'Υποστέλουμε την ελληνική σημαία σ’ αυτήν την εθνικά ευαίσθητη θαλάσσια περιοχή του νοτιοανατολικού Αιγαίου.'
Οι Τούρκοι κατάφεραν να απωθήσουν τους Έλληνες ακτοπλόους από τις γραμμές που συνδέουν τις δύο χώρες και βάζουν πλώρη για τον Πειραιά.
Η επιστολή - καταγγελία του Γιώργου Σπανού
Η τουρκική σημαία ανεμίζει όλο και πιο συχνά στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Πέρα από τους πλούσιους Τούρκους που δένουν στις μαρίνες της Ροδου, της Χίου, της Σάμου της Κω και της Λέσβου οι γείτονες έχουν καταφέρει και εκτοπίσει τους Έλληνες συναδέλφους τους από τις γραμμές που συνδέουν τις δύο χώρες στις περίφημες ημερήσιες εκδρομές.
Ο Γιώργος Σπανός, πρόεδρος της "Dodekanisos Seaway", με επιστολή που απέστειλε στον Υπουργό Ναυτιλίας και Αιγαίου Θεόδωρο Δρίτσα, του γνωστοποιεί την οριστική αναστολή του προγράμματος δρομολογίων που πραγματοποιούσε η εταιρεία του εξηγώντας τους λόγους που προχώρησε σε αυτή την κίνηση καθώς και τις δυσμενείς συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί για τους Έλληνες ακτοπλόους οι οποίοι σύμφωνα με πληροφορίες μετά από το ανατολικό Αιγαίο εξετάζουν την επέκταση τους και σε άλλους προορισμούς ακόμη και την σύνδεση της Σμύρνης με τον Πειραιά. Ακολουθεί η επιστολή του κ. Σπανού:
«Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,
Με ιδιαίτερη θλίψη σας ανακοινώνουμε σήμερα την απόφασή μας να αναστείλουμε οριστικά το πρόγραμμα δρομολογίων των πλοίων μας μεταξύ Ρόδου και Μαρμαρίδας Τουρκίας, και μαζί να υποστείλουμε την ελληνική σημαία σ’ αυτήν την εθνικά ευαίσθητη θαλάσσια περιοχή του νοτιοανατολικού Αιγαίου.
Με ιδιαίτερη θλίψη σας ανακοινώνουμε σήμερα την απόφασή μας να αναστείλουμε οριστικά το πρόγραμμα δρομολογίων των πλοίων μας μεταξύ Ρόδου και Μαρμαρίδας Τουρκίας, και μαζί να υποστείλουμε την ελληνική σημαία σ’ αυτήν την εθνικά ευαίσθητη θαλάσσια περιοχή του νοτιοανατολικού Αιγαίου.
Είναι μια απόφαση που μας έχει πονέσει, αλλά δεν γίνεται διαφορετικά. Όταν πριν από τέσσερα χρόνια ξεκινήσαμε τα δρομολόγια στη συγκεκριμένη γραμμή, γιατί δεν αντέχαμε να βλέπουμε τα πλοία με τουρκική σημαία να αλωνίζουν στις θάλασσές μας μπαινοβγαίνοντας καθημερινά από το λιμάνι της Ρόδου τρέφαμε την ελπίδα ότι θα μπορούσαμε να αποτρέψουμε την τουρκική επικράτηση, συντηρώντας την μακραίωνη παράδοση της ελληνικής ναυτιλίας.
Αποδείχθηκε, όμως, ότι κάναμε μεγάλο λάθος, μολονότι διαθέτουμε καλύτερα πλοία και άριστους ναυτικούς.
Οι λόγοι είναι πολλοί’ θα σταθούμε όμως σε τρεις, τους οποίους και θεωρούμε σημαντικότερους.
Ο πρώτος έχει να κάνει με τον άνισο ανταγωνισμό που αντιμετωπίσαμε.
Τα τουρκικά πλοία ταξιδεύουν με σύνθεση 4-5 ατόμων, ενώ τα δικά μας με 11μελή πληρώματα, και οι Τούρκοι ναυτικοί αμείβονται με το ένα τέταρτο των μισθών των Ελλήνων ναυτικών.
Τα τούρκικα πλοία δεν εφαρμόζουν τις απαιτήσεις των διεθνών συμβάσεων ως προς την ασφάλεια της ζωής στη θάλασσα και στις θαλάσσιες συνδέσεις με τα ελληνικά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, ταξιδεύουν με εξαιρέσεις που χορηγεί η Τουρκία και, δυστυχώς, αποδέχονται οι ελληνικές λιμενικές αρχές σε βάρος των ελληνικών πλοίων που τις εφαρμόζουν ευλαβικά, με σημαντική με αύξηση του λειτουργικού κόστους τους.
Ο δεύτερος έχει να κάνει με την πολυσυζητημένη ελληνοτουρκική συμφωνία για τις θαλάσσιες συνδέσεις μεταξύ των λιμένων των ελληνικών νησιών του Ανατολικού Αιγαίου και των απέναντι τουρκικών, συμφωνία που επικυρώθηκε από τη Βουλή με τον Ν. 2900/2001, αποτέλεσμα του θλιβερού ιστορικού πλέον ζεϊμπέκικου του πρώην πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου με τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών Τζεμ, στο Ερζερούμ.
Συμφωνία ετεροβαρής για την Ελλάδα που άνοιξε ουσιαστικά την “κερκόπορτα” στους Τούρκους πλοιοκτήτες και πολύ σύντομα οδήγησε στην πλήρη επικυριαρχία τους στο Ανατολικό Αιγαίο.
Οι Έλληνες πλοιοκτήτες της Μυτυλήνης, Χίου, Σάμου, Κω και Ρόδου είτε υποχρεώθηκαν να αποσύρουν τα πλοία τους, είτε υποτάχθηκαν στους Τούρκους πλοιοκτήτες μέσω δυσμενών γι αυτούς ελληνοτουρκικών κοινοπραξιών, είτε έγιναν “πράκτορές” τους έναντι προμηθείας προκειμένου να επιβιώσουν.
Ο τρίτος λόγος αφορά στην επεκτατική οικονομική στρατηγική της τουρκικής κυβέρνησης.
Πρώτα προχώρησε στην ιδιωτικοποίηση όλων των λιμανιών απέναντι από τα ελληνικά νησιά και μετά τους έδωσε τη δυνατότητα να αποκτήσουν πλοία, τα οποία αποσύρθηκαν από τις εσωτερικές γραμμές του Βοσπόρου για να “αλώσουν” το Αιγαίο εκτοπίζοντας τους Έλληνες πλοιοκτήτες.
Αν δείτε σήμερα τι πραγματικά συμβαίνει στο πολύπαθο Αιγαίο θα διαπιστώσετε ότι όλοι οι ιδιώτες που διαχειρίζονται τα απέναντι τουρκικά λιμάνια είναι ταυτόχρονα και πλοιοκτήτες.
Και αν, επίσης, προχωρήσετε σε σύγκριση της τιμολογιακής πολιτικής που εφαρμόζεται στα ελληνικά λιμάνια και στα απέναντι τουρκικά λιμάνια θα διαπιστώσετε τις τεράστιες διαφορές στην αρχή της “αμοιβαιότητας” και της “ίσης μεταχείρισης σε φόρους και τέλη” που προβλέπει η ελληνοτουρκική συμφωνία.
Για παράδειγμα το πλοίο μας “Δωδεκάνησος Εξπρές”, ταχύπλοο καταμαράν μήκους 40 μέτρων για τον ελλιμενισμό στο λιμάνι της Μαρμαρίδας και για παραμονή ολίγων ωρών καταβάλλει σε κάθε ταξίδι του τέλη ελλιμενισμού συνολικού ύψους 575 ευρώ, ενώ το αντίστοιχο τουρκικό καταμαράν μήκους 36μ. καταβάλλει μόλις 72,20 ευρώ σύμφωνα με τις επίσημες καταστάσεις που σας κοινοποιούμε.
Να σημειωθεί ότι στην ελληνοτουρκική συμφωνία δεν γίνεται, σε ό,τι αφορά τους φόρους και τέλη, διάκριση μεταξύ ιδιωτικών και κρατικών λιμένων.
Έτσι, ο Τούρκος επιχειρηματίας που εκμεταλλεύεται το λιμάνι της Μαρμαρίδας επιβάλλει στον κάθε επιβάτη που κάνει χρήση του λιμανιού 15.26 ευρώ, ενώ το αντίστοιχο λιμενικό τέλος που επιβάλλει το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Νότιας Δωδεκανήσου δεν υπερβαίνει, ανά επιβάτη, το ένα (1) ευρώ.
Αν ληφθεί υπ’ όψιν ότι από τη Μαρμαρίδα προς Ρόδο και από Ρόδο προς Μαρμαριδα διακινούνται περισσότεροι από 220.000 επιβάτες ετησίως υπολογίζεται ότι τα έσοδα του διαχειριστή του λιμανιού και πλοιοκτήτη προσεγγίζουν τα 3,5 εκατ. Ευρώ, μόνο από τον κεφαλικό φόρο, και σε συνδυασμό με τα έσοδα από τις προσεγγίσεις πλοίων έχει τη δυνατότητα μείωσης της τιμής των εισιτηρίων σε βαθμό που εμείς δεν μπορούμε να παρακολουθήσουμε με συνέπεια οι tour operators που οργανώνουν ημερήσιες εκδρομές από Ρόδο προς Τουρκία να επιλέγουν τα τουρκικά πλοία.
Στους τρεις λόγους που προαναφέραμε θα πρέπει να προστεθεί και η απουσία πολιτικής στήριξης των ελλήνων πλοιοκτητών από τις ελληνικές κυβερνήσεις, σε αντίθεση με την τουρκική, και παραβίαση της νομοθεσίας μας ως προς τους περιηγητικούς πλόες μεταξύ λιμένων εσωτερικού και τρίτων χωρών.
Ενώ όλες οι γνωμοδοτήσεις έγκυρων νομικών επισημαίνουν ότι, σύμφωνα με τον Κ.Δ.Ν.Δ. το δικαίωμα επιβίβασης επιβατών από Ρόδο προς Μαρμαρίδα επιφυλάσσεται αποκλειστικά στα ελληνικά πλοία και ότι τα πλοία με σημαία τρίτων χωρών (Τουρκίας) μπορούν να παραλάβουν επιβάτες από ελληνικά λιμάνια υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα επιστρέψουν στο Χιμάνι επιβίβασης πριν από 48 ώρες, εντούτοις τα τουρκικά πλοία παραλαμβάνουν επιβάτες, σε οργανωμένα γκρουπ τουριστών, από τα ελληνικά λιμάνια και τους επιστρέφουν αυθημερόν εκδίδοντας δύο εισιτήρια – ένα για τη μετάβαση στην Τουρκία και ένα για την επιστροφή τους στο ίδιο λιμάνι.
Σημειωτέον ότι σύμφωνα με όλες τις εγκυκλίους του YEN στο πλαίσιο της ελληνοτουρκικής συμφωνίας δεν υφίσταται υποχρέωση ηλεκτρονικού συστήματος καταγραφής και έκδοσης εισιτηρίου ενιαίου τύπου, για τα τουρκικά πλοία, κατά παράβαση των Οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στης SOLAS.
Δεν αναφερόμαστε σε θέματα φορολόγησης των τουρκικών ναυτιλιακών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στα ελληνικά νησιά αν και υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι μεταξύ τουριστικών γραφείων που οργανώνουν τις ημερήσιες θαλάσσιες εκδρομές, των τουρκικών ναυτυλιακών εταιρειών και των ναυτικών πρακτόρων που τις εκπροσωπούν διακινείται “μαύρο χρήμα”.
Όλα όσα σας αναφέρουμε σήμερα τα έχουμε επισημάνει κατ’ επανάληψη στις προηγούμενες ηγεσίες του YEN αλλά φωνή βοώντος.
Συμπερασματικά, κύριε Υπουργέ, το παιχνίδι για τα ελληνόκτητα πλοία των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου έχει χαθεί οριστικά.
Μόνο μια γενναία αναθεώρηση ή καταγγελία της ελληνοτουρκικής συμφωνίας μπορεί να αποκαταστήσει τα πράγματα και ν’ ανακοπεί ο οικονομικός τουρκικός επεκτατισμός, που απειλεί επικίνδυνα τον ζωτικό νησιωτικό μας χώρο.
Σε διαφορετική περίπτωση ο αφελληνισμός των πλοίων του Αιγαίου θα μεταφέρει το πρόβλημα στον Πειραιά με Δούρειο Ίππο “ελληνοτουρκικές κοινοπραξίες”, όπου τον έλεγχο έχουν φυσικά οι Τούρκοι, και τότε η ελληνική μεγάλη ακτοπλοΐα θα δοκιμαστεί σκληρά.
Εμείς απορρίψαμε ασυζητητί την πρόταση της ανταγωνιστικής ναυτιλιακής εταιρείας Yesil Marmaris για κοινοπραξία, διακρίνοντας εξ αρχής την πρόθεση να κατακτήσουν πρώτα τον εθνικά ευαίσθητο χώρο της Δωδεκανήσου, με επόμενο βήμα τον Περαιά, στο πλαίσιο της στρατηγικής της τουρκικής κυβέρνησης.
Εμείς πράξαμε το πατριωτικό χρέος μας, αλλά είμαστε μικροί για να έχουμε τη δυνατότητα “επιδότησης” της γραμμής Ρόδος – Μαρμαρίδα.
Τον λόγο έχει πλέον η κυβέρνησή σας.
Μετά τιμής
Γεώργιος Σπανός
Πρόεδρος
“Dodekanisos Seaways”».
Γεώργιος Σπανός
Πρόεδρος
“Dodekanisos Seaways”».
news247.gr
.jpg)
