Διοργανώνεται την Τετάρτη στις 6 έξω από την Ισραηλινή πρεσβεία. 'σβήνοντας από τον χάρτη 531 πόλεις και χωριά της Παλαιστίνης.' Συγκέντρωση μπροστά στην Ισραηλινή πρεσβεία στην Αθήνα διοργανώνει την Τετάρτη στις 6 το απόγευμα η Παλαιστινιακή Παροικία Ελλάδας για την 65η επέτειο της «Νάκμπα», δηλαδή του ξεριζωμού 700.000 Παλαιστινίων από την πατρίδα τους.
Κάθε χρόνο στις 15 Μαΐου εκδηλώσεις μνήμης διοργανώνονται σε όλο τον κόσμο για τη «Νάκμπα», που σημαίνει «καταστροφή». Οι παλαιστίνιοι πρόσφυγες και οι απόγονοί τους ακόμη ζουν στις γειτονικές αραβικές χώρες όπου είχαν καταφύγει το 1948, χωρίς να έχουν το δικαίωμα να επισκεφθούν τον τόπο καταγωγής τους στο σημερινό Ισραήλ. Αριθμούν δύο εκατομμύρια στην Ιορδανία, από μισό εκατ. στον Λίβανο και στη Συρία, 1,1 εκατ. στη Λωρίδα της Γάζας και 800.000 στη Δυτική Οχθη συν 250.000 εσωτερικά εκτοπισμένους που ζουν εντός του Ισραήλ.
«Το 1948 το Ισραήλ προέβη σε μια πρωτοφανή εθνοκάθαρση σε βάρος του παλαιστινιακού λαού, εκδιώκοντας το 66% του συνολικού πληθυσμού, καταστρέφοντας και σβήνοντας από τον χάρτη 531 πόλεις και χωριά της Παλαιστίνης. Σήμερα, 65 χρόνια μετά, οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες αριθμούν 5 εκατ. και αποτελούν τη μεγαλύτερη καταγεγραμμένη στον ΟΗΕ εθνική ομάδα προσφύγων», αναφέρει ανακοίνωση της Διπλωματικής Αντιπροσωπείας της Παλαιστίνης στην Αθήνα.
Το δικαίωμα επιστροφής των παλαιστινίων προσφύγων _ από τα κορυφαία ζητήματα που μπαίνουν στο τραπέζι στις εκάστοτε ισραηλοπαλαιστινιακές ειρηνευτικές συνομιλίες _ αναγνωρίζεται από το διεθνές δίκαιο και από ψηφίσματα του ΟΗΕ.
«Το ψήφισμα 194 εκδόθηκε τον Δεκέμβριο του 1948 και έχει επαναβεβαιωθεί πάνω από 110 φορές από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ με αλλεπάλληλα ψηφίσματα όπως το ψήφισμα 513 (1952), το ψήφισμα 2452 (1968), το ψήφισμα 2963 (1972) και το ψήφισμα 3236 (1974) με το οποίο τα Ηνωμένα Εθνη αναγνώρισαν στον Παλαιστινιακό λαό το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης», συνεχίζει η ανακοίνωση.
Και καταλήγει: «Ο παλαιστινιακός λαός επαναβεβαιώνει σήμερα, 65 χρόνια μετά τη Νάκμπα, τη βούληση και την αποφασιστικότητα του να συνεχίσει τον δίκαιο αγώνα του για τον τερματισμό της ισραηλινής κατοχής, για την απόκτηση της ελευθερίας και της αυτοδιάθεσης του, για το δικαίωμα επιστροφής των προσφύγων, και για την ίδρυση του ανεξάρτητου κράτους του με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ, στα σύνορα του 1967, ώστε να επικρατήσει η ειρήνη στην περιοχή».
tovima
