Έκθεση συμπερασμάτων της Ειδικής Επιτροπής για τα προβλήματα της ομογένειας στην Κωνσταντινούπολη, Ίμβρο και Τένεδο. Την αμέριστη συμπαράσταση και τη διαρκή στήριξη στην ομογένειά μας στην Τουρκία, δηλώνει η Ειδική Μόνιμη Επιτροπή της Βουλής των Ελλήνων για τον Ελληνισμό της Διασποράς, τονίζοντας ότι πρόθεσή της είναι αφενός να καθιερώσει τακτική συνεργασία με τους αντιπροσωπευτικούς φορείς των Κωνσταντινουπολιτών, Ιμβρίων και Τενεδίων κι αφετέρου να αναλάβει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για τη δρομολόγηση των απαιτούμενων παρεμβάσεων, τόσο εντός της Βουλής, όσο και ενώπιον των αρμοδίων οργάνων της Πολιτείας.
Η δήλωση περιέχεται στην έκθεση των συμπερασμάτων για τα θέματα που απασχολούν τον Ελληνισμό στην Κωνσταντινούπολη, Ίμβρο και Τένεδο, η οποία δημοσιοποιήθηκε σήμερα και συνιστά μία διεξοδική απάντηση της Ειδικής Επιτροπής
στα προβλήματα που κατατέθηκαν στη συνεδρίαση της 20/1/2010 από εκπροσώπους αρμοδίων φορέων (της Οικουμενικής Ομοσπονδίας Κωνσταντινουπολιτών,του Συλλόγου Ιμβρίων Αθηνών, της Ιμβριακής Ένωσης Μακεδονίας - Θράκης και του Συλλόγου Τενεδίων «ο Τέννης").
Οι εκπρόσωποι των φορέων είχαν παρουσιάσει το ιστορικό πλαίσιο που οδήγησε στον εκπατρισμό την πλειοψηφία των Ελλήνων,ως αποτέλεσμα της συστηματικής πολιτικής διωγμών και διακρίσεων των Τουρκικών Κυβερνήσεων,μετά το 1923,με την παραβίαση της Συνθήκης της Λωζάνης.
Συνέπεια της συνεχιζόμενης παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι μια σειρά από σημαντικά και κρίσιμα προβλήματα, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται:
-Η μη αναγνώριση του τίτλου και της νομικής προσωπικότητας του Οικουμενικού Πατριαρχείου
- Η απαγόρευση, από το 1971,λειτουργίας της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης
-Περιορισμοί στην παραμονή ορθοδόξων ιερωμένων στην Τουρκία που δεν ισχύουν για άλλα δόγματα, παρά τα πρόσφατα θετικά βήματα.
- Μη καταβολή αποζημίωσης για τα ακίνητα των μειονοτικών ιδρυμάτων που έχουν καταπατηθεί από το Τουρκικό Κράτος και έχουν διατεθεί σε τρίτους.
- Μη αποκατάσταση της κυριότητας εκατοντάδων δημευμένων ακινήτων που ανήκαν σε μειονοτικά ιδρύματα, τα οποία έχουν κηρυχθεί από το κράτος «κατειλημμένα» (Mazbut) και έχουν τεθεί υπό τη διαχείριση της Γενικής Διεύθυνσης Βακουφίων. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν κυρίως τα Ορθόδοξα Μοναστήρια, στα οποία δεν αναγνωρίζεται νομική προσωπικότητα, εκκλησίες και κοινοτικά κτίρια. Στην Ίμβρο δύο από τα επτά συνολικά ιδρύματα εμπίπτουν στην κατηγορία αυτή.
- Εκτεταμένο σχέδιο κατάσχεσης ιδιωτικών περιουσιών από το κράτος.
- Άδικες και αδιαφανείς διαδικασίες καταγραφής στο κτηματολόγιο της Ίμβρου,για την αποκατάσταση των οποίων απαιτούνται χρονοβόρες και δυσανάλογα πολυέξοδες δικαστικές διαδικασίες που αποθαρρύνουν τη μαζική διεκδίκηση ακινήτων (οι πρώτες σχετικές προσφυγές αναμένονται να εκδικαστούν από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εντός του έτους).
- Παραβίαση των κληρονομικών δικαιωμάτων των εκπατρισθέντων Ελλήνων που έχουν αποκτήσει την ελληνική ιθαγένεια,αποκόπτοντας και τον τελευταίο δεσμό αυτών και των απογόνων τους με τον τόπο καταγωγής τους.
- Μη αναγνώριση της κυριότητας των μειονοτήτων επί των νεκροταφείων τους.
- Σοβαρή παρεμπόδιση της κοινοτικής οργάνωσης της μειονότητας
- Προβλήματα στην ομογενειακή παιδεία:
Κατάργηση της ελληνικής παιδείας στα νησιά Ίμβρο και Τένεδο από το 1964 και δήμευση των σχολικών κτιρίων.
Περιορισμοί στην εγγραφή μαθητών στα Ελληνικά σχολεία της Πόλης, αποκλεισμός των παιδιών ελληνικής ιθαγένειας γονέων που ζουν και εργάζονται στην Πόλη, έλλειψη μειονοτικών εκπαιδευτικών, μη επιχορήγηση των Σχολείων της Μειονότητας από το Τουρκικό Κράτος, υψηλό ποσοστό (40%) αραβόφωνων μαθητών στα σχολεία, κ.α
Ο σεβασμός στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων - επισημαίνεται στην έκθεση των συμπερασμάτων της Επιτροπής - επιβάλλει να ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την άρση των αδικιών του παρελθόντος και την αποκατάσταση των Ελληνικών Κοινοτήτων της Πόλης, της Ίμβρου και της Τενέδου, όπως προβλέπονται στις πρόσφατες εκθέσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Η ολοένα αυξανόμενη παρουσία κινήματος πολιτών στην Τουρκία υπέρ της υπεράσπισης των μειονοτικών δικαιωμάτων και η συνεχής ενημέρωση της κοινής γνώμης, αναμφίβολα αποτελεί μια σημαντική εξέλιξη, αλλά δεν είναι αρκετή.
Απαιτούνται περαιτέρω ουσιαστικά βήματα προόδου, σε θεσμικό, κυρίως, επίπεδο,για την αντιμετώπιση των μελών της ελληνικής μειονότητας, ως ισότιμων πολιτών της χώρας και απεμπλοκή του ζητήματος από το πλαίσιο της αμοιβαιότητας.
Ο ρόλος και η συμβολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς αυτή την κατεύθυνση, μπορεί και πρέπει να είναι καθοριστική. Το ίδιο ισχύει και για το Συμβούλιο της Ευρώπης και ιδίως για την Κοινοβουλευτική Συνέλευση (PACE), ενόψει του Ψηφίσματος για την Ίμβρο και την Τένεδο του 2008 καθώς και του επικείμενου Ψηφίσματος για τις μειονότητες της Ελλάδος και της Τουρκίας.
Κρίνεται επιβεβλημένη η συνεργασία της Ελλάδος και της Τουρκίας, στo πλαίσιo των διεθνών οργανισμών, για την αναβάθμιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η ανάληψη όλων των απαραίτητων πρωτοβουλιών, σε εθνικό, ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, ώστε η Τουρκική Κυβέρνηση να ανταποκριθεί θετικά στα αιτήματα για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των μελών της Ελληνικής μειονότητας και την εξασφάλιση των προϋποθέσεων για την παλιννόστηση των εκπατρισμένων Ελλήνων. Η προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων αποτελεί, εξάλλου, τμήμα των απαιτούμενων από την ΕΕ προϋποθέσεων για την ευρωπαϊκή προσέγγιση της Τουρκίας.
