Στο κατώφλι του 21ου αιώνα η Ελλάδα χάρη και στην ανάληψη της διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, έδειχνε ότι έμπαινε σε μια αναπτυξιακή τροχιά, που δύσκολα θα μπορούσαν να ακολουθήσουν οι Βαλκάνιοι γείτονες της, καθιστώντας τη χώρα σημαντικό οικονομικό παράγοντα της Βαλκανικής χερσονήσου, αλλά και της Ευρώπης.
Μια σειρά όμως λανθασμένων πολιτικών, νοοτροπιών και πρακτικών για τις οποίες όλοι ανεξαιρέτως φέρουμε την ευθύνη, έφεραν τη χώρα στο χείλος του γκρεμού και τις ζωές εκατομμυρίων Ελλήνων στα πρόθυρα της εξαθλίωσης. Το παρόν πολιτικό σύστημα πνέει τα λοίσθια και μαζί του οι απότοκοι αυτού, που με ξένα κόλλυβα (δάνεια, επιδοτήσεις, επιχορηγήσεις) συνέβαλαν τα μέγιστα για να εξαφανιστούν οι παραγωγικοί δείκτες της χώρας, κυρίως μέσα από τη σταθερή αποβιομηχάνισή της.
Όλοι αυτοί που το μυαλό τους τρέχει... στην Λατινική Αμερική και τις πρωτόγονες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες που επικρατούν εκεί, γιατί δεν βλέπουν το παράδειγμα της γείτονος που μέσα σε λίγα χρόνια από κομπάρσος μετατράπηκε σε παγκόσμιο οικονομικό παράγοντα. Όχι στα λόγια.
Με υπεύθυνες πολιτικές γραμμές, που έθεσαν ως προτεραιότητα την ανάπτυξη του ορυκτού πλούτου της χώρας. Έτσι η Τουρκία μέσα σε μια δεκαετία έγινε η πρώτη χώρα σε παραγωγή και εξαγωγή βόριου στον κόσμο, ενώ, όπως θα διαβάσετε και στην αγγλόφωνη ηλεκτρονική έκδοση της hurriyet, αυτή τη στιγμή είναι η 1η χρυσοπαραγωγός χώρα στην περιοχή και φιγουράρει ανάμεσα στις κυριότερες χρυσοπαραγωγούς χώρες στον κόσμο, με αποτέλεσμα να έχει μειώσει και τις εισαγωγές της σε χρυσό. Και εκεί βέβαια υπάρχουν αντιδράσεις από κάποιους κύκλους, όπως ισχυρίζεται ο πρόεδρος του συνδέσμου χρυσορυχείων.
Αντιδράσεις που υποκινούνται από κάποιους μάλλον εισαγωγείς χρυσού και άλλων μεταλλευμάτων, που βλέπουν να μειώνεται σημαντικά το κομμάτι της δικής τους πίτας.
Όπως μάλιστα αφήνει να εννοηθεί ο κ. Ακντούρ, μπροστά μπαίνουν οι «οικολογικές οργανώσεις» και οι μηχανισμοί τους για να δημιουργήσουν τις σχετικές εικόνες και εντυπώσεις στην κοινή γνώμη.
Εντυπώσεις και εικόνες, στις οποίες η επίσημη πολιτική ηγεσία δεν δίνει καμία σημασία, ούτε η πλειονότητα της τουρκικής κοινωνίας, γιατί βλέπει πόσα θετικά πράγματα έχουν προκύψει από την εκμετάλλευση του ορυκτού της πλούτου.
Εδώ εμείς βέβαια πέρα από μια επικίνδυνη πολιτική ηγεσία, έχουμε και το συστημικό μηχανισμό της «προληπτικής οικολογίας», που παρεμβαίνει για να σώσει ένα κόσμο από το θάνατο και την περιβαλλοντική καταστροφή.
Μακάρι να μπορέσει να τον σώσει επίσης από την πείνα και την εξαθλίωση, που χτυπά την πόρτα ολοένα και πιο δυνατά κάθε μέρα.
Να δούμε, πώς μπορεί να επιβιώσει κάποιος στις μέρες που ζούμε αυστηρά καταναλώνοντας λόγια του αέρα...
Για όσους δε γνωρίζουν Αγγλικά, παραθέτουμε σε μετάφραση τα πιο σημαντικά στοιχεία του άρθρου:
***
I. Σχεδόν διπλασιάστηκε η εξόρυξη χρυσού στην Τουρκία σε σχέση με το 2010, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία.
Το συνολικό ποσό του χρυσού που προέρχεται από το έδαφος στην Τουρκία αυξήθηκε κατά 43 % σε 24,4 τόνους το 2011 σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος.
Παρόλα αυτά οι 24,4 τόνοι δεν επαρκούν να καλύψουν την αυξημένη ζήτηση.
Υπήρξε μια σταθερή αύξηση στην ποσότητα του χρυσού από τότε που ξεκίνησε η εξόρυξη του ευγενούς μεταλλεύματος το 2001, όταν ήταν μόλις 1,4 τόνους.
Η συνολική ποσότητα του χρυσού που προέρχεται από κοιτάσματα στο έδαφος της Τουρκίας μέσα σε μια δεκαετία έχει φτάσει τους 106,5 τόνους.
Συνολικά 6 επιχειρήσεις δραστηριοποιούνται στην εξόρυξη χρυσού στη γειτονική χώρα.
II. Συνολικά 8,8 τόνοι εξήχθησαν απο το χρυσορυχείο της Ουσάκ, μιας πόλης κοντά στα παράλια της Μικράς Ασίας (περιφέρειας Αιγαίου, όπως ονομάζεται διοικητικά στην Τουρκία).
Συνολικά 5,8 τόνοι χρυσού μεταλλευμάτων προέρχονταν από ορυχείο χρυσού στο Eρτιντσάν, ενώ 5,1 τόνους έδωσε στην εγχώρια παραγωγή χρυσού το μεταλλείο της επαρχίας Γκουμουσανέ.
Τέλος 3,9 τόνοι εξορύχτηκαν στο μεταλλείο της Περγάμου Οβατσίκ, δυτικά της Σμύρνης
Η συνολική ποοσότητα των 24,425 τόνων, που εξορύχθηκε αντιπροσωπεύει αξία ύψους 1,365 δισεκατομμυρίων δολαρίων με τις τρέχουσες τιμές.
III. «Αυτή η υψηλής έντασης παραγωγική διαδικασία, έχει μειώσει τις ανάγκες της χώρας για εισαγωγές χρυσού, όπου ο ετήσιος μέσος όρος ανέρχεται σε 151 τόνους», σημειώνει ο Ουμίτ Ακντούρ, πρόεδρος του Συνδέσμου Χρυσορυχείων της Τουρκίας.
Ο κος Ακντούρ ισχυρίζεται ότι αυτοί «οι παραγωγικοί δείκτες ενοχλούν κάποιους κύκλους, που επιθυμούν να σταματήσει η εξόρυξη χρυσού στην Τουρκία, για να συνεχιστούν οι εισαγωγές, την ώρα που καταγράφεται κλιμακούμενη άνοδος στη ζήτηση χρυσού στη χώρα.»
IV. Τέλος, όπως υπογραμμίζει ο κος Ακντούρ «Η Τουρκία έχει ξεπεράσει όλες τις ευρωπαϊκές χώρες στην εξόρυξη του χρυσού και έχει επίσης γίνει Νο 1 στην περιοχή,προσθέτοντας ότι οι χρυσωρύχοι ήταν πάντα ανοικτοί σε απόψεις «αληθινών» ειδικών του περιβάλλοντος και τα ορυχεία είναι ανοικτά σε επισκέψεις για τον καθένα».
Με υπεύθυνες πολιτικές γραμμές, που έθεσαν ως προτεραιότητα την ανάπτυξη του ορυκτού πλούτου της χώρας. Έτσι η Τουρκία μέσα σε μια δεκαετία έγινε η πρώτη χώρα σε παραγωγή και εξαγωγή βόριου στον κόσμο, ενώ, όπως θα διαβάσετε και στην αγγλόφωνη ηλεκτρονική έκδοση της hurriyet, αυτή τη στιγμή είναι η 1η χρυσοπαραγωγός χώρα στην περιοχή και φιγουράρει ανάμεσα στις κυριότερες χρυσοπαραγωγούς χώρες στον κόσμο, με αποτέλεσμα να έχει μειώσει και τις εισαγωγές της σε χρυσό. Και εκεί βέβαια υπάρχουν αντιδράσεις από κάποιους κύκλους, όπως ισχυρίζεται ο πρόεδρος του συνδέσμου χρυσορυχείων.
Αντιδράσεις που υποκινούνται από κάποιους μάλλον εισαγωγείς χρυσού και άλλων μεταλλευμάτων, που βλέπουν να μειώνεται σημαντικά το κομμάτι της δικής τους πίτας.
Όπως μάλιστα αφήνει να εννοηθεί ο κ. Ακντούρ, μπροστά μπαίνουν οι «οικολογικές οργανώσεις» και οι μηχανισμοί τους για να δημιουργήσουν τις σχετικές εικόνες και εντυπώσεις στην κοινή γνώμη.
Εντυπώσεις και εικόνες, στις οποίες η επίσημη πολιτική ηγεσία δεν δίνει καμία σημασία, ούτε η πλειονότητα της τουρκικής κοινωνίας, γιατί βλέπει πόσα θετικά πράγματα έχουν προκύψει από την εκμετάλλευση του ορυκτού της πλούτου.
Εδώ εμείς βέβαια πέρα από μια επικίνδυνη πολιτική ηγεσία, έχουμε και το συστημικό μηχανισμό της «προληπτικής οικολογίας», που παρεμβαίνει για να σώσει ένα κόσμο από το θάνατο και την περιβαλλοντική καταστροφή.
Μακάρι να μπορέσει να τον σώσει επίσης από την πείνα και την εξαθλίωση, που χτυπά την πόρτα ολοένα και πιο δυνατά κάθε μέρα.
Να δούμε, πώς μπορεί να επιβιώσει κάποιος στις μέρες που ζούμε αυστηρά καταναλώνοντας λόγια του αέρα...
Για όσους δε γνωρίζουν Αγγλικά, παραθέτουμε σε μετάφραση τα πιο σημαντικά στοιχεία του άρθρου:
***
I. Σχεδόν διπλασιάστηκε η εξόρυξη χρυσού στην Τουρκία σε σχέση με το 2010, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία.
Το συνολικό ποσό του χρυσού που προέρχεται από το έδαφος στην Τουρκία αυξήθηκε κατά 43 % σε 24,4 τόνους το 2011 σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος.
Παρόλα αυτά οι 24,4 τόνοι δεν επαρκούν να καλύψουν την αυξημένη ζήτηση.
Υπήρξε μια σταθερή αύξηση στην ποσότητα του χρυσού από τότε που ξεκίνησε η εξόρυξη του ευγενούς μεταλλεύματος το 2001, όταν ήταν μόλις 1,4 τόνους.
Η συνολική ποσότητα του χρυσού που προέρχεται από κοιτάσματα στο έδαφος της Τουρκίας μέσα σε μια δεκαετία έχει φτάσει τους 106,5 τόνους.
Συνολικά 6 επιχειρήσεις δραστηριοποιούνται στην εξόρυξη χρυσού στη γειτονική χώρα.
II. Συνολικά 8,8 τόνοι εξήχθησαν απο το χρυσορυχείο της Ουσάκ, μιας πόλης κοντά στα παράλια της Μικράς Ασίας (περιφέρειας Αιγαίου, όπως ονομάζεται διοικητικά στην Τουρκία).
Συνολικά 5,8 τόνοι χρυσού μεταλλευμάτων προέρχονταν από ορυχείο χρυσού στο Eρτιντσάν, ενώ 5,1 τόνους έδωσε στην εγχώρια παραγωγή χρυσού το μεταλλείο της επαρχίας Γκουμουσανέ.
Τέλος 3,9 τόνοι εξορύχτηκαν στο μεταλλείο της Περγάμου Οβατσίκ, δυτικά της Σμύρνης
Η συνολική ποοσότητα των 24,425 τόνων, που εξορύχθηκε αντιπροσωπεύει αξία ύψους 1,365 δισεκατομμυρίων δολαρίων με τις τρέχουσες τιμές.
III. «Αυτή η υψηλής έντασης παραγωγική διαδικασία, έχει μειώσει τις ανάγκες της χώρας για εισαγωγές χρυσού, όπου ο ετήσιος μέσος όρος ανέρχεται σε 151 τόνους», σημειώνει ο Ουμίτ Ακντούρ, πρόεδρος του Συνδέσμου Χρυσορυχείων της Τουρκίας.
Ο κος Ακντούρ ισχυρίζεται ότι αυτοί «οι παραγωγικοί δείκτες ενοχλούν κάποιους κύκλους, που επιθυμούν να σταματήσει η εξόρυξη χρυσού στην Τουρκία, για να συνεχιστούν οι εισαγωγές, την ώρα που καταγράφεται κλιμακούμενη άνοδος στη ζήτηση χρυσού στη χώρα.»
IV. Τέλος, όπως υπογραμμίζει ο κος Ακντούρ «Η Τουρκία έχει ξεπεράσει όλες τις ευρωπαϊκές χώρες στην εξόρυξη του χρυσού και έχει επίσης γίνει Νο 1 στην περιοχή,προσθέτοντας ότι οι χρυσωρύχοι ήταν πάντα ανοικτοί σε απόψεις «αληθινών» ειδικών του περιβάλλοντος και τα ορυχεία είναι ανοικτά σε επισκέψεις για τον καθένα».
elthraki.gr
