Παρακολουθῶν ἀρκετό καιρό τώρα τήν ἐκφραζομένη ἀγωνία πολλῶν εἰδημόνων καί μή στόν ἔντυπο καί ἡλεκτρονικό τύπο γιά τήν λεγομένη οἰκονομική κρίση πού μαστίζει τόν πλανήτη καί ἀπειλεῖ καί τή χώρα μας καθώς καί τά κυβερνητικά σενάρια ἀντιμετώπισης τῆς οἰκονομικῆς ἀσφυξίας καί τίς ἀναλύσεις τῶν κομμάτων τῆς ἀντιπολιτεύσεως, σάν ἕνας ἁπλός πολίτης αὐτῆς τῆς χώρας καταθέτω δημόσια κάποιες σκέψεις μου πού ἀσφαλῶς δέν διεκδικοῦν τό ἀλάθητο, ἀλλά πού πιστεύω ὅτι ἐκφράζουν καί τήν συλλογιστική καί ἄλλων:
1. Παρακολουθών αρκετό καιρό τώρα την εκφραζόμενη αγωνία πολλών ειδημόνων και μη στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο για την λεγόμενη οικονομική κρίση που μαστίζει τον πλανήτη και απειλεί και τη χώρα μας καθώς και τα κυβερνητικά σενάρια αντιμετώπισης της οικονομικής ασφυξίας και τις αναλύσεις των κομμάτων της αντιπολιτεύσεως, σαν ένας απλός πολίτης αυτής της χώρας καταθέτω δημόσια κάποιες σκέψεις μου που ασφαλώς δεν διεκδικούν το αλάθητο, αλλά που πιστεύω ότι εκφράζουν και την συλλογιστική και άλλων:
2. Στην σημερινή εποχή υπάρχει υποτίμηση και παραθεωρηση της ανθρώπινης σχέσης, ένας στυγνός ατομοκεντρισμος που παρακάμπτει την ανάγκη του ανθρώπου να κοινωνεί με τον άλλον άνθρωπο ως πρόσωπο και όχι ως αριθμό η ως χρηστικό αντικείμενο. Η ελληνική κοινωνία εφαρμόζει έναν πρωτογονισμό που διαχεεται απο τα προτυπα και τους θεσμους με κοσμοειδωλο τον ατομοκεντρισμο και διαπλαθεται στα σχολεια της. Η κοινωνια υποφερει απο ελλειψη νοηματος και βαθύτατη δυσφορια.
1. Παρακολουθών αρκετό καιρό τώρα την εκφραζόμενη αγωνία πολλών ειδημόνων και μη στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο για την λεγόμενη οικονομική κρίση που μαστίζει τον πλανήτη και απειλεί και τη χώρα μας καθώς και τα κυβερνητικά σενάρια αντιμετώπισης της οικονομικής ασφυξίας και τις αναλύσεις των κομμάτων της αντιπολιτεύσεως, σαν ένας απλός πολίτης αυτής της χώρας καταθέτω δημόσια κάποιες σκέψεις μου που ασφαλώς δεν διεκδικούν το αλάθητο, αλλά που πιστεύω ότι εκφράζουν και την συλλογιστική και άλλων:
2. Στην σημερινή εποχή υπάρχει υποτίμηση και παραθεωρηση της ανθρώπινης σχέσης, ένας στυγνός ατομοκεντρισμος που παρακάμπτει την ανάγκη του ανθρώπου να κοινωνεί με τον άλλον άνθρωπο ως πρόσωπο και όχι ως αριθμό η ως χρηστικό αντικείμενο. Η ελληνική κοινωνία εφαρμόζει έναν πρωτογονισμό που διαχεεται απο τα προτυπα και τους θεσμους με κοσμοειδωλο τον ατομοκεντρισμο και διαπλαθεται στα σχολεια της. Η κοινωνια υποφερει απο ελλειψη νοηματος και βαθύτατη δυσφορια.
Ειναι πρωτοφανες να βλέπει κανεις ανθρωπους χωρις ελπιδα και χωρις εσωτερικη ουσιαστικη χαρα. Ο πολιτικος λογος απο την αλλη ειναι προκατασκευασμενος για την προωθηση του «προϊοντος» που δεν ειναι αλλο απο την επανεκλογη του κομματος. Σημερα αν θελεις να κατωχυρωσεις το εγω σου, χρειαζεται να κανεις οτι εισαι φαινομενικα αριστερος γιατι αλλιως κινδυνευεις να χαρακτηρισθεις αναχρονιστικος, συντηρητικος, πατριδοκαπηλος, ξενοφοβικος, αποστεωμενος, γραφικος και αλλα τετοια βαρύγδουπα. Ο ανθρωπος χωρις επιγνωση της γλωσσας του ειναι ανθρωπος χωρις σκεψη και σημερα ζουμε την πληρη αποδιοργανωση της γλωσσας μας, που δεν κομιζει πλεον ουσιαστικο νοημα.
3. Η κακοδαιμονια του ελληνικου γιγνεσθαι αποδιδεται ανεπερειστα απο τους πληρωμενους και στρατευμενους κονδυλοφορους στο υπερτροφικο κρατος που ομως βάσει των επισημων στοιχειων της Ευρωπαϊκης Ενωσεως στοιχιζει στην Ελλαδα μονο 11% του Α.Ε.Π. ενω το ιδιο κρατος στη Γαλλια στοιχιζει 25% και συγκριτικα με τα λοιπα κρατη της Ε.Ε. ειναι το φθηνοτερο, ενω την ιδια στιγμη κανεις δεν διαμαρτυρεται οσο θα επρεπε για την φορολογικη ατελεια των υψηλων εισοδηματων και των παντοτε κερδοφορων τραπεζιτικων δηθεν ιδρυματων. Θεσμοθετημενα με αισχρους νομους προαγεται ο γκαγκστερισμος των μεγαλων εισοδηματων που τους παρεχεται η δυνατοτητα μεσα απο υπερακτιες (off shore) εταιριες για ξεπλυμα χρηματος και τοποθετηση των κεφαλαιων τους στο εξωτερικο. Προωθειται και μενει ατιμωρητο το εγκλημα του «λευκου κολλαρου», ενω την ιδια στιγμη φυλακιζονται ανθρωποι για χρεη ολιγων ευρω. Αγοραζουν οι μεγαλοκαρχαριες του συστηματος το πετρελαιο 70 δολλαρια το βαρέλι, το πωλουν διπλασια και κανουν δωρεες με ψιχια των κλοπιμαιων που εκπιπτουν απο την φορολογικη τους δηλωση και ανακηρυσσονται και εθνικοι ευεργετες. Ολες οι πολιτικες παραταξεις καταγγελλουν τον επαισχυντο και αντιδημοκρατικο νομο «περι ευθυνης υπουργων» που παραγραφει κακουργηματα εν ριπη οφθαλμου και υπο το καθεστως αφορητης πολιτικης σκοπιμοτητας και ιδιοτελειας, κανεις ομως δεν τον καταργει τουλαχιστον μεχρι αυτη τη στιγμη. Δισεκατομμυρια αλλαξαν χερια επι «βαναύσω ζημια» της Ελληνικης Πολιτειας με τα απο ολους ομολογημενα σκανδαλα του Χρηματιστηριου, της Siemens, του Σιφο ραιτ, των δομημενων ομολογων, των Ολυμπιακων εργων που κοστισαν πενταπλασια απο την πραγματικη τους αξια αλλα κανεις δεν οδηγηθηκε στην φυλακη και το κυριωτερο κανενος η αισχροκερδης περιουσια δεν αποδοθηκε στο νομιμο δικαιουχο της που ειναι το Ελληνικο δημοσιο. Γιατι δεν υπαρχει αναστημα στον πολιτικο κοσμο της πατριδας μας να γκρεμισει την αισχροκεδρια και το εγκλημα του «λευκου κολλαρου».
Οι πολιτικοι μας το μονο που τους νοιαζει ειναι η επανεκλογη τους. Κατεβαινουν στο εκλογικο σωμα με τους νομους της αγορας: τι θελει ο πολιτης να ακουσει αυτο του λενε. Δεν υπαρχουν θεσμοι για την δημοκρατικη οργανωση των κομματων και οι βουλευταί αναγκαζονται για να επιβιωσουν να γινονται κολακες του εκαστοτε αρχηγου και υποχειρια της νομενκλατουρας και ολιγαρχιας που κυβερνα το καθε κομμα. Ολα τα κομματα εχουν αφορητη και εξουσιαστικη δομη και ιεραρχια με μια απολυτη αυθαιρετη κορυφη και αυθεντια, που δεν ανεχεται την αλλη φωνη και την κριτικη. Το καθε κομμα μικρο η μεγαλο αποβαινει «σουλτανατο» με αποτελεσμα να εχει απολυτο δικιο ο πολυς Μουζελης που ειπε: «Το πολιτευμα της Ελλαδος ειναι κομματοκρατια». Η κατ’ επιφασιν δημοκρατια μας ουσιαστικα ειναι η απολυταρχια του ενος ανδρος, του εκαστοτε αρχηγου του κυβερνωντος κομματος, που επιβαλλει μια δικτατορια με κοινοβουλευτικο μανδυα, εφ’ οσον διοριζει και απολυει αυθαιρετα και κατα βούλησιν τα μελη της Κυβερνησεως, της εκτελεστικης εξουσιας, θετει εκτος κοινοβουλευτικης ομαδος με απλη δηλωση του τον εκλεγμενο αντιπροσωπο του θεατου ελληνικου λαου και επιλεγει την κομματικα προσκειμενη διοικηση της Δικαιοσυνης, που με την σειρα της δια του ανωτατου Δικαστικου Συμβουλιου διοικει τη δικαστικη λειτουργια με προαγωγες και μεταθεσεις, με προφανες αποτελεσμα η περιφημος διακρισις των εξουσιων του Μοντεσκιε να μενει μονο προς ακαδημαϊκη ενθυμιση.
Σε αυτη την τραγικοτητα δεν υπαρχει ουτε αριστερη αντιπροταση ουτε κοινωνικοκεντρικη προοπτικη και πολιτικη προταση. Το βασικό κομμα της αριστερας εφθασε να δικαιωσει τον αιμοσταγη δικτατορα Ιωσηφ Σταλιν και θετοντας στα προς κατεδαφισιν μονιμα και σταθερα, την αληθεια του Θεου αυτοδιαλυει τις θαυμασιες εννοιες της ισοτητος, της αλληλεγγυης της κοινοκτημοσυνης, του ανθρωπισμου εφ’ οσον τους στερει την μεταφυσικη αναγωγη και δικαιωση τους και θελει να αγνοει τον ατεγκτο παγκοσμιο νομο: «χωρις Θεο ολα επιτρεπονται» και γιατι οχι. Και ενω το εργοστασιο του υπαρκτου σοσιαλισμου, κατερρευσε μεσα στις απειρες ανομιες του ολιγαρχικου συστηματος του κομματος, μια απο τις οποιες και τα 350.000 τετρ. της κατοικιας του Νικολαϊ Τσαουσεσκου, εναγωνιως αγωνιζονται να διατηρησουν την αντιπροσωπια μη διδασκομενοι απο τα λαθη του παρελθοντος, που κατηγγειλε και ο Μπακουνιν αναφερομενος στην κομμουνα των Παρισιων. Φυσικα δεν ασχολουμεθα με τα δηθεν αριστερης υφης μορφωματα, προϊοντα του μαρκετινγκ της καπιταλιστικης μηχανης που στοχευουν στην προαγωγη της ομογενοποιησης και του συγκρητιστικου αχταρμα προωθωντας τα σχεδια του Σιωνιστικου τερατος για αποδομηση της ιδιοπροσωπιας του λαου μας.
Καλουνται λοιπον τα κομματα καθως και ολοι οι πολιτες να επαναστατησωμε ειρηνικα, αλλα σε αυτην την καταντια αλλαζοντας ο καθενας μας τον εαυτον του, να κατασφαλισουμε θεσμικα την λειτουργικοτητα της αξιοκρατιας, να υποβαλλουμε κοινωνικοκεντρικες προτασεις πολιτικης, να προωθησουμε την κοινωνια των σχεσεων των ανθρωπων που δινει χαρα ζωης, να περιστειλουμε την συνεχη επιθετικοτητα για την διασφαλιση του εγω που φερνει μοναξια και ερημια, να αναβιωσουμε στην ελληνικη μας γλωσσα το ηθος που στον Ομηρο σημαινε ενδιαιτημα, κατοικια, τροπο υπερβασεως του ατομισμου. Να αλλαξουμε με ριζοσπαστικες δομες τους θεσμους και επι τελους να πιεσωμε να αντιμετωπιστει το συμφωνο της δηθεν σταθεροτητας που ειναι ολο λανθασμενο και που πρεπει να ανατρεψει η χωρα μας μαζι με τις αλλες της Ευρωπαϊκης Ενωσης για να μπορεσουμε να υπερβουμε την λαιλαπα της παγκοσμιας οικονομικης κρισης που ενορχηστρωνει μαζι με ολες τις παραπανω παραμετρους το «εμφολευον» στην μεγαλη υπερατλαντικη χωρα Σιωνιστικο τερας. Και εδω μια αναγκαια διευκρινηση προς αρση των «ηθελημενων» παρερμηνειων, δεν ομιλουμεν για σημιτικο τερας αλλα για σιωνιστικο τερας και ο νοων νοειτω ...
