Ήρθαν τα “Mεσάνυχτα
μέσα στον κόσμο” και στο Netflix.
Δυστοπικό φιλμ του George Clooney που προοιωνίζει το τέλος του κόσμου από μια μόλυνση ραδιενέργειας..
Τι άλλο μας επιφυλάσσουν;Αφού κατήργησαν, το θέατρο, τους κινηματογράφους έχουν αφήσει ως ελεύθερη όσο κι ελεγχόμενη ζώνη προβολής μόνο το Netflix όπου ήρθαν τα “Mεσάνυχτα μέσα στον κόσμο” Midnight Sky όπως επιγράφεται το φιλμ που σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί ο George Clooney, ” το τέλος του κόσμου ζεσταίνει την καρδιά” σχολιάζει το courrierinternational 28/12/20.
Ποιός ευνοεί την εσχατολογία, την συνωμοσιολογία, την καταστροφολογία η βιομηχανία προπαγάνδας του Χόλιγουντ.. Τι άλλο θα δούμε κι όχι βέβαια στο δυστοπικό, ουτοπικό σινεμά επιστημονικής φαντασίας με το οποίο προετοιμάζουν μεθοδικά τον κόσμο εδώ και δεκαετίες ώστε ν΄αποδέχεται την μη κανονικότητα ως φυσιολογική;
Στα “Mεσάνυχτα μέσα στον κόσμο” ο Augustine Lofthouse (George Clooney) μάχεται με το πολικό ψύχος στο πλευρό της Iris (Caoilinn Springall) για να κατορθώσει μια διαστημική αποστολή καθώς η γη δεν είναι πια κατοικήσιμη.
Η γη σύμφωνα με το σενάριο εκκενώθηκε λόγω ενός ”κατακλυσμού”…Καθόλου εσχατολογικό..Απομένοντας μόνος ένας αστροφυσικός για να υπάρχει και η νομιμομοποίηση της ψευδεπίφασης μια επιστήμης ή ότι η επιστήμη και μόνον η επιστήμη σώζει (το δόγμα των ημερών αν και όπως προτείνεται μοιάζει με το τέλος της επιστήμης) ένας αστροφυσικός οφείλει να κατορθώσει μια διαστημική αποστολή επιστροφής. Χωρίς να αποτελεί επανάσταση (σιγά τις χολλυγουντιανές επαναστάσεις) στο είδος των φιλμ καταστροφής (ένα έθνος καταστροφής μόνο καταστροφή μπορεί να παρουσιάσει ως ιδανικό κι όραμα ακόμη και στην τέχνη) ο George Clooney οδηγεί τέλεια την βάρκα του κι από τις 2 πλευρές της κάμερας ως ηθοποιός και σκηνοθέτης.
Ο Τελευταίος Άνθρωπος πάνω στη Γη το 2049, είναι ένας επιστήμονας ζοφερός και άρρωστος. Κι αυτός έχει τα χαρακτηριστικά του George Clooney. Με το ”Μεσάνυχτα μέσα στον κόσμο”, που διαδόθηκε στο Netflix από τις 23 Δεκεμβρίου , ο ηθοποιός- σκηνοθέτης υπογράφει ένα φιλμ επιστημονικής φαντασίας υψηλού budget, και ωραίας performance στον πρωταγωνιστικό ρόλο του Augustine Lofthouse.Αυτός ο τελευταίος ξέρει ότι είναι καταδικασμένος από ασθένεια όπως ακριβώς και η υδρόγειος λόγω μιας καταστροφής -πάντα αισιόδοξα τα μηνύματα της τέχνης του υπερατλαντικού, όλα μια μύηση για αποδοχή ενός σκληρού πεπρωμένου που μας ετοιμάζουν- για την οποία ο θεατής δεν γνωρίζει και πολλά πράγματα (είναι μόνο θέμα ραδιενεργού αέρα ).Νάτη πάλι η ασθένεια, η μόλυνση…Φαίνεται θα παίξουν για πολύ ακόμη το χαρτί του απαγορευμένου οπλοστασίου (χημικά, πυρηνικά, βιολογικά).. Για να μην επιδεινωθούν τα πράγματα, συνοψίζει το IndieWire “μια αποστολή παγκόσμιας σωτηρίας (ψευδοσωτήρες χωρίς σύνορα, υπερήρωες σε δράση), ατυχής, καταδίκασε ένα μεγάλο μέρος της ανθρωπότητας και ένα πλήρωμα αστροναυτών, – που στάλθηκε να εξερευνήσει ένα κατοικήσιμο δορυφόρο του Δία που ανακαλύφθηκε από τον Augustine – βρίσκεται παραδομένο εις εαυτόν στη μέση του ηλιακού συστήματος χωρίς την παραμικρή ιδέα γι αυτό που συνέβη στη γη”. Τι τραβάνε κι οι έρμοι οι αστροναύτες .. συγκινητικό.. όταν πεθαίνουν εκατομμύρια από πολιτικές πείνας πολέμων της ίδιας ευαίσθητης στο δράμα των δυστοπικών αστροναυτών υπερδύναμης.. Ο επιστήμονας απέτυχε να σώσει την ανθρωπότητα στη γη ή κάποιοι συνάδελφοί του την κατέστρεψαν αλλά κοιτάει να σώσει μια χούφτα αστροναύτες να μην επιστρέψουν στη μολυσμένη γη.. Πολύ αισιόδοξο. και συγκινητικό, ευαισθησία ανθρωπιά χαλάλι η οικουμένη, το πλήρωμα του διαστημικού σταθμού να σωθεί….
Αρχικά ο ”τρελός επιστήμονας” ο ντόκτορ Lofthouse εργάζεται σκληρά για να αναζητήσει έναν κατοικήσιμο πλανήτη όπου θα μπορούσε να μετεγκατασταθεί η ανθρωπότητα.. Ζόρι που τραβάει ο άνθρωπος..
Τελικά ερευνώντας έναν εγκαταλελειμμένο σταθμό της Αρκτικής, πρέπει επομένως να βρει έναν τρόπο να επικοινωνήσει με το διαστημικό σκάφος Aether, για να προειδοποιήσει το πλήρωμά του ότι δεν πρέπει να επιστρέψει στη Γη. Τόσο καλά σχεδιάζουν να μην αφήσουν λίθο επί λίθου. Είναι τότε που ανακαλύπτει την Iris (Caoilinn Springall),ένα μικρό κορίτσι σε κατάσταση choc, εγκαταλελειμμένο στη μέση του σταθμού….Μπανάλ παιδαριώδης προσωποποίηση της ελπίδας. Για οικολογική παραβολή μιλάει το κριτικό σημείωμα είναι μια μεταφορά του μυθιστορήματος της Lily Brooks-Dalton μιας Αμερικανίδας συγγραφέα….Προβλήθηκε σε περιορισμένες αμερικάνικες αίθουσες πριν ανέβει στο Netflix. Στο Netflix, στο πλατωνικό σπήλαιο της μετακόβιντ εποχής….αλυσοδεμένοι……
dimpenews.com
.jpg)
