Αρχές δεκαετίας ΄80… Στις γειτονιές γύρω από το Σταθμό Λαρίσης, την Πλατεία Βάθη, τον Άγιο Παντελεήμονα, ακούγονται παιδικές φωνές. Πίσω από το κτίριο που σήμερα στεγάζει τα Κεντρικά Γραφεία της «Χρυσής Αυγής» υπάρχει μια μεγάλη παιδική χαρά, μια πλατεία με καφενεία και ουζερί όπου γονείς με τα παιδιά τους κάθονταν αμέριμνοι... Ήμουν κι εγώ ανάμεσα σ΄ αυτά τα παιδιά…
Ήμασταν στην τελευταία δεκαετία που προλάβαμε κρυφτό, κυνηγητό, κλέφτες κι΄ αστυνόμους κ.α. Όταν θέλαμε ποδόσφαιρο, υπήρχε ακόμα κάποια αλάνα να μας δεχθεί.
Βγαίναμε με τα ποδήλατα στο δρόμο και δεν κινδυνεύαμε και τόσο… Βγαίναμε από το πρωί τρέχοντας, παίζαμε όλη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Λίγα χρόνια αργότερα πηγαίναμε για καφέ τα απογεύματα στον Αγ. Παντελεήμονα και την Πλ. Βικτωρίας.
Έβγαινα έξω τα βράδια, ακόμη και πολύ αργά, 2,3,4 τα ξημερώματα, γυρνούσα πίσω με τα πόδια περνώντας από την πλατεία Βάθη χωρίς να νιώθω φόβο και να κοιτάζω καχύποπτα πίσω μου και δίπλα μου. Ο κόσμος κυκλοφορούσε, δεν κλεινόταν στα σπίτια του μετά το σούρουπο. Ακούγεται παράξενο, στους νεότερους, αλλά έτσι είναι. Γειτονιές που συγκατοικούνταν κάποτε από νοικοκυραίους, οικογενειάρχες, εμπόρους, δημοσίους υπαλλήλους και ελεύθερους επαγγελματίες, μεροκαματιάρηδες και φοιτητές . Σε όλα τα υπόγεια της περιοχής υπήρχαν τα αναγκαία μαστόρια (τσαγκάρηδες, μοδίστρες, ηλεκτρολόγοι, υδραυλικοί, ηλεκτρονικοί κ.α.).
Τώρα πια όλα αυτά έχουν αλλάξει. Από το τέλος της δεκαετίας του ΄90 κι έπειτα. Ούτε παιδιά στις πλατείες, ούτε ηλικιωμένοι καθισμένοι στα παγκάκια. Μεταφερόμαστε σε άλλες εποχές, όταν υπήρχε απαγόρευση κυκλοφορίας μετά τις 9 το βράδυ και πολλούς τους ενοχλούσε.. Τώρα τι γίνεται; Παντού κυκλοφορούν αλλοδαποί.
Που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Αν κυκλοφορήσεις στην Πλ. Αμερικής μέρα μεσημέρι –για βράδυ ούτε λόγος- νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε συνοικία της Νιγηρίας! Οι λευκοί είναι μειοψηφία! Φυσικά, το να είσαι οικονομικός μετανάστης πρέπει να είναι φρικτό, όμως δεν βλέπουν ότι υπάρχει κορεσμός πια; Ολοι στην Ελλάδα, ρε παιδιά; Άλλες χώρες δεν υπάρχουν να ευημερήσετε;
Τα σπίτια στο Κέντρο που είχαν μια κάποια αξία λόγω των κοντινών αποστάσεων, έχουν υποβαθμιστεί ραγδαία. Παλιοί Αθηναίοι, αριστοκράτες, (γιατί μη γελιέστε, σε περιοχές όπως η Πλ. Βικτωρίας και η Φωκ. Νέγρη για παράδειγμα, έμενε καλός κόσμος) αναγκάστηκαν να μετακομίσουν. Προσωπικά δεν αποτελώ εξαίρεση, κι΄εγώ το ίδιο έκανα. Στα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών και σε άλλες υπηρεσίες που πληρώνουμε ΕΜΕΙΣ, στους 10 πολίτες που μπαίνουν, οι 9 είναι αλλοδαποί – και όχι και τα καλύτερα παιδιά..
Υπάρχουν βέβαια οι οικογενειάρχες, με τη δουλειά τους, τα παιδιά τους, με τα ένσημα και τις εισφορές τους (τώρα το κατά πόσο και αυτοί ήρθαν νόμιμα στη χώρα δεν θα το εξετάσουμε, ξέρουμε όλοι την απάντηση), όμως η συντριπτική πλειοψηφία έχει περάσει στην Ελλάδα δεν ξέρω με ποιο τρόπο, έχει προμηθευτεί και μια κόκκινη καρτούλα (Δελτίο Αλλοδαπού που έχει αναγνωρισθεί ως πολιτικός πρόσφυγας-τρέχα γύρευε τώρα), χωρίς χαρτιά, χωρίς τίποτα. Κάνει και ο καθένας από δαύτους μια Υπεύθυνη Δήλωση (αν έχουμε το Θεό μας) ότι φιλοξενεί στο σπίτι του (;) άλλους 2-3 και πηγαίνει η ιστορία σχοινί-κορδόνι.
ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΕΙ ΑΥΤΟ;
Η δική μας γενιά ήταν τουλάχιστον τυχερή που πρόλαβε να παίξει στις γειτονιές της Αθήνας. Που δεν φοβόταν. Τα σημερινά παιδάκια τι θα κάνουν; Οι γονείς τι κάνουν; Το κράτος τι κάνει; Δώστε στους Ελληνες πίσω τις γειτονιές τους, τα σχολεία, την Πατρίδα τους. Γιατί μια οποιαδήποτε επίθεση σε έναν οποιονδήποτε αλλοδαπό γίνεται μείζον θέμα παντού (προς Θεού, δεν επικροτούμε τέτοιου είδους πράξεις) και οι δεκάδες καθημερινές επιθέσεις κατά Ελλήνων πολιτών δεν περνάνε ούτε στα ψιλά γράμματα;
ΘΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ! Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΟΥΓΚΑΝΤΑ! ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ. Μόνη αχτίδα φωτός, μόνη ελπίδα, η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Που όσο ανεβαίνει, τόσο φοβούνται αυτοί που πρέπει να φοβούνται. Γιατί και λίγος φόβος δε βλάπτει. Αρκετά φοβόμαστε όλοι εμείς τόσα χρόνια.. Σύντομα.. θα ανατείλει η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΚΑΙ ΘΑ ΞΕΒΡΩΜΙΣΕΙ Ο ΤΟΠΟΣ!!!
ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!
Κορίνα – T.O. Ανω Λιοσίων
