Ουκρανοί Ορθόδοξοι νέοι ανυποψίαστοι συμμετέχουν στις οικουμενιστικές συνάξεις της προβατόσχημης κοινότητας Taizé
Η παπική δολιότητα δια μέσου της προβατόσχημης Ουνίας καραδοκεί στις χώρες που στέναζαν κάτω από την αντιχριστιανικό, απάνθρωπο και κομμουνιστικό διωγμό. Οι Ορθόδοξοι Ουκρανοί, στις μέρες μας δοκιμάζονται πιο πολύ από όλους τους Ορθοδόξους από της πλευράς της δολίου Παπικής Ουνίας.
Να υπενθυμίσουμε ότι οι Ουνίτες έχουν αρπάξει πολλούς Ναούς Ορθοδόξων με βίαιο τρόπο. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της αρπαγής του Ορθοδόξου Ναού, το έτος 1989 στο Ιβανο-Φραγκόσκ, όπου εξεδιώχθη ο Ορθόδοξος Αρχιεπίσκοπος Ιβανο-Φραγκόσκ Μακάριος, μαζί με τους Ορθόδοξους εκκλησιαζομένους την ώρα που τελούσε τη Θεία Λειτουργία.
Τώρα προστέθηκε και αυτή η δοκιμασία των Ουκρανών Ορθοδόξων νέων. Δυστυχώς οι Παπικοί ανακάλυψαν και αυτό τον ‘’δούρειο’’ τρόπο για να παρασύρονται οι Ορθόδοξοι νέοι σε οικουμενιστικά ατοπήματα.
Η «Κοινότητα Taizé», έχει γίνει ένα από τα πιο σημαντικά αξιοθέατα του κόσμου. Πάνω από 100,000 νέοι (διαφόρων δογμάτων) απ’όλο τον κόσμο τον επισκέπτονται. Η επίσκεψή τους είναι ολιγοήμερη και εκεί ‘’ασχολούνται’’ με οικουμενιστικές προσευχές, την ανάγνωση της Αγίας Γραφής, καθώς και με άλλες ‘’συλλογικές’’ όπως τις καλούν εργασίες.
Ουδείς αμφιβάλλει ότι οι οικουμενιστικές αυτές εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται στην «Κοινότητα Taizé» στη Γαλλία, η οποία παρουσιάζεται σάν ‘’μοναστική’’ κοινότητα, σκοπό έχουν να καταδείξουν ότι οι δογματικές διαφορές αποτελούν απλά διαφορετικές παραδόσεις. Έχει δολίως αποκληθεί ‘’μοναστική’’. Είναι «Ιδιωτική ενώσηπιστών» (Associazone private di fedeli). Είναι κατ’εξοχή οικουμενιστική κοινότητα. Δολίως καλείται οικουμενική κοινότητα. Τη κοινότητα αυτή αποτελούν άνθρωποι διαφόρων «ομολογιών», από 30 χώρες.
Είναι ξεκάθαρο δείγμα παπικής δολιότητας, η «Κοινότητα Taizé» στη Γαλλία και συνεπώς είναι απαράδεκτη η συμμετοχή Ορθοδόξων σ΄αυτές τις οικουμενιστικές συνάξεις. Τούτο άλλωστε εξυπονοείται και από τα κατά καιρούς παπικά κελεύσματα, όπου οι δογματικές διαφορές καλούνται σκοπίμως εκκλησιαστικά έθιμα.
