Μητροπολίτης Πειραιώς: «Θα αποτύχουν όσοι έδωσαν πολιτικό όρκο»
Την πεποίθησή του ότι είναι καταδικασμένοι να αποτύχουν οι Δήμαρχοι και οι Περιφερειάρχες που επέλεξαν να ορκιστούν με πολιτικό όρκο, εξέφρασε ο Μητροπολίτης Πειραιώς.
«Ορκίστηκαν στον εαυτό τους, δηλαδή, στην συνάρμοση των κυττάρων του οργανισμού τους», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Σεραφείμ.
Ολόκληρη η επιστολή του Μητροπολίτη ΠειραιώςΜε «διθυράμβους και έκσταση» υποδέχθηκαν τα ΜΜΕ την «πολιτική» λεγομένη ορκωμοσία των εκλεγέντων στον πρώτο και δεύτερο βαθμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Είναι ενδεικτικός της ιδεοληψίας ο εκφωνηθείς «πολιτικός» όρκος της κ. Ρένας Δούρου, Περιφερειάρχου Αττικής που αρχίζει με την φράση: «Θεωρώντας ότι ο πολιτικός όρκος ανταποκρίνεται στην αυτοτέλεια της πολιτικής και δημόσιας σφαίρας και διασφαλίζει την αυτονομία της δηλώνω στην τιμή και την συνείδησή μου...».
Ο όρκος όμως προϋποθέτει την ιερότητα της Αρχής στην οποία ορκίζεσαι, προϋποθέτει μία υπερβατική έννοια την οποία επικαλείσαι ως μάρτυρα των προθέσεων και των ενεργειών σου.
Όλοι όσοι εκ των εκλεγέντων στην τοπική Αυτοδιοίκηση προέβησαν σε ορκοδοσία στην τιμή και την συνείδηση τους δεν πιστεύουν στην ιερότητα του ανθρωπίνου προσώπου και στην υπερβατικότητα της υπάρξεώς τους διότι αυτό προϋποθέτει πίστη στο Θείο, σε μία εξωκόσμια άκτιστη Αρχή από την οποία πηγάζει η κτιστή πραγματικότητα, η συνείδηση του καλού καγαθού και η οποία υπέρκειται των αντινομιών του κτιστού κόσμου και ιδιαίτερα της φθοράς και του θανάτου.
Επομένως η αποιεροποίηση του όρκου που εκστασίασε τα ΜΜΕ, ευτέλισε και γελοιοποίησε την συγκεκριμένη διαδικασία διότι οι ορκισθέντες δεν πιστεύουν ότι είναι εικόνες του Δημιουργού Θεού, ότι υπάρχει Δημιουργός Θεός και ότι έχουν αθάνατη ψυχή από την οποία πηγάζει το συνειδέναι και η τιμή.
Ως υλιστές και αθειστές αποδίδουν την ύπαρξη του κόσμου και κατά συνέπεια την ύπαρξή τους στην τυχαιότητα, την εξέλιξη και την φυσική επιλογή και δέχονται ότι η ύπαρξή τους αρχίζει από το τίποτα, από το μηδέν και καταλήγει στο τίποτα και το μηδέν αφού με την παύση της καρδιοαναπνευστικής λειτουργίας τους εκμηδενίζονται και αφανίζονται.
Αποτελούν κατά την αντίληψή τους μία τυχαία συνάρμοση κυττάρων και οι όλες λειτουργίες τους θεμελιώνονται σε μία τυχαία μείξη εκκρίσεων από τυχαία σχηματισθέντα όργανα που τυχαία κάποιο άλογο και ασυνείδητο κβαντικό πεδίο δημιούργησε από το μηδέν, μετά από κάποια τυχαία μεγάλη έκρηξη.
Το αδυσώπητο ερώτημα που τίθεται είναι πως από αυτή την τυχαιότητα από αυτό το πρωτόζωο που έγινε ερπετό και μετά ανθρωποειδές και μετά άνθρωπος εκπορεύεται ηθική διάσταση και κρίση, που ονομάζεται τιμή και συνείδηση και πως υφίστανται μέσα στην ανθρώπινη ύπαρξη οι λεγόμενες πνευματικές εκδηλώσεις, το ενσυνείδητο πνεύμα, το ενσυνείδητο εγώ, η συνειδητή αντίληψη του καλού και αγαθού, του καθήκοντος, του δικαίου και του αντιστρόφου των εννοιών αυτών, η μεταβολή σε ιδέες όλων, των υλικών επιδράσεων, εντυπώσεων στο σώμα μας, εσωτερικών και εξωτερικών, η δυνατότητα της μη ικανοποιήσεως με την βούληση και τη θελησή μας όλων των επιδράσεων στο σώμα μας, η συνειδητή και δυναμική επίδραση επωφελώς και επιβλαβώς της πνευματοβολίας μας στο σώμα μας και στα άλλα όντα και αντικείμενα, η ειδική και ομαδική υποβολή, η εκούσια και συνειδητή βασκανία, η τηλεπάθεια, ο προφορικός και ο ενδιάθετος λόγος, η συνειδητή μνήμη, ανάπλαση και αναγνώριση και η συνειδητή προσοχή, γνώση, επιστήμη και φαντασία, η πνευματική ικανότητα, η ιδιοφυία και μεγαλοφυία, ασχέτως των διαστάσεων και του βάρους του σώματος και του εγκεφάλου, τα όνειρα και ιδίως τα προγνωστικά και προφητικά οράματα.
Εκ του εναντίου (a contrario) φαινόμενα ψυχικά που είναι αδύνατον να έχουν αρχή τη μείξη εκκρίσεων κάποιων κυττάρων, διότι είναι άλλης υφής, αποδεικνύουν την απόλυτη αστάθεια των αρνουμένων την υπερβατική τους πνευματική διάσταση όπως η μεταβίβαση σκέψεως, η τηλενέργεια, η τηλεκινησία, ο υπνωτισμός, η νοομαντία, η διαίσθηση, η ενδοσκοπία, η ραβδοσκοπία, η αυτόματος γραφή, η εξωπλασία ή εκτόπλασμα, η καταληψία, η ακαία, η αιώρηση, η διπλή ή πολλαπλή προσωπικότης, η ιδεοπληγία, η ψευδαίσθηση, η εγγαστριμυθία κ.α. που καταδεικνύουν την υποστατική οντότητα αρνητικού πνευματικού κόσμου.
«Ορκίστηκαν» οι αγαπητοί άρχοντες της αυτοδιοίκησης στον εαυτό τους δηλ. στην συνάρμοση των κυττάρων του οργανισμού τους που όλως παραδόξως από αυτές τις μονάδες ύλης αναβλύζουν η τιμή και η συνείδηση δηλ. έννοιες πνευματικές που προϋποθέτουν μεταφυσική αναγωγή δηλ. σχέση και κοινωνία με υπερβατική Αρχή και δέσμευση απέναντί Της.
Το σώμα του ανθρώπου απαρτίζεται από 62,81% οξυγόνο, 19,37% άνθρακα, 9,31% υδρογόνο, 5,14% άζωτο, 1,38% ασβέστιο, 0,64% θείο, 0,63% φώσφορο, 0,26% νάτριο, 0,22% κάλιο, 0,18% χλώριο, 0,04% μαγνήσιο, 0,005% σίδηρο, και από άλλα 24 χημικά στοιχεία σε ελάχιστες ποσότητες. Το 60% κατά μέρο όρο είναι κοινό νερό.
Επομένως από αυτά πηγάζει κατά τους ορκισθέντες η τιμή και η συνείδηση (;) και σε αυτά ορκίζονται οι εκλεκτοί μας συμπολίτες αφού πανηγυρικά αρνούνται με την πράξη τους την θεία αναγωγή του ανθρωπίνου προσώπου και την ιερότητα του ανθρωπίνου βίου στην σχέση του με τον υπερβατικό Δημιουργό της ζωής;
Διερωτάται κανείς βέβαια πως εχέφρονες άνθρωποι κατατρύχονται από τέτοιες ιδεοληψίες αφού ενώπιον της αντιλήψεώς μας:
Α. Τα αγεφύρωτα οργανικά χάσματα μεταξύ όλων των ενοργάνων όντων,
Β. Το αγεφύρωτο χάσμα μεταξύ φυτικού κόσμου και των εμψύχων όντων,
Γ. Το αγεφύρωτο χάσμα μεταξύ του ανθρώπου και όλων των ενοργάνων και εμψύχων όντων,
Δ. Η αέναος κίνηση της συμπαντικής ύλης-μάζης,
Ε. Οι φυσικοί νόμοι,
ς. Το αγεφύρωτο χάσμα μεταξύ ανοργάνου και οργανικής ύλης,
Ζ. Η οργανική διάπλαση και η ζωή των ενοργάνων όντων,
Η. Το πεπερασμένο του υλικού σύμπαντος και
Θ. Η αρμονία του υλικού σύμπαντος, η υπερμαθηματική ακρίβεια και η τελονομία που το διέπουν αποδεικνύουν πληρέστατα ότι ο παρών κόσμος είναι αδύνατον να έχει δημιουργήσει τον εαυτό του και το θεμέλιο της ύπαρξης του δεν βρίσκεται μέσα του και κατά συνέπεια η υπερβατική αυτή Αρχή που τον δημούργησε και τον συνέχει είναι ο Πανάγιος και Πανυπερτέλειος Θεός, κατ’εικόνα του οποίου έχει πλασθεί από άπειρη αγάπη ο άνθρωπος που μόνος αυτός από όλο το Σύμπαν έχει επίγνωση του εαυτού του, μπορεί να απαντήσει στο ερώτημα ποιός είσαι, έχει το «συνειδέναι» και την αυτεξούσια ελευθερία βουλήσεως.
Είναι εξόχως τραγικά πρόσωπα οι συνάνθρωποί μας που ανέλαβαν τους οίακες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με τέτοιες ασταθείς, αφελείς ανερμάτιστες και χαοτικές απόψεις και όπως αποδεικνύεται δεν έχουν διδαχθεί τίποτα από την ιστορία που διέδραμε η ανθρωπότης, από τις επαναστάσεις που τους εμπνέουν την Γαλλική επανάσταση (1789) και την Οκτωβριανή Επανάσταση (1917).
Δεν διδάχθηκαν τίποτα από τα ποτάμια αίματος και τους ομαδικούς τάφους των θυμάτων της ανείπωτης θηριωδίας των επαναστατών που εμφορούντο από τα ίδια με αυτούς ιδεολογήματα.
Δεν ενθυμούνται ότι και αυτός ο Ροβεσπίερος κατέληξε στην γκιλοτίνα και ότι στις «περιώνυμες» δίκες της Μόσχα ο ένας «σύντροφος» εξόντωνε τον άλλο.
Γιατί «χωρίς Θεό όλα επιτρέπονται» κατά την ρήση του Ντοστογιέφκυ και γιατί να μην επιτρέπονται;
Οι τιμηθέντες με την ψήφο των συμπολιτών τους που ορκίστηκαν στον εαυτό τους θέλουν να μας πείσουν ότι το πνεύμα θυσίας που απαιτεί η δημόσια λειτουργία, ο αλτρουισμός και η θυσιαστική προσφορά, το δίκαιο, η αλήθεια, η ανιδιοτελής αγάπη μπορούν να πηγάσουν από τον πεισιθάνατο εγκλεισμό του ανθρώπου στον χωροχρόνο της καθημερινότητας και στον ασφυκτικό κλειό της ύλης.
Αν αυτό δεν αποτελεί μεσαίωνα και την επανάληψη ασταθών απόψεων της ανθρώπινης μεταπτωτικής τραγωδίας τι άλλο είναι;
Να γιατί η αποτυχία τους δυστυχώς προδιαγράφεται βεβαία!
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ο Πειραιώς ΣΕΡΑΦΕΙΜ "
«Ορκίστηκαν στον εαυτό τους, δηλαδή, στην συνάρμοση των κυττάρων του οργανισμού τους», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Σεραφείμ.
Ολόκληρη η επιστολή του Μητροπολίτη ΠειραιώςΜε «διθυράμβους και έκσταση» υποδέχθηκαν τα ΜΜΕ την «πολιτική» λεγομένη ορκωμοσία των εκλεγέντων στον πρώτο και δεύτερο βαθμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Είναι ενδεικτικός της ιδεοληψίας ο εκφωνηθείς «πολιτικός» όρκος της κ. Ρένας Δούρου, Περιφερειάρχου Αττικής που αρχίζει με την φράση: «Θεωρώντας ότι ο πολιτικός όρκος ανταποκρίνεται στην αυτοτέλεια της πολιτικής και δημόσιας σφαίρας και διασφαλίζει την αυτονομία της δηλώνω στην τιμή και την συνείδησή μου...».
Ο όρκος όμως προϋποθέτει την ιερότητα της Αρχής στην οποία ορκίζεσαι, προϋποθέτει μία υπερβατική έννοια την οποία επικαλείσαι ως μάρτυρα των προθέσεων και των ενεργειών σου.
Όλοι όσοι εκ των εκλεγέντων στην τοπική Αυτοδιοίκηση προέβησαν σε ορκοδοσία στην τιμή και την συνείδηση τους δεν πιστεύουν στην ιερότητα του ανθρωπίνου προσώπου και στην υπερβατικότητα της υπάρξεώς τους διότι αυτό προϋποθέτει πίστη στο Θείο, σε μία εξωκόσμια άκτιστη Αρχή από την οποία πηγάζει η κτιστή πραγματικότητα, η συνείδηση του καλού καγαθού και η οποία υπέρκειται των αντινομιών του κτιστού κόσμου και ιδιαίτερα της φθοράς και του θανάτου.
Επομένως η αποιεροποίηση του όρκου που εκστασίασε τα ΜΜΕ, ευτέλισε και γελοιοποίησε την συγκεκριμένη διαδικασία διότι οι ορκισθέντες δεν πιστεύουν ότι είναι εικόνες του Δημιουργού Θεού, ότι υπάρχει Δημιουργός Θεός και ότι έχουν αθάνατη ψυχή από την οποία πηγάζει το συνειδέναι και η τιμή.
Ως υλιστές και αθειστές αποδίδουν την ύπαρξη του κόσμου και κατά συνέπεια την ύπαρξή τους στην τυχαιότητα, την εξέλιξη και την φυσική επιλογή και δέχονται ότι η ύπαρξή τους αρχίζει από το τίποτα, από το μηδέν και καταλήγει στο τίποτα και το μηδέν αφού με την παύση της καρδιοαναπνευστικής λειτουργίας τους εκμηδενίζονται και αφανίζονται.
Αποτελούν κατά την αντίληψή τους μία τυχαία συνάρμοση κυττάρων και οι όλες λειτουργίες τους θεμελιώνονται σε μία τυχαία μείξη εκκρίσεων από τυχαία σχηματισθέντα όργανα που τυχαία κάποιο άλογο και ασυνείδητο κβαντικό πεδίο δημιούργησε από το μηδέν, μετά από κάποια τυχαία μεγάλη έκρηξη.
Το αδυσώπητο ερώτημα που τίθεται είναι πως από αυτή την τυχαιότητα από αυτό το πρωτόζωο που έγινε ερπετό και μετά ανθρωποειδές και μετά άνθρωπος εκπορεύεται ηθική διάσταση και κρίση, που ονομάζεται τιμή και συνείδηση και πως υφίστανται μέσα στην ανθρώπινη ύπαρξη οι λεγόμενες πνευματικές εκδηλώσεις, το ενσυνείδητο πνεύμα, το ενσυνείδητο εγώ, η συνειδητή αντίληψη του καλού και αγαθού, του καθήκοντος, του δικαίου και του αντιστρόφου των εννοιών αυτών, η μεταβολή σε ιδέες όλων, των υλικών επιδράσεων, εντυπώσεων στο σώμα μας, εσωτερικών και εξωτερικών, η δυνατότητα της μη ικανοποιήσεως με την βούληση και τη θελησή μας όλων των επιδράσεων στο σώμα μας, η συνειδητή και δυναμική επίδραση επωφελώς και επιβλαβώς της πνευματοβολίας μας στο σώμα μας και στα άλλα όντα και αντικείμενα, η ειδική και ομαδική υποβολή, η εκούσια και συνειδητή βασκανία, η τηλεπάθεια, ο προφορικός και ο ενδιάθετος λόγος, η συνειδητή μνήμη, ανάπλαση και αναγνώριση και η συνειδητή προσοχή, γνώση, επιστήμη και φαντασία, η πνευματική ικανότητα, η ιδιοφυία και μεγαλοφυία, ασχέτως των διαστάσεων και του βάρους του σώματος και του εγκεφάλου, τα όνειρα και ιδίως τα προγνωστικά και προφητικά οράματα.
Εκ του εναντίου (a contrario) φαινόμενα ψυχικά που είναι αδύνατον να έχουν αρχή τη μείξη εκκρίσεων κάποιων κυττάρων, διότι είναι άλλης υφής, αποδεικνύουν την απόλυτη αστάθεια των αρνουμένων την υπερβατική τους πνευματική διάσταση όπως η μεταβίβαση σκέψεως, η τηλενέργεια, η τηλεκινησία, ο υπνωτισμός, η νοομαντία, η διαίσθηση, η ενδοσκοπία, η ραβδοσκοπία, η αυτόματος γραφή, η εξωπλασία ή εκτόπλασμα, η καταληψία, η ακαία, η αιώρηση, η διπλή ή πολλαπλή προσωπικότης, η ιδεοπληγία, η ψευδαίσθηση, η εγγαστριμυθία κ.α. που καταδεικνύουν την υποστατική οντότητα αρνητικού πνευματικού κόσμου.
«Ορκίστηκαν» οι αγαπητοί άρχοντες της αυτοδιοίκησης στον εαυτό τους δηλ. στην συνάρμοση των κυττάρων του οργανισμού τους που όλως παραδόξως από αυτές τις μονάδες ύλης αναβλύζουν η τιμή και η συνείδηση δηλ. έννοιες πνευματικές που προϋποθέτουν μεταφυσική αναγωγή δηλ. σχέση και κοινωνία με υπερβατική Αρχή και δέσμευση απέναντί Της.
Το σώμα του ανθρώπου απαρτίζεται από 62,81% οξυγόνο, 19,37% άνθρακα, 9,31% υδρογόνο, 5,14% άζωτο, 1,38% ασβέστιο, 0,64% θείο, 0,63% φώσφορο, 0,26% νάτριο, 0,22% κάλιο, 0,18% χλώριο, 0,04% μαγνήσιο, 0,005% σίδηρο, και από άλλα 24 χημικά στοιχεία σε ελάχιστες ποσότητες. Το 60% κατά μέρο όρο είναι κοινό νερό.
Επομένως από αυτά πηγάζει κατά τους ορκισθέντες η τιμή και η συνείδηση (;) και σε αυτά ορκίζονται οι εκλεκτοί μας συμπολίτες αφού πανηγυρικά αρνούνται με την πράξη τους την θεία αναγωγή του ανθρωπίνου προσώπου και την ιερότητα του ανθρωπίνου βίου στην σχέση του με τον υπερβατικό Δημιουργό της ζωής;
Διερωτάται κανείς βέβαια πως εχέφρονες άνθρωποι κατατρύχονται από τέτοιες ιδεοληψίες αφού ενώπιον της αντιλήψεώς μας:
Α. Τα αγεφύρωτα οργανικά χάσματα μεταξύ όλων των ενοργάνων όντων,
Β. Το αγεφύρωτο χάσμα μεταξύ φυτικού κόσμου και των εμψύχων όντων,
Γ. Το αγεφύρωτο χάσμα μεταξύ του ανθρώπου και όλων των ενοργάνων και εμψύχων όντων,
Δ. Η αέναος κίνηση της συμπαντικής ύλης-μάζης,
Ε. Οι φυσικοί νόμοι,
ς. Το αγεφύρωτο χάσμα μεταξύ ανοργάνου και οργανικής ύλης,
Ζ. Η οργανική διάπλαση και η ζωή των ενοργάνων όντων,
Η. Το πεπερασμένο του υλικού σύμπαντος και
Θ. Η αρμονία του υλικού σύμπαντος, η υπερμαθηματική ακρίβεια και η τελονομία που το διέπουν αποδεικνύουν πληρέστατα ότι ο παρών κόσμος είναι αδύνατον να έχει δημιουργήσει τον εαυτό του και το θεμέλιο της ύπαρξης του δεν βρίσκεται μέσα του και κατά συνέπεια η υπερβατική αυτή Αρχή που τον δημούργησε και τον συνέχει είναι ο Πανάγιος και Πανυπερτέλειος Θεός, κατ’εικόνα του οποίου έχει πλασθεί από άπειρη αγάπη ο άνθρωπος που μόνος αυτός από όλο το Σύμπαν έχει επίγνωση του εαυτού του, μπορεί να απαντήσει στο ερώτημα ποιός είσαι, έχει το «συνειδέναι» και την αυτεξούσια ελευθερία βουλήσεως.
Είναι εξόχως τραγικά πρόσωπα οι συνάνθρωποί μας που ανέλαβαν τους οίακες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με τέτοιες ασταθείς, αφελείς ανερμάτιστες και χαοτικές απόψεις και όπως αποδεικνύεται δεν έχουν διδαχθεί τίποτα από την ιστορία που διέδραμε η ανθρωπότης, από τις επαναστάσεις που τους εμπνέουν την Γαλλική επανάσταση (1789) και την Οκτωβριανή Επανάσταση (1917).
Δεν διδάχθηκαν τίποτα από τα ποτάμια αίματος και τους ομαδικούς τάφους των θυμάτων της ανείπωτης θηριωδίας των επαναστατών που εμφορούντο από τα ίδια με αυτούς ιδεολογήματα.
Δεν ενθυμούνται ότι και αυτός ο Ροβεσπίερος κατέληξε στην γκιλοτίνα και ότι στις «περιώνυμες» δίκες της Μόσχα ο ένας «σύντροφος» εξόντωνε τον άλλο.
Γιατί «χωρίς Θεό όλα επιτρέπονται» κατά την ρήση του Ντοστογιέφκυ και γιατί να μην επιτρέπονται;
Οι τιμηθέντες με την ψήφο των συμπολιτών τους που ορκίστηκαν στον εαυτό τους θέλουν να μας πείσουν ότι το πνεύμα θυσίας που απαιτεί η δημόσια λειτουργία, ο αλτρουισμός και η θυσιαστική προσφορά, το δίκαιο, η αλήθεια, η ανιδιοτελής αγάπη μπορούν να πηγάσουν από τον πεισιθάνατο εγκλεισμό του ανθρώπου στον χωροχρόνο της καθημερινότητας και στον ασφυκτικό κλειό της ύλης.
Αν αυτό δεν αποτελεί μεσαίωνα και την επανάληψη ασταθών απόψεων της ανθρώπινης μεταπτωτικής τραγωδίας τι άλλο είναι;
Να γιατί η αποτυχία τους δυστυχώς προδιαγράφεται βεβαία!
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ο Πειραιώς ΣΕΡΑΦΕΙΜ "
