Διαβάζουμε ότι η «Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Τούρκων Δυτικής Θράκης» (ABTTF) επισκέφτηκε στις 12 Νοεμβρίου 2010 τον Γερμανό βουλευτή του SPD Κριστόφ Στράσερ, προκειμένου να τον ενημερώσει για τα προβλήματα της «τουρκικής μειονότητας της Δυτικής Θράκης». Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Χαλίτ Χαμπίμπογλου (σ.σ. στη φωτογραφία τον βλέπουμε μαζί με τον ψευτομουφτή Κομοτηνής Σερήφ στο πανηγύρι του Αλάντεπε το περασμένο καλοκαίρι) αναφέρθηκε σε αύξηση των «επιθέσεων μίσους» σε βάρος μελών της μειονότητας, των συλλόγων και των τζαμιών της, του παρέδωσε το προπαγανδιστικό υλικό της ABTTF για το θέμα, και δεν παρέλειψε να πράξει το ίδιο και για την «Τουρκική Μειονότητα που ζει σε Ρόδο και Κω»!
Καθώς λοιπόν ο Στράσερ είναι 2ος αντιπρόεδρος της Επιτροπής Νομικών Υποθέσεων και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου κι έχει εξουσιοδοτηθεί να ετοιμάσει αναφορά για την κατάσταση της μουσουλμανικής κοινωνίας στην Δωδεκάνησο, αντιλαμβάνεται κανείς την δουλειά που γίνεται σε βάρος των ελληνικών συμφερόντων από τους πράκτορες της Άγκυρας στους ευρωπαϊκούς και διεθνείς θεσμούς.
Αναρωτιέται κανείς, ποια είναι η ελληνική αντίδραση στην δραστηριότητα αυτή της αντίπαλης πλευράς; Είναι δυνατόν να περιοριζόμαστε μονάχα στις τυπικές απαντήσεις της πολιτείας, που ελάχιστη αξιοπιστία προσφέρουν ως τέτοιες; Είναι δυνατόν το δίκιο μας και η αλήθεια να κρίνονται μόνο από την επάρκεια των κρατικών λειτουργών που είναι αρμόδιοι για το θέμα; Και τι είδους άμυνα θα προτάξει ένα υπουργείο του οποίου η πολιτική ηγεσία είναι δοτή από ένα άτομο σαν τον ΓΑΠ;
Δεν γνωρίζουμε τι γίνεται αλλού, όμως στη Θράκη δεν μπορούμε να μένουμε απαθείς θεατές των γεγονότων. Εμείς προτιθέμεθα να αναλάβουμε μια πρωτοβουλία για καταγραφή των επιθέσεων μίσους σε βάρος των χριστιανών και της Ελλάδος στην περιοχή μας. Μια καταγραφή που θα πηγαίνει αρμοδίως για να δίνει και την άλλη όψη του νομίσματος. Η καθημερινότητα δίνει τακτικά αφορμές (πρόσφατο μόλις παράδειγμα η βεβήλωση των νεκροταφείων στη Διώνη από τρείς μουσουλμάνους που συνελήφθησαν) και μάλιστα τεκμηριωμένες, όχι λόγια του αέρα και ύποπτα συμβάντα, όπως αυτά που επικαλείται η Άγκυρα. Καλούμε δε όσους θέλουν να συμβάλουν να επικοινωνήσουν μαζί μας. Δεν μπορούμε να περιμένουμε από κανέναν τίποτε αν εμείς οι ίδιοι αδρανούμε!
“Αντιφωνητής”, 1-12-2010
