Η στολή που φόραγε -την οποία έχουμε στο σπίτι μας- έχει τρύπες και κηλίδες αίματος. Γιατί όμως συγκάλυψαν και την διενέργεια της νεκροψίας – νεκροτομής;
Ίμια: "Καραθανάσης, Βλαχάκος και Γιαλοψός έπεσαν για τη σημαία, όχι για την Πολιτεία"
Οι συγγενείς των τριών ηρωικών αξιωματικών που σκοτώθηκαν κατά την πτώση του μοιραίου ελικοπτέρου, περιμένουν ακόμη να μάθουν την αλήθεια για τη "μαύρη" νύχτα των Ιμίων - Το "κατηγορώ" τους, τα αναπάντητα ερωτήματα και το χρονικό της κρίσης μέσα από τα δικά τους λόγια.
Εικοσιτρία χρόνια μετά την κρίση των Ιμίων, την πτώση του ελικοπτέρου και τον άδικο χαμό του υποπλοίαρχου Χριστόδουλου Καραθανάση, του υποπλοίαρχου Παναγιώτη Βλαχάκου και του αρχικελευστή Έκτορα Γιαλοψού, τα ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα.
Ο Ιωάννης Καραθανάσης, είχε δώσει την πρώτη του συνέντευξη στο News 24/7 και στον Κωνσταντίνο Σαρρηκώστα.
Ο νεαρός είχε μιλήσει για την αποστολή θανάτου του πατέρα του, για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες θυσιάστηκε ο Χριστόδουλος Καραθανάσης αλλά και για την λατρεμένη του μητέρα, στέλνοντας παράλληλα ηχηρό μήνυμα στην πολιτεία.
"Όταν σκοτώθηκε ο πατέρας μου ήμουν μόλις ενός έτους. Από τα πρώτα κιόλας βήματά μου έμαθα να ζω χωρίς πατέρα. Ήταν το δεδομένο της ζωής μου και ουσιαστικά μεγάλωσα με την μητέρα μου η οποία είχε και τον ρόλο του πατέρα. Ζούσα όμως και με έναν ήρωα πατέρα και το βαρύ φορτίο που συνεπάγεται η απώλειά του. Όμως από ένα σημείο και μετά λειτουργούσα με απόλυτη συνείδηση. Θυμάμαι, για παράδειγμα στο δημοτικό να με ρωτούν οι συμμαθητές μου για τον πατέρα μου και εγώ να τους εξηγώ με ηρεμία όσα ήξερα για το ποιος ήταν και πως σκοτώθηκε", ανέφερε στο News247 ο Ιωάννης που πλέον σήμερα σπουδάζει Αρχιτεκτονική στο Πολυτεχνείο.
"Αγαπούσα από μωρό την Αρχιτεκτονική και δεν ήθελα να χτίσω μια καριέρα στο Πολεμικό Ναυτικό. Νομίζω -λέει με χαμόγελο- ότι ο κύκλος στις Ένοπλες Δυνάμεις έκλεισε με τον πατέρα μου, ενώ και ο παππούς μου έφτασε στον βαθμό του Ναυάρχου".
Η μητέρα μου τα κατάφερε. Στάθηκε, κράτησε. Αλλά, πρέπει να ακούσει την αλήθεια
"Μια από τις πρώτες μου ερωτήσεις προς την μητέρα μου ήταν που είναι ο πατέρας μου και έπρεπε με κάποιον τρόπο να μου απαντήσει. Ευτυχώς ούτε η ίδια ούτε οι παππούδες μου, μου είπαν κάποια ανούσια δικαιολογία. Δεν μου είπαν, δηλαδή, ένα απλό και ξερό "λείπει ταξίδι". Μου εξήγησαν από την πρώτη στιγμή τι έχει γίνει, ενώ μεγαλώνοντας έψαξα, έμαθα και διάβασα τι ακριβώς έγινε και πως σκοτώθηκε.
Η μητέρα μου σπούδασε στη Γαλλία και παντρεύτηκε σε μικρή ηλικία τον πατέρα μου. Εγώ γεννήθηκα όταν ήταν 26 και στα 27 της χάνει τον πατέρα μου. Πέρασε πολύ δύσκολα. Από τη μια είχε να αντιμετωπίσει τα όσα ακούστηκαν για τον πατέρα μου και από την άλλη να αντιμετωπίσει το προσωπική της δράμα.
Στάθηκε όμως, κράτησε. Είχε τεράστια υποστήριξη από τους παππούδες μου και μεγάλη ψυχική δύναμη. Τα κατάφερε. Δεν αντέχει όμως την υποκρισία και το ψέμα και έχει μέσα της μια μεγάλη πικρία. Πρέπει να ακούσει μια συγγνώμη και να μάθει την αλήθεια. Η μόνη της απαίτηση είναι αυτή. Να της πουν την αλήθεια.
Θα σας έλεγα όμως ότι τελικά ο χαμός του πατέρα μου και ο τρόπος που με μεγάλωσε η μητέρα μου με έκαναν πιο δυνατό. Και εύχομαι να αντιμετωπίσω τις δυσκολίες της ζωής με τη δύναμη και το θάρρος του πατέρα μου. Σε μια Ελλάδα, με αξίες, με σεβασμό".
ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΕΣΟΝΤΕΣ ΧΕΙΡΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΟΥ ΣΤΑ ΙΜΙΑ EUROKINISSI
Μου έλεγαν πως για να διαιωνιστεί η μνήμη του πατέρα μου θα έπρεπε να ανήκω στον χώρο τους και να ακολουθώ την δική τους πολιτική άποψη, με την οποία δεν είμαι σύμφωνος
"Τις λεπτομέρειες τις μάθαινα σταδιακά από την μητέρα μου, ενώ τελειώνοντας το σχολείο άρχισα να ασχολούμαι εντατικά καθώς είχε ξεκινήσει η υπερεκμετάλλευση του θέματος. Ενώ, λοιπόν, είχα διαβάσει και ήξερα την βασική ιστορία γύρω από το θέμα, ρώτησα φίλους και συμμαθητές του πατέρα μου που ήξεραν πολλές λεπτομέρειες και προσπάθησα να μάθω περισσότερα, πιέζοντας την μητέρα μου να θυμηθεί όσα περισσότερα μπορούσε. Προσπάθησα επίσης να μάθω πως ήταν. Τι του άρεσε να κάνει, ποιες διακοπές του άρεσαν και πως έπινε τον καφέ του. Τις συνήθειες ενός ανθρώπου, του πατέρα που δεν έζησα ποτέ.
Άρα για ένα παιδί με έναν πατέρα νεκρό σε περίοδο οριακά πριν από τον πόλεμο το βάρος και η ευθύνη είναι τεράστια. Και όταν λέω ευθύνη, εννοώ το πώς θα διαχειριστώ εκτός των άλλων όλη αυτή την υπερπροβολή που έχει γίνει και την οποία εκμεταλλεύτηκαν διάφορες ομάδες. Και αναφέρομαι σε πολιτικές ομάδες οι οποίες είτε έλεγαν τρομερά αρνητικά για τον πατέρα μου, αμαυρώνοντας τον άνθρωπο Χριστόδουλο Καραθανάση είτε ισοπεδώνοντας την αξία του ως αξιωματικό. Ερχόμουν σε πολύ δύσκολη θέση, με χαρακτηριστικό παράδειγμα κάποιους γνωστούς μου ακραίων οργανώσεων οι οποίοι μου μίλαγαν απαξιωτικά επειδή δεν τους υποστηρίζω. Μου έλεγαν πως για να διαιωνιστεί η μνήμη του πατέρα μου θα έπρεπε να ανήκω στον χώρο τους και να ακολουθώ την δική τους πολιτική άποψη, με την οποία δεν είμαι σύμφωνος. Αυτοί οι άνθρωποι και αυτές οι ομάδες πρέπει να ξέρουν πως ούτε ο πατέρας μου ήταν ή θα γινόταν, ούτε εγώ ήμουν ή θα γίνω "φαν" της Χρυσής Αυγής.
Και από την άλλη πλευρά ένιωθα την πίεση της κοινωνίας, επειδή τολμάμε να έχουμε στο σπίτι μας την ελληνική σημαία. Μέχρι και φασίστα με έχουν αποκαλέσει μόνο και μόνο για την σημαία που κυματίζει στο μπαλκόνι μας".
Για ένα πράγμα, όμως, είμαστε σίγουροι. Το ελικόπτερο δεν έπεσε ούτε λόγω καιρού, ούτε μόνο του
"Για εμάς δεν υπάρχουν σοβαρά ή μη ερωτήματα, τι έγινε και πως άφησε την τελευταία του πνοή ο πατέρας μου. Το θέμα είναι πότε θα υπάρξει μια σοβαρή αναγνώριση από το κράτος. Θα υπάρξει; Δυστυχώς είμαι πια αρκετά ώριμος να καταλάβω πως δεν πρόκειται να μας πουν τι ακριβώς έγινε. Πως σκοτώθηκε και γιατί τελικά όλα αυτά τα χρόνια κυριαρχεί το ψέμα.
Η οικογένειά μου, όλοι μας ξέρουμε τι έγινε, ακόμη και για τον τρόπο που διενήργησαν την ιατροδικαστική εξέταση, η οποία έχει πολλά κενά. Και αναφέρομαι στα συμπεράσματα που προέκυψαν.
Για ένα πράγμα, όμως, είμαστε σίγουροι. Το ελικόπτερο δεν έπεσε ούτε λόγω καιρού, ούτε μόνο του. Μάλιστα πριν χρόνια είχαν δημοσιευθεί και κάποιες φωτογραφίες που έδειχναν την κατάσταση του ελικοπτέρου. Δεν χρειαζόταν να γίνουν στόχοι, δεν έπρεπε να δοθεί εντολή να κατέβουν τόσο χαμηλά στο νησί, ούτε να μετρήσουν τους Τούρκους κομάντος έναν προς έναν.
Την αλήθεια την ξέρουμε και δεν θα μας την στερήσουν όσο και αν προσπαθούν. Το άψυχο σώμα του πατέρα μου βρέθηκε εκτός του ελικοπτέρου, ενώ ο Παναγιώτης Βλαχάκος και ο Έκτορας Γιαλοψός βρέθηκαν δεμένοι με τις ζώνες τους μέσα στο ελικόπτερο.
Ο πατέρας μου ζούσε την ώρα της πρόσκρουσης του ελικοπτέρου. Λύθηκε, πάλεψε αλλά δεν τα κατάφερε. Άρα δεν έπαθε ούτε ανακοπή, ούτε είχε κάποιο πρόβλημα με την καρδιά του. Πρέπει να σταματήσει αυτή η καραμέλα ότι και οι τρεις έπασχαν από κάτι".
Ποιος τελικά θα μας εξηγήσει γιατί η στολή που φόραγε -την οποία έχουμε στο σπίτι μας- έχει τρύπες και κηλίδες αίματος
"Ήταν πρώτοι στις σχολές τους, νέοι άνθρωποι, μάχιμοι και άρτια εκπαιδευμένοι. Άρα το πόρισμα που αναφέρει ότι είχε πρόβλημα με την καρδιά του και έριξε το ελικόπτερο, δεν ισχύει. Πως βγήκε και κολύμπησε. Θα ήθελα να τους παρακαλέσω να μας πουν.
Γιατί όμως συγκάλυψαν και την διενέργεια της νεκροψίας – νεκροτομής; Γιατί δεν άφησαν εκπρόσωπό μας να είναι μέσα; Γιατί ο παππούς μου πιάστηκε στα χέρια με τον ιατροδικαστή; Και γιατί ουσιαστικά η ιατροδικαστική έκθεση βασίστηκε σε ένα πρόβλημα της καρδιάς που είχε η μητέρα του πατέρα μου και όχι ο ίδιος. Τι σχέση μπορεί να έχει το εκ γενετής πρόβλημα της γιαγιάς μου που δεν είναι κληρονομικό με τον πατέρα μου. Εκεί "πάτησαν" και προέκυψε ξαφνικά ότι ο πατέρας μου είχε πρόβλημα με την καρδιά του.
Γιατί η μητέρα μου και ο παππούς μου είδαν μόνο το κεφάλι του και δεν τους άφησαν να δουν το σώμα του; Γιατί ήταν καλυμμένο και γιατί φώναζε ο παππούς μου ότι το παιδί του δεν πνίγηκε;
Και ποιος τελικά θα μας εξηγήσει γιατί η στολή που φόραγε -την οποία έχουμε στο σπίτι μας- έχει τρύπες και κηλίδες αίματος, σημάδια που φανερώνουν πως ο θάνατός του δεν επήλθε από καρδιακό επεισόδιο.
Η υπόθεση συγκαλύφθηκε και το μόνο που ζητάω είναι να μάθουμε την αλήθεια".
Οι Γιάννης Καραθανάσης (αριστερά) και Νίκος Βλαχάκης (δεξιά) συγγενείς των θυμάτων των Ιμίων στο Μέγαρο Μαξίμου EUROKINISSI
Ο Γιώργος και η Μαρία Γιαλοψού, τα δυο αδέλφια του Έκτορα, κατέθεταν τις δικές τους μαρτυρίες
Ο Γιώργος και η Μαρία είχαν καταθέσει στο News 24/7 τις δικές τους μαρτυρίες. Δεν θα ξεχάσουν ποτέ τον αξιωματικό να τους λέει:
"Αυτό που έχετε στο μυαλό σας ισχύει. Δεν θα πω τίποτα περισσότερο, μην με ρωτάτε. Αυτό που πιστεύετε έγινε", ενώ ένας δεύτερος αξιωματικός τους είπε σε ανύποπτο χρόνο: "Καλύτερα τρεις νεκροί παρά χίλιοι τρεις. Ας σωπάσουμε για να μην υπάρξει γενική σύρραξη με την Τουρκία".
Ήταν η σειρά άλλου συναδέλφου του να βρεθεί στην φρεγάτα αλλά πήγε o Έκτορας. Και δεν θα ξεχάσουμε λίγε ώρες πριν φύγει, με βουρκωμένα μάτια να μας λέει: "Να προσέχετε από εδώ και πέρα"
"Όταν σκοτώθηκε ο Έκτορας ήταν 30 χρονών. Ήταν ένας νέος με όρεξη για τη ζωή που ήθελε να την πιει στο ποτήρι και ένας τυχερός νέος που κατάφερε να πραγματοποιήσει το όνειρό του. Να μπει στο Ναυτικό και να γίνει "ελικοπτεράς". Η μετεκπαίδευσή του έγινε στο Σαν Ντιέγκο της Αμερικής και επέστρεψε μετά από έξι μήνες ένας έτοιμος και ώριμος πιλότος. Διάβαζε και μελετούσε και τελικά με την αξία του έκανε μια σπουδαία καριέρα. Η ζωή του άλλαξε και πραγματικά τον έβλεπες χαρούμενο να πηγαίνει και να έρχεται από την βάση ελικοπτέρων, στον Μαραθώνα. Είχε μόλις παντρευτεί και λίγο πριν αφήσει την τελευταία του πνοή στο Αιγαίο είχε κλείσει ενάμιση χρόνο γάμου.
Θυμόμαστε λίγα 24ωρα πριν φύγει για την φρεγάτα Ναυαρίνο, είχε μόλις επιστρέψει από άσκηση στα Δωδεκάνησα. Ήρθε, λοιπόν, στο σπίτι μας Παρασκευή και η κρίση των Ιμίων κορυφώθηκε ξημερώματα Τετάρτης. Την Κυριακή, 28 Ιανουαρίου 1996, τον καλούν από την υπηρεσία του και μιλά με κάποιον αξιωματικό, ο οποίος του ζητά να επιστρέψει. Είχε μεγάλο εκνευρισμό και τους είπε "μα μόλις επέστρεψα από άσκηση, γιατί πάλι εμένα". Βλέπετε ήταν η σειρά άλλου συναδέλφου του να βρεθεί στην φρεγάτα αλλά πήγε εκείνος. Δεν θα ξεχάσουμε κάποια στιγμή το βράδυ της Κυριακής που μας είπε με βουρκωμένα μάτια "να προσέχετε από εδώ και πέρα"
Αντιπαθούσε τους καλοπερασάκηδες και ήθελε όλοι να κάνουν σωστά την δουλειά τους με αξιοκρατία. Παρόλο που ήταν σειρά άλλου να πάει στην μονάδα του, τελικά πήγε εκείνος και γι’ αυτό είχε έντονο εκνευρισμό. Δεν του άρεσε να τον εκμεταλλεύονται. Κάτι που αποδείχθηκε στην συνέχεια καθώς πριν από λίγα χρόνια ένας απόστρατος Ναύαρχος, μας εκμυστηρεύτηκε ότι ο γιος του ζει χάρη στον αδελφό μας. Ήταν η σειρά του να πάει, όμως πήγε ο Έκτορας".
Είδα στο όνειρό μου τον Έκτορα να πεθαίνει και μετά από λίγο τον βλέπω στην πόρτα του σπιτιού μας. Τότε -πάντα στο όνειρο- τον ρωτάω "Άκη δεν πέθανες;" και εκείνος μου απάντησε, "όχι ακόμη σε έξι μέρες θα πεθάνω". Και έξι μέρες αργότερα σκοτώθηκε
"Το Σαββατοκύριακο πριν την κορύφωση της κρίσης βλέπαμε την ένταση στο Αιγαίο να κλιμακώνεται όμως συζητώντας μαζί του έβλεπες μια συνηθισμένη αντίδραση. Μας έλεγε "μην ανησυχείτε, κάθε μέρα γίνονται αυτά". Ήταν για τoν Έκτορα μια ακόμη αποστολή ρουτίνας, ή έτσι πίστευε ότι θα είναι. Το δε, βράδυ της Κυριακής έψαχνε να βρει κόλλα, ώστε να επισκευάσει το σπασμένο μικροφωνάκι του κράνους του, όπως και τελικά έκανε".
Αυτό το τελευταίο Σαββατοκύριακο που ήταν μαζί μας, ο Γιώργος είχε δει ένα όνειρο και αποφάσισε να του το πει. "Όταν ο Έκτορας ήταν σε άσκηση στα Δωδεκάνησα, είδα ένα όνειρο περίπου έξι μέρες πριν χάσει την ζωή του. Είδα τον Έκτορα να πεθαίνει και μετά από λίγο τον βλέπω στην πόρτα του σπιτιού μας. Τότε -πάντα στο όνειρο- τον ρωτάω "Άκη δεν πέθανες" και εκείνος μου απάντησε, "όχι ακόμη σε έξι μέρες θα πεθάνω". Και όταν του το έλεγα το τελευταίο Σαββατοκύριακο που ήμασταν μαζί γελάγαμε και ο Έκτορας μου απαντούσε “θες να μου φας την περιουσία; Είσαι γελασμένος". Το επόμενο πρωί ετοιμάστηκε ήρθε το όχημα της υπηρεσίας και τον πήρε".
Όλα αυτά τα χρόνια έχουμε μιλήσει με αρκετούς ε.α. αξιωματικούς οι οποίοι μας είπαν ξεκάθαρα ότι το ελικόπτερο το έριξαν οι τούρκοι. Αλλά δεν θα το παραδεχθούν ποτέ δημόσια
"Ο Έκτορας δεν ήταν πλήρωμα του συγκεκριμένου ελικοπτέρου. Βρέθηκε όμως στην φρεγάτα Ναβαρίνο και μάλιστα έφτασε με μικρή καθυστέρηση γιατί το ελικόπτερο που τον πήγε από την βάση του Μαραθώνα στην φρεγάτα έφυγε καθυστερημένα. Πήγε, λοιπόν, στην φρεγάτα Ναβαρίνο αν και εμείς γνωρίζαμε ότι θα καταλήξει στη φρεγάτα Έλλη, καθώς εκεί βρισκόταν το ελικόπτερο με τον αριθμό 31 με το οποίο πάντα πετούσε.
Έχουμε καταλήξει, όμως, ότι το συγκεκριμένο πλήρωμα είχε επιλεγεί να βρεθεί στην φρεγάτα Ναυαρίνο. Δεν βρέθηκαν εκεί τυχαία και αυτό έγινε επειδή και οι τρεις τους ήταν πολύ έμπειροι. Άρα έτσι καταρρίπτονται τα όσα ακούστηκαν στην συνέχεια για την δήθεν ανικανότητα του πληρώματος. Ότι δεν ήταν έμπειρο και πως είχαν διάφορα προβλήματα υγείας.
Αφού απονηώθηκε το ελικόπτερο από την φρεγάτα, τους είπαν να κάνουν και πέμπτη διέλευση ώστε να διαπιστώσουν αν όντως υπάρχουν Τούρκοι στο νησί.
Τα παιδιά πέταξαν ξανά πάνω από την Δυτική Ίμια άναψαν τον προβολέα αναγνώρισαν τους Τούρκους και μετά από λίγο το ελικόπτερο έπεσε και σκοτώθηκαν και οι τρεις αξιωματικοί. Είχαμε ακούσει ότι ενδεχομένως να έφταιγε ο προβολέας προκαλώντας βλάβη στα ηλεκτρικά του ελικοπτέρου καθώς είχε μπει μεγαλύτερης ισχύος προβολέας για καλύτερο φωτισμό, όμως δεν ξέρουμε κατά πόσο ισχύει.
Για ένα είμαστε σίγουροι πως το ελικόπτερο το έριξαν και όσα λένε ότι οι τρύπες στην άτρακτο δεν είναι από σφαίρες λένε ψέματα. Σημειώστε επίσης ότι όλα αυτά τα χρόνια έχουμε μιλήσει με αρκετούς ε.α. αξιωματικούς οι οποίοι μας είπαν ξεκάθαρα ότι το ελικόπτερο το έριξαν οι Τούρκοι. Αλλά δεν θα το παραδεχθούν ποτέ δημόσια. Και όταν τους ρωτήσαμε γιατί το λέτε σήμερα και όχι τότε, μας απαντούσαν ότι δεν μπορούσαν".
Ακόμη και σήμερα επιμένουν ότι το ελικόπτερο έπεσε είτε από τις καιρικές συνθήκες είτε από κάποια βλάβη. Δεν είναι όμως έτσι
"Οι τρεις νεκροί μας δέχθηκαν να πάνε σε μια αποστολή αυτοκτονίας. Ετοίμασαν τα πράγματά τους. Τα άφησαν στις γυναίκες τους και ο αδελφός μας είπε πριν μπει στο ελικόπτερο, "αύριο θα μιλάτε για την ψυχή μου".
Τους έστειλαν σε μια αποστολή αυτοκτονίας και αυτό φάνηκε από τα πρώτα λόγια του τότε υπουργού Άμυνας ο οποίος βγήκε και είπε χωρίς να ξέρουν το παραμικρό - ούτε το ελικόπτερο δεν είχαν βρει ακόμη - ότι ο κυβερνήτης έπαθε βέρτιγκο.
Από τις πρώτες ώρες αυτής της τραγωδίας ο πατέρας του Παναγιώτη Βλαχάκου είχε κάνει τεράστιο αγώνα. Όμως ακόμη και σήμερα επιμένουν ότι το ελικόπτερο έπεσε είτε από τις καιρικές συνθήκες είτε από κάποια βλάβη. Δεν είναι όμως έτσι.
Ζητήσαμε και από τον κυβερνήτη της φρεγάτας Ναβαρίνο να μιλήσουμε, όμως δεν δεχόταν. Και όταν μετά από μεγάλη πίεση μίλησε στην μητέρα μας της απευθύνθηκε με τον πλέον στυγνό τρόπο. "Κυρία μου", της είπε "εγώ έκανα το καθήκον μου" και της έκλεισε το τηλέφωνο. Ήθελε να μας αποφύγε".
"Καλύτερα τρεις νεκροί παρά χίλιοι τρεις». Τι εννοείς τον ρωτήσαμε και μας είπε πως «πρέπει να σωπάσουμε για να μην υπάρξει γενική σύρραξη με την Τουρκία". Μας το είπε εν ψυχρώ. Το ελικόπτερο το έριξαν αλλά πρέπει να σωπάσουμε".
Τα ξημερώματα της ίδιας μέρας στις 5 το πρωί της 31ης Ιανουαρίου, ο πατέρας του Έκτορα πήγε στη δουλειά του, ενώ η μητέρα του δεν έκλεισε μάτι όλο το βράδυ. Παρακολουθούσε την τηλεόραση και είπε στην σύζυγο του Έκτορα "μην φεύγεις έπεσε ένα ελικόπτερο".
Η αδελφή του σηκώθηκε έντρομη και μίλησε με τον πατέρα της λέγοντας ότι η μητέρα της δεν ένιωθε πολύ καλά και πως πρέπει να γυρίσει σπίτι. Δεν ήθελε να τον τρομάξει, ενώ ο Γιώργος άκουσε την είδηση από το ραδιόφωνο.
"Επίσημα από την υπηρεσία δεν ειδοποιηθήκαμε ποτέ. Η σύζυγος του Έκτορα επικοινώνησε με την βάση και έμαθε την τραγική είδηση.
Μετά έφταναν στο σπίτι διάφοροι αξιωματικοί και ελπίζαμε να βρεθεί ο Έκτορας ζωντανός. Όμως ένας συνάδελφος του αδελφού μας, μας είπε μην ελπίζετε τα παιδιά έχουν φύγει. Και όταν τον ρωτήσαμε τι θα έκανες στη θέση του, μας είπε ότι θα "πέταγα το ελικόπτερο αλλά δεν θα πλησίαζα τα Ίμια. Δεν θα πήγαινα πάνω από τους Τούρκους".
Όμως η συγκλονιστικότερη όλων των μαρτυριών που είχαμε σαν οικογένεια για το τι έγινε με το ελικόπτερο και πως έπεσε ήρθε από έναν ανώτατο αξιωματικό, κοντά στο 2000 όταν και αφού είχε αποστρατευτεί μας είπε: "Αυτό που έχετε στο μυαλό σας ισχύει. Δεν θα πω τίποτα παραπέρα, μην με ρωτάτε. Αυτό που πιστεύετε έγινε", ενώ ένας δεύτερος αξιωματικός μας είπε: "Καλύτερα τρεις νεκροί παρά χίλιοι τρεις". Τι εννοείς τον ρωτήσαμε και μας είπε πως «πρέπει να σωπάσουμε για να μην υπάρξει γενική σύρραξη με την Τουρκία". Μας το είπε εν ψυχρώ. Το ελικόπτερο το έριξαν αλλά πρέπει να σωπάσουμε.
Και το ελικόπτερο έπεσε φεύγοντας από τα Ίμια. Δεν ήταν πάνω αλλά δίπλα από τους Τούρκους πράγμα που σημαίνει πως χτυπήθηκε γυρνώντας και όχι την ώρα που άναψε τον προβολέα".
"Να κοιτάξουν στα μάτια τα αδέλφια των νεκρών αξιωματικών και να μας πουν την αλήθεια. Πρέπει να σταθούν στο ύψος της θυσίας αυτών των παιδιών και να σταματήσουν να σπιλώνουν την μνήμη τους. Δεν θα κηρύξουμε πόλεμο, αλλά πρέπει με κάποιον τρόπο να ηρεμήσουμε. Ο πατέρας μου όπως και ο Ναύαρχος Καραθανάσης έφυγαν από αυτή τη ζωή με ένα γιατί και πως στο μυαλό τους. Γιατί και πώς έχασαν τα παιδιά τους. Ας το σεβαστούν".
"Ο Τάκης ήξερε τις δυνατότητες των συναδέλφων του, ήξερε τις δικές του και δεν φοβόταν. Δεν έκανε πίσω σε τέτοιες κρίσιμες στιγμές. Κάποιοι άλλοι έκαναν, αλλά όχι ο στρατός. Δεν έκαναν πίσω αυτοί που ήταν στην πρώτη γραμμή και οι πραγματικοί Έλληνες το έχουν αποδείξει. Δεν κάνουν πίσω. Είχε, δηλαδή, μέχρι και την τελευταία στιγμή μεγάλο ενθουσιασμό και αυτοπεποίθηση που με γέμιζε περηφάνια. Φτάνοντας την επόμενη μέρα, Δευτέρα πλέον, στην φρεγάτα Ναυαρίνο, ήταν μαζί με τον Χριστόδουλο και τον Έκτορα που ήταν συμπαγές σαν πλήρωμα".
Ανέκδοτο φωτογραφικό υλικό από τα Ίμια. Ο Αργύρης Ντινόπουλος είχε καλύψει τα γεγονότα των Ιμίων ως ρεπόρτερ του ΑΝΤ-1 EUROKINISSI
"Τα όσα εκτυλίχθηκαν στην συνέχεια είναι πραγματικά συγκλονιστικά.
Την τραγική εκείνη νύχτα, γνωρίζουμε την στάση της πολιτικής ηγεσίας και ιδιαίτερα του Κώστα Σημίτη να προσπαθεί να διαχειριστεί την κρίση και να αναγκάζει τον Ναύαρχο Λυμπέρη να εγκαταλείψει το θάλαμο επιχειρήσεων. Την ίδια στιγμή τα τουρκικά μέσα επικοινωνίας έδειχναν την απόβαση των Τούρκων στη Δυτικά Ίμια, ενώ υπήρχε σε πλήρη εξέλιξη –όπως εκ των υστέρων μάθαμε- η εμπλοκή της Αμερικής να διατάζει την Ελλάδα να αποχωρεί από τα Ίμια παίρνοντας μαζί της και το ιερό της σύμβολο. Ο Σημίτης, όμως, σε συνεννόηση με τους τότε υπουργούς Εξωτερικών και Άμυνας, ήθελαν να διαπιστώσουν την ύπαρξη των Τούρκων κομάντος στο νησί. Έτσι δόθηκε εντολή να απονηωθεί το ελληνικό ελικόπτερο και να φωτίσει τους Τούρκους στρατιώτες.
Ο Χριστόδουλος, ο Τάκης και ο Έκτορας πράγματι έκαναν τέσσερις διελεύσεις πάνω από το νησί και τους διέταξαν να κάνουν μια ακόμη. Όλα αυτά την ώρα που σε πολιτικό επίπεδο οι Έλληνες ήταν έτοιμοι να δεχθούν το Αμερικανικό σχέδιο ώστε να οδηγηθούμε στην εκτόνωση της κρίσης και σε μια άνευ προηγουμένου ήττα. Εκεί, λοιπόν, ξεκινάνε τα μεγάλα ερωτήματα. Πως μπορούσαν να γνωρίζουν οι Τούρκοι κομάντος ότι το ελικόπτερο που πετά από πάνω τους, μέσα σε φοβερή κακοκαιρία, είναι φιλικό ή εχθρικό; Πως μπορούσαν να ξέρουν αν είναι ένα επιθετικό ελικόπτερο με βαρύ οπλισμό; Τι τους λέει το ένστικτο της επιβίωσης, όταν τους φωτίζει ένα ελικόπτερο σε απόσταση μόλις 18 μέτρων; Τι έκαναν τελικά; Έριξαν ή όχι;
Και όποιος αμφισβητεί την γενναιότητα του αδελφού μου και των υπολοίπων ας μάθουν και αυτό: στην ίδια φρεγάτα υπήρχε και ένα δεύτερο πλήρωμα που δεν είχε τόσο μεγάλη εμπειρία, ενώ σε παραπλέοντα πολεμικά σκάφη υπήρχαν πληρώματα τα οποία ενώ κλήθηκαν να πετάξουν αρνήθηκαν. Ο Χριστόδουλος, ο Παναγιώτης και ο Έκτορας όμως δεν είπαν ποτέ όχι. Είπαν θα πετάξουμε εμείς και όταν κάποιος που θέλησε να πετάξει με τον Χριστόδουλο, ο αδελφός μου τον σταμάτησε γιατί με τον Καραθανάση ήταν δίδυμο στις πτήσεις.
Όλη η επιχείρηση, λοιπόν, ήταν λάθος στημένη εξ αρχής ή αν θέλετε την κατεύθυναν άσχετοι άνθρωποι. Έστειλαν ένα ελικόπτερο μη οπλισμένο να αντιμετωπίσει μια κορυφαία εχθρική ομάδα, με τεράστια εμπειρία. Τελικά η επιμονή και εμμονή του τότε πρωθυπουργού τι νόημα είχε;
Όμως τα παιδιά ρίχτηκαν στη φωτιά, δεν φοβήθηκαν και είμαι σίγουρος ότι ο Τάκης, όπως και οι υπόλοιποι, πάλι το ίδιο θα έκαναν. Και σήμερα να ζούσε ο αδελφός μου το ίδιο θα έκανε. Με όσο άσχημες καιρικές συνθήκες και αν επικρατούσαν. Δεν έκανε πίσω ποτέ. Μα ποτέ".
"Μέχρι στιγμής έχουμε μόνο ενδείξεις. Δεν έχουμε αποδείξεις. Ή τουλάχιστον υπάρχουν και δεν τις έχουμε μάθει. Τις κρατάνε επτασφράγιστο μυστικό. Σίγουρα συνέβη κάτι που δεν μας λένε. Πως έπεσε το ελικόπτερο; Όπως ανέφερε το κατάπτυστο πόρισμα των 13 σελίδων; Ότι ίσως έφταιγαν οι καιρικές συνθήκες, ότι αποκλείεται μηχανικό πρόβλημα, ότι αποκλείονται οι ριπές και έφτασαν στο τέλος να μιλάνε για ανθρώπινο λάθος και πως έχασε τον προσανατολισμό του ο πιλότος κάτι που είναι εξ ολοκλήρου αστείο.
Όταν βγήκε ο Αρσένης στην πρώτη του συνέντευξη κοντά στις 9 το πρωί, χωρίς να έχει βρεθεί το ελικόπτερο, χωρίς να έχουν βρεθεί οι αξιωματικοί, είπε ότι έπαθε βέρτιγκο ο πιλότος. Αυτά είναι αστεία και αυτοί που τον συμβούλεψαν να πει κάτι τέτοιο είναι αδαείς και δεν γνωρίζουν από στρατιωτικά θέματα. Δεν παθαίνεις βέρτιγκο με μικρή ταχύτητα. Δεν παθαίνεις βέρτιγκο από τις αντανακλάσεις του προβολέα. Εκτός εάν θέλησε να προκαταλάβει την εξέλιξη του πορίσματος και να κατευθύνει τελικά τα συμπεράσματα της πτώσης του ελικοπτέρου. Στην ουσία το πόρισμα δεν είπε ποτέ τίποτα".
ΑΡΧΙΚΗ / ΠΟΛΙΤΙΚΗ
-
Κίμπερλι Γκίλφοϊλ: «Η Ελλάδα πολύτιμη σύμμαχος στο ΝΑΤΟ και πυλώνας
σταθερότητας στην περιοχή» Κίμπερλι Γκίλφοϊλ: «Η Ελλάδα πολύτιμη σύμμαχος
στο ΝΑΤΟ και ...
Παιδεία alert: Αγνοείται η κριτική σκέψη
-
Η κριτική σκέψη αγνοείται. Βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο. Την τελευταία φορά
που την είδαν βρισκόταν στα χείλη πολλών αλλά στις καρδιές μόνο λίγων. Αυτή
οι...
.jpg)
