Αθήνα 1978: Αντιπροσωπεία του οικουμενικού Πατριαρχείου επισκέπτεται την ελληνική πρωτεύουσα και έχει συνάντηση με τον μακαριστό, τότε αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος Σεραφείμ, από τον οποίον ζητά μεγαλύτερη οικονομική βοήθεια. Σύμφωνα με τον (την εποχη εκείνη) αρχιδιάκο του αρχιεπίσκοπου, που παραυρέθηκε στη σύσκεψη και τα τελευταία 9 χρόνια ζει στις ΗΠΑ, ο Σεραφείμ, όχι μόνο δεν αυξάνει την οικονομική βοήθεια, αλλά την περικόπτει κατά 25%, ενέργεια που έκανε τους "άγιους" του Φαναρίου να θυμώσουν και να πιέσουν τον πρώην Αμερικής Ιάκωβο να βρει τρόπους οικονομικής τους ενίσχυσης. 'Ηταν η εποχή που άρχισαν να ενεργοποιούνται τα "τάγματα" των αρχόντων και να δημιουργούνται οι "λέσχες" των "100", δηλαδή οι ομάδες εκείνες που έδιναν (και δίνουν) 100,000 δολ. (ή 10,000 τον χρόνο) στο Πατριαρχείο με αντάλλαγμα "τίτλους".
Στα 1979, το τμήμα αρχαιολογίας φημισμένου αμερικανικού πανεπιστήμιου στη Βοστώνη, μετά από "έρευνες" κι "αποτελέσματα ανασκαφών" στα παράλια της δυτικής Τουρκίας, διαστρεβλώνει ιστορικές αλήθειες γιά τον ελληνικό πολιτισμό στην περιοχή και προσπαθεί να περάσει ακόμα και την άποψη ότι ο 'Ομηρος δεν έχει ελληνική καταγωγή και προέρχεται από την... ηπειρωτική (σημερινή) Τουρκία! Επίσης, αμφισβητούσε την δημιουργία από τους αρχαίους 'Ελληνες ναών, όπως της Εφέσσου.
Στα 1982, ο Σεραφείμ περικόπτει ακόμα 25% από την βοήθεια στο Πατριαρχείο, λέγοντας απερίφραστα στους αντιπροσώπους του: «...Πείτε στον παναγιώτατο ότι δεν μπορώ να χρηματοδοτώ ενέργειες της τουρκικής προπαγάνδας στην Αμερική, μέσω του Πατριαρχείου, γιά έδρες τουρκικές σε πανεπιστήμια... Να πάτε στον Ιάκωβο...»
Πατριάρχης ήταν την εποχή εκείνη ο Δημήτριος, που εκθείαζε την "ελευθερία" και "δημοκρατία" στην Τουρκία, με τις φοβερές εκείνες δηλώσεις του στον Λευκό Οίκο, όταν επισκέφθηκε τον πρόεδρο Μπους, μαζί με τον πρώην Αμερικής Ιάκωβο, το καλοκαίρι του 1990.
Η μαρτυρία του αρχιδιάκου δείχνει ότι ήταν σε γνώση της εκκλησίας της Ελλάδος και του τότε προκαθημένου της η (έμμεση) ανάμιξη του οικουμενικού Πατριαρχείου στην δημιουργία τουρκικών εδρών σε αμερικανικά πανεπιστήμια. Στην δεκαετία που διανύουμε οι τουρκικές έδρες αυξήθηκαν σε μεγάλο βαθμό, ενώ οι αντίστοιχες ελληνικές παραμένουν λίγες. Ενδεικτικό της σπουδαιότητας της δημιουργίας εδρών και του ρόλου που μπορούν να διαδραματίσουν στις ΗΠΑ, το γεγονός της προσπάθειας 70 ακαδημαϊκών στα 1997 να παρουσιάσουν λίγο ή πολύ τους Τούρκους ως... θύματα των Αρμένιων, διαστρεβλώνοντας την ιστορική πραγματικότητα της γενοκτονίας των Αρμένιων!
Τα παραπάνω γεγονότα, ειδικά οι πράξεις και δηλώσεις του Σεραφείμ, θεωρούνται δεδομένα. Το ερώτημα: Μέρος των χρημάτων που οι "άρχοντες" και μη Ελληνοαμερικανοί δίνουν γιά "ενίσχυση" του οικουμενικού Πατριαρχείου, μήπως παραμένει στις ΗΠΑ γιά ενίσχυση ή δημιουργία εδρών (δημιουργούνται η μία μετά την άλλη) τουρκικής προπαγάνδας σε πανεπιστήμια;
ΣΗΜΕΡΑ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ?
www.kalami.net
