Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες οικονομικές γνώσεις για να καταλάβει κάποιος
ότι την υγειονομική κρίση του COVID-19,
θα την ακολουθήσει μια οικονομική κρίση ακόμη χειρότερη απ΄ αυτή του 2008. Κάποιοι λένε ότι θα ΄ναι τραγικά χειρότερη, αλλά ας διατηρήσουμε κάποια αισιοδοξία.
Όπως και να ΄χει έρχονται δύσκολες μέρες για την οικονομία και αυτό θα ΄χει επιπτώσεις παντού. Ακόμη και στους εξοπλισμούς των Ενόπλων Δυνάμεων .
Primis Player Placeholder
Δύο είναι τα προγράμματα που βρίσκονται στη πρώτη γραμμή.
Το ένα είναι η αναβάθμιση των F-16, η οποία ακόμη βρίσκεται στην αρχή. Ένα αεροσκάφος είναι στις εγκαταστάσεις της ΕΑΒ χωρίς να ΄χουν προχωρήσει ακόμη οι εργασίες.
Το κόστος του προγράμματος υπολογίζεται από 1,5 μέχρι 2 δις ,ανάλογα με τα προβλήματα που θα προκύψουν στην πορεία.
Το χειρότερο όμως είναι ότι η συμφωνία που υπάρχει προέβλεπε πολύ μεγάλες πληρωμές τα 3 πρώτα χρόνια. Έχουν δοθεί ήδη περίπου 500 εκατομμύρια και φέτος πρέπει να πληρωθούν ακόμη 250. Θα υπάρχουν; Και τι θα γίνει με τις υπόλοιπες πληρωμές;
Η κρίση του κορονοϊού ασφαλώς δεν μπορούσε να προβλεφθεί , αλλά τώρα έχει διαμορφώσει μια νέα πραγματικότητα που δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει.
Μπορεί να ακυρωθεί το πρόγραμμα; Όχι, αλλά υπάρχουν κάποιοι που υπενθυμίζουν την άποψη Αποστολάκη που είχε προτείνει να γίνουν “τα απολύτως αναγκαία”, δηλαδή ένας εκσυγχρονισμός που δεν θα “πήγαινε” τα αεροσκάφη στην έκδοση V, αλλά θα ήταν μια αναβάθμιση που θα κόστιζε 600 το πολύ 700 εκατομμύρια.
Ο Αποστολάκης είχε κάνει την πρόταση ,γιατί τον ενδιέφερε η ενίσχυση και του Στόλου που “υποφέρει”. Το δεύτερο πρόγραμμα που τουλάχιστον σε επίπεδο συζητήσεων “τρέχει” είναι αυτό των γαλλικών φρεγατών Belharra. Στο Πολεμικό Ναυτικό δεν μπορούν να διανοηθούν ότι ο Στόλος θα μείνει ξανά χωρίς ουσιαστική βοήθεια. Επιπλέον οι φρεγάτες είναι γαλλικές κι αυτό το επισημαίνουμε, γιατί δεν υπάρχει καμία διάθεση από την Αθήνα να δημιουργήσει θέμα στις σχέσεις με το Παρίσι, τη μοναδική πρωτεύουσα στην Ευρώπη από την οποία μπορούμε να αναμένουμε κάποια στήριξη.
Όπως και να ΄χει το πρόβλημα είναι μεγάλο και δυσεπίλυτο. Αν οι προβλέψεις για την οικονομία σ΄ όλη την Ευρώπη ,όχι μόνο στην Ελλάδα, επαληθευτούν οι οικονομικές ανάγκες που θα προκύψουν θα ΄ναι τεράστιες.
Από την άλλη βεβαίως ποιος μπορεί να αγνοήσει τη διαρκή τουρκική απειλή, η οποία ας μη γελιόμαστε θα εξακολουθήσει να υπάρχει με ή χωρίς Ερντογάν.