Στις 5 Φεβρουαρίου ο πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας Dmitry Medvedev ενέκρινε το νέο Στρατηγικό Δόγμα και τις Βάσεις της Κρατικής Πολιτικής για τη Πυρηνική Αποτροπή μέχρι το 2020. Τα κείμενα χαρακτηρίσθηκαν απόρρητα, αν και αρχικά είχε ανακοινωθεί ότι θα δημοσιεύονταν στον επίσημο ιστότοπο του Κρεμλίνου, ωστόσο οι γενικές κατευθυντήριες γραμμές είναι ήδη γνωστές. Aναλυτές επισημαίνουν ότι τα κείμενα δε συμβαδίζουν με τις αρχικές ανακοινώσεις του επικεφαλής του ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας Nikolai Patrushev τον Οκτώβριο του 2009, σύμφωνα με τις οποίες προβλεπόταν η χρήση πυρηνικών όπλων ακόμα και σε τοπικές συγκρούσεις έχοντας προκαλέσει αντιδράσεις τόσο διεθνώς όσο και στο εσωτερικό του ρωσικού στρατιωτικού κατεστημένου.
Αντιθέτως, το νέο Στρατηγικό Δόγμα θέτει αυστηρότερα κριτήρια στη χρήση αυτών των όπλων και όπως το προηγούμενο Δόγμα που υιοθετήθηκε το 2000, κάνει τις εξής διακρίσεις συγκρούσεων:
1. Ένοπλη σύγκρουση μικρής κλίμακας μεταξύ δύο κρατών ή εντός των κρατικών δομών, παρόμοιας με εκείνη της Τσετσενίας.
2.Τοπική σύγκρουση ήτοι πόλεμος με περιορισμένους αντικειμενικούς σκοπούς, όπως η σύρραξη Ρωσίας-Γεωργίας το 2008.
3. Περιφερειακή σύγκρουση όπου αναμένεται εμπλοκή αεροναυτικών δυνάμεων, με επιπτώσεις σε ευρύ γεωγραφικό χώρο
4. Πόλεμος μεγάλης κλίμακας, με εμπλοκή όλων των μεγάλων δυνάμεων, κατ΄ουσίαν ένας νέος Παγκόσμιος Πόλεμος.
Το νέο Δόγμα λαμβάνοντας υπόψιν ότι:
Η υπάρχουσα αρχιτεκτονική ασφαλείας, συμπεριλαμβανομένων των μηχανισμών του Διεθνούς Δικαίου, δεν εξασφαλίζουν το εθνικό συμφέρον όλων των κρατών καθώς και ότι
Η Ρωσία βρίσκεται αντιμέτωπη με αυξανόμενη στρατιωτική απειλή από πολλαπλές κατευθύνσεις,
θεωρεί ως κύριες εξωτερικές απειλές:
- Τις προσπάθειες για διεύρυνση της Ατλαντικής Συμμαχίας προς ανατολάς
- Τη προσέγγιση στα σύνορα της Ρωσίας ή συμμαχικών κρατών μέσω στρατιωτικών υποδομών
- Την ανάπτυξη πυραυλικών συστημάτων που υπονομεύουν τη σταθερότητα και ανατρέπουν την ισορροπία ισχύος, τη στρατικοποίηση του Διαστήματος και την ανάπτυξη στρατηγικών (μη-πυρηνικών) όπλων ακριβείας
- Την αμφισβήτηση της εδαφικής κυριαρχίας της Ρωσίας και των συμμαχικών κρατών
- Τη χρήση στρατιωτικής βίας σε περιοχές που συνορεύουν με τη Ρωσία κατά παράβαση της Χάρτας των Ηνωμένων Εθνών και άλλων κανόνων του Διεθνούς Δικαίου.
- Την εξάπλωση της παγκόσμιας τρομοκρατίας.
Η ρωσική Στρατιωτική Στρατηγική προβλέπει:
- Αποτροπή κλιμάκωσης μιας σύγκρουσης σε πυρηνικό πόλεμο
- Το δικαίωμα να απαντήσει η Ρωσική Ομοσπονδία σε επίθεση κάνοντας χρήση πυρηνικών όπλων ή άλλων Όπλων Μαζικής Καταστροφής, ακόμα κι αν η επίθεση πραγματοποιηθεί με συμβατικά μέσα
- Τη χρήση οπλικών συστημάτων ακριβείας για την ενίσχυση της αποτρεπτικής της στρατηγικής
- Την αποστολή στρατευμάτων στο εξωτερικό για τη προστασία των εθνικών συμφερόντων ή πολιτών σύμφωνα με του κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, διεθνείς συμφωνίες ή ομοσπονδιακή εξουσιοδότηση.
Κύρια αποστολή των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων κατά τη διάρκεια του πολέμου είναι η αναχαίτιση κάθε επιθετικής ενέργειας κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας και των συμμάχων της, η νίκη επί των επιτιθέμενων και η διακοπή των ένοπλων συγκρούσεων με όρους που συμβαδίζουν και προωθούν τα συμφέροντα της Ρωσίας και των συμμάχων της.
