Γέροντα Παΐσιε, πώς γίνεται και κυριεύομαι από τα πάθη;
Όλοι έχουμε πάθη κληρονομικά, αλλά αυτά δεν μας βλάπτουν.
Είναι όπως ένας γεννιέται π.χ. με μία ελιά στο πρόσωπο.
Είναι όπως ένας γεννιέται π.χ. με μία ελιά στο πρόσωπο.
Αυτή και ομορφιά του δίνει, αν όμως την ξεσκαλίσει, μπορεί να δημιουργηθει καρκίνος. Να μην αφήνουμε τον διάβολο να ξεσκαλίζει τα πάθη. Αν τον αφήσουμε να ξεσκαλίζει την αδυναμία μας, δημιουργείται «καρκίνος».
Πρέπει να έχουμε την πνευματική λεβεντιά, να περιφρονούμε τον διάβολο και όλα τα πονηρά του τηλεγραφήματα –τούς λογισμούς – και να μην ανοίγουμε συζήτηση μαζί του. Όλοι οι δικηγόροι να μαζευτούν, δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα με ένα μικρό διαβολάκι.
Για να κόψουμε τις σχέσεις με τον πειρασμό και να αποφύγουμε τους πειρασμούς, πολύ βοηθάει το να κόψουμε τις συζητήσεις μαζί του. μας συνέβη κάτι;Μας αδίκησαν;Μας έβρισαν; Να εξετάσουμε αν σφάλαμε. Αν δεν σφάλαμε, έχουμε μισθό. Δεν χρειάζεται συνέχεια.
Όποιος συνεχίζει να συζητάει με το ταγκαλάκι, του πλέκει μετά δαντέλλα[1] και τον αναστατώνει. Τον κάνει να τα εξετάζει με την ταγκαλίστικη νομική και τον αγριεύει.
Θυμάμαι, όταν είχαν φύγει οι Ιταλοί, είχαν αφήσει μέσα σε σκηνές λοφίσκους από χειροβομβίδες, τα δε μπαρούτια ήταν ολόκληροι λόφοι. Πήγαιναν οι άνθρωποι και έπαιρναν τις σκηνές. Τα παιδιά έπαιζαν με τις χειροβομβίδες και πόσα, τα καημένα, σκοτώθηκαν! Με τις χειροβομβίδες να παίξουν! Έτσι και με τον διάβολο παιχνίδια θα κάνουμε; Παίσιος Πειρασμός.
[1]. Δηλαδή το ταγκαλάκι δίνει στον άνθρωπο λεπτό εργόχειρο, του βάζει λογισμούς, για να ασχολειτε συνέχεια και να είναι ταραγμένος, ώστε να μην μπορει να εργασθείει πνευματικά, και τον αποδυναμώνει.
