'το πρότυπο όλης της Ευρώπης, είναι η αποθέωση της αθεΐας,'
Οι γεροντότεροι θα θυμούνται εκείνο τον κονφερασιέ της δεκαετίας του εξήντα και εβδομήντα με το χαρακτηριστικό του σλόγκαν, «Ευτυχείτε»! Καιρός να το ξαναθυμηθούμε αφού η ευτυχία έχει «πλημμυρήσει» την χώρα μας και τώρα θα τρελαθούμε κυριολεκτικά από ευτυχία γιατί μας κάνει την μεγάλη τιμή να μας επισκεφτεί η Γερμανίδα καγκελάριος Άγγελα, (Αγγελική !!!), Μέρκελ, φέρνοντας πολλά εύσημα στην κυβέρνηση των μαριονέτων της αλλά και τα πρότυπα της γερμανικής «επιτυχίας» στον ελληνικό λαό.
Και ποια είναι αυτά τα πρότυπα της χώρας την οποία υπουργοί της κατοχικής μας κυβέρνησης δεν χάνουν την ευκαιρία να εκφράσουν τον μεγάλο τους θαυμασμό! Ο πιο αναπτυσσόμενος και ο πιο επικερδής κλάδος για την γερμανική οικονομία είναι η.. πορνοβιομηχανία καθώς η Γερμανία έχει εξελιχτεί σε παγκόσμιο κέντρο βιομηχανίας της πορνείας. Σύμφωνα με στοιχεία που έρχονται από τα γερμανικά ΜΜΕ, από το 2002 και μετά ο κλάδος της βιομηχανίας της πορνείας είχε αλματώδη άνοδο και ο αριθμός των εργαζομένων στον κλάδο αυτό ανήλθε τα τελευταία χρόνια στα… 400 χιλιάδες άτομα, ενώ ο ετήσιος τζίρος έφτασε αισίως τα… 16 δισεκατομμύρια δολάρια.
Η Γερμανία έχει γίνει ο παράδεισος της πορνογραφίας, της πορνείας, των άθλιων εκείνων καταστημάτων που πουλούν ότι πιο διεστραμμένο και ανώμαλο μπορεί κανείς να φανταστεί ότι μπορεί να εφαρμόσει πέραν από κάθε μορφή φυσιολογικής ένωσης των δυο φύλων. Γνωστοί «οίκοι» που ειδικεύονται στην υλοποίηση των κάθε λογής ανώμαλων φαντασιώσεων έχουν ξεφυτρώσει σε πολλές περιοχές της χώρας, όπως στην Στουτγάρδη, που θεωρείται σαν ο πρωτοπόρος στον τομέα αυτό και παρέχουν όλες τις ανέσεις για την εκπόρνευση κάθε σεξουαλικής επιθυμίας. Πολλοί και πολλές «εργαζόμενες’ σε αυτούς του οίκους «απολαύσεων», προέρχονται από χώρες της νοτιοανατολικής Ευρώπης, όπως Βουλγαρία, Ρουμάνια, Ουκρανία, (έτσι εξηγείται και η… γερμανοφιλία των δυτικών Ουκρανών), ενώ μεγάλη πέραση έχουν οι προερχόμενοι από τις …αφρικανικές χώρες.
Η εικόνα αυτής της διαστροφής σε όλο της το μεγαλείο, φαίνεται πολύ ξεκάθαρα αν κάποιος τύχει να παρακολουθήσει κάποιες εκπομπές της γερμανικής τηλεόρασης με πολύ μεγάλη τηλεθέαση. Εκπομπές όπως, «Der Barchelor», «Deutchland sucht den Superstar», «Take me out», είναι η αποθέωση της εκπόρνευσης της προσωπικότητας, της προβολής κάθε είδους ανωμαλίας ενώ συχνά τα θύματα τους, κυρίως γυναίκες, που πίστεψαν στην δημόσια προβολή, καταλήγουν στην αυτοκτονία μετά τον δημόσιο εξευτελισμό.
Ένα συνηθισμένο ζάπινγκ στα μεγάλα γερμανικά κανάλια σε ώρες μεγάλης τηλεθέασης, θα καταλάβει κανείς και το δικό μας μιμητικό πολιτιστικό κατάντημα. Γερμανίδες τηλεπαρουσιάστριες που λες και έχουν βγει όλες από ένα και μοναδικό καλούπι της «καλαίσθητης λεπτής κολώνας», εκπομπές που αποθεώνουν το ξεχείλωμα της ανθρωπινής υπόστασης και την αποθέωση της γαστριμαργικής βιομηχανίας, μια πλημμυρίδα εκπόρνευσης των πάντων και της οικογένειας που έχει τελείως και με τον νόμο διαλυθεί, ακόμα και η αποθέωση της κάθε είδους σεξουαλικής διαστροφής και κτηνοβασίας, είναι μερικά από τα πιο γνώριμα χαρακτηριστικά της σύγχρονης γερμανικής κοινωνίας.
Παράλληλα διαφαίνεται μια αρρωστημένη αίσθηση του καθήκοντος που μπορεί να οδηγήσει στα μεγαλύτερα και πιο στυγνά εγκλήματα τα οποία θα αξιολογηθούν σαν… προγράμματα επιτυχίας και… ανάπτυξης. Πίσω δε από όλα αυτά έρχονται και τα ψυχολογικά απωθημένα, (που τόσο ωραία είχε αναλύσει κάποτε ο γερμανόφωνος, Καρλ Γιούγκ), της λατρείας του Αχώρ, δηλαδή του γερμανικού δαίμονα που πρέπει να είναι ο επικυρίαρχος σε όλους τους «κατώτερους» λαούς οι οποίοι θα πρέπει να τον υπηρετούν.
Η σύγχρονη Γερμανία, το πρότυπο όλης της Ευρώπης, είναι η αποθέωση της αθεΐας, η αποθέωση ενός ανθρώπινου μηχανιστικού μοντέλου χωρίς αισθήματα, χωρίς καμία ευαισθησία, χωρίς καμία αίσθηση ανθρωπιάς, προτάσσοντας μόνο το οικονομικό συμφέρον σαν την συνταγή της απόλυτης επιτυχίας. Είναι η χώρα που ανάδειξε τον γερμανικό σχολαστικισμό, τον προτεσταντικό διαφωτισμό και τον πολυδιαφημιζόμενο «εκσυγχρονισμό», που κατέρριψαν κάθε ορθόδοξη θεώρηση της ζωής και έφεραν το τεράστιο σύγχρονο ψυχολογικό αδιέξοδο. Αυτό το αδιέξοδο συχνά καταφεύγει στους αλλεπάλληλους περιφερειακούς πολέμους προς κατανάλωση των πολεμικών υλικών του και προς την επικράτηση του χρηματιστηριακού «πολιτισμού» του. Είναι χαρακτηριστικό το δόγμα του Δ.Ν.Τ. για τις χώρες που έρχεται να «σώσει» : «No people, no problem»!
Ας υποδεχτούμε λοιπόν την «σωτήρα» μας, Άγγελλα Μέρκελ!
