Τα πυρηνικά ήταν πάντα θέμα διαμάχης μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων και μετά τη δοκιμή βόμβας υδρογόνου που ανακοίνωσε η Βόρεια Κορέα, η πυρηνική απειλή επιστρέφει στο προσκήνιο για την ανθρωπότητα.
«Ίσως ο κίνδυνος επίθεσης μεταξύ υπερδυνάμεων να μην είναι πραγματικός, αλλά ο κίνδυνος μιας καταστροφής από τυχαίο γεγονός ή από πέρασμα των όπλων αυτών σε λάθος χέρια είναι πραγματικότατος» αναφέρει ο Ξαβιέ Ροντρίγκερ Καράσκο, αναλυτής του RT.
Οι χώρες με δυνατότητα παραγωγής πυρηνικών αρχικά ήταν η Κίνα, η Ρωσία, οι ΗΠΑ, η Γαλλία και η Βρετανία και αργότερα προστέθηκαν σε αυτές, η Ινδία, το Πακιστάν, το Ισραήλ (αν και δεν το παραδέχεται επισήμως) και η Βόρεια Κορέα.
Αυτό σημαίνει πως σήμερα υπάρχουν περισσότεροι παίκτες στην παγκόσμια σκακιέρα που θα μπορούσαν να έχουν την πυρηνική ενέργεια για στρατιωτικούς σκοπούς.
Επιπλέον, η Ολλανδία, το Βέλγιο, η Ιταλία και η Τουρκία, «φιλοξενούν» πυρηνικά στα εδάφη τους.
Επί του παρόντος στο Τέξας, είναι σε εξέλιξη το μεγαλύτερο πυρηνικό πρόγραμμα στην ιστορία των ΗΠΑ και αφορά τη διάλυση παλαιών πυρηνικών κεφαλών και την αντικατάσταση τους από καινούργιες και θα κοστίσει πάνω από ένα τρισεκατομμύριο δολάρια.
Μάλιστα, ο Πούτιν από την πλευρά του αναρωτήθηκε προσφάτως με αφορμή την πυραυλική ασπίδα του ΝΑΤΟ που στήνεται στην Ευρώπη με μέτωπο τη Μόσχα στα εδάφη της πρώην ΕΣΣΔ «Δηλαδή εμείς θα φταίμε τώρα αν συνεχίσουμε να αναπτύσσουμε πυρηνικά;».
Η εισβολή της Ρωσίας στην Κριμαία αφορούσε ακριβώς αυτό: Την επίθεση ως καλύτερη άμυνα απέναντι στην επέκταση του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, πλάνο που η Μόσχα δεν θα άφηνε τόσο εύκολα να ολοκληρωθεί τουλάχιστον στη Μαύρη Θάλασσα.
Υπάρχει τέλος μια μεγάλη αναστάτωση μεταξύ των αναλυτών, λόγω της εξέλιξης που παίρνει η ισλαμική τρομοκρατία και για το ενδεχόμενο να πέσουν στα χέρια τους τέτοια εργαλεία καθώς ο συνδυασμός της φανατικής θρησκευτικής πίστης με τέτοια όπλα μπορεί να φέρει το χειρότερο σενάριο «επί της οθόνης»…
