Ποια ήταν η αντίδραση των υπεύθυνων του Νοσοκομείου Σωτηρία στην προσπάθεια μελών της Χρυσής Αυγής να δημιουργήσουν Τράπεζα Αίματος αποκλειστικά για Έλληνες.
Αίμα ελληνικό και μόνο για Έλληνες ήθελαν να διαθέσουν Χρυσαυγίτες σε δημόσια νοσοκομεία οι οποίοι άλλωστε έχουν ανακοινώσει ότι δημιουργούν Τράπεζα Αίματος αποκλειστικά για Έλληνες.
Παρόλα αυτά, φαίνεται να λογάριαζαν... χωρίς τον ξενοδόχο, όπως αποκάλυψε ρεπορτάζ του iatropedia.gr.
Μέλη της Χρυσής Αυγής με ειδική αφίσα καλούσαν τους πολίτες να δώσουν αίμα αποκλειστικά για Έλληνες στην περιοχή της Λούτσας.
Τα τελευταία 24ωρα όμως, όπως αναφέρουν πληροφορίες που επικαλείται το ρεπορτάζ, μέλη της οργάνωσης επιχείρησαν να δώσουν αίμα στο Νοσοκομείο Σωτηρία δηλώνοντας ωστόσο ότι προορίζεται μόνο για Έλληνες ασθενείς.
Μπροστά στη φημολογία αυτή ο Διοικητής του Νοσοκομείο Γιάννης Στεφάνου ενημέρωσε όλες τις υπηρεσίες ότι τέτοιου είδους διακρίσεις δεν μπορούν να γίνουν και δε θα γίνουν στο νοσοκομείο.
Ο ίδιος μάλιστα τοποθετήθηκε χαρακτηριστικά: "Δηλώνω κατηγορηματικά πως τηρείται ότι ισχύει για όλους τους αιμοδότες. Όλοι δίνουν αίμα με τους διεθνείς κανόνες και αυτό διατίθεται σε κάθε ασθενή που έχει ανάγκη ανεξάρτητα από φυλή, χρώμα και κόμμα. Δεν δεχόμαστε καμία παρέμβαση".
Άμεση αντίδραση υπήρξε και από την Ένωση των Νοσοκομειακών Γιατρών (ΕΙΝΑΠ) η οποία τονίζει σε ανακοίνωσή της ότι:
"Θεωρώντας δεδομένο ότι δεν μπορεί να είναι αληθινή η είδηση πως δημόσιο νοσοκομείο έκανε δεκτή τέτοια παράλογη, αντιεπιστημονική, παράνομη και ρατσιστική μεθόδευση, περιμένουμε άμεσα επίσημες κατηγορηματικές διαψεύσεις από τα νοσοκομεία και την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας.
Σε διαφορετική περίπτωση δηλώνουμε πως θα εξαντλήσουμε κάθε συνδικαλιστικό και νομικό μέτρο για την περιφρούρηση του πανανθρώπινου και, σύμφωνα με τα διεθνώς ισχύοντα, χαρακτήρα της ιερής διαδικασίας της αιμοδοσίας και διάθεσης αίματος και παραγώγων του".
news247.gr
ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΟΥΣ ΙΕΧΩΒΑΔΕΣ ΙΑΤΡΙΚΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΤΟΥΣ ΑΠΑΛΛΑΣΕΙ...
Ίσως αναρωτηθείτε: ‘Γιατί μερικοί
γιατροί και μερικά νοσοκομεία σπεύδουν να εξασφαλίσουν δικαστική διαταγή για να
χορηγήσουν αίμα;’ Σε μερικά μέρη ο συνήθης λόγος είναι επειδή φοβούνται ότι θα
θεωρηθούν νομικά υπεύθυνοι.
Δεν υπάρχει βάση για τέτοια
ανησυχία όταν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά επιλέγουν να μη χρησιμοποιηθεί αίμα στη
νοσηλεία τους. Ένας γιατρός στο Ιατρικό Πανεπιστήμιο Άλμπερτ Αϊνστάιν (Η.Π.Α.)
γράφει: «Οι περισσότεροι [Μάρτυρες] υπογράφουν με προθυμία το έγγραφο του Αμερικανικού
Ιατρικού Συλλόγου που απαλλάσσει τους γιατρούς και τα νοσοκομεία από την
ευθύνη, και πολλοί έχουν πάνω τους μια [κάρτα] Ιατρική[ς] Προειδοποίηση[ς]. Ένα
έγγραφο ‘Άρνησης Αποδοχής Παραγώγων Αίματος’, που φέρει σωστή υπογραφή και
ημερομηνία, αποτελεί έγκυρη συμφωνία και είναι νομικά δεσμευτικό».— Νέα για την
Αναισθησιολογία (Anesthesiology News), Οκτώβριος 1989.
Ναι, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά
δείχνουν συνεργατικότητα προσφέροντας τη νομική διαβεβαίωση ότι ο γιατρός ή το
νοσοκομείο δεν θα θεωρηθούν υπεύθυνοι επειδή πρόσφεραν τη ζητούμενη θεραπεία
χωρίς αίμα. Όπως προτείνουν οι ειδικοί στον τομέα της ιατρικής, κάθε Μάρτυρας
έχει πάνω του μια Δήλωση για Ιατρική Περίθαλψη. Αυτή η δήλωση ανανεώνεται και
υπογράφεται κάθε χρόνο.
Το Μάρτιο του 1990, το Ανώτατο
Δικαστήριο του Οντάριο, στον Καναδά, υποστήριξε μια απόφαση που επιδοκίμαζε τη
χρήση αυτού του εντύπου: «Αυτή η κάρτα αποτελεί γραπτή διακήρυξη μιας έγκυρης
θέσης, την οποία μπορεί να πάρει νόμιμα ο κάτοχος της κάρτας, επιβάλλοντας ένα
γραπτό περιορισμό στη συμφωνία του με το γιατρό». Στο έντυπο Ιατρική
Δεοντολογία (Medicinsk Etik) (1985), ο καθηγητής Ντάνιελ Άντερσεν έγραψε: «Αν
υπάρχει μια σαφής γραπτή δήλωση του ασθενή που να λέει ότι αυτός είναι Μάρτυρας
του Ιεχωβά και δεν θέλει αίμα άσχετα με τις περιστάσεις, ο σεβασμός για την
αυτονομία του ασθενή απαιτεί να γίνει σεβαστή αυτή η επιθυμία του, σαν να την
είχε εκφράσει προφορικά».
Οι Μάρτυρες υπογράφουν και
έγγραφα συναίνεσης που έχουν τα νοσοκομεία. Ένα τέτοιο έγγραφο που
χρησιμοποιείται σε κάποιο νοσοκομείο στο Φράιμπουργκ της Γερμανίας έχει ειδικό
χώρο, στον οποίο ο γιατρός μπορεί να γράψει τις πληροφορίες που έδωσε στον
ασθενή σχετικά με τη θεραπευτική αγωγή. Κατόπιν, πάνω από την υπογραφή του
γιατρού και του ασθενή, το έγγραφο προσθέτει: «Ως μέλος του θρησκευτικού
σώματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά, αρνούμαι κατηγορηματικά να δεχτώ τη χρήση
ξένου αίματος ή συστατικών του αίματος στη διάρκεια της εγχείρησης που θα μου
γίνει. Γνωρίζω ότι, έτσι, η σχεδιασμένη και απαιτούμενη διαδικασία εμπερικλείει
μεγαλύτερο κίνδυνο εξαιτίας της πιθανής αιμορραγίας. Αφού έλαβα πλήρη εξήγηση
ειδικά γι’ αυτό, ζητώ να γίνει η απαιτούμενη εγχείρηση χωρίς τη χρήση ξένου
αίματος ή συστατικών του αίματος».—Καρδιά και Κυκλοφορικό, Αύγουστος 1987.
Στην πραγματικότητα, η θεραπεία
χωρίς αίμα μπορεί να είναι λιγότερο επικίνδυνη. Αλλά το σπουδαίο σημείο είναι
ότι οι Μάρτυρες ασθενείς απαλλάσσουν ευχαρίστως το ιατρικό προσωπικό από κάθε
άσκοπη ανησυχία, ώστε να μπορεί να προβεί σε ό,τι είναι δεσμευμένο να κάνει,
δηλαδή να βοηθάει τους ανθρώπους να γίνουν καλά. Απ’ αυτή τη συνεργασία
ωφελούνται όλοι, όπως κατέδειξε ο Δρ Άγγελος Α. Καμπούρης στο «Σοβαρές
Κοιλιακές Εγχειρήσεις σε Μάρτυρες του Ιεχωβά»:
«Ο χειρουργός θα πρέπει να θεωρεί
δεσμευτική τη συμφωνία που γίνεται πριν από την εγχείρηση και να την ακολουθεί
πιστά, άσχετα με την εξέλιξη των γεγονότων στη διάρκεια της εγχείρησης και μετά
απ’ αυτήν. [Αυτό] κάνει τους ασθενείς να αποκτήσουν θετική άποψη για την
εγχείρησή τους, και αποσπά την προσοχή του χειρουργού από τις νομικές και
φιλοσοφικές ανησυχίες, στρέφοντάς την στις αντίστοιχες χειρουργικές και
τεχνικές, πράγμα που του επιτρέπει να χειρουργεί ικανοποιητικά και να
εξυπηρετεί τα καλύτερα συμφέροντα του ασθενή του».—Ο Αμερικανός Χειρουργός (The
American Surgeon), Ιούνιος 1987.