Με ορατό πλέον τον κίνδυνο της πτώχευσης της Οικονομικής Υπηρεσίας της Ιεράς Συνόδου (ΕΚΥΟ) αλλά και του λουκέτου στο ραδιοφωνικό σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος 89,4 FM εισήλθε στο νέο έτος ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος. Επιπλέον όμως, από την ανατολή του 2012 έχει να αντιμετωπίσει την ολοένα και εντονότερη αμφισβήτηση των ηγετικών ικανοτήτων του.
Αμφισβήτηση που υφίσταται εδώ και ένα σχεδόν χρόνο όχι μόνο στους κόλπους της Ιεραρχίας και του ιερού κλήρου αλλά και σε ολόκληρο σχεδόν το χριστεπώνυμο ποίμνιο.
Αμφισβήτηση όμως, που για πρώτη φορά δημοσίως διατυπώθηκε με το χειρότερο δυνατό τρόπο από τον μέχρι προτινός επιστήθιο φίλο και υποστηρικτή του νυν Μητροπολίτη Δωδώνης (πρώην Ζακύνθου) Χρυσόστομο και νυν πρωτοσυγκελεύοντα στη ίδια Μητρόπολη από την οποία προσφάτως παραιτήθηκε επικαλούμενος λόγους υγείας!
Ο συγκεκριμένος Ιεράρχης που ως γνωστόν υπήρξε πρωταγωνιστής στην προσπάθεια εκλογής του νυν Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου με συνέντευξή του αλλά και επιστολή του στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» ζήτησε ευθέως την παραίτηση του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου «επειδή αποδείχτηκε άβουλος, ανίκανος και επικίνδυνος πλέον, δεδομένου ότι άγεται και φέρεται δίχως ενεργό ρόλο στα δρώμενα της εποχής», όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει!
«Εάν είχε ευθιξία και τσαγανό ηγέτη θα έπρεπε αμέσως να παραιτηθεί μετά τη δήλωση αυτή του Χρυσοστόμου» σχολίασε γνωστός Ιεράρχης επισημαίνοντας ταυτόχρονα πως η διαμάχη που μόλις ξεκίνησε μεταξύ των δύο πιθανόν να φέρει στο προσκήνιο και θέματα άγνωστα στους πολλούς...
Επιχειρώντας να κάνουμε ωστόσο ένα σύντομο απολογισμό του έργου που έχει επιτελέσει ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος στα τρία σχεδόν χρόνια εύκολα θα διαπιστώσουμε πως οι επιλογές του οδήγησαν στη σταδιακή περιθωριοποίηση της Εκκλησίας της Ελλάδος!
Κάλλιστα θα μπορούσαμε να παραλληλίσουμε την ποιμαντορία του με την πολιτική δραστηριότητα του τέως πρωθυπουργού.
Επέλεξε λ.χ. τη σιωπή απέναντι σε κοινωνικά φλέγοντα ζητήματα ταυτιζόμενος με την κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου σε βαθμό τέτοιο που έκανε πολλούς να θεωρούν πως λειτουργούσε σαν ένας υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου!
Ταυτίστηκε τόσο πολύ μάλιστα που δεν δίστασε να παρευρεθεί αν και εκκλησιαστικός ηγέτης σε υπουργικό συμβούλιο... Με την όλη στάση του συνηγορούσε είτε εν γνώσει είτε εν αγνοία (αυτό ο Θεός το γνωρίζει) ακόμη στην προώθηση και αποδοχή από τον λαό της εμφανώς αντεκκλησιαστικής πολιτικής της προηγούμενης κυβέρνησης των μνημονίων και της κρίσης.
Η υποβάθμιση των θρησκευτικών, τα λουκέτα σε τμήμα της Θεολογικής Σχολής και σε εκκλησιαστικά σχολεία, η υπαγωγή της Εκκλησίας σε νόμο που μείωσε δραστικά τον αριθμό των νέων χειροτονιών, επίπτωση που θα φανεί μελλοντικά και μία σειρά άλλων θεμάτων συνέβησαν εκ των ημερών του. Επ’ ουδενί μάλιστα δύνανται να δικαιολογηθούν από την οικονομική κρίση.
Όλα αυτά στην ουσία συνέβαλαν εμμέσως στην προετοιμασία της αλλαγής του καθεστώτος της αρχής της συναλληλίας που διέπει τις σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας επί σειρά δεκαετιών.
Και δεν είναι τυχαίο πως τις αλλαγές αυτές είχε φροντίσει να αποκαλύψει σε ανύποπτο χρόνο με δηλώσεις του σε ραδιοφωνικό σταθμό ως δήθεν μυστική συμφωνία Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου- Γ. Παπανδρέου, ο γνωστός επικριτής -πολέμιος της Εκκλησίας και νυν υφυπουργός Νικόλαος Σηφουνάκης λίγες ημέρες πριν τις εκλογές του 2009!
Και δυστυχώς παρατηρήθηκαν εντελώς τυχαία να εξελίσσονται κατά το διάστημα της ποιμαντορίας του νυν Προκαθημένου στον Αρχιεπισκοπικό θώκο...
Πέραν τούτου με τη στάση του ο Αρχιεπίσκοπος κατάφερε να μεταβάλλει ολοσχερώς τον πρωταγωνιστικό ρόλο που έπαιζε παλαιότερα η Εκκλησία στην ελληνική κοινωνία τόσο επί της περιόδου του αειμνήστου Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ, όσο και επί του προκατόχου του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου.
Επί των ημερών του η Εκκλησία της Ελλάδος κατάντησε να επιτελεί εμφανώς ρόλο κομπάρσου που μοναδική αποστολή φέρεται πως έχει να συμβάλει από τη μια στην εφαρμογή των δυσβάστακτων κυβερνητικών μέτρων... και από την άλλη να προσπαθεί να μαζεύει τα συντρίμμια που οι πολιτικές αποφάσεις δημιουργούν με διοργάνωση κοινωνικών μπακάλικων, συσσιτίων κ.ο.κ.
Το τραγικότερο όλων ωστόσο, είναι πως φέρει μεγάλη ευθύνη για τη σημερινή κατάντια της ΕΚΥΟ (Οικονομική Υπηρεσία της Ιεράς Συνόδου), η οποία όχι μόνο έχασε το πλεόνασμα των 135 σχεδόν εκατομμυρίων ευρώ που είχε, όπως λέγεται, όταν ανέλαβε τα αρχιεπισκοπικά του καθήκοντά, αλλά παρουσιάζεται και χρεωμένη λόγω λήψης δανείου που ξεπέρασε τα 50 εκατομμύρια ευρώ!
Και όλα αυτά τα χρήματα δεν διατέθηκαν σε κοινωνικούς η φιλανθρωπικούς σκοπούς ούτε για την ενίσχυση εκκλησιαστικών ιδρυμάτων ούτε για την ενίσχυση αδυνάτων οικονομικά οικογενειών αλλά για την αποκλειστική αγορά μετοχών της Εθνικής Τράπεζας!!!
Αγορά που εκτιμάται πως συνέβαλε στο να ξεπεράσει την κρίση η εν λόγω τράπεζα το 2010 αβρόχοις ποσί... Η Εκκλησία αγόρασε χιλιάδες μετοχές στην τιμή των 22, 20 και 17 ευρώ η κάθε μία αντί να πουλήσει και αυτές που είχε και απώλεσε όλα τα χρήματα αφού η αξία της σήμερα βρίσκεται κοντά στο 1,5 ευρώ!!! Εξανεμίστηκαν πάνω από 180 εκατομμύρια ευρώ σε λίγους μόνο μήνες.
Αλήθεια αναρωτιόμαστε για το πως ο Αρχιεπίσκοπος συναίνεσε σε μία τέτοια πράξη τα επακόλουθα της οποίας γεύεται σήμερα όλη η Εκκλησία και μάλιστα σε χρόνο που η κρίση είχε αρχίσει να κλυδωνίζει πολλές χώρες στον πλανήτη; Μπορεί λοιπόν μία τέτοια εγκληματική στην κυριολεξία γκάφα, που πνευματικά και κατά την προσωπική γνώμη του γράφοντος συνιστά μέγιστο σκάνδαλο, αν εξετασθεί υπό την πνευματική του υφή, να αποσιωποιηθεί η να διορθωθεί με την αλλαγή του τότε οικονομικού επιτελείου;
Αν αυτό δεν συνιστά μέγα ατόπημα τότε αναρωτιέμαι τι άλλο θα μπορούσε να εκληφθεί ως σκάνδαλο! Είναι άξιο απορίας εκκλησιαστικοί ταγοί να «σώζουν» μια τράπεζα αντί να νοιάζονται για το πως θα σώζουν ψυχές. Τι απολογία θα δώσουν απέναντι σε ανθρώπους αλλά κυρίως απέναντι στο Θεό; Γιατί δεν τιμωρήθηκε κανείς μέχρι σήμερα;
Και είναι μέγα σκάνδαλο γιατί εξ αιτίας αυτής της ανοησίας πολλές φτωχές Μητροπόλεις δεν έλαβαν την οικονομική ενίσχυση που ανέμεναν προκειμένου να ανταπεξέλθουν στις πολλαπλές δυσκολίες που πάντοτε αντιμετώπιζαν. Δυσκολίες που τώρα εκ των πραγμάτων πολλαπλασιάστηκαν από την οικονομική κρίση.
Και είναι μέγα σκάνδαλο γιατί εξ αιτίας αυτής της γκάφας κινδυνεύει σήμερα να σφραγιστεί ο ραδιοφωνικός σταθμός της Εκκλησίας και να απολυθούν τα στελέχη του, από τα οποία επισήμως ζητήθηκε να αποδεχθούν μείωση των αποδοχών τους ειδάλλως θα απολυθούν.
Και είναι ακόμη μέγα σκάνδαλο γιατί σε καιρό που ο ελληνικός λαός έχει ανάγκη την συμπαράσταση και ενίσχυση από την Εκκλησία αυτή να έχει τα ταμεία της άδεια λόγω της πλεονεξίας ορισμένων ρασοφόρων. Πλεονεξία που ευαγγελικά εξεταζόμενη λογίζεται ως στυγνή ειδωλολατρία, σύμφωνα με τα λόγια του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
Μάλιστα δεν έφθανε αυτή η ανοησία αλλά επιπλέον ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος πιθανόν για να γίνει περαιτέρω αρεστός στην κυβέρνηση Παπανδρέου και να δώσει τέλος στην εκ του πονηρού μεθοδευμένη και κατευθυνόμενη επίθεση κατασυκοφάντησης της Εκκλησίας από τα φιλικά προς την κυβέρνηση ΜΜΕ έκλινε γόνυ υποτέλειας συναινώντας σε ειδικό επιπλέον των φόρων χαράτσι τον Νοέμβριο του 2009!
Αναρωτιόμαστε κατόπιν αυτών τι είναι αυτό που κρατά τον Αρχιεπίσκοπο στο θρόνο; Γιατί καθυστερεί και δεν υποβάλει την παραίτηση του η οποία κατά την ταπεινή μας γνώμη θα πρέπει τουλάχιστον να συνοδεύεται και από τη δέουσα ειλικρινή συγνώμη για τα ανωτέρω; Μήπως τρέφει την απατηλή προσδοκία πως θα προβεί στις κατάλληλες επιδιορθώσεις;
Μήπως προσδοκά στο θαύμα της οικονομικής αποκατάστασης σε καιρό κρίσης μέσω των κονδυλίων που αναμένεται να εισρεύσουν από μουσουλμάνους επενδυτές του Κατάρ σε φωτοβολταϊκά;
Μήπως δεν ακούει τους αυξανόμενους ψιθύρους αμφισβήτησης των ικανοτήτων του και τις φωνές εκείνων που επιθυμούν σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς να έχουν έναν πραγματικό εκκλησιαστικό ηγέτη;
Γιατί είναι αλήθεια πως οι καιροί απαιτούν έναν εκκλησιαστικό ηγέτη που θα μπορεί να χτυπά το χέρι του στο τραπέζι!
Έναν ηγέτη που θα αντιστέκεται στην κατάφωρη αδικία, στη σκανδαλώδη κατασπατάληση και καταλήστευση δημοσίου χρήματος. Θα αντιστέκεται στην εκμετάλλευση του ιδρώτα των φτωχών βιοπαλαιστών και στην εν γένει απληστία των κρατούντων! Έναν ηγέτη που θα ορθώνει το ανάστημά του για να προστατεύσει και να θωρακίσει το χριστεπώνυμο ποίμνιο του.
Έναν ηγέτη που θα αφουγκράζεται τον πόνο πριν αυτός εκδηλωθεί! Έναν ηγέτη που δεν θα διστάζει να μιλά και να διατυπώνει με σαφήνεια και χωρίς φόβο την άποψή του μέσα στο πνεύμα του ευαγγελικού λόγου και του λειτουργικού νόμου του Θεού.
Έναν ηγέτη που θα μπορεί να φωνάξει το «στώμεν καλώς» εμποδίζοντας το έργο του Αντιδίκου.
Έναν ηγέτη που θα μπορεί να συντονίζει το έργο της Εκκλησίας. Έναν ηγέτη που δεν θα αγκιστρώνεται στο θρόνο και που θα ξέρει ότι θα πρέπει να αποχωρεί όταν οι περιστάσεις το απαιτούν... Έναν ηγέτη που να λέει το ναι και να το εννοεί και όχι άλλα να λέει, άλλα να κάνει και άλλα να σκέφτεται.
Πιστεύουμε πως η υποβολή παραίτησης του νυν Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου αποτελεί, όσο περνά ο καιρός μονόδρομο, τον οποίο όπως και ο τέως πρωθυπουργός και επιστήθιος φίλος του Γ. Παπανδρέου δεν θα καταφέρει τελικά να αποφύγει. Και αυτό γιατί οι Ιεράρχες κατανοούν όσο περνά ο καιρός πως δεν πάει άλλο.
Συνειδητοποιούν πως απαιτείται τάχιστα αλλαγή πορείας. Καταλαβαίνουν πως η Αρχιεπισκοπή και η προεδρία της Ιεράς Συνόδου χρειάζονται άνδρα ικανό να οδηγήσει σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς με σταθερότητα το σκάφος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ελλάδος.
Συντάκτης: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΚΡΗΣ
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2011
