Τί λέει γιά τήν κυβέρνηση και τί ἀλλαγές προμηνύονται στή θρησκευτική ἡγεσία τοῦ τόπου. Ἡ Ἑλλάς θά κλονισθεῖ καί ἀπό τίς στάχτες θά ἀναγεννηθεῖ.
...ὁ ἐρχόμενος πρός μέ οὐ μή πεινάση, καί ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ οὐ μή διψήση πώποτε! (Ἰωάν. 6,35)
«Τό χωράφι τοῦ Θεοῦ πού φέρει τήν ὀνομασία Ἑλλάς δέν ἀποδίδει ἐδῶ καί πολλές δεκαετίες τούς ἀναμενόμενους ἀπό τόν οὐρανό γλυκούς καρπούς, ὅπως παλαιά. Θέλει τάχιστη ἀνανέωση. Θέλει μέ τό ὑνί ὄργωμα, δηλαδή βαθύ ὄργωμα γιά νά ἀνασάνει καί νά πάρει ζωή τό χῶμα. Θέλει τάχιστη ἀπομάκρυνση τῶν ζιζανίων ἐκείνων πού πνίγουν σχεδόν ἐν τῆ γενέσει τους τά στάχυα, ἐμποδίζοντας τήν ἀνάπτυξή τους καί τήν καρποφορία τους. Ὁ καλός Θεός, δέν θά ἐπιτρέψει τό καλύτερο «φιλέτο» ὅπως εἴθισται νά λέμε, αὐτό πού τοῦ πρόσφερε δηλαδή τούς πιό γλυκούς χυμούς νά μαραζώσει καί ὁλότελα νά ξεραθεῖ. Καί κατά τό παράδειγμα τοῦ καλοῦ γεωργοῦ θά κάνει τό πᾶν γιά νά τό καταστήσει καί πάλι πάση θυσία καρποφόρο.
Ποιά εἶναι ὅμως τά ζιζάνια ποῦ καθιστοῦν ἄγονο τό χωράφι; Εἶναι τό αὐξανόμενο φροῦτο τῆς ἀθεΐας μέ τό ὁποῖο δυστυχῶς τρέφονται ἀκόμη καί πρόεδροι, πρωθυπουργοί, ὑπουργοί τῆς πατρίδας μας... Εἶναι τό μουχλιασμένο φροῦτο τῆς ὀλιγοπιστίας καί ἐν γένει τῆς μάστιγας τῆς χλιαρότητας στή σχέση μας μέ τόν Πανάγαθο Θεό. Φροῦτο πού μᾶς ταυτίζει μέ τά ὑλικά ἀγαθά, μᾶς προσκολλᾶ στά γήινα καί ἐφήμερα καί μᾶς κάνει νά γυρίζουμε τήν πλάτη στά αἰώνια καί τά οὐράνια. Εἶναι τό φροῦτο πού καθιστᾶ ἀτροφικές καί πεινασμένες τίς ψυχές μας καί μᾶς στερεῖ τήν πραγματική εὐτυχία.
Γιατί σήμερα περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλη φορά διαπιστώνεται πώς πνευματική κατά κόρον ξηρασία μαστίζει τόν εὐλογημένο αὐτόν τόπο καί αὐτή ἀποτελεῖ τή βασική αἰτία κάθε κρίσεως, οἰκονομικῆς, οἰκογενειακῆς, πολιτικῆς. Ἀκόμη καί στόν ἐκκλησιαστικό χῶρο, ὅπου θά ἔπρεπε νά κυριαρχεῖ ἡ ἀνιδιοτελής ἀγάπη, ὅπως αὐτή διδάσκεται ἀπό τίς εὐαγγελικές διδαχές δυστυχῶς ἐπικρατεῖ ὁ ἄκρατος φαρισαϊσμός. Καί ὁ φαρισαϊσμός αὐτός σταυρώνει καθημερινά τόν Κύριο τῆς Ζωῆς, τόν Ἰησοῦ Χριστό στερώντας τήν Ἀνάσταση καί τό φῶς ἀπό τόν ξακουστό στήν οἰκουμένη, ἐδῶ καί αἰῶνες τόπο πού ὀνομάζεται Ἑλλάς. Εἶναι κοινά πλέον ἀποδεκτό ἀπό ὅλους ὅτι ἡ Ἑλλάδα πού πάντοτε ξεχώριζε γιατί προτιμοῦσε τή συμπόρευση μέ τό Φῶς τώρα ὑποφέρει γιατί ἀγκάλιασε τό Σκότος καί ὅλα τά συναφῆ μέ αὐτό. Κυλιέται στό βοῦρκο μαζί μέ τά κάθε λογῆς ἐγχώρια καί ἀλλοδαπά γουρούνια. Γι’ αὐτό κλυδωνίζεται καί ὑποφέρει...» τόνισε σύγχρονος γέροντας ἀσκητής τοῦ Παγγαίου Ὄρους! Καί πρόσθεσε: «Γράψτε το γιά νά τό μάθουν καί νά τό κατανοήσουν ὅλοι οἱ Ἕλληνες καί εἰδικά οἱ Ἀθηναῖοι. Γράψτε το μέ κεφαλαῖα. Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ ΓΛΥΤΩΣΕ ΑΠΟ ΜΕΓΑΛΟ ΣΕΙΣΜΟ. Ἡ ἔλευση τῆς Δέσποινας Κυρίας Θεοτόκου τῆς Ἱεροσολυμίτισσας στήν Ἀθήνα κάθε ἄλλο παρά τυχαία ἦταν. Ἡ Προστάτιδα τοῦ Ἔθνους τῶν Ἑλλήνων ἔφθασε στήν πρωτεύουσα ἀνταποκρινόμενη στήν ἱκετευτική πρόσκληση πού τῆς ἀπηύθυνε ὁ Ἅγιος Διονύσιος ὁ Ἀεροπαγίτης. Ἦταν τό κατάλληλο φάρμακο, στήν πιό κατάλληλη καί κρίσιμη περίοδο. Τό φάρμακο πού ἀποδυνάμωσε καί ἐξουδετέρωσε τόν Ἀντίδικο, ὁ ὁποῖος ἦταν ἕτοιμος νά πατήσει τή σκανδάλη πού θά προκαλοῦσε ὄχι δεκάδες ἀλλά ἑκατομμύρια θανάτους. Καί τήν παράταση αὐτή ὁ Χριστός μᾶς τήν παραχώρησε μέσω τῆς Μητρός Του γιά νά μετανοήσουμε ὅλοι καί πρωτίστως ὁ ὁμιλῶν. Καί ἡ μετάνοια ἔχει νά κάνει ὄχι μέ τό ποῦ πᾶς καί βαδίζεις, οὔτε μέ τό πῶς ζεῖς, οὔτε ἄν βοηθᾶς τούς ἄλλους. Αὐτά δέν ἔχουν ἰδιαίτερη σημασία. Ἕνα ἔχει σημασία. Τό ποιόν καί τό ποσόν τῆς ἀγάπης πού δίνεις παντοῦ χωρίς διακρίσεις. Ἡ πίστη εἶναι ὑπόθεση τῆς καρδιᾶς καί ἐμεῖς δυστυχῶς τό ξεχνᾶμε. Κι γι’ αὐτό ταλανιζόμαστε σέ προσωπικό, οἰκογενειακό, φιλικό, κοινωνικό, οἰκονομικό, πολιτικό ἐπίπεδο. ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΜΕΣΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΑΝΙΚΟΥ»!
Τά λόγια τοῦ γέροντα ἀσκητῆ τοῦ Παγγαίου Ὄρους, ὁ ὁποῖος ἔλυσε ἔπειτα ἀπό μῆνες τή συνειδητή ἐπιλογή τῆς σιωπῆς προμηνύουν πολύ ραγδαῖες ἐξελίξεις. Προμηνύουν σκληρά γεγονότα καί πολλαπλές δυσκολίες, οἱ ὁποῖες θά συμβάλουν ἔτσι ὥστε νά ξεχωρίσει ἡ ἤρα ἀπό τό στάρι. Δέν σᾶς κρύβω πώς τόν ρώτησα καί γιά τήν τύχη τῆς παρούσας κυβέρνησης πού διεξάγει σκληρές διαπραγματεύσεις μέ τούς δανειστές καί τούς λοιπούς δυνάστες τῆς πατρίδας.
«Κοίταξε πού εἶπε μέ νόημα τί γινόταν κατά τό παρελθόν, ὅταν δηλαδή ὁ παλαιός Ἰσραήλ παρέκλινε τοῦ ὀρθοῦ δρόμου τῆς ταπείνωσης καί τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ. Ἔρχονταν οἱ Φιλισταῖοι ἤ οἱ Ἀσσύριοι, ἤ οἱ Βαβυλώνιοι καί τούς αἰχμαλώτιζαν μέχρι νά συνετισθοῦν καί νά ἀλλάξουν ρότα. Τό ἴδιο γίνεται καί σήμερα. Τή θέση τῶν Φιλισταίων καί τῶν ὑπολοίπων δυναστῶν ἔχουν πάρει οἱ Εὐρωπαῖοι καί οἱ μεγαλοτραπεζίτες. Ἀπό τήν ἄλλη ὑπῆρξαν ἄρχοντες βασιλιάδες στήν Ἑλλάδα ἀνέντιμοι καί πονηροί ὡς οἱ ὄφεις. Ὑποκριτές πού ξεπέρασαν τούς Φαρισαίους πρωθυπουργοί καί πρόεδροι, φιλοτομαριστές ὑπουργοί καί κάθε λογῆς τύποι χωρίς τσίπα εἶχαν στρώσει τό χαλί τοῦ ὀλισθηροῦ δρόμου χωρίς ἐπιστροφή. Τό ἴδιο κάνουν καί οἱ παρόντες ἄρχοντες μέ ἄλλο φυσικά τρόπο. Κι αὐτοί θά πέσουν πολύ γρήγορα ἐάν δέν ἐγκαταλείψουν –πρᾶγμα δύσκολο- τό φροῦτο τῆς ἀθεΐας, τό ὁποῖο καθορίζει τό πῶς νά πορεύονται. Ὁ Θεός ὅμως ἀφουγκράστηκε πολλούς ἁγίους πού κρύβονται ἐπιμελῶς καί πολύ σύντομα ἀπό τίς στάχτες, ὅπως καί παλιά θά δώσει ἡγέτη ἄξιο νά κυβερνήσει τήν Ἑλλάδα. Θά δώσει ἀκόμη καί ἅγιο θρησκευτικό ἡγέτη πού θά ἀναλάβει νά ἀνοικοδομήσει τόν τόπο πνευματικά δίδοντας τέλος στήν πολιτική τῆς ἁρπαχτῆς, τῶν φονικῶν-καταστρεπτικῶν συμβιβασμῶν καί τῆς ἰδιοτέλειας. Μπορεῖ νά μηχανεύονται οἱ κύκλοι τῆς ἀνομίας νά ἀναδείξουν θρησκευτικό ἡγέτη φιλικά προσκείμενο στόν παπισμό γιά νά ἐξυπηρετηθοῦν τά ὑπό τό μόδιον καταστροφικά γιά τήν Ὀρθοδοξία μας σχέδια τους καί νά μᾶς ὁδηγήσουν στή σταδιακή ἀποδοχή τῆς πανθρησκείας ἀλλά ὁ Θεός ἄς γνωρίζουν καλά ἔχει ἄλλα σχέδια πού θά τούς αἰφνιδιάσουν δυσάρεστα ἐκείνους πού τρέφουν κούφιες προσδοκίες καί εὐχάριστα τό πιστό λαό».
Ἀπό ὅτι ἄλλωστε διαπιστώνεται ἀπό τό πολιτικό καί κοινωνικό ἐπίπεδο ἀπορρέει μία περίεργη ἀναμονή πού σ’ ἄλλους προκαλεῖ φόβο, σ’ ἄλλους ἀνεξήγητο πανικό καί σ’ ἄλλους ἐξαντλεῖ τά λιγοστά ἀποθέματα τῆς ὑπομονῆς. Τά ἀνωτέρω δυστυχῶς φανερώνουν τίς ἐπερχόμενες ἐξελίξεις καί οὐσιαστικά μᾶς θέτουν ἐνώπιον-ἐνωπίω μέ γεγονότα κατά τά ὁποῖα θά δοκιμαστοῦν οἱ ἀντοχές μας. Μία ἐξ αὐτῶν τῶν δυσκολιῶν μετά βεβαιότητας μποροῦμε νά ἐπισημάνουμε ὅτι θά εἶναι ἡ πείνα. Εὔλογα θά ρωτήσετε ἀπό ποῦ προέρχεται αὐτή ἡ βεβαιότητα; Μά ἀκριβῶς ἀπό τά λόγια τοῦ Χριστοῦ μας στό κατά Ἰωάννη Εὐαγγέλιο καί συγκεκριμένα στό ἕκτο κεφάλαιο. Αὐτός πού θά εἶναι κοντά μου καί θά πιστέψει οὔτε θά πεινάσει οὔτε θά διψάσει. Αὐτός πού δέν εἶναι ὅμως καί θά πεινάσει καί θά διψάσει. Καί σήμερα ὁ ἑλληνικός λαός στήν πλειονότητά του δέν θέλει νά εἶναι κοντά στόν Χριστό οὔτε νά πιστέψει σ’ αὐτόν! Ζεῖ μακράν τῆς ταπείνωσης καί τῆς μετάνοιας πού τρέφουν τήν ψυχή. Καί ὅταν χορταίνει ἡ ψυχή ἀπό τά φαγητά πού τήν τρέφουν (ἀρετές καί πίστη), τότε τρέφεται καί τό σῶμα. Ἡ συνεχιζόμενη πορεία πρός τήν ἁμαρτία τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ φέρνει τά ἐπερχόμενα δεινά καί τίς φοβερές μάστιγες ὡς συνειδητή ἐπιλογή μας... Καί οἱ πιστοί χριστιανοί δέν ἔχουν νά φοβηθοῦν τίποτε ἀκόμη καί ὅταν τά βουνά μετακινοῦνται στίς καρδιές τῶν θαλασσῶν καί ταράσσεται συθέμελα ἡ γῆ ἄν φυσικά μείνουν ἀγκιστρωμένοι στό ἅρμα τῆς Ζωῆς καί τοῦ Φωτός, στό ἅρμα τοῦ Μονογενοῦς Υἱοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Καί ἄς μήν λησμονοῦμε ὅτι «ὁ Θεός ἡμῶν καταφυγή καί δύναμις, βοηθός ἐν θλίψεσι ταῖς εὐρούσαις ἠμᾶς σφόδρα» (Ψάλμ. 45, 1).
ΠΗΓΗ www.orthodoxia.gr ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2015 (ΤΕΥΧ.166)
