Σαν «ζαλισμένο κοπάδι» χωρίς ποιμένα είναι αλήθεια πως μοιάζει σήμερα ο ελληνικός λαός, χωρίς ελπίδα και με ανύπαρκτο όραμα. Είναι ηλίου φαεινότερο ότι όλη η Ελλάδα μοιάζει σαν να είναι μέσα σε ένα θάλαμο-καζάνι αναμονής! Σε ένα καζάνι όμως, που κανείς δεν ξέρει τι είναι αυτό που αναμένει! Σε ένα καζάνι που σιγοβράζει αλλά φροντίζουν κάποιοι με αεροψεκασμούς χημικών λ.χ. (βλ. Αττικό ουρανό στις 21 Οκτωβρίου 2011) και άλλα μυστικά πειράματα να μην ξεχειλίσει ενώ ταυτόχρονα κάποιοι φροντίζουν να δυναμώνουν τη φωτιά!
Την ίδια στιγμή οι Κασσάνδρες κατά το συνηθισμένο πλέον έργο τους μεταφέρουν ειδήσεις και προϊόντα του Αντιδίκου, όπως λ.χ. φόβο, πείνα, δυστυχία, πόλεμο... ανοίγοντας την όρεξη σε επίβουλους εχθρούς του Έθνους μας που βρίσκονται τόσο εντός όσο και εκτός των τειχών.... Μέσα λοιπόν στο διαμορφωμένο αυτό σκηνικό κάθε Έλληνας πολίτης είναι φυσικό να αναρωτιέται για το τι μέλλει γενέσθαι; Και είναι πολύ λογικό να σκέπτεται τι μας επιφυλάσσει η επόμενη ημέρα.
Και αυτό γιατί βλέπει να έχει πλήρως αδρανοποιηθεί η πολιτική και η θρησκευτική ηγεσία του τόπου. Και δεν είναι μόνο το ότι έχει χαλαρώσει κάθε μορφή αντίστασης αλλά προβληματίζει και ενοχλεί το ότι συνειδητά έχουν επιλέξει πλέον, όπως διαπιστώνεται, να επενδύουν στα ερείπια που προκαλεί η τεχνητή προσχεδιασμένη εδώ και δεκαετίες πνευματική και οικονομική κρίση. Ιδιαίτερα η θρησκευτική ηγεσία σφυρίζει αδιάφορα και πέραν ορισμένων -για τα μάτια του κόσμου ανακοινώσεων- παρουσιάζεται συνειδητά απούσα καλλιεργώντας και υποθάλποντας ένα περίεργο εφησυχασμό στο έντονα προβληματισμένο ποίμνιο. Όλοι μάλιστα είναι εύλογο να αναρωτιούνται ανοικτά πλέον αν αυτή η επιλεγμένη νοσηρή στάση κρύβει συγκεκριμένα ανταλλάγματα συμφωνηθέντα στο παρασκήνιο μιας φθηνής συνδιαλλαγής.
Μέσα λοιπόν στο όλο κλίμα της ανασφάλειας που προκαλεί η έλλειψη μίας ηγετικής μορφής για το Έθνος πολλοί προβαίνουν σε αγορά προμηθειών προετοιμαζόμενοι για το ενδεχόμενο πείνας και αυτού του πολέμου! Άλλοι πάλι εγκαταλείπουν άρον- άρον την χώρα προκειμένου να βρουν κάπου αλλού εργασία, σε ένα πιο ασφαλές περιβάλλον για να ζήσουν την οικογένειά τους. Και άλλοι επενδύουν το μέλλον τους στα ερείπια που προκαλεί η τραγική αυτή κατάσταση. Οι Χριστιανοί μας ρωτούν τι να κάνουμε; Πως να αντιδράσουμε απέναντι σ' αυτή την πρωτοφανή συμφορά που βρήκε τον τόπο; Θα αποδεχθούμε το νέο καθεστώς της σκλαβιάς στο οποίο μας οδήγησαν ηθελημένα και συνειδητά οι ηγεσίες μας επιβεβαιώνοντας τη ρήση της πρώην προέδρου της Βουλής κ. Μπενάκη που πριν από μερικά χρόνια είπε στον νυν πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια περί συρρίκνωσης της εθνικής μας κυριαρχίας; Γιατί είναι προφανές πλέον πως άλλοι αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς και επιβάλλουν τρόπους και μέτρα στο πλαίσιο μίας ψεύτικης σωτηρίας, την οποία παρουσιάζουν ως διαθρωτικές αλλαγές στη δομή και τη λειτουργία της κοινωνίας μας.
Πολύ σύντομα χριστιανοί μου θα διαπιστώσετε το πως αυτοί θα επιβάλλουν -γιατί αυτός είναι και ο στόχος τους- ένα παντοδύναμο δίκτυο ελέγχου για την πάταξη δήθεν της φοροδιαφυγής και την αποφυγή της διαφθοράς και της σήψης. Θα επιβάλλουν ένα νέο τύπο σκλαβιάς στο όνομα του ελέγχου στην εργασία, όπως έκανε δημοτική αρχή σε πόλη της κεντρικής Ελλάδας!!! Θα επιδιώξουν τον πλήρη έλεγχο μέσα από το λεγόμενο σφράγισμα (κάρτα του πολίτη)!
Ως εκ τούτου λογικό είναι πολλοί χριστιανοί να αναρωτιούνται τι έφταιξε και καταντήσαμε έτσι ώστε να μας εκλαμβάνουν ως αποδιοπομπαίο τράγο στην οικουμένη; Ρωτούν και ψάχνουν απεγνωσμένα να ανακαλύψουν ποιός η ποιοί έχουν την ευθύνη αυτή της κρίσης; Ψάχνουν να ανακαλύψουν ποιοί άνοιξαν τις κερκόπορτες για να αλωνίζουν ανεξέλεγκτα τα όργανα του μιαρού Αντιδίκου στην ευλογημένη χώρα που λέγεται Ελλάς; Ποιοί σχεδίασαν αυτήν την κατάσταση για να κλονίσουν μέσω της Ελλάδας ολάκερη την παγκόσμια κοινότητα;
Λέτε λοιπόν καλοί μου Χριστιανοί να ευθύνεται μόνο η ανεργία, η φτώχεια και η μιζέρια; Πιστεύετε πως φταίνε οι αβάστακτοι φόροι και η απειλή της χρεοκοπίας; Φταίει η παντελώς ανίκανη ηγεσία του τόπου η η Ευρωπαϊκή Ένωση;
Όχι, κατηγορηματικά όχι! Γιατί χριστιανέ μου φταις κυρίως εσύ και εγώ! Φέρουμε βαρύτατη ευθύνη επειδή και επιτρέψαμε και συναινέσαμε επί σειρά ετών στο γενικό χαλασμό των αξιών και ιδανικών. Κλείσαμε τα μάτια στην κατάφωρη λεηλασία των πνευματικών θησαυρών του Έθνους μας. Αυτή τη συνειδητή, σχεδιασμένη λεηλασία μάλιστα ενίοτε την επικροτήσαμε. Την χειροκροτήσαμε ακόμη στο όνομα μίας ξενόφερτης ψεύτικης προόδου! Και είναι αδιαμφισβήτητη αλήθεια ότι επαινέσαμε το γκρέμισμα όλων αυτών που θωράκιζαν τα θεμέλια της φυλής μας πέφτοντας στη σατανική παγίδα μιας αόριστης ευημερίας.
Πότε και που όμως, καλοί μου άνθρωποι τα αγκάθια και τα ζιζάνια βοήθησαν στην καρποφορία και στη σοδειά; Πότε και που η άκρατη απόλαυση αγαθών και η προσήλωση σε εφήμερες ζωώδεις ηδονικές καταστάσεις αποτέλεσαν πρόοδο και στοιχείο ενός πολιτισμού; Τουλάχιστον μέχρι σήμερα η ιστορία δεν έχει καταγράψει κάτι τέτοιο. Αντιθέτως λαοί που λειτούργηασαν έτσι χαρακτηρίστηκαν ως απάνθρωποι και βάρβαροι. Πως λοιπόν πιστέψαμε πως η ποιότητα μίας αληθινής ζωής βρίσκεται στα δευτερεύοντα και ευτελή και αναδείξαμε άρχοντες προέδρους και πρωθυπουργούς που υπόσχονταν πως θα μας τα εξασφάλιζαν; Πως αποδεχθήκαμε ότι η προσχεδιασμένη σε κέντρα ανομίας καταστροφή των στοιχείων εκείνων που έκαναν το χωράφι της φυλής μας να καρποφορεί όχι μόνο για τους Έλληνες αλλά για όλη την οικουμένη θα φέρει μία μόνιμη ευημερία στη ζωή μας; Μία ευημερία που χαρακτηριστικό έντονο στοιχείο της είχε τον εγωκεντρισμό, το άκρατο συμφέρον, τον φιλοτομαρισμό; Μία ευημερία που αν και μας έφερε να ζούμε σε διπλανά δωμάτια μας κατέστησε ξένους μεταξύ μας;
Γιατί δυστυχώς είναι πλέον αλήθεια πως στο όνομα αυτής της δαιμονικής ευδαιμονίας όχι μόνο αποδεχτήκαμε αλλά και ενισχύσαμε τα αγκάθια και τα ζιζάνια στο χωράφι της Έθνους μας! Μάλιστα καταντήσαμε να ρίχνουμε μόνοι μας το λίπασμα επικαλούμενοι την σοδομική πρόοδο για να τα μεγαλώσουμε! Και τα αγκάθια αυτά διαπιστώνοντας μία πρωτάκουστη για το Έθνος μας περιποίηση μεγάλωσαν. Και σήμερα κατάφεραν να κυριαρχούν στα σπίτια μας, στα σχολεία των παιδιών μας, σε ολάκερη την κοινωνία μας καθιστώντας σχεδόν άγονο και πετρώδες το άλλοτε καρποφόρο χωράφι της φυλής μας. Κυριάρχησαν στην πολιτική, στην Εκκλησία, στις δικαστικές και στρατιωτικές αρχές προβάλλοντας την ανικανότητα ως αξία. Και τραγικό αποτέλεσμα είναι κάθε τι το ευτελές, ανάξιο. φθηνό και τιποτένιο να παρουσιάζεται ως μόδα και πρόοδο!
Κάλλιστα θα μπορούσαμε λοιπόν, όπως λέγει γέροντας ασκητής του Παγγαίου Όρους να υποστηρίξουμε πως σήμερα η αόρατη ουράνια επιγραφή αναγνώρισης του χωραφιού που ονομάζεται Ελλάς γράφει «Σόδομα και Γόμορρα»! Γι’ αυτό η Ελλάδα σχεδόν στο σύνολό της κλυδωνίζεται από τα λυσσαλέα χτυπήματα του Αντιδίκου.
Και η επιγραφή αυτή, καλοί μου χριστιανοί, λίγο -πολύ θυμίζει την εποχή της παρακμής της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Εποχή σήψης και διαφθοράς σε όλα τα κοινωνικά επίπεδα. Εποχή άκρατου φιλοτομαρισμού και ευτελισμού! Εποχή πλήρους απογοήτευσης και απόγνωσης. Εποχή κυριαρχίας των αντιλήψεων του Νέρωνα και του Καλιγούλα που υπνωτίζει τους πάντες κάνοντας τους να πιστεύουν ότι όλα κινούνται γύρω από την εικονική ευδαιμονία που προκαλεί ο εύκολος πλούτος και η .... στήριξη των αγορών!!!
Αυτή όμως ακριβώς την χρονική περίοδο επέλεξε ο Θεός για να στείλει στη γη τον Υιό Του προκειμένου να προβεί στον καθαρισμό του χωραφιού, να αποβάλλει τα ζιζάνια και τα αγκάθια από τον Αμπελώνα, να ρίξει και πάλι σπόρους γερούς και υγιείς για να αποφέρει την αναμενόμενη καρποφορία και να δώσει τέλος στην πολύχρονη ξηρασία. Μάλιστα όταν ο ουρανός διαπίστωσε ότι το χωράφι του πάλαι ποτέ Ισραήλ δεν απέδιδε τα αναμενόμενα γιατί τα αγκάθια καταστρέφανε τους σπόρους επέλεξε ένα άλλο πιο γόνιμο χωράφι αυτό των Ελλήνων, της πατρίδας μας. Και η επιλογή αποδείχθηκε η δέουσα γιατί η Ελλάς απέδωσε καρπούς γόνιμους. Καρπούς που γεύεται σήμερα ολάκερη η οικουμένη. Καρπούς γλυκείς που χαροποιούσαν ουρανό και γη. Καρπούς που εμπεριείχαν φως, ζωή, αιωνιότητα. Και οι γεωργοί αυτού του χωραφιού πάντα φιλοτιμούνταν να προσφέρουν το μερίδιο που αναλογούσε στον κάτοχο του Αμπελώνα. Εναπόθεταν τσουβάλια με καρπούς που αναγνωρίζονταν από επιγραφές που έφεραν λησμονημένες σήμερα λέξεις και έννοιες όπως λ. χ. θυσία, αξιοπρέπεια, ανιδιοτέλεια, ειλικρίνεια, φιλότιμο, υπομονή, αγάπη, πίστη, αγιότητα!
Τέτοιοι καρποί καθιστούσαν φωτεινό παράδειγμα προς μίμηση παγκοσμίως την Ελλάδα μας. Την μετέτρεπαν σε κόσμημα και ανεκτίμητο διαμάντι σε γη και ουρανό. Έκαναν αυτό το εξαγιασμένο χωράφι που ονομάζεται Ελλάς να είναι ευλογημένο από το Θεό.
Πείνα, φτώχεια, πολέμους και μιζέρια γνώριζαν και κατά το παρελθόν πολλοί εκ των προγόνων μας, όταν ξεχνούσαν να ξεβοτανίσουν το χωράφι και να απομακρύνουν τα ζιζάνια και τα αγκάθια. Και η λησμονιά αυτή στοίχιζε, αφού ακολουθούσε πόνος, λύπη κλαυθμός και σπαραγμός. Τότε έβλεπαν το αγκάθι της δυστυχίας αρκετές φορές να τυλίγει σαν τον κισσό και να σκλαβώνει το σπίτια τους, τα χωριά τους, τις πόλεις τους, την πατρίδα τους... φέρνοντας την προσφυγιά και τον ξεριζωμό στο πετσί τους...
Δεν το έβαζαν όμως κάτω. Γνώριζαν κατά βάθος πως η λύτρωση ερχόταν μόνο όταν σήκωναν τα μάτια στον ουρανό. Γιατί εξ ουρανού σαν το μάννα έρρεε το λυτρωτικό φάρμακο της ελπίδας, το οποίο ανέβλυζε από μία συγκεκριμένη πηγή, που ονομάζεται μετάνοια. Με το φάρμακο αυτό θωράκιζαν τους σπόρους, ενώ με τη μετάνοια μετέτρεπαν το χωράφι από άγονο σε γόνιμο.
Φαίνεται όμως, πως δεν θέλησαν να ξεριζώσουν και να κάψουν ολοσχερώς τα αγκάθια εκείνα και τα ζιζάνια που έφεραν το όνομα "μασωνία"! Ζιζάνια που καθώς με τον χρόνο μεγάλωσαν όχι μόνο προκάλεσαν προβλήματα αλλά έφεραν προδοσίες και δουλοπρέπεια σε άνομα κέντρα εξουσίας που με τη μορφή σκουληκιών και τρωκτικών καταστρέφανε ολοσχερώς σχεδόν την ελληνική σοδειά! Αυτά λοιπόν τα αγκάθια σαν τους κισσούς απλώθηκαν και δυστυχώς επιβάλλουν την κυριαρχία τους ματώνοντας θανάσιμα ενίοτε τους Έλληνες και καθιστώντας άγονο το χωράφι "Ελλάς". Κυριαρχούν παντού, στην πολιτική σκηνή, στους κόλπους της θρησκευτικής ηγεσίας και σ’ όλες ανεξαιρέτως τις μορφές εξουσίας σε Δημόσιο και Ιδιωτικό Τομέα. Και το τραγικό είναι πως ενώ χρεωκόπησαν ολάκερη την χώρα καυχώνται πως εργάζονται για τη σωτηρία της πατώντας πάνω στα ερείπια που οι ίδιοι έχουν προκαλέσει...
Για να γίνουμε πιο σαφείς ας εξετάσουμε λοιπόν λ.χ. τα αγκάθια της πολιτικής εξουσίας για να δούμε πως αυτά κατέστησαν άγονο χωράφι την Ελλάδα. Στα πηγαδάκια συζητήσεων που προκαλούνται σήμερα όλοι λίγο πολλοί κατανοούμε πως οι πολιτικοί ταγοί μας έθεσαν προτεραιότητα το προσωπικό συμφέρον και όχι το συμφέρον της πατρίδας! Επιχειρώντας δε μεγαλύτερα κέρδη που θα τους προσέδιδε η παραμονή τους στην εξουσία λειτούργησαν ισοπεδωτικά. Δημιούργησαν πελατειακές σχέσεις (δημόσιο) και προέβησαν σε μίζες και αρπαχτές (χρηματισμοί -βλ. Κοσκωτά, Siemens κ. α.) που εξασφάλιζαν με υποτελείς ενέργειες προς ξένα κέντρα εξουσίας. Ενέργειες που στην ουσία αντάλλαζαν τα "πνευματικά πρωτοτόκια" της ευλογημένης χώρας αντί πινακίου φακής... Με λάβαρα την αναξιοκρατία, τον εύκολο πλουτισμό, την εικονική ευδαιμονία και με μοχλό κίνησης τη θεομίσητη μασωνία και τις στοές μετέτρεψαν την χαρά σε θλίψη και την ελπίδα σε απογοήτευση και απόγνωση.Και το κακό είναι πως η προδοσία τους συνεχίζεται να παρουσιάζεται ως σωτηρία (!!!) μ' αποτέλεσμα οι Εφιάλτες να συνιστούν απειλή για την χώρα... Σκάνδαλα, διαφθορά και σήψη κατέστησαν τα λάβαρα αυτής της πολιτικής ασυδοσίας. Και αυτά έφεραν την γενική χρεοκοπία.
Στα χνάρια της πολιτικής εξουσίας πατούσε και δυστυχώς πατά ακόμη στη συντριπτική πλειονότητά της και η θρησκευτική μας ηγεσία. Τα ευρωπαϊκά κονδύλια, η ανοχή στην ανηθικότητα και η προσήλωση και εμμονή στον εικονικό πλουτισμό, που μετέτρεψε τους ιερούς ναούς σε καταστήματα, αποτέλεσαν τα κύρια γνωρίσματά της σχεδόν στο σύνολό της! Αποτέλεσμα τούτων ήταν να επέλθει η κυριαρχία του ωχαδελφισμού και η νοοτροπία των λιμναζόντων υδάτων σε όλο σχεδόν το φάσμα της Εκκλησίας. Αυτές με τη σειρά τους έφεραν σκάνδαλα και ανεπίτρεπτες συμπεριφορές, έφεραν τραγικές εκπτώσεις και αλλοιώσεις σε θέματα πίστεως. Μέσα στο πλαίσιο τούτο αναβαθμίστηκε μία ανίερη τυπολατρεία που υποβάθμισε την ουσία. Υποβιβάστηκε και σχεδόν εξαλείφθηκε η κατήχηση και η σωτηρία της ψυχής από τρόπος ζωής αναπτύχθηκε ως ανούσια φιλοσοφία που στοχεύει σε εκμετάλλευση του ποιμνίου για εξασφάλιση της ανωτέρω εικονικής ευημερίας της ηγεσίας και των υποτιθεμένων κεκτημένων της...
Κατ’ ανάλογο τρόπο τα ζιζάνια της διαφθοράς και τα αγκάθια της σήψης άλωσαν και άλλους υγιείς θεσμούς της χώρας, τους δικαστές, τους στρατιωτικούς, τους εκπαιδευτικούς κ.ο.κ.
Το άσχημο ωστόσο είναι, πως όλοι ανεξαιρέτως, αν και βλέπουμε πως το σύστημα κατέστη παντελώς σαθρό εν τούτοις αδυνατούμε να το απορρίψουμε. Αρνούμαστε να σηκώσουμε τα μάτια στον ουρανό φοβούμενοι ίσως μήπως τυφλωθούμε από το φως και τη λάμψη των αξιών. Αλλά αν Χριστιανοί μου εμμείνουμε στους φόβους αν αιχμαλωτιστούμε από τις απειλές και εκβιασμούς που προκαλεί το σαθρό αυτό σύστημα τότε θα χάσουμε το τρένο της σωτηρίας. Αν δεν ατενίσουμε και πάλι προς τον ουρανό δεν θα έρθει ο προσδοκώμενος καλός ποιμένας, ο ηγέτης εκείνος που θα αναλάβει να μας βγάλει από τον βούρκο της ασυδοσίας οδηγώντας μας σε τόπους που θα ανθίζει το όραμα της ελπίδας και η αισιοδοξία.
Έλληνες όπου γης Ορθόδοξοι Χριστιανοί, φωνάζει γέροντας ασκητής του Παγγαίου Όρους «είναι καιρός να επιστρέψετε στη διαχρονική για το Έθνος μας πηγή της μετάνοιας. Είναι καιρός να γιατρέψετε τις πληγές σας με φως Χριστού. Με φως που θα διαλύσει το σκοτάδι της εδώ και καιρό πνευματικής χρεοκοπίας του τόπου που προκάλεσε τις αλλεπάλληλες κρίσεις με τελευταία αυτήν την οικονομική. Αναζητείστε Χριστιανοί με ειλικρίνεια το Φως Χριστού και γρήγορα θα διαπιστώσετε την αλλαγή που προσδοκάτε στο κοινωνικό περίγυρο αλλά και σε ολάκερη την χώρα. Θα δείτε τα δεινά και η δυστυχία να εξαλείφονται και να αφήνουν στη θέση τους χαρές και αγαλλίαση. Γένοιτο!
Συντάκτης: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΚΡΗΣ
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2011
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2011
