Του αρχιμανδρίτου Συμεών Βιλόβσκι•* Δημοσιεύουμε κείμενο συνέντευξης τοῦ π.Συμεών Βιλόφσκι στήν εφημερίδα «Ἀντιφωνητής» της Θράκης.
•* Δημοσιεύθηκε σέ δύο συνέχειες, σέ δύο φύλλα τῆς ἐφημερίδος αὐτῆς, συγκεκριμένα στό 300-301 (16-8-2010) καί στό 302 (1-9-2010), ὑπό τόν τίτλο «Ὁ σερβικός λαός τοῦ Κοσόβου ὀρφάνεψε».
•* Τή συνέντευξη αὐτή παρεχώρησε ὁ π.Συμεών στήν ἐφημερίδα αὐτή μετά τήν ἀπόφαση τοῦ Ἀρείου Πάγου γιά μή ἔκδοσή του στή Σερβία.
•* Φρονοῦμε ὅτι ὁ π. Συμεών μέσα καί ἀπό αὐτό τό κείμενο ἀναδεικνύει καί ἐπισημαίνει τό πραγματικό πρόσωπο τῶν ἐξελίξεων στό Κόσοβο καί στά νότια Βαλκάνια ἐν γένει.
•* Ὅποιοι βρεθοῦν στό διάβα τῶν ἰσχυρῶν τῆς γῆς καλοῦνται ἤ νά ὑποταχθοῦν ἤ νά ἐξαλειφθοῦν…
•* Ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρτέμιος, ὁ π.Συμεών, οἱ ἑκατό καί πλέον διωκόμενοι μοναχοί ἀλλά καί ὅλοι οἱ ὑπόλοιποι μοναχοί τοῦ Κοσόβου πού μένοντας στά μοναστήρια τους διαμαρτύρονται γιά τίς ἀντικανονικές πράξεις τῆς Τριανδρίας (Ἀθανάσιος Γιέφτιτς, Ἀμφιλόχιος Ράντοβιτς, Εἰρηναῖος Μπούλοβιτς) ἀλλά καί γιά τήν σύμπραξή της μέ τήν σερβική κυβέρνηση στό… ξεπούλημα τοῦ Κοσόβου (ἤ, χρησιμοποιώντας πιό κόσμια διατύπωση: στήν «ἥπια ἀναγνώριση» τοῦ Κοσόβου), ὅλοι αὐτοί εἶναι σύγχρονοι μάρτυρες καί ἥρωες.
•* Ὁ πολυπαθής καί σταυρωμένος σερβικός λαός τοῦ Κοσόβου, ἀλλά καί ὁλόκληρης τῆς Σερβίας τό ἀναγνωρίζει αὐτό καί προστρέχει συχνά-πυκνά στόν ἅγιο Γέροντα Ἀρτέμιο γιά νά φιλήσει τό χέρι του καί νά πάρει τήν εὐχή του.
•* Ἀκόμη καί αὐτό πειράζει τήν Τριανδρία καί διατείνονται διά στόματος Πατριάρχου Εἰρηναίου ὅτι θά τόν ἀπομονώσουν σέ κελλί στό Πατριαρχεῖο. Ἄκουσον-ἄκουσον!!!
•* Ὅμως, ὁ λαός μέ τό ἁγνό πατριωτικό καί ὀρθόδοξο αἰσθητήριό του ἀποστρέφεται πιά κρατᾶ πλέον ἀποστάσεις ἀπό τήν Τριανδρία.
•* Δέν γνωρίζουμε ἄν θά προλάβει ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρτέμιος νά δικαιωθεῖ σέ αὐτήν τήν σύντομή ζωή.
•* Ὅμως ἕνα γνωρίζουμε: ὅτι ὡς μόνος γνήσιος μαθητής τοῦ ἁγίου Ἰουστίνου καί ὡς μόνος αὐθεντικός φορέας τῶν διδαχῶν του, ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρτέμιος, ὁ μικρός τήν ὄψη ἀλλά μέγας στό πνευματικό ἀνάστημα, πῆρε τήν θέση τοῦ ἁγίου Ἰουστίνου.
•* Δέν εἶναι τυχαῖο πού τήν Κυριακή 1 Μαΐου 2010 σύσσωμη ἡ Ἱεραρχία τῆς Σερβικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἀνακήρυξε ὡς Ἁγιο τόν ἅγιο Ἰουστῖνο Πόποβιτς.
•* Καί ἀμέσως ἔτσι δημιουργήθηκε ἕνα κενό: ποιός θά ἔπαιρνε τή θέση τοῦ ἁγίου Ἰουστίνου; Ποιός θά εἶναι ὁ ἑπόμενος ἅγιος;
•* Τήν ἀπάντηση ἔδωσε ἡ ἴδια ἡ Ἱεραρχία -πρωτοστατούσης τῆς Τριανδρίας- τήν ἀμέσως ἑπόμενη ἡμέρα, Δευτέρα 2 Μαΐου 2010, «συνταξιοδοτώντας» παράνομα καί ἀντικανονικά, χωρίς στοιχεῖα, χωρίς δίκη, χωρίς ἀπολογία, χωρίς καταδίκη τόν Σεβασμιώτατο Ἀρτέμιο, τό ἄκακο αὐτό ἀρνί τοῦ Θεοῦ. Τόν ἔστειλαν στήν ἐξορία, τόν ἔστειλαν κατ᾿ οἰκονομίαν Θεοῦ στόν ἴδιο μαρτυρικό δρόμο πού ἀκολούθησε καί ὁ ἅγιος Γέροντάς του π.Ἰουστῖνος.
•* Πόσο ἆραγε μοιάζουν τά γεγονότα αὐτά μέ τό ἑξῆς ἀπόσπασμα τοῦ Εὐαγγελίου (Ἰω. ια’, 47-53):
•* 47 συνήγαγον οὖν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι συνέδριον καὶ ἔλεγον· Τί ποιοῦμεν, ὅτι οὗτος ὁ ἄνθρωπος πολλὰ σημεῖα ποιεῖ;
•* 48 ἐὰν ἀφῶμεν αὐτὸν οὕτω, πάντες πιστεύσουσιν εἰς αὐτόν, καὶ ἐλεύσονται οἱ Ρωμαῖοι καὶ ἀροῦσιν ἡμῶν καὶ τὸν τόπον καὶ τὸ ἔθνος.
•* 49 εἷς δέ τις ἐξ αὐτῶν Καϊάφας, ἀρχιερεὺς ὢν τοῦ ἐνιαυτοῦ ἐκείνου, εἶπεν αὐτοῖς· Ὑμεῖς οὐκ οἴδατε οὐδέν,
•* 50 οὐδὲ διαλογίζεσθε ὅτι συμφέρει ὑμῖν ἵνα εἷς ἄνθρωπος ἀποθάνῃ ὑπὲρ τοῦ λαοῦ καὶ μὴ ὅλον τὸ ἔθνος ἀπόληται.
•* 51 τοῦτο δὲ ἀφ’ ἑαυτοῦ οὐκ εἶπεν, ἀλλὰ ἀρχιερεὺς ὢν τοῦ ἐνιαυτοῦ ἐκείνου προεφήτευσεν ὅτι ἔμελλεν ὁ Ἰησοῦς ἀποθνήσκειν ὑπὲρ τοῦ ἔθνους,
•* 52 καὶ οὐχ ὑπὲρ τοῦ ἔθνους μόνον, ἀλλ’ ἵνα καὶ τὰ τέκνα τοῦ Θεοῦ τὰ διεσκορπισμένα συναγάγῃ εἰς ἕν.
•* 53 ἀπ’ ἐκείνης οὖν τῆς ἡμέρας συνεβουλεύσαντο ἵνα ἀποκτείνωσιν αὐτόν.
•* Λοιπόν, ἡ κύρια κατηγορία ἦταν ὅτι ὁ «λωποδύτης Συμεών» ἔκανε κουμάντο στήν Μητρόπολη καί ἔτρωγε χρήματα. Τί ἔχουν νά ποῦν τώρα πού ὁ Ἄρειος Πάγος ἀθώωσε τόν π.Συμεών καί θεώρησε τήν δίωξή του ὡς προσχηματική ;
Δόξα τῶ Θεῶ πάντων ἕνεκεν.
-Πάτερ, τόν προηγούμενο μῆνα, σέ μιά πολύ σημαντική του ἀπόφαση ὁ Ἄρειος Πάγος σᾶς δικαίωσε καί δέν ἐκδοθήκατε στή Σερβία, ὅπου σᾶς κατηγοροῦν γιά διάφορα ζητήματα, ἐκκλησιαστικῆς καί οἰκονομικῆς φύσεως. Πῶς δικαιολογήθηκε ἡ ἀπόφαση αὐτή;
Θά ἤθελα πρῶτα ἀπ’ ὅλα νά σᾶς εὐχαριστήσω γιατί μοῦ παρέχετε τήν δυνατότητα νά καταθέσω τίς σκέψεις μου στήν φιλόξενη καί ἔγκριτη ἐφημερίδα σας. Μιά ἐφημερίδα πού ὅπως ὁ ἴδιος διαπίστωσα ἀλλά καί πολλοί ἄλλοι ἐπιμαρτυροῦν, ὑπηρετεῖ ἐδῶ καί πολλά χρόνια τήν ἀλήθεια καί τίς διαχρονικές ἀξίες τοῦ Ἑλληνισμοῦ καί τῆς Ὀρθοδοξίας.
Ἀπαντώντας στό πρῶτο σκέλος τοῦ ἐρωτήματός σας θά ἔλεγα ὅτι ἄν κανείς μελετήσει νηφάλια τήν ἀπόφαση τοῦ ἀνωτάτου ἑλληνικοῦ δικαστηρίου θά διαπιστώσει ὅτι ὁ Ἄρειος Πάγος ἐνδελεχῶς καί ἐπισταμένως ἐρεύνησε τό φάκελο τῆς δικογραφίας πού μέ ἀφοροῦσε. Ἄς μοῦ ἐπιτραπεῖ νά ἐπισημάνω γιά τούς ἔχοντες γνώσεις νομικῆς ὅτι ὁ Ἄρειος Πάγος δίκασε τήν ὑπόθεσή μου ὡς ἐφετεῖο καί ὄχι ὡς ἀναιρετικό δικαστήριο. Ἔτσι, ἀφοῦ διαπίστωσε σκόπιμες παραλείψεις, στοχευμένες ἀνακρίβειες ἀλλά καί ἀντιφάσεις ἐκ μέρους τῆς σερβικῆς δικαιοσύνης, ἀποφάσισε νά εἰσέλθει στήν οὐσία τῆς ὑποθέσεώς μου, δηλαδή ἐάν ἡ δίωξη ἐναντίον μου ἀφοροῦσε ποινικές πράξεις (κατάχρηση ἐξουσίας, ὑπεξαίρεση ἐκκλησιαστικοῦ χρήματος) ἤ ἦταν προσχηματική καί ἀφοροῦσε τίς θρησκευτικές καί πολιτικές πεποιθήσεις μου.
Τό σύνολο τῶν ἐπισήμων στοιχείων πού κατατέθηκαν στό δικαστήριο ἀλλά κυρίως ἡ ἀκροαματική διαδικασία πού ἀκολουθήθηκε (ἀγορεύσεις δικηγόρων, μαρτυρία Σεβασμιωτάτου Ἀρτεμίου, ἀπολογία δική μου) ὁδήγησαν τόν Ἄρειο Πάγο ὥστε μέ ὑψηλό αἴσθημα εὐθύνης, ἀβίαστα καί ἀμερόληπτα νά δεχθεῖ τήν δική μου ἄποψη καί ὄχι αὐτήν τοῦ σερβικοῦ ὑπουργείου Δικαιοσύνης. Θά ἤθελα σ᾿ αὐτό τό σημεῖο νά ἐξάρω τό σημαντικό ρόλο πού διαδραμάτισε ἡ κατάθεση τοῦ –ὄντως Σεβασμιωτάτου– Ἐπισκόπου Ἀρτεμίου, ὁ ὁποῖος μέ χαρακτηριστική ἐνάργεια, σαφήνεια, εὐθύτητα καί εἰλικρίνεια, ἀφοῦ ἐξέθεσε τήν δική του ἄποψη γιά τό ζήτημα πού ἀπασχολοῦσε τό δικαστήριο, ἀπάντησε μέ πληρότητα καί ἐπάρκεια σ’ ὅλες τίς ἐρωτήσεις τῶν δικαστῶν –πού δέν ἦταν λίγες– καί ἔτσι συνέβαλε ἀποφασιστικά στήν ἀνάδειξη τῆς ἀλήθειας.
Διαβάστε περισσότερα http://news.kozaninet.gr/?p=15427#ixzz0zDan7vbN
.jpg)
