Συγκλονιστική μαρτυρία νοσοκόμας στο Νεπάλ:
Δεν μπορώ να διανοηθώ όσα βλέπω. Άνθρωποι με μολυσμένα τραύματα, ακόμη και με σκουλήκια
Της Μίκας Κοντορούση
Της Μίκας Κοντορούση
Η Αν Κλούτμανς, νοσοκόμα και μέλος των "Γιατρών Χωρίς Σύνορα" από την Ολλανδία, βρισκόταν σε διακοπές στο Νεπάλ όταν ο ισχυρός σεισμός χτύπησε τη χώρα το Σάββατο 25 Απριλίου. Χωρίς δεύτερη σκέψη, ταξίδεψε στο Κατμαντού για να συναντήσει τις ομάδες επείγουσας παρέμβασης των "Γιατρών Χωρίς Σύνορα" που άρχισαν να καταφθάνουν στην περιοχή. Το NEWS 247 εξασφάλισε αποκλειστικά τα όσα είδε και έζησε από το πρώτο λεπτό του φονικού σεισμού, μέχρι και σήμερα που συμμετέχει στις επιχειρήσεις ανθρωπιστικής βοήθειας. Οι συγκλονιστικές εικόνες, ο ανθρώπινος πόνος και μία χώρα σε έκτακτη και σίγουρα όχι μόνο προσωρινή ανάγκη.
"Ήμουν στο Λουμπίνι κοντά στα σύνορα με την Ινδία, όταν έγινε ο σεισμός. Ένιωσα σαν να ήμουν μέσα σε βάρκα σε θαλασσοταραχή. Ρωτήσαμε τον κόσμο τι συμβαίνει. Λίγες ώρες αργότερα, συνειδητοποιήσαμε ότι ήταν ένας μεγάλος σεισμός. Αμέσως προσπάθησα να μάθω αν θα έστελναν προσωπικό και επείγουσα βοήθεια οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα. Τηλεφώνησα στην αντιπροσωπεία της οργάνωσης στην Ινδία και με συμβούλευσαν να κατευθυνθώ άμεσα προς το Κατμαντού, καθώς οι πρώτες ομάδες θα έφταναν σύντομα εκεί. Μετά από προσπάθεια μιάμισης ημέρας να βρω πτήση που θα πετούσε από το Λουμπίνι, κατάφερα να συναντήσω τις ομάδες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στο Κατμαντού. Αυτή τη στιγμή συμμετέχω στις κινητές ιατρικές ομάδες μέσω ελικοπτέρου, προσπαθώντας να φτάσουμε στους κατοίκους των πλέον απομακρυσμένων περιοχών, οι οποίοι δεν έχουν δεχτεί καμία υποστήριξη μέχρι τώρα.
Την πρώτη μέρα σηκωθήκαμε στις 4 το πρωί, έχοντας ήδη πακετάρει όλες τις προμήθειες μας από την προηγούμενη νύχτα και πήγαμε στο αεροδρόμιο. Έπρεπε να περιμένουμε γιατί έβρεχε. Δεν ήμασταν σίγουροι ότι μπορούσαμε να πετάξουμε. Καταφέραμε να απογειωθούμε κάποιες ώρες αργότερα και κατευθυνθήκαμε προς τα βουνά.
Όταν έφτασα στο Κατμαντού νόμιζα πως θα είχε ισοπεδωθεί ολοκληρωτικά. Πραγματικά, η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη. Ωστόσο, στις απομακρυσμένες περιοχές τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Όταν είσαι ψηλά στον αέρα, βλέπεις την έκταση της καταστροφής. Σε κάποια χωριά, το 80-100% έχει καταστραφεί. Δεν μπορούσα να το διανοηθώ", αναφέρει η ίδια.
Άνθρωποι στα συντρίμμια, χιλιάδες τραυματίες και επιδημίες
"Αρχικά πήγαμε στο Εθνικό Πάρκο του Λάνγκτανγκ, και πετάξαμε πάνω από το κεντρικό χωριό, το οποίο είχε καταπλακωθεί ολοκληρωτικά κάτω από μία χιονοστιβάδα. Οι κάτοικοί του το εγκατέλειψαν και ανέβηκαν ακόμα πιο ψηλά στο βουνό, στο χωρίο Κιαντζίν Γκούμπα, το οποίο βρίσκεται σε υψόμετρο 3.800 μέτρων και το βράδυ κάνει πολύ κρύο. Το μεγάλο χωριό καταστράφηκε κατά 70%. Μας είπαν ότι περισσότερα από 30 παιδιά έχουν μείνει ορφανά. Οι γονείς τους δεν σκοτώθηκαν από τον αρχικό σεισμό αλλά θάφτηκαν από τη χιονοστιβάδα που προκλήθηκε την επόμενη μέρα. Δεν το προέβλεψαν και πίστευαν ότι ήταν ασφαλείς.
Οι πιο σοβαρά τραυματισμένοι μεταφέρθηκαν. Οι υπόλοιποι όμως που είχαν παραμείνει, δεν είχαν δεχτεί οποιαδήποτε ιατρική περίθαλψη. Υπήρχε αρκετός κόσμος με δερματικές μολύνσεις και μικρά παιδιά με βαθιά κοψίματα, είδαμε πολλούς ανθρώπους με μολυσμένα τραύματα. Ακόμη και με σκουλήκια. Φροντίσαμε τα τραύματα και τα καλύψαμε με επιδέσμους. Ωστόσο, έπρεπε να παράσχουμε πολλά αντιβιοτικά, ώστε τα τραύματα να μη γίνουν σηπτικά, γεγονός που θα οδηγούσε αναπόφευκτα σε περισσότερους θανάτους.
Στο χωρίο Ντοζούμ στην επαρχία Σιντουπαλτσόκ βρήκα έναν 85χρόνο άνδρα που είχε παγιδευτεί κάτω από τα συντρίμμια του κατεστραμμένου σπιτιού του. Ο γιος του τον περιποιόταν. Ελέγξαμε ότι η κατάσταση της υγείας του ήταν σταθερή και του παρείχαμε φάρμακα.
Πριν από κάθε προσγείωση, είναι ιδιαιτέρως δύσκολο για εμένα. Ωστόσο, πρέπει να φανώ δυνατή γιατί κανένας δε θα ωφεληθεί αν είμαι ταραγμένη. Για το λόγο αυτό προσπαθώ να μη δείχνω τα συναισθήματα μου. Αφήνω τους ανθρώπους να μου δείχνουν εκείνοι τα δικά τους. Βρισκόμαστε σε κατάσταση επείγουσας παρέμβασης και παροχής βοήθειας. Το μόνο που μας απασχολεί αυτή τη στιγμή είναι να καταφέρουμε να προσεγγίσουμε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους.
Ο κόσμος φοβάται ότι θα υπάρξει κι άλλος σεισμός ή κατολισθήσεις. Φοβούνται ότι θα τους τελειώσει το φαγητό. Στο χωριό Κιαντζίν Γκούμπα, συναντήσαμε εμφανώς σοκαρισμένα άτομα, τα οποία δεν μπορούσαν καν να μας μιλήσουν. Απλά αισθανόμασταν το βλέμμα τους να μας διαπερνά. Υπήρχε όμως και μια γυναίκα που είχε αρχίσει να μαγειρεύει για όλους. Ο καθένας το διαχειρίζεται διαφορετικά. Αυτή τη στιγμή, έχουν μπει όλοι σε μια κατάσταση επιβίωσης και η φροντίδα ψυχικής υγείας θα είναι σύντομα καθοριστικής σημασίας".
Μία χώρα σε κατάσταση ανάγκης χωρίς κλινικές και φαγητό
Η ίδια δεν παραλείπει να αναφερθεί και σε λίγα ακόμη περιστατικά: Σε ένα από τα χωριά της επαρχίας Ρασούα, στο Τούλο Σιαπρού, συναντήσαμε την Ντέτσεν μία νεαρή νοσοκόμα. Περίπου 600 άτομα κατοικούν εκεί. Όλα τα κτίρια, συμπεριλαμβανομένης και της κλινικής, είχαν καταστραφεί. Η Ντέτσεν μας ζήτησε προμήθειες ώστε να μπορεί να περιθάλπει κόσμο ακόμη και αφότου φύγουμε. Ήταν καλό που ήμαστε σε θέση να το κάνουμε αυτό γιατί υπάρχει περίπτωση να μην έχουμε τη δυνατότητα να επιστρέψουμε εκεί άμεσα.
Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα δοκιμάσαμε τα πάντα για να φτάσουμε στις πλέον απομονωμένες περιοχές όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Όμως υπήρξαν πολλοί περιορισμοί με κυριότερο την έλλειψη διαθέσιμων ελικοπτέρων. Προς το παρόν, διαθέτουμε ορισμένα ελικόπτερα για παροχή ιατρικής φροντίδας, διανομή κουβερτών, φαγητού και ειδών πρώτης ανάγκης. Ο κόσμος μας λέει ότι έχει ανάγκη από τροφή, στέγαση και φυσικά περίθαλψη. Με την εποχή των μουσώνων να πλησιάζει και χωρίς τα κατάλληλα καταλύματα , ο κόσμος θα είναι ευάλωτος στην πνευμονία και γενικά τα προβλήματα υγείας θα αυξηθούν.
Η οικογένεια και οι φίλοι μου, φυσικά, ανησύχησαν για εμένα με το σεισμό. Όταν τους είπα ότι πάω στο Κατμαντού να βοηθήσω, αρχικά με είπαν τρελή. Όμως γνωρίζουν ότι είμαι νοσοκόμα και δουλεύω με τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα. Όταν βρίσκεσαι σε μια χώρα που συμβαίνει μια τόσο μεγάλη καταστροφή, οφείλεις να βοηθήσεις. Τελικά είχα την υποστήριξή τους και κυρίως από την ομάδα μου.
Αν έπρεπε να περιγράψω την κατάσταση που βιώνω στο Νεπάλ αυτές τις ημέρες με μία φράση θα έλεγα «απόλυτη καταστροφή».
Έκκληση για οικονομική βοήθεια
Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα μπορούν να ανταποκρίνονται άμεσα σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης χάρη στους δωρητές τους, χωρίς να χρειάζεται να απευθύνουν ειδική έκκληση ή να ζητήσουν τη στήριξη κυβερνήσεων και θεσμικών φορέων. Δεν συγκεντρώνουν φάρμακα, τρόφιμα ή άλλα είδη αλλά χρησιμοποιούν ειδικά συσκευασμένα και αποθηκευμένα φάρμακα και είδη πρώτης ανάγκης διασφαλίζοντας, έτσι, την άμεση αποστολή και παράδοσή τους, τον έλεγχο της ποιότητάς τους αλλά και την λογοδοσία απέναντι στους δωρητές τους.
Μπορείς κι εσύ να βοηθήσεις τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα να βρίσκονται πάντα εκεί που τους έχουν ανάγκη
Κάνε μια δωρεά τώρα: http://www.msf.gr/support/medecins-sans-frontieres
Υπoστήριξέ τους σε σταθερή βάση: http://www.msf.gr/support/frontline-subscriber
Κάνε ένα Δώρο Χωρίς Σύνορα: http://www.msfgifts.gr/gifts/iatriko_kit
Το ιστορικό ενός από τους φονικότερους σεισμούς
Στις 25 Απριλίου 2015, ένας σεισμός μεγέθους 7.8 ρίχτερ χτύπησε το Νεπάλ. Το επίκεντρο ήταν στην περιοχή Γκόρκα, 200 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της πρωτεύουσας Κατμαντού. Στις 5 Μαΐου η κυβέρνηση του Νεπάλ ανακοίνωσε ότι υπήρξαν 7.365 νεκροί και περισσότεροι από 14.000 τραυματίες. Περισσότερα από 130.000 σπίτια καταστράφηκαν και 85.856 σπίτια παρουσιάζουν σημαντικές ζημιές. Η συμφόρηση στο μοναδικό διεθνές αεροδρόμιο της χώρας αρχίζει σιγά-σιγά να μειώνεται.
Η κυβέρνηση επιβεβαιώνει ότι 30 από τις 75 επαρχίες της χώρας στη Δυτική και την Κεντρική πολιτεία έχουν πληγεί. Σ’ αυτές συμπεριλαμβάνονται οι επαρχίες στην κοιλάδα του Κατμαντού. Οι περιοχές αυτές στις οποίες οι αγροτικοί πληθυσμοί είναι διασκορπισμένοι, είναι ορεινές και λοφώδεις. Επίσης έχουν πληγεί μερικές πυκνοκατοικημένες επαρχίες και οι δύο μεγαλύτερες πόλεις του Νεπάλ – η ευρύτερη περιοχή του Κατμαντού και η Ποκάρα. Στις επαρχίες που έχουν πληγεί περισσότερο συμπεριλαμβάνονται οι Sindulpalchowk, Kavre, Nuwakot, Rasuwa, Dolakha στις Κεντρικές πολιτείες και Kaski, Gorkha, Lamjung στη Δυτική πολιτεία.
Ως συνέπεια του σεισμού, υπάρχει ο κίνδυνος ξεσπάσματος επιδημιών, συμπεριλαμβανομένης της χολέρας, της ελονοσίας και του τυφοειδούς πυρετού. Οι κατολισθήσεις και οι δυνατές βροχές αποτελούν απειλή για τους ανθρώπους που είναι υποχρεωμένοι να κοιμούνται έξω στο ύπαιθρο. Υπάρχει επείγουσα ανάγκη για πλήρη εκτίμηση των καταστροφών στις απομακρυσμένες περιοχές.
news247.gr