Η οικονομία της χώρας βρίσκεται σε δεινή θέση. Η κυβέρνηση έχει δυσχέρεια να δανειστεί, ώστε να καλυφθεί το έλλειμα του προϋπολογισμού. Ο διπλός εμπρησμός της Συναγωγής των Χανίων σχετίζεται περισσότερο με αυτή τη δεινή θέση της χώρας, παρά με αντισημητισμό. Ο αντισημητισμός ήταν το όχημα μίας κακά σχεδιασμένης απόπειρας που αποσκοπούσε στη δυσφήμηση της Ελλάδας διεθνώς. Όχι, οι παραπάνω φράσεις δεν είναι προϊόν μίας «θεωρίας συνομωσίας με καλούς, κακούς και άσχημους». Είναι ένα λογικό συμπέρασμα των παραδοχών επίσημων χείλων της ελληνικής κυβέρνησης μέσα στο ελληνικό κοινοβούλιο. Το κατά πόσο το συμπέρασμα είναι αυθαίρετο ή όχι, το κατά πόσο ευσταθεί ή όχι, τίθεται στην κρίση των αναγνωστών.
Δεν θα δοθεί έμφαση σε κουτοπόνηρα ψευτολαθάκια, όπως αυτό του Βρετανικού πρακτορείου Reuters, το οποίο μετά από 8 χρόνια «ανέστησε» άξαφνα τη δραχμή στον πίνακα ισοτιμιών! Θα δοθεί όμως έμφαση στα λεγόμενα του Αντιπροέδρου της Ελληνικής Κυβέρνησης, του Θεόδωρου Πάγκαλου. Σε «επίκαιρη ερώτηση» στη Βουλή από τον κ. Γ. Καρατζαφέρη σχετικά με το θέμα του διπλού εμπρησμού της Εβραϊκής Συναγωγής των Χανίων, το φιάσκο του οποίο αποκάλυψε ωμά ο Γιώργος Δελαστίκ στο Έθνος 25 Ιανουαρίου 2010 (δηλαδή ότι οι δράστες των εμπρησμών ήτανε δύο Αμερικανοί φυγάδες οι οποίοι υπηρετούν στην Αμερικανική Βάση της Σούδας, δύο Βρετανοί οι οποίοι εργάζονταν ως εκπαιδευτές της ειδικής μονάδας Ναυτικής αποτροπής του ΝΑΤΟ και ένας Έλληνας που έχει σχέση με την τροφοδοσία της βάσης) και αποστόμωσε όλες εκείνες τις φωνές - από το εσωτερικό, αλλά κυρίως από το εξωτερικό -, οι οποίες αβίαστα και απροκάλυπτα επιχείρησαν να χρεώσουν σε όλη τη χώρα χαρακτηριστικά αντισημητισμού. Οι φωνές στο εξωτερικό ήτανε πρώτον η σχεδόν αυτόματη έκδοση ταξιδιωτικής οδηγίας από το State Department, καθώς και η δημοσίευση ενός άρθρου του ελληνοαμερικανού Andrew Apostolou στη Wall Street Journal με τίτλο «Η Ντροπή της Σύγχρονης Ελλάδας» (The Shame of Modern Greece). Ας διαβάσουμε προσεκτικά την απάντηση του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, κ. Πάγκαλου:
«Θα συμφωνήσω απόλυτα με το συμπέρασμα του αξιότιμου προέδρου του ΛΑΟΣ. Δεν έχω την ελευθερία λόγου που έχει, γιατί είμαι σ' αυτά εδώ τα (κυβερνητικά) έδρανα, τα οποία είναι ενός είδους δέσμευση, την οποία φέρω βαρέως μερικές στιγμές αλλά τη φέρω, δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά. Και δεν έχω και το δημοσιογραφικό του παρελθόν, το οποίο είναι μία άλλη διάσταση την οποία στερούμαι. Αλλά ομολογώ κι εγώ ότι σε στιγμές δεινής πάλης της ελληνικής κυβέρνησης για να εξασφαλίσει τους καλύτερους όρους δανεισμού, η δημοσίευση στη “Wall Street Journal”, η οποία όπως λέει και το όνομά της είναι η εφημερίδα της Wall Street -δηλαδή του τραπεζικού συστήματος των Ηνωμένων Πολιτειών-, μιας τέτοιας επιστολής δεν μπορεί παρά να μου δημιουργήσει μερικά ερωτηματικά. Ας ευχηθούμε ότι όλα είναι τυχαία και ότι δεν υπάρχει γενικότερο σχέδιο και ότι δεν θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε άλλες μορφές τέτοιου είδους προκλήσεων. Πρέπει όμως να είμαστε έτοιμοι, πράγματι.»
Του Ανδρέα Σταλίδη
