Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2011

Κρήτη: Έτσι άφηναν οι ελληνικές κυβερνήσεις ελεύθερους τους Τούρκους εμπρηστές της ΜΙΤ.

Μία ξεχασμένη υπόθεση σύλληψης για εμπρησμό ενός Τούρκου στο Ηράκλειο της Κρήτης ανασύρεται από το αρχείο, υπό το πρίσμα των αποκαλύψεων Γιλμάζ για εμπρησμούς των ελληνικών δασών την περίοδο 1995-1997 που αποκάλυψε την νύχτα των Χριστουγέννων το defencenet.gr.
Η υπόθεση-που σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας «Πατρίς» δεν ήταν η μοναδική που απασχόλησε τις διωκτικές Αρχές και την ΕΥΠ επί κρητικού εδάφους  - αφορά Τούρκο πράκτορα της ΜΙΤ που συνελήφθη ως ύποπτος στην περιοχή Χερσονήσου-Μαλίων για την πρόκληση εμπρηστικών ενεργειών.
Aστυνομικοί κύκλοι αναφέρουν ότι στην κατοχή του είχαν βρεθεί φωτογραφίες που απεικόνιζαν την έναρξη πυρκαγιών σε διάφορες περιοχές αλλά και φωτογραφικό υλικό στο οποίο εμφανιζόταν ο ίδιος σε δωμάτιο με φόντο το σύμβολο των Γκρίζων Λύκων!


Ωστόσο παρά την ασφυκτική πίεση, ο ύποπτος αρνήθηκε να πει το παραμικρό και με παρέμβαση της τουρκικής πρεσβείας στην κυβέρνηση Σημίτη, αφέθηκε ελεύθερος!
 Η περίπτωση του συγκεκριμένου δεν ήταν η μοναδική. Δημοσιογραφικές πληροφορίες αναφέρουν ότι για μεγάλο χρονικό διάστημα, από το 1995 έως και το 1999, οι Αρχές Ασφάλειας στην μεγαλόνησο είχαν γίνει αποδέκτες συγκεκριμένων πληροφοριών για την μυστική παρουσία στην Κρήτη μελών παρακρατικών και παραστρατιωτικών τουρκικών οργανώσεων.

Ενδεικτική είναι η περίπτωση δύο Τούρκων που είχαν περάσει λαθραία στην Ελλάδα και ταξίδεψαν μέχρι την Κρήτη με σκοπό να βιντεοσκοπήσουν το Πεδίο Βολής. Και οι δύο «μπλοκαρίστηκαν» από τις ελληνικές Αρχές.
Σημειώνεται ότι μιλώντας στην τουρκική εφημερίδα Birgun, ο Μεσούτ Γιλμάζ δήλωσε ότι αν και όλοι οι πρωθυπουργοί της Τουρκίας όταν τελείωνε η θητεία τους ενημέρωναν τον διάδοχο τους σχετικά με το πού και πώς χρησιμοποιήθηκαν μυστικά κονδύλια του κράτους, «μόνο η Τσιλέρ δε μοιράστηκε τις πληροφορίες για τη διάθεση των μυστικών κονδυλίων την περίοδο που ήταν πρωθυπουργός».

Ο Γιλμάζ είπε ότι τα θέματα που αφορούσαν τα μυστικά κονδύλια ήταν «τα σχετικά με την απόπειρα για πραξικόπημα στο Αζερμπαϊτζάν και τα αντίποινα στα δάση της Ελλάδας».
Η περίπτωση του είχε επικεντρώσει τότε την προσοχή της ΕΥΠ που θέλησε να τον εξετάσει, θεωρώντας ότι δεν επρόκειτο για κοινή υπόθεση εμπρησμού αλλά για ζήτημα που είχε να κάνει με την εθνική ασφάλειας της χώρας. 
Ήταν η εποχή μετά την σύλληψη Οτσαλάν, όταν οι σχέσεις των δύο χωρών ήταν άκρως διαταραγμένες και η τότε κυβέρνηση ότι ζητούσε η Τουρκία το έκανε για να μην θεωρηθεί ότι υπέθαλπτε Κούρδους του ΡΚΚ.