφόρησε εκατομμύρια αγίων ανθρώπων, οσίων, ασκητών, παρθένων, νέων και νεανίδων, που κατόρθωσαν με τους πνευματικούς τους αγώνες όχι να αποφύγουν απλώς το παρά φύσιν και να μείνουν στο κατά φύσιν, αλλά να φθάσουν και στο υπέρ φύσιν, εκπλήττοντας ακόμη και τους αγγέλους, που έβλεπαν ανθρώπους συνδεδεμένους με σάρκα να κατανικούν τον άσαρκο Σατανά και να συναγωνίζονται τους αγγέλους. Οι ύμνοι προς τους οσίους ασκητές αυτά τα κατορθώματα εξυμνούν. Διδάσκουν οι όσιοι άνδρες και οι όσιες γυναίκες «υπεροράν μεν σαρκός, παρέρχεται γαρ, επιμελείσθαι δε ψυχής πράγματος αθανάτου».
Έζησαν ως «άσαρκοι» επί της γης, ως «εν σώματι άγγελοι», «των δαιμόνων ώλεσαν τας φάλαγγας, των αγγέλων έφθασαν τα τάγματα, ων τον βίον αμέμπτως εζήλωσαν» .
Οι σαρκικές πράξεις, εκτός του ιερού μυστηρίου του Γάμου, χωματοποιούν αναπόδραστα την ψυχή του ανθρώπου και καταστρέφουν τις πνευματικές του εφέσεις, σκοτίζοντας τον ανθρώπινο νού, και καταλύουν την δυνατότητα κοινωνίας με τον Πανάγιο Θεό, που διασαλπίζει διαχρονικά «ου μη μείνη το πνεύμά μου εν τοις ανθρώποις τούτοις εις τον αιώνα διά το είναι αυτούς σάρκας» .
Η σχέση με τον Θεό είναι βέβαια θέμα ελευθέρας επιλογής, κατά την διάρκεια της επιγείου ζωής .Ο Πανάγιος, όμως, Θεός, στο επέκεινα, στην άλλη, την αιώνια ζωή, όταν άπασα η ανθρωπότης θα υποστεί την κοινή και καθολική κρίση, όπου «ουκ έστι μετάνοια», θα στηλιτεύσει, όπως αποδεικνύεται μέσω των Ιερών Γραφών, των Αγίων Αποστόλων και των Αγίων Πατέρων, και την αμαρτία και τον αμαρτωλό. Οι φρικώδεις λόγοι του Σαρκωθέντος Θεού Λόγου, «Πορεύεσθε απ’ εμού οι κατηραμένοι εις το πυρ το αιώνιον το ητοιμασμένο τω διαβόλω και τοις αγγέλοις αυτού» , αποδεικνύουν τα πράγματα.
Οι σαρκικές πράξεις, εκτός του ιερού μυστηρίου του Γάμου, χωματοποιούν αναπόδραστα την ψυχή του ανθρώπου και καταστρέφουν τις πνευματικές του εφέσεις, σκοτίζοντας τον ανθρώπινο νού, και καταλύουν την δυνατότητα κοινωνίας με τον Πανάγιο Θεό, που διασαλπίζει διαχρονικά «ου μη μείνη το πνεύμά μου εν τοις ανθρώποις τούτοις εις τον αιώνα διά το είναι αυτούς σάρκας» .
Η σχέση με τον Θεό είναι βέβαια θέμα ελευθέρας επιλογής, κατά την διάρκεια της επιγείου ζωής .Ο Πανάγιος, όμως, Θεός, στο επέκεινα, στην άλλη, την αιώνια ζωή, όταν άπασα η ανθρωπότης θα υποστεί την κοινή και καθολική κρίση, όπου «ουκ έστι μετάνοια», θα στηλιτεύσει, όπως αποδεικνύεται μέσω των Ιερών Γραφών, των Αγίων Αποστόλων και των Αγίων Πατέρων, και την αμαρτία και τον αμαρτωλό. Οι φρικώδεις λόγοι του Σαρκωθέντος Θεού Λόγου, «Πορεύεσθε απ’ εμού οι κατηραμένοι εις το πυρ το αιώνιον το ητοιμασμένο τω διαβόλω και τοις αγγέλοις αυτού» , αποδεικνύουν τα πράγματα.
Δεν έχει καμμία θέση στην Ορθόδοξη Θεολογία η Ωριγενιστική θεωρία περί αποκαταστάσεως των πάντων, με την οποία ερωτοτροπούν και μερικοί σύγχρονοι «ορθόδοξοι» θεολόγοι. Σύμφωνα με αυτή, ο Θεός είναι ο δημιουργός του καλού. Τα πάντα δημιούργησε «καλά λίαν». Το κακό δεν έχει τη βάση του στον Θεό, γιατί ο Θεός «ουκ έστιν των κακών αίτιος». Το κακό εμφανίσθηκε μεταγενεστέρως. Δεν είναι δημιούργημα του Θεού. Ο άνθρωπος, εξ αιτίας της κτιστότητος και της τρεπτότητός του, κάνοντας κακή χρήση του αυτεξουσίου του, επινόησε και επέλεξε το κακό. Πρωταίτιος και εφευρέτης της κακίας είναι ο διάβολος, και συναίτιος, θύμα της κακίας είναι ο άνθρωπος. Άρα, το κακό δεν έχει υπόσταση, είναι παρυπόσταση˙ δεν έχει οντολογία, δηλ. δεν είναι δημιουργός του κακού ο Θεός. Τίποτε, όμως, δεν νικά την δύναμη του Θεού και το έλεός Του. Επομένως, ούτε και το κακό μπορεί να υπερισχύσει του Θεού.
Έτσι, στο τέλος της ιστορίας θα επικρατήσει μόνο το καλό, δηλ. ο Θεός, ενώ το κακό θα εξαφανισθεί παντελώς. Ακόμη και το πυρ της κολάσεως, κατά τον Ωριγένη, είναι καθάρσιο και ιαματικό και όχι τιμωρό. Επομένως, κι αυτή η κόλαση υπάρχει ως θεραπευτήριο και δεν είναι απέραντη. Εφ' όσον το κακό θα σταματήσει να υπάρχει, δεν θα είναι αιώνιο, ούτε και η κόλαση θα είναι αιώνια.
Όμως, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι ο Ωριγένης έχει αναθεματισθεί και καταδικασθεί από την Ε΄ Αγία και Οικουμενική Σύνοδο (653) για τα μισαρά δόγματα, που φλυαρούσε, ανάμεσα στα οποία ήταν η θεωρία περί αποκαταστάσεως των πάντων και ότι η κόλαση έχει τέλος. Η Σύνοδος επίσης εξέθεσε εικοσιπέντε αναθεματισμούς εναντίον των Ωριγενιστών . Άρα, η Ορθόδοξος Εκκλησία, διά αλαθήτου αποφάνσεως Οικουμενικής Συνόδου, έχει απορρίψει και καταδικάσει αυτή την θεωρία. Άλλωστε, η εσφαλμένη άποψη ότι η κόλαση έχει τέλος, έρχεται σε σφοδρή σύγκρουση με αγιογραφικά χωρία, όπου οφθαλμοφανώς κηρύττεται ότι η κόλαση είναι αιώνια, όπως τα Mτθ. 25,46, Μρκ. 3,29, Β΄ Θεσ. 1,9 και Αποκ. 14,11 διότι είναι καθαρά θέμα ελευθέρας προσωπικής επιλογής!!! Καί επομένως ο σεβόμενος πλήρως την ελευθερία των κτισμάτων Του Θεός, θα ανέτρεπε την θεόσδοτη ελευθερία του προσώπου παρεμβαίνων και ανατρέπων την προσωπική επιλογή.
Όλα τα προαναφερθέντα έχουν άμεση και άρρηκτη σχέση με την σωτηρία, τον εξαγιασμό, την κατά χάριν θέωση του ανθρώπου. Έχουν δηλ. σωτηριολογικές συνέπειες. Είναι θέμα ζωής και θανάτου, μετοχής του Παραδείσου ή της κολάσεως. Όποιος διακατέχεται από τα αισχρά και άτιμα πάθη και δεν τα καταπολεμά εν μετανοία, αλλά αντιθέτως υπερηφανεύεται γι’αυτά και προσπαθεί να τα νομιμοποιήσει επίσημα και θεσμικά ως φυσιολογικά, δεν σώζεται, χάνει τον Παράδεισο. Ο λόγος του Απ. Παύλου, που είναι το στόμα του Χριστού, είναι σαφέστατος, καθαρός και ξάστερος˙ «μη πλανάσθε˙ ούτε πόρνοι, ούτε ειδωλολάτραι, ούτε μοιχοί, ούτε μαλακοί, ούτε αρσενοκοίται, ούτε πλεονέκται, ούτε κλέπται, ούτε μέθυσοι, ου λοίδωροι, ουχ άρπαγες βασιλείαν Θεού ου κληρονομήσουσι» . Εκ των ανωτέρω αποδεικνύεται πασιδήλως ότι η δήθεν σχετική πρόοδος και δημοκρατική ευαισθησία, τα δήθεν σχετικά «ανθρώπινα δικαιώματα» και ο δήθεν ελεύθερος αυτοπροσδιορισμός και προσανατολισμός περί το γενετήσιο ένστικτο και την ταυτότητα του φύλου δεν είναι τίποτε άλλο παρά η καταβαράρθρωσι και ο καταποντισμός της ανθρωπίνης ελευθερίας και αξιοπρέπειας και ο πλήρης ευτελισμός της εννοίας «άνθρωπος», που στην ελληνική γλώσσα σύγκειται από το επίρρημα «άνω» και το ρήμα «θρώσκω», που σημαίνει «άνω βλέπω, άνω φέρομαι».
Όμως, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι ο Ωριγένης έχει αναθεματισθεί και καταδικασθεί από την Ε΄ Αγία και Οικουμενική Σύνοδο (653) για τα μισαρά δόγματα, που φλυαρούσε, ανάμεσα στα οποία ήταν η θεωρία περί αποκαταστάσεως των πάντων και ότι η κόλαση έχει τέλος. Η Σύνοδος επίσης εξέθεσε εικοσιπέντε αναθεματισμούς εναντίον των Ωριγενιστών . Άρα, η Ορθόδοξος Εκκλησία, διά αλαθήτου αποφάνσεως Οικουμενικής Συνόδου, έχει απορρίψει και καταδικάσει αυτή την θεωρία. Άλλωστε, η εσφαλμένη άποψη ότι η κόλαση έχει τέλος, έρχεται σε σφοδρή σύγκρουση με αγιογραφικά χωρία, όπου οφθαλμοφανώς κηρύττεται ότι η κόλαση είναι αιώνια, όπως τα Mτθ. 25,46, Μρκ. 3,29, Β΄ Θεσ. 1,9 και Αποκ. 14,11 διότι είναι καθαρά θέμα ελευθέρας προσωπικής επιλογής!!! Καί επομένως ο σεβόμενος πλήρως την ελευθερία των κτισμάτων Του Θεός, θα ανέτρεπε την θεόσδοτη ελευθερία του προσώπου παρεμβαίνων και ανατρέπων την προσωπική επιλογή.
Όλα τα προαναφερθέντα έχουν άμεση και άρρηκτη σχέση με την σωτηρία, τον εξαγιασμό, την κατά χάριν θέωση του ανθρώπου. Έχουν δηλ. σωτηριολογικές συνέπειες. Είναι θέμα ζωής και θανάτου, μετοχής του Παραδείσου ή της κολάσεως. Όποιος διακατέχεται από τα αισχρά και άτιμα πάθη και δεν τα καταπολεμά εν μετανοία, αλλά αντιθέτως υπερηφανεύεται γι’αυτά και προσπαθεί να τα νομιμοποιήσει επίσημα και θεσμικά ως φυσιολογικά, δεν σώζεται, χάνει τον Παράδεισο. Ο λόγος του Απ. Παύλου, που είναι το στόμα του Χριστού, είναι σαφέστατος, καθαρός και ξάστερος˙ «μη πλανάσθε˙ ούτε πόρνοι, ούτε ειδωλολάτραι, ούτε μοιχοί, ούτε μαλακοί, ούτε αρσενοκοίται, ούτε πλεονέκται, ούτε κλέπται, ούτε μέθυσοι, ου λοίδωροι, ουχ άρπαγες βασιλείαν Θεού ου κληρονομήσουσι» . Εκ των ανωτέρω αποδεικνύεται πασιδήλως ότι η δήθεν σχετική πρόοδος και δημοκρατική ευαισθησία, τα δήθεν σχετικά «ανθρώπινα δικαιώματα» και ο δήθεν ελεύθερος αυτοπροσδιορισμός και προσανατολισμός περί το γενετήσιο ένστικτο και την ταυτότητα του φύλου δεν είναι τίποτε άλλο παρά η καταβαράρθρωσι και ο καταποντισμός της ανθρωπίνης ελευθερίας και αξιοπρέπειας και ο πλήρης ευτελισμός της εννοίας «άνθρωπος», που στην ελληνική γλώσσα σύγκειται από το επίρρημα «άνω» και το ρήμα «θρώσκω», που σημαίνει «άνω βλέπω, άνω φέρομαι».
Συμπερασματικώς επισημαίνω ότι ο,σα και αν διανοούνται διεστραμμένα οι άνθρωποι, όσες και αν είναι οι δαιμονικής εμπνεύσεως αστάθειές τους, και όποια θέσι κι αν έχουν στον κόσμο της φθοράς και του θανάτου, σύντομα ο καθένας μας θα βιώσει την Αλήθεια του Ζώντος Θεού, και ήδη από αυτής της ζωής προγεύεται του Παραδείσου και της Κολάσεως, όπως μαρτυρεί η φωνή της συνειδήσεως. Επιπροσθέτως, θα πρέπει να ληφθεί υπ’ όψι ότι για τον κάθε άνθρωπο η Δευτέρα Παρουσία δεν θα επισυμβεί σε ένα απώτατο απροσδιόριστο μέλλον, αλλά στην οριακή στιγμή του θανάτου του, ο οποίος ως κλέπτης έρχεται «οψέ ή μεσονυκτίου ή αλεκτροφωνίας ή πρωί» .
Ελπίζω και προσεύχομαι συναισθανόμενοι την αιώνια ευθύνη που έχετε απέναντι στους λαικούς Αδελφούς Σας για τους οποίους κατά τον ωραίο Πατερικό λόγο «είστε φως», άμεσα να προβήτε στις δέουσες νομικές ενέργειες να απομακρυνθεί από Πρόεδρος της Αγιορειτικής Εστίας ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης και να του απαγορευθεί διά βίου η είσοδος στο Αγιώνυμο Όρος όπως έχετε κάθε δικαίωμα και από τον Καταστατικό Σας Χάρτη και από το Σύνταγμα της Χώρας, γιατί άλλως δεν θα υπήρχε ο θεσμός του Διαμονητηρίου, επειδή υπαιτίως και αβιάστως ενώπιον όλων αντιστρατεύεται στο Θείο Νόμο και στην ανθρώπινη οντολογία.
Φιλαδέλφως
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ+ o Πειραιώς Σεραφείμ
