Η χώρα έχει εμπλακεί στη δίνη πολύ σοβαρών διεθνών προβλημάτων με παγκόσμια σημασία.
Θέλουν να την κάνουν νέο ιστορικό «παράδειγμα» για την εποχή του ανερχόμενου χρηματοπιστωτικού ολοκληρωτισμού που ανατέλλει. Απειλείται με καταστροφή ως χώρα πια.
Όπως πάμε, οι Έλληνες θα έχουν τη μοίρα των Εβραίων επί του αυτοκράτορα Τίτου, να διασκορπισθούν δηλαδή στα πέρατα της Γης, χωρίς συνείδηση καν τι τους συνέβη.
Η πάσης φύσεως ηγεσία όμως της χώρας δεν αντιλαμβάνεται καν το διεθνές περιβάλλον. Δεν το ξέρει καθόλου, δεν έχει δουλέψει, όπως δεν δούλεψε και για τίποτα και ποτέ στη ζωή της, και το διαβάζει συστηματικά λάθος.
Όλες οι στρατηγικές της παραδοχές είναι εσφαλμένες και συχνά υποβολιμιαίες.
Εκλαμβάνει τις επιθυμίες της για πραγματικότητες, φτιάχνοντας σχήματα όχι γιατί στέκονται κάπου, αλλά γιατί νομίζει ότι την εξυπηρετούν.
Εκμεταλλευόμενοι ένα περιβάλλον απίστευτης διανοητικής και ηθικής παρακμής, οι «πράκτορες επιρροής» των ξένων δυνάμεων μπορούν πολύ εύκολα να χειραγωγήσουν και τους Έλληνες πολιτικούς και τις κρατικές υπηρεσίες και τους υπόλοιπους θεσμούς της χώρας.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερο, πιο καταστροφικό σφάλμα στην πολιτική, όπως και στη ζωή, από το να μην καταλαβαίνεις ποιός είναι εχθρός και ποιός φίλος.
Πάρτε για παράδειγμα την βασική υπόθεση που έκανε η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ από το 2012-13 και η οποία εξηγεί την πανωλεθρία του Ιουλίου.
Θεώρησε ότι μπορεί να βασιστεί στους Αμερικανούς για να αντιμετωπίσει τη Μέρκελ.
Αν αυτό μπορούσε όντως να συμβεί, θα της έδινε τεράστιο πλεονέκτημα.
Με τη διαφορά ότι υπήρχαν μερικές δυσάρεστες «λεπτομέρειες» που αγνόησε παντελώς, στην πρεμούρα της να κάτσει στην καρέκλα της εξουσίας, αλλά και λόγω της σύγχυσης που την χαρακτήριζε (δεν υπάρχει πιο επικίνδυνος συνδυασμός από αυτόν της βαθιάς σύγχυσης και της μεγάλης φιλοδοξίας).
Οι «λεπτομέρειες» αυτές ήταν ότι οι Αμερικανοί είχαν καθοριστική επιρροή στην κυβέρνηση Παπανδρέου που μας έβαλε στο μνημόνιο, αντίστοιχη με αυτή που έχουν στη σημερινή κυβέρνηση.
Το ένα μέλος της τρόικας, ο τεχνικός οργανωτής του οικονομικού πολέμου κατά της Ελλάδας, τελούσε και τελεί υπό καθοριστική επιρροή των ΗΠΑ.
Και δύσκολα φαντάζεται κανείς την Ουάσιγκτον να θέλει την επικράτηση μιας κυβέρνησης της «ριζοσπαστικής αριστεράς» στην Ευρώπη, αν έμενε κατ’ ελάχιστον πιστή στις διακηρύξεις της.
Σα να μην έφτανε αυτό το βασικό λάθος, ουδείς στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ γνώριζε με ποιόν ακριβώς μιλούσε, τι έλεγε και τι άκουγε στις συζητήσεις με τους Αμερικανούς.
Το να μιλήσει αίφνης κανείς στον ηγετικό πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ για την αδυσώπητη, υποβόσκουσα σύγκρουση Μπρζεζίνσκι και Κλίντον, θα τους φαινόταν πιο ακατανόητο από το να τους μιλήσει κινέζικα.
Πήγαν και βρήκαν διάφορους, τα «συστήματα» Τσακόπουλου και Κλίντον, τον Σιμόν Πέρες και άλλους, χωρίς να καταλαβαίνουν τι ήθελαν αυτοί και γιατί τους προσέγγιζαν.
Εξαιρετικά καχύποπτοι απέναντι στους συντρόφους τους, κατάπιαν αμάσητα όλα τα δολώματα που τους πέταξαν οι ξένοι.
Δεν άκουσαν ούτε καν τους ξένους συντρόφους τους που τους προειδοποιούσαν.
Φυσικά, για να μη γίνει καμιά παρεξήγηση, αυτή είναι η κατάσταση με όλη την πολιτική τάξη, όχι μόνο με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η χώρα δυστυχώς μοιάζει να έχει περιέλθει εδώ καιρό σε ένα είδος εγκεφαλικού θανάτου.
Αλλά με την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, η διαδικασία έφτασε στο αποκορύφωμά της.
Στο μεταναστευτικό – προσφυγικό, λόγω και της ιδεοληψίας, ήταν εξίσου εύκολο να την πάθουνε.
Να χρησιμοποιηθούν δηλαδή στον ρόλο του «χρήσιμου ηλίθιου», για να χρησιμοποιήσουμε τον όρο που μας κληρονόμησε η ρώσικη φιλολογία.
Ο «χρήσιμος ηλίθιος» δεν είναι ηλίθιος. Είναι κάποιος που αγνοεί πως τον χρησιμοποιούν για να πετύχουν σκοπούς τελείως αντίθετους με τις δικές του επιδιώξεις και δεν αντιλαμβάνεται τις στρατηγικές συνέπειες των ενεργειών του.
Αυτό έπαθε και η Αθήνα, όπως και η Μέρκελ, σε αυτό το ζήτημα.
Διστάζω κάπως αν πρέπει να ταξινομήσω στην κατηγορία των «χρήσιμων ηλίθιων» και τους οπαδούς της μετατροπής της Ευρώπης σε «αεθνικό χυλό».
Από τη μια μεριά τους συμφέρουν αυτά που γίνονται, από την άλλη ενδέχεται να σκάβουν το λάκκο τους, ευνοώντας τελικά την ανάδειξη εθνικιστικών, αυταρχικών δυνάμεων, απαραίτητων κατά τη μετάβαση από τον νεοφιλελεύθερο στον καπιταλισμό της καταστροφής, αλλά και για την πραγμάτωση του σχεδίου του Πολέμου των Πολιτισμών, εναντίον του Ισλάμ, της Ρωσίας, της Κίνας…
Για να υπάρξει η προσφυγική κρίση δεν έφταναν όμως οι «χρήσιμοι ηλίθιοι».
Έπρεπε να κινητοποιηθεί και ο Ερντογάν, διεθνής προβοκάτορας όλο και πιο επικίνδυνος, όσο στριμώχνεται.
Ο Ερντογάν όμως δεν κινείται βέβαια μόνος του.
Κινείται για λογαριασμό των ίδιων διεθνών κέντρων που του είπαν να καταρρίψει το ρωσικό αεροσκάφος.
Αυτοί είναι και οι αρχιτέκτονες της προσφυγικής κρίσης που απειλεί με καταστροφή την Ελλάδα και διάλυση την ΕΕ.
Δεν μιλάμε ακριβώς για τις ΗΠΑ, γιατί οι ΗΠΑ δεν είναι ένα πράγμα, αλλά πεδίο αδυσώπητης σύγκρουσης δύο πολύ διαφορετικών ρευμάτων στο κέντρο της Αυτοκρατορίας, που εκπροσωπούνται, για να το πούμε χοντρικά, από τον Πρόεδρο Ομπάμα και τους νεοσυντηρητικούς αντίστοιχα.
Ποιοί κλείνουν τώρα τα σύνορα με την Ελλάδα; Βαλκανικά κράτη που ελέγχει ασφυκτικά, όχι βέβαια η … Αυστρία, αλλά οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Ποιός επιτίθεται με σκαιό τρόπο στην Ελλάδα;
Οι πολιτικοί της Ουγγαρίας, της Σλοβακίας, της Βουλγαρίας, της «Νέας Ευρώπης», των αμερικανικών νεοπροτεκτοράτων που δημιουργήθηκαν εκεί μετά την κατάρρευση του «υπαρκτού».
Πρόκειται για την «Νέα Ευρώπη» που δήλωσε υπερηφάνως ο Ντόναλντ Ράμσφελντ, υπουργός Άμυνας του Μπους, ότι θα χρησιμοποιήσει κατά της Γαλλίας και της Γερμανίας.
Ποιός θα «επιθεωρήσει» μεθαύριο Πέμπτη αυτοπροσώπως την Ειδομένη;
Μα η Κυρία Νούλαντ βεβαίως, βοηθός Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, η «Κυρία Μαϊντάν», για τον ρόλο της στην ουκρανική κρίση, μέλος του κεντρικού ηγετικού πυρήνα των νεοσυντηρητικών και σύζυγος του βασικού θεωρητικού τους.
Από αυτήν κρέμεται τώρα για να σωθεί η ελληνική κυβέρνηση!
Μωραίνει ο Κύριος ον βούλεται απωλέσαι.
ΥΓ. Ο κ. Τσίπρας θα μάθαινε πολλά για τους φίλους και συνεργάτες του, αν έπαιρνε μια κόλα χαρτί και έγραφε τις συμβουλές που του έδωσε ο καθένας τους μετά το 2011.
