Δευτέρα 25 Μαΐου 2015

Αλλο το τζαμί και άλλο το τέμενος που τελικά ψηφίστηκε

Γιατί είναι επικίνδυνη η τροπολογία του Παναγιώτη Λαφαζάνη
Μια σοβαρή πτυχή της υπόθεσης που έχει να κάνει με το μουσουλμανικό τέμενος της Αθήνας φέρνει σήμερα στο φως η «κυριακάτικη δημοκρατία».
 Η ισλαμική θρησκεία δεν είναι θέμα που ενδιαφέρει την κοινή γνώμη και συχνά δημιουργούνται αρκετές εσφαλμένες εντυπώσεις σχετικά με αυτήν. Είτε υποτιμούνται νοσηρές πτυχές του τρόπου λατρείας των φανατικών που αποκεφαλίζουν αδιακρίτως στο όνομα του Θεού τους είτε υπερτιμούνται ως επικίνδυνες θρησκευτικές εκδηλώσεις μουσουλμάνων που δεν θα διέπρατταν οποιασδήποτε φύσεως εγκλήματα.

Μια από τις συνήθεις παρανοήσεις είναι η εξίσωση της σημασίας τζαμιού και τεμένους. Θεωρούνται ισοβαρή, ενώ δεν είναι. Το τζαμί αποτελεί έναν χώρο προσευχής. Είναι ευκτήριος οίκος και εκεί δεν υπάρχουν άλλες κτιριακές υποδομές, πλην εκείνων που εξυπηρετούν τα λατρευτικά τυπικά των ισλαμιστών. Ομως, το τέμενος είναι και ευκτήριος οίκος, αλλά μπορεί να λειτουργήσει και ως κανονική ιερατική σχολή - τόπος όπου θα διδάσκεται και θα ερμηνεύεται το Κοράνι και θα έρχονται σε επαφή με τις αρχές της σαρίας, του ισλαμικού νόμου δηλαδή, όσοι θα παρακολουθούν τα μαθήματα που θα παραδίδουν οι μουλάδες.

Είναι αυτονόητο ότι το τέμενος χρειάζεται περισσότερο χώρο για να λειτουργήσει ορθά σε σύγκριση με ένα τζαμί. Η λειτουργία τεμένους σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη το καθιστά αυτομάτως ως τόπο προορισμού για τους ισλαμιστές. Δυστυχώς, ο νόμος που ενέκριναν και σκοπεύουν να εφαρμόσουν οι τελευταίες κυβερνήσεις καθώς και η κυρωθείσα από τη Βουλή τροπολογία Λαφαζάνη αναφέρονται ρητά σε ανέγερση και λειτουργία τεμένους και όχι απλού τζαμιού στην Αθήνα - κάτι το οποίο αποτελεί έναν εξαιρετικά δυσάρεστο οιωνό τόσο για την εξέλιξη της πολιτισμικής φυσιογνωμίας της πρωτεύουσας όσο και για το μείζον θέμα της εθνικής ασφαλείας. Από τη στιγμή που θα μπει ο θεμέλιος λίθος για την ανέγερση του τεμένους δεν υπάρχει επιστροφή.