Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2009

ΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ

Έχουμε μεγάλη ευλογία το ότι στην ελληνική Επικράτεια υπάρχει το Άγιον Όρος, το οποίο εκφράζει το οικουμενικό πνεύμα του ελληνισμού και της Ορθοδοξίας, αφού σε αυτό ζουν ορθόδοξοι μοναχοί από όλες τις εθνικότητες σε μια αρμονική συνύπαρξη. Πολλά μπορεί κανείς να γράψη φανερώνοντας αυτήν την αξία του Αγίου Όρους. Όμως στο σχόλιο αυτό θα τονίσουμε πολύ επιγραμματικά μόνον μερικά σημεία.
Πρώτον. Το Άγιον Όρος έχει μεγάλη αξία, γιατί διασώζει τον γνήσιο ανθρωπισμό, επειδή σε αυτό κατοίκησαν και κατοικούν μοναχοί που έφθασαν στον σκοπό για τον οποίον δημιουργήθηκε ο άνθρωπος, δηλαδή έφθασαν στην θέωση. Αυτό σημαίνει ότι είδαν το άκτιστο Φώς και μετέσχον της Βασιλείας του Θεού. Γνωρίσαμε τέτοιους μοναχούς που δείχνουν ποιός είναι ο φυσικός άνθρωπος, ο πλασμένος από τον Θεό και γιατί ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο. Ο αληθινός Χριστιανισμός είναι μετοχή στην Βασιλεία του Θεού και όχι απλώς μια θρησκεία, γι’ αυτό στην θεία Λειτουργία λέμε: “ευλογημένη η Βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος” και όχι ευλογημένη η θρησκεία. Η θρησκειοποίηση του Χριστιανισμού είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της εποχής μας.

Δεύτερον. Στο Άγιον Όρος διασώζεται η μέθοδος την οποία απεκάλυψε ο άσαρκος Λόγος στην Παλαιά Διαθήκη και ο σεσαρκωμένος Λόγος στην Καινή Διαθήκη και βιώθηκε από τους Προφήτας, τους Αποστόλους και όλους τους αγίους. Με την μέθοδο αυτή ο άνθρωπος φθάνει από το κατ’ εικόνα στο καθ’ ομοίωση. Όλες οι επιστήμες έχουν μια ιδιαίτερη μεθοδολογία για να επιτύχουν τον σκοπό τους. Το ίδιο συμβαίνει και με τον Χριστιανισμό. Υπάρχει μια μέθοδος η οποία οδηγεί τον άνθρωπο στην είσοδό του στην Βασιλεία του Θεού. Όταν ο Χριστιανισμός χάσει αυτήν την μέθοδο, τότε χάνει την ουσία του, αποδυναμώνεται, εκκοσμικεύεται και δεν βοηθά αποτελεσματικά τον άνθρωπο. Όταν κάνουμε λόγο για μέθοδο εννοούμε την μετάνοια, την ταπείνωση, την υπακοή, την αυτομεμψία κλπ., δια των οποίων η καρδιά καθαρίζεται και ο νούς φωτίζεται.

Τρίτον. Στο Άγιον Όρος διατηρείται και σήμερα ο ιδιαίτερος πολιτισμός, που λέγεται Ρωμηοσύνη, ο οποίος επικρατούσε παλαιότερα στο Χριστιανικό Ρωμαϊκό Κράτος (Βυζάντιο). Όταν επισκέπτεται κανείς το Άγιον Όρος, αισθάνεται ότι εισέρχεται σε έναν άλλον τόπο και χρόνο και αντιλαμβάνεται στην πράξη την αξία του λεγομένου Βυζαντίου. Η διοργάνωση της καθημερινής ζωής, η διοίκηση των Μοναστηριών και του Αγίου Όρους, η αγάπη και κοινωνία των μοναχών μεταξύ τους, και όλα αυτά φανερώνουν έναν άλλον τρόπο ζωής, που διαφέρει από τον ατομοκεντρικό τρόπο της συγχρόνου ζωής, ο οποίος έχει επηρεασθή από τον λεγόμενο δυτικό πολιτισμό.

Τέταρτον. Στο Άγιον Όρος διασώζεται και η αληθινή οικουμενικότητα που συνίσταται στην υπέρβαση του εθνικισμού. Εκεί βρίσκει κανείς μοναχούς από όλα τα μέρη του κόσμου, τους οποίους ενώνει η Ορθόδοξη Εκκλησία, η ίδια θεολογία και η ίδια μέθοδος θεραπείας.
Πολλοί μιλάνε σήμερα για Ορθοδοξία που διαφέρει από άλλες Ομολογίες, για Ελληνορθόδοξη Παράδοση, η οποία διαφέρει από την δυτική και ανατολική παράδοση. Όμως, πρέπει να επισκεφθούν το Άγιον Όρος για να το δούν στην πράξη. Και τελειώνω αυτές τις σύντομες σκέψεις με την επαναφορά μου στην αρχική τοποθέτηση ότι είναι ευλογία Θεού που τόσο κοντά μας έχουμε ένα αυθεντικό κομμάτι ζωής και παραδόσεως, το οποίο δείχνει πώς μπορούν να διοργανωθούν και οι κοινωνίες μας και πώς μπορεί να σωθή ο άνθρωπος.
www.parembasis.gr