Προς απόσυρση, βασικά για λόγους οικονομίας και δευτερευόντως λόγω έλλειψης προσωπικού οδεύει μόλις 15 χρόνια από την είσοδό του σε υπηρεσία το βασικότερο προϊόν της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας το δίδυμο αντιαερoπορικό πυροβόλο A-30, ότι απέμεινε από το μεγαλόπνοο πρόγραμμα του αντιαεροπορικού συστήματος ARTEMIS-30 της ΕΒΟ κατά την δεκαετία του ’80. Σύμφωνα με πληροφορίες του defencenet.gr ο Ε.Σ. αποφάσισε ήδη την απόσυρση των 17 δίδυμων ΜΠΠ που λειτουργεί από τα τέλη της δεκαετίας του ’90 και οι οποίες είχε αναπτυχθεί σε διάφορες στρατηγικές εγκαταστάσεις (π.χ. μαζί με πυροβολαρχίες MIM-38 I.HAWK, προκειμένου να εξασφαλιστεί V-SHORAD προστασία στο σύστημα).
Ήδη έχει ενημερώσει την Πολεμική Αεροπορία που είναι και ο μεγαλύτερος χρήστης του συστήματος ( 38 ΜΠΠ και 5 το Π.Ν.) αν ενδιαφέρεται να παραλάβει η Αεροπορία τις 17 μονάδες που αποσύρει, αλλά μάλλον η απάντηση θα είναι αρνητική, αφού και η Π.Α. λόγω της έλλειψης διασύνδεσης των πυροβόλων με τα λοιπά αντιαεροπορικά της μέσα δεν βλέπει κάποια ουσιαστική χρησιμότητα στο όπλο. Και όμως θα μπορουσε να χρησιμοποιηθεί σε μία μεγάλη ποικιλία ρόλων, ακόμα και ως ανταποβατικό.
Οπωσδήποτε εντυπωσιάζει η τόσο σύντομη απόσυρσή του (πρόκειται για ένα σύστημα ολοκαίνουριο, αφού οι παραδόσεις ολοκληρώθηκαν πριν από 13 χρόνια μόλις) ενός όπλου που σίγουρα έχει ακόμα πολλά να προσφέρει.
Διαθέτει ένα στοιχειώδες σκοπευτικό σύστημα της FERRANTI, ενώ έχει ταχυβολία ανά κάνη 720 - 850 βλήματα / λεπτό και δραστικό βεληνεκές 3,5 χλμ. Δηλαδή οι επιδόσεις του είναι πολύ ανώτερες από τα Rheinmetall RH202 των 20 χλστ ή το ZU-23.
Το σύστημα παραγγέλθηκε στην τότε ΕΒΟ τον Αύγουστο του 1993 και η παραγγελία αφορούσε 60 ΜΠΠ με option για άλλες 30. Φυσικά ούτε λόγος για υλοποίηση της option. Το ARTEMIS-30 ήταν το μεγάλο πρόγραμμα της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας και αυτό που θα μπορούσε να αλλάξει την ροή των πραγμάτων σε αυτήν.
Οι υπεύθυνοι της ΕΒΟ είχαν αντιληφθεί ότι με την χρήση διαφόρων υποσυστημάτων από εταιρείες όπως η Siemens, η Philips κλπ θα μπορούσαν να δημιουργήσουν ένα οπλικό σύστημα ανάλογο με το Skyguard («Βέλος») που είχε προμηθευτεί η Π.Α. στα τέλη της δεκαετίας του ’80. Το μόνο που κατάφερε ήταν να φτάσουμε στην σύμβαση του 1993. Αλλά και τότε θα μπορούσε το σύστημα να αποτελέσει κρίσιμο όπλο, αν οι Ε.Δ. και ειδικά η Π.. κατάφερναν να το διασυνδέσουν με τα υπάρχοντα συστήματα.
Υπήρξε πρόταση για διασύνδεση του A-30 με το «Βέλος», έγινε η σχετική δοκιμή, πέτυχε απόλυτα, η κατασκευάστρια εταιρεία του «Βέλος» η ελβετική Oerliκon πρότεινε να αναλάβει το έργο και ως αντιστάθμισμα έδινε την ανάπτυξη πυρομαχικών AHEAD των 30 χλστ. ανάλογα με αυτά των 35 xλστ. που έχει ήδη συμφωνήσει με τα ΕΑΣ και παράγει στο πλαίσιο του εκσυγχρονισμού του «Βέλος», αλλά η πρόταση δεν προχώρησε ποτέ.
Το ίδιο ακριβώς όπλο, δηλαδή το κέντρο ελέγχου πυρός και το ραντάρ του Skyguard με τις δίδυμες μονάδες πυρός 30 mm Mauser MK 30-1 του Α-30 χρησιμοποιείται από την Ταϋλάνδη (Αrrow), ενώ υπολογίζεται ότι διεθνώς υπάρχουν τουλάχιοστον 15 κράτη που θα μπορούσαν να ενδιεφερθούν για την συνδυασμό.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
