Γιατί κατεβαίνει ο ρωσικός στόλος στην Ανατολική Μεσόγειο τον Δεκέμβριο;
Ποιές οι μύχιες διπλωματικές επιδιώξεις της Μόσχας στην Κύπρο και τη Συρία; Γιατί καθίστανται αντικρουόμενα τα συμφέροντά της με την Άγκυρα και ποιός ο ρόλος του Ισραήλ; Τι προσδοκά η Τουρκία από τη Συρία...
Με αποκαλυπτικά ρεπορτάζ κυκλοφορεί η εφημερίδα «Στύλος Ορθοδοξίας» όπου παρουσιάζει το πως και το γιατί η Άγκυρα πείσθηκε να λάβει μέτρα κατά της Συρίας και να προετοίμαζεται για στρατιωτική επέμβαση στην Συρία. Οι φήμες για τα ανταλλάγματα που θα λάβει εμπλέκουν και την Ελλάδα...
Όταν πριν από χρόνια ο γέροντας Παΐσιος υποστήριζε πως η Τουρκία θα εμπλακεί σε πόλεμο με τη Ρωσία κάποιοι, άθεοι επί το πλείστον η χαλαροί και αδιάφοροι στην ορθόδοξη πίστη γελούσαν ειρωνικά.
Όταν ο αείμνηστος Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης Αντώνιος πριν από λίγα χρόνια έλεγε πως η Ελλάδα θα πεινάσει όταν ξεσπάσει πόλεμος στη Συρία υπήρχαν παρόμοιες φωνές που τα λεγόμενα του τα εκλάμβαναν ως τρέλες και ανοησίες. Ωστόσο, οι απόψεις αυτές, όπως ισχυρίζεται σήμερα σύγχρονος ασκητής που ζει στο Παγγαίο όρος εν μέρει ταυτίζονται με την προφητεία του Αγίου Κοσμά περί ρωσοτουρκικού πολέμου.
Ο ίδιος ασκητής θέλοντας να δώσει μία χρονική διάσταση στην εκπλήρωση των προφητειών αυτών τόνιζε προσφάτως ότι είμαστε πλέον πολύ -πολύ κοντά. Μάλιστα για να δείξει το πόσο κοντά είμαστε ισχυριζόταν πως ο μαρμαρωμένος βασιλιάς, δηλαδή ο Άγιος Ιωάννης ο Βατάτζης έβγαλε το ξίφος από το θηκάρι του και ήδη περιφέρεται με τη μορφή παλιάτσου στη Βασιλεύουσα προμηνύοντας την απελευθέρωσή της από τους Τούρκους... (βλ. σελ 33)! Οργανώνει τα τάγματα και τα φουσάτα των Αγίων για να μπουν θριαμβευτικά και πάλι στη Βασιλεύουσα και προετοιμάζει την πανηγυρική θεία Λειτουργία στην Αγία Σοφία...
Τις θέσεις του αυτές έρχονται πλέον να επαληθεύσουν με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο και τα πολιτικά δρώμενα στην ευρύτερη γεωπολιτική περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Ας δούμε όμως, τα πράγματα πιο αναλυτικά παρουσιάζοντας το πιο πρόσφατο σενάριο... το οποίο ήδη υπό τη μορφή της φημολογίας ευρέως κυκλοφορεί.
Όλοι γνωρίζουμε πως το καθεστώς του Άσαντ, του Σύρου προέδρου βρίσκεται στο στόχαστρο Αμερικανών και Ευρωπαίων αλλά και μίας παρασκηνιακής γνωστής κάστας, οι οποίοι ασκούν πιέσεις προκειμένου να το ανατρέψουν κατά το πρόσφατο παράδειγμα της Λιβύης, προκειμένου να εξυπηρετήσουν μύχια πολλαπλά συμφέροντά τους! Ωστόσο, λόγω της δεινής οικονομικής κατάστασης που γενικά επικρατεί οι χώρες που συνήθως πρωτοστατούν, δηλαδή οι ΗΠΑ, η Μ. Βρετανία, η Γαλλία και η Γερμανία αδυνατούν επί του παρόντος να αναλάβουν το κόστος μίας νέας στρατιωτικής επιχείρησης αντίστοιχη μ’ αυτήν που παρακολουθήσαμε πριν από λίγους μήνες στη Λιβύη. Έτσι, αναλίσκονται στη σχεδόν ανέξοδη καθημερινή κλιμάκωση μίας διεθνούς προπαγάνδας κατά του καθεστώτος του προέδρου Άσαντ αλλά και προσανατολίζονται να επιβάλλουν διεθνείς οικονομικές κυρώσεις, γνωστά ως οικονομικά εμπάργκο.
Μ’ όλα αυτά αποσκοπούν στη σταδιακή απομόνωση της Συρίας, έτσι ώστε να μπορέσουν να καταφέρουν την ανατροπή της παρούσας κυβέρνησης... Αν και συγκεκριμένα κλιμάκια της ελεγχόμενης, όπως φημολογείται εκ της Δύσης, τρομοκρατικής οργάνωσης Αλ Κάϊντα προετοίμασαν τα τελευταία χρόνια το έδαφος δημιουργώντας τους εσωτερικούς απαραίτητους θύλακες ανατροπής του καθεστώτος Άσαντ, εν τούτοις αδυνατούν από ότι διαπιστώνεται να αναλάβουν οι ίδιοι την πρωτοβουλία μίας γενικευμένης επιχείρησης.
Ως εκ τούτου εξαναγκάστηκαν να μεταβάλλουν τα αρχικά σχέδια τους προχωρώντας σε άλλου τύπου λύση. Όπως χαρακτηριστικά λέγεται αναβάθμισαν το ρόλο της Τουρκίας καθιστώντας αυτόν πρωταγωνιστικό... Ενέπλεξαν την γείτονα χώρα, αφού πρώτα την «έπεισαν» με διάφορους θεμιτούς και αθέμιτους τρόπους (βλ. οπλικό σύστημα H.A.A.R.P.) και ανακοίνωση ρωσικού ναυτικού περί ενεργοποίησής του πριν από τους δύο πρόσφατους ισχυρούς σεισμούς στην Τουρκία! Όπως αποκαλύπτει μάλιστα σε πρόσφατο δημοσίευμά της η αραβική εφημερίδα Al-Rai που εκδίδεται στο Κουβέιτ, η Άγκυρα αναμένεται να επιβάλλει ως χώρα μέλος της Ατλαντικής Συμμαχίας (ΝΑΤΟ) την Ζώνη Απαγόρευσης Πτήσεων στη Συρία κατ’ επιταγήν της Ουάσιγκτον.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα της εφημερίδας, τη μετάφραση του οποίου παρουσιάζει η ιστοσελίδα DEFENCENET φέρεται να έχουν καταλήξει τουλάχιστον σε πρώτη φάση ΗΠΑ, Αραβικές χώρες και Τουρκία σε συμφωνία για το κλείσιμο με Ζώνη Απαγόρευσης Πτήσεων του εναέριου χώρου της Συρίας.
Η εφημερίδα επικαλούμενη «Ευρωπαϊκές» πηγές στην Ουάσιγκτον θέλει την εγκατάσταση της Ζώνης Απαγόρευσης Πτήσεων να υλοποιείται από αραβικά και τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη, ενώ οι ΗΠΑ θα περιοριστούν -ίσως λόγω οικονομικής δυσπραγίας- στην παροχή λογιστικής υποστήριξης.
Οπωσδήποτε κάτι τέτοιο -επισημαίνεται στο δημοσίευμα μόνο εύκολο δεν θα είναι, αν είναι αλήθεια, καθώς η Συρία διαθέτει σαφώς ανώτερη Αεροπορία και πιο ετοιμοπόλεμη από αυτή της Λιβύης. Το κυριότερο όμως είναι ότι διαθέτει αντιαεροπορική άμυνα που ενέχει κινδύνους υψηλών απωλειών για όποια κράτη συμμετέχουν στην ζώνη απαγόρευσης πτήσεων.
Πέραν αυτού, υπάρχει και ο παράγων Ρωσία. Μέσα σε δύο εβδομάδες από την απόπλου του ρωσικού Στόλου από τα λιμάνια του Βόρειου Ωκεανού, μπορεί να βρίσκεται στις ακτές της Συρίας. Πόσο εύκολο λοιπόν είναι για τους Δυτικούς να κάνουν κάτι χωρίς την σύμφωνη γνώμη της Ρωσίας; Εκτός και αν έχει συμφωνηθεί η αλλαγή ηγεσίας σε ανώτατο επίπεδο...
Η επιχείρηση, σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα της εφημερίδας θα έχει ως στόχο την εξουδετέρωση των «κινήσεων» του Στρατού της Συρίας, όπως και την αδρανοποίηση των δραστηριοτήτων του «Προεδρικού Παλατιού», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά σε ότι αφορά τον έλεγχο και τη διοίκηση των στρατευμάτων.
«Ο Στρατός της Συρίας μπορεί να παραλύσει μέσα σε 24 ώρες» φέρεται πως είπε σχετικά πηγή στην εφημερίδα Al-Rai.
Ήδη μέσα στο πλαίσιο αυτό αυξάνονται οι επικρίσεις της Άγκυρας προς τη Δαμασκό. Η Τουρκία ίσως να προσδοκά βάσει της συμφωνίας, όπως ισχυρίζονται διπλωματικές πηγές, πολλαπλά οφέλη από την ενεργό στρατιωτική ανάληψη μίας λίαν παρακινδυνευμένης γι’ αυτήν επιχείρησης. Μίας επιχείρησης που θα προηγηθεί της προσπάθειας αλλαγής της εξουσίας στο Ιράν. Αυτός πιθανόν να είναι και ο λόγος που η Άγκυρα εξαναγκάστηκε να ακυρώσει τη συμφωνία περί των πυρηνικών που είχε συνάψει με την Τεχεράνη... Μέσα στο πλαίσιο αυτό «η Τουρκία σύμφωνα με δημοσίευμα της ιστοσελίδας DEFENCENET άρχισε να συγκεντρώνει μεγάλες δυνάμεις στα σύνορα με την Συρία και είναι σαφές ότι "κάτι ετοιμάζεται" από την Άγκυρα. Τουλάχιστον μία Τεθωρακισμένη Ταξιαρχία με άρματα μάχης M60 έχει μεταφερθεί στην περιοχή, ενώ έχουν πυκνώσει οι αποστολές αεροφωτογράφησης νότια της Αλεξανδρέττας από αεροσκάφη RF-4E. Ταυτοχρόνως το τουρκικό Ναυτικό έχει αυξήσει την παρουσία του στο λιμάνι της Αλεξανδρέττας κατά τρία σκάφη (δύο κορβέτες και μία φρεγάτα O.H.Perry).
Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου, δήλωσε πως "Η Άγκυρα είναι έτοιμη για οποιοδήποτε σενάριο, εάν η Συρία συνεχίσει τη βίαιη καταστολή των διαδηλώσεων κατά του προέδρου Μπασάρ Αλ-Άσαντ", μη αποκλείοντας τη στρατιωτική επέμβαση. Συγκεκριμένα ο Νταβούτογλου, σε συνέντευξή του στο τουρκικό Κανάλι 24, ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ελπίζουμε πως μία στρατιωτική επέμβαση στην Συρία δεν θα είναι αναγκαία. Ωστόσο το συριακό καθεστώς οφείλει να βρει τρόπο να επιτευχθεί η ειρήνη με το λαό του. Όσο συνεχίζεται πάντως η βίαιη καταστολή, η Τουρκία είναι έτοιμη για οποιοδήποτε σενάριο». Τόνισε επίσης πως οι τουρκικές κυρώσεις κατά της Συρίας είναι έτοιμες και θα ανακοινωθούν σύντομα από τον πρόεδρο της χώρας, Αμπντουλάχ Γκιουλ και τον πρωθυπουργό Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Σημειώνουμε ότι η Τουρκία διεκδικεί μία εδαφική περιοχή περίπου 500 τετραγωνικών χιλιομέτρων νότια της Αλεξανδρέττας»!
Σύμφωνα μάλιστα με κάποια σενάρια που κυκλοφορούν με τη μορφή φημολογίας σε διπλωματικούς κυρίως κύκλους στα ανταλλάγματα εκτός από την αποκλειστική σχεδόν στρατηγική χρήση των υδάτινων πόρων της περιοχής συμπεριλαμβάνονται και δύο ελληνικά νησιά, τα οποία θα καταλάβει αρχικά υπό τη Νατοϊκή ομπρέλα η Άγκυρα προκειμένου να αποφύγει μία ανοικτή ρήξη με την Ελλάδα! Στο σημείο αυτό αξίζει να ενθυμηθούμε την προφητική ρήση του γέροντα Παϊσίου περί τουρκικής κατάληψης δύο ελληνικών νησιών χωρίς σχεδόν καμία αντίσταση... πριν ξεκινήσουν τα μεγάλα γεγονότα που θα αλλάξουν άρδην τα δεδομένα στην ευρύτερη περιοχή μας.
Ένα τέτοιο πιθανόν ενδεχόμενο -με δεδομένη την κατάσταση στην Ελλάδα- αποσκοπεί κυρίως στην συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, αφού πλέον σ’ αυτή θα έχει λόγο και η Τουρκία!
Και αυτό γιατί θα μεταβληθούν υπέρ της τα ισχύοντα περί του δικαιώματος της Ελλάδος να ορίσει την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) κατά το παράδειγμα της Κύπρου, προκειμένου να προχωρήσει στην εκμετάλλευση του ορυκτού της πλούτου... Μέσα λοιπόν στο πλαίσιο αυτό της νέας προοπτικής που ανοίγεται για την Τουρκία με τα παρασκηνιακά ανταλλάγματα η κυβέρνηση Ερντογάν αναγκάστηκε να ενδώσει στις πιέσεις της Ουάσιγκτον...
Η στάση της Ρωσίας
Τα ανωτέρω σχέδια δεν περνούν απαρατήρητα από τη Μόσχα. Η Ρωσία επ’ ουδενί θέλει να χάσει τη μοναδική στρατιωτική βάση που διατηρεί στη Μεσόγειο και η οποία βρίσκεται στη Συρία ούτε επίσης να υποστεί μία νέα οικονομική ζημιά πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ λόγω ματαίωσης συμφωνιών που έχει συνάψει σε στρατιωτικό και εμπορικό επίπεδο με τη Δαμασκό.
Ήδη από τις αλλαγές σε Λιβύη και Αίγυπτο υπέστη ζημιά πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ, η οποία θα αυξηθεί κατά πολύ αν αλλάξει και το καθεστώς της Συρίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Δαμασκός προμηθεύεται σχεδόν σε αποκλειστικό βαθμό στρατιωτικό υλικό από τη Ρωσία... Αυτός πιθανόν να είναι και ο λόγος που αποστέλλει μετά από πολλά χρόνια ισχυρή ναυτική δύναμη στην περιοχή της Αν. Μεσογείου. Ναυτική δύναμη που αποτελείται από ένα αεροπλανοφόρο, δύο υποβρύχια και αρκετά πλοία συνοδείας. Μέσα στο πλαίσιο της αποστολής στη Μεσόγειο η συγκεκριμένη ναυτική ρωσική δύναμη προέβη προσφάτως σε γυμνάσια στη Βόρειο θάλασσα, ενώ αναμένεται να βρίσκεται στην περιοχή περί τα μέσα του Δεκεμβρίου. Βέβαια η παρουσία του ρωσικού στόλου στην περιοχή σχετίζεται και με τη θωράκιση αρκετών συμφωνιών που έχουν συναφθεί με την Κύπρο και αφορούν ευρύτερη συνεργασία στο τομέα της ενέργειας και της άμυνας.
Η Ρωσία άλλωστε με μία πιθανή απώλεια της φιλικά προσκείμενης προς αυτήν Συρίας δεν θα έχει λόγο στα πλούσια κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου σε Κύπρο και Ελλάδα.
Ως εκ τούτου κανείς δεν αποκλείει να σταθεί ενεργά πλέον εμπόδιο προς τις βλέψεις της Ουάσιγκτον, προκειμένου να συνεχίσει να έχει το απαραίτητο διαπραγματευτικό χαρτί που απαιτείται προκειμένου να συμμετάσχει ως σημαντικός «παίκτης» στις αποφάσεις που αφορούν την περιοχή. Και ακριβώς αυτό το γεγονός δεν αποκλείει ακόμη και στρατιωτική εμπλοκή με την Τουρκία. Ένα τέτοιο πιθανό πλέον ενδεχόμενο θα τη βοηθήσει να επιλύσει ταυτόχρονα δύο βασικές μακροχρόνιες επιδιώξεις της.
Η πρώτη εξ αυτών αφορά την εξασφάλιση της παρουσίας της στη Μεσόγειο μ’ όλα τα απορρέοντα εξ αυτής μελλοντικά οφέλη. Μία τέτοια παρουσία άλλωστε επεδίωξε και παλαιότερα τόσο με τη σύναψη συμφωνίας για τον αγωγό Μπουργκάς -Αλεξανδρούπολη, όσο και με την πρόταση εκμετάλλευσης των ναυπηγείων της Σύρου για εξυπηρέτηση των αναγκών συντήρησης του ρωσικού στόλου στη Μεσόγειο. Η δεύτερη μύχια επιδίωξη αφορά τον Καύκασο αλλά και τη σύμμαχο προς αυτήν Τεχεράνη. Η ενεργή παρουσία της Μόσχας θα ενισχύσει πολλαπλώς το διπλωματικό χαρτί στις οιανδήποτε μελλοντικές εξελίξεις.
Ο ρόλος του Ισραήλ
Αυτοί είναι και οι λόγοι που Μόσχα και Άγκυρα έχουν αντικρουόμενα συμφέροντα τα οποία ουδόλως αποκλείεται σήμερα να καταλήξουν σε μία πολεμική ευρύτατη σύρραξη που θα αλλάξει άρδην το γεωγραφικό χάρτη στην περιοχή.
Μία τέτοια σύρραξη άλλωστε εξυπηρετεί ποικιλοτρόπως και το Ισραήλ, το οποίο διακαώς επιθυμεί να μειώσει τη στρατιωτική ισχύ της Άγκυρας. Με δεδομένα μάλιστα την εχθρική προς το Τελ-Αβίβ στάση της τουρκικής κυβέρνησης τους τελευταίους μήνες αλλά και το γεγονός ότι η Τουρκία είναι η μοναδική πλέον εναπομείνασα εκτός του Ιράν μουσουλμανική χώρα με ισχυρό στρατό το Ισραήλ θα έχει κάθε λόγο να ωφεληθεί από έναν ενδεχόμενο ρωσοτουρκικό πόλεμο! Μέσα στο πλαίσιο αυτό άλλωστε έχει αναπτύξει διπλωματικές σχέσεις με τους Κούρδους του Βορείου Ιράκ, ενώ όπως φημολογείται μυστικά ενισχύει με όπλα και τους Κούρδους αντάρτες που μάχονται ενάντια στην Άγκυρα..
Εκ των ανωτέρω λοιπόν διαπιστώνεται πόσο πιθανό πλέον είναι το ενδεχόμενο ενός ρωσοτουρκικού πολέμου, κάτι που παλαιότερα θα αποτελούσε σενάριο φαντασίας. Διαπιστώνεται πόσο κοντά βρίσκεται η επαλήθευση των προφητειών του Αγίου Κοσμά, του μακαριστού γέροντα Παϊσίου αλλά και του μακαριστού Μητροπολίτη Σιατίστης Αντωνίου.
Η θέση της Ελλάδος
Ο κοινούς νους τέλος κατανοεί πως η Ελλάδα λόγω της τεχνητής οικονομικής κρίσης που την ταλανίζει αναλίσκεται σε παθητικό ρόλο έναντι των ραγδαίων αυτών εξελίξεων. Ρόλο που εκ των πραγμάτων την καθιστά αδιάφορο παρατηρητή και «κομπάρσο» σε διπλωματικό επίπεδο. Στην ουσία η κυβέρνηση της χώρας μας παρουσιάζεται αδύναμη να παρακολουθήσει τα τεκταινόμενα και απλώς σύρεται και διασύρεται από τους Ευρωπαίους και την Ουάσιγκτον με τη μορφή του επαίτη προκειμένου να εξασφαλίσει τα προς το ζην στην ελληνική κοινωνία και να αποφύγει κοινωνικές εξεγέρσεις. Την εμφανή αυτή αδυναμία όμως της κυβέρνησης, που προκάλεσε η πολιτική της αποστασίας από τα σταθερά νάματα του ουρανού, που διαχρονικά θωράκιζαν την ευλογημένη αυτή χώρα αναμένεται να καλύψει ο ίδιος ο Θεός επιβραβεύοντας αυτούς που θυσιάστηκαν και θυσιάζονται για την αλήθεια και τη σωτηρία, υποστηρίζει ο γνωστός γέροντας ασκητής του Παγγαίου Όρους.
Ένας Δούλος Κυρίου
Συντάκτης: ΕΝΑΣ ΔΟΥΛΟΣ ΚΥΡΙΟΥ
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2011
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2011
