Σχετικά πρόσφατα ο Obama προσπάθησε να "γλείψει" τους Τούρκους πλέκοντας το εγκώμιο του Τουρκικού λαού που αντιστάθηκε ηρωικά στην προσπάθεια αναστήλωσης μίας αρχαίας αυτοκρατορίας (!) υπονοώντας ... την Μικρασιατική Εκστρατεία!Μία εκστρατεία που ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ διέταξαν στους ηγέτες-μαριονέτες της Ελλάδας τότε με στόχο τα πετρέλαια της Μέσης Ανατολής πάντα.
Στο άκουσμα αυτής της συκοφαντίας ... οι Έλληνες πολιτικοί ... έκαναν τις ΠΑΠΙΕΣ. Καμία αντίδραση, κανένα διάβημα. Άλλωστε οι "κληρονόμοι" του πράκτορα Ελευθερίου Βενιζέλου είναι παρόντες ακόμα στην ηγεσία αυτής της υπόδουλης χώρας που λέγεται Ελλάδα και στο ΠΑΣΟΚ και στη ΝΔ.
Και παλιότερα οι Αμερικάνοι για να πετύχουν διάφορες διευκολύνσεις επί Τουρκικού εδάφους φρόντιζαν να τους χαϊδεύουν τα αυτάκια με διάφορους τρόπους.
Έτσι την εποχή των ραδιοφωνικών ημερών των αρχών της δεκαετίας του '50 , η Νέα Τάξη έκανε δώρο στην Τουρκία ένα γελοίο προπαγανδιστικό τραγούδι το οποίο φυσικά κατάφεραν να ανεβάσουν στη δέκατη (!) θέση του TOP10 σε πωλήσεις στο Billboard κάτι που επιτάχυνε την επίτευξη του στόχου της εμπεριεχόμενης προπαγάνδας.
To περιεχόμενο των στίχων επιεικώς ΒΛΑΚΩΔΕΣ ενώ τη μουσική ... δανείστηκαν από παλιότερο τραγούδι του Ρωσο-εβραίου Irving Berlin.
Το τραγούδι λεγόταν ISTANBUL ...NOT CONSTANTINOPLE και ήταν μία ξεδιάντροπη προσπάθεια "ξεκαθαρίσματος" του διλήμματος για το όνομα της Πόλης που προφανώς είχε το ευρύ κοινό στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το ρεφρέν επαναλαμβάνει με σκοπό να ΜΑΣ ΜΕΙΝΕΙ ότι το όνομα της Πόλης είναι μία αποκλειστική υπόθεση των Τούρκων. Ακούστε το τραγούδι παρακάτω και διαβάστε τους στίχους που ακολουθούν.
Ακριβώς έναν χρόνο μετά την "απρόσμενη" επιτυχία αυτού του καλλιτεχνικού πονήματος ... έδωσε το "ΟΚ" η Νέα Τάξη στην Τουρκική ηγεσία να ΕΚΔΙΚΗΘΕΙ την απόπειρα να ανεξαρτητοποιηθεί η Κύπρος.
Και μετά η γνωστή συνταγή: Προβοκάτσια στο σπίτι του Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη τάχαμ-δήθεν κι ένα "αυθόρμητο" πογκρόμ κατά Ελληνικών περιουσιών από "αυθόρμητους" οπαδούς του Κεμάλ.
Είναι χαρακτηριστική η τεράστια ευκολία των Αμερικανών να ξεκαθαρίζουν τέτοιου είδους "μικροπροβλήματα" τρίτων χωρών όπως κάνουν σήμερα και με το όνομα της Μακεδονίας.
Αλίμονο μας εάν θέσει κάποιος θέματα που αφορούν περίεργα ονόματα όπως η ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ Σαμόα στη μέση του Ειρηνικού κλπ.
Κρατάτε αυτιά και μάτια ...πάντα ανοιχτά.
Η προπαγάνδα είναι παντού.
Σε κάθε ταινία του Hollywood, σε κάθε είδηση που σκόπιμα φτάνει στ' αυτιά σας,
στη μουσική ... ακόμα και στις επιστημονικές ανακαλύψεις.
Κάποιοι αρρωστημένοι εγκέφαλοι δυστυχώς έχουν τη δύναμη να προβάλλουν και να επιβάλλουν παγκοσμίως ως δήθεν κορυφαίους ... ( καλλιτέχνες, επιστήμονες, δημοσιογράφους , πολιτικούς, επιχειρηματίες ή τραπεζίτες) ... τους "δικούς" τους ανθρώπους που εξυπηρετούν πιστά τα σχέδια της Νέας Τάξης.
Για τους διωγμούς των Ελλήνων της Πόλης διαβάστε εδώ από τα ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ
6η-7η Σεπτεμβρίου 1955,η εφιαλτική εκείνη νύχτα που σημάδεψε την συρρίκνωση του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης. Τα γεγονότα της μας οδηγούν στο μεγάλο εθνικό θέμα της Κύπρου.
Τον Απρίλιο του 1955 ο Ελληνισμός της Κύπρου έχει κηρύξει ένοπλο αγώνα κατά της Βρετανίας για την ανεξαρτησία του. Η βρετανική διπλωματία για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά της, καθοδηγεί την Τουρκία εξάπτοντας τον τουρκικό φανατισμό, σαν αντίβαρο στον δίκαιο αγώνα του κυπριακού λαού. Ένα θέμα ανύπαρκτο, μερικά χρόνια πριν για την τουρκική διπλωματία, γίνεται ξαφνικά κυρίαρχο θέμα και αρχίζει να απασχολεί τις λαϊκές μάζες. Η Τουρκία πλημμυρίζει από παραρτήματα της οργάνωσης. «Η Κύπρος είναι τουρκική» με αρχηγό τον Χικμέτ Μπιλ δικηγόρο – αρθρογράφο της εφημερίδας «Χουριέτ».
ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΕΣ
Η γνωστή παραπληροφόρηση για την Ελλάδα και το Οικουμενικό Πατριαρχείο, ξεπερνούσε κάθε λογική. Εντός του Αυγούστου του 1955 η Βρετανία συγκαλεί στο Λονδίνο τριμερή διάσκεψη με συμμετοχή της Ελλάδας και της Τουρκίας για το κυπριακό. Η Ελλάδα ζει άλλο ένα δράμα. Ο πρωθυπουργός Αλέξανδρος Παπάγος έχει καταρρεύσει από σοβαρή ασθένεια, οι δύο αντιπρόεδροι της κυβέρνησης Παναγιώτης Κανελλόπουλος και Στέφανος Στεφανόπουλος δεν έχουν την δυνατότητα πρωτοβουλιών. Ο τότε υπουργός Εξωτερικών της Μ. Βρετανίας Χάρολντ Μακ Μίλαν συμβουλεύει τον Τούρκο συνάδελφό του Φατίν Ρουστού Ζορλού, η χώρα του να προχωρήσει σε «εντονότερη δράση» για να αποδειχθεί διεθνώς η αποφασιστικότητά της να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της. Το μήνυμα φτάνει στην Άγκυρα νωρίς στις 6 Σεπτεμβρίου.
Έτσι αρχίζει η εφαρμογή ενός σατανικά σχεδιασμένου, ολοκληρωμένου σχεδίου, που απέβλεπε αφενός στον ξεριζωμό του εναπομείναντος Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης, αφετέρου να δείξει την δήθεν αγανάκτηση του τουρκικού λαού για την στάση της Ελλάδος στο κυπριακό.
Η ΑΦΟΡΜΗ
Στον κήπο του υποτιθέμενου σπιτιού του Κεμάλ Ατατούρκ, στην Θεσσαλονίκη, τοποθετείται εκρηκτικός μηχανισμός που δεν προκάλεσε καμία σοβαρή ζημιά πέρα από την θραύση μερικών τζαμιών.
Η τοποθέτηση του εκρηκτικού μηχανισμού σύμφωνα με το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης που εκδόθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 1955, τοποθετήθηκε από τον φύλακα του σπιτιού, τον Χασάν Μεχμέτογλου, ο οποίος τον παρέλαβε από τον φοιτητή τότε Οκτάϊ Εγκίν, κατοπινό διευθυντή της τουρκικής ασφάλειας και νυν νομάρχη Νέβσεχιρ της Καππαδοκίας. Η συνέχεια του σχεδίου πλέον, εξελίχθηκε στην Κωνσταντινούπολη και την Σμύρνη.
ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Στις 6 μ.μ. της 6ης Σεπτεμβρίου 1955, ξεκινάει μεγάλο συλλαλητήριο στην πλατεία Ταξίμ του Πέρα.
Οργανωτές οι φοιτητικές ενώσεις, «αγανακτισμένοι πολίτες» και όργανα της τάξης με πολιτικά, που αποτελούν και τους συμμετέχοντες. Σε λίγο φτάνουν και οργανωμένες ομάδες από διάφορα σημεία της ανατολής και της Θράκης με λεωφορεία και φορτηγά. Τα σύνθημα του συλλαλητηρίου δόθηκε με την έκδοση εκτάκτου παραρτήματος της εφημερίδας Ισταμπούλ Εξπρές: «Οι Έλληνες έβαλαν βόμβα στο σπίτι του Πατέρα μας», έγραφε σε οκτάστηλο.
Ο οργανωμένα μεταφερόμενος αγανακτισμένος λαός έχει μαζί του τους σιδερένιους λοστούς, ρόπαλα, μαχαίρια και καθετί που θα βοηθούσε στην καταστροφή. Άτομα του υποκόσμου, φοιτητές και ρακένδυτος όχλος ξεχύνονται στις διάφορες συνοικίες της Πόλης όπου μένουν Ρωμιοί και υπάρχουν καταστήματα και εκκλησίες. Ακολουθούν ώρες δαντικής κόλασης. Τα συνθήματα «σπάστε, γκρεμίστε, είναι των γκιαούρηδων, θάνατος στο Μακάριο, η Κύπρος είναι τουρκική», δονούν την ατμόσφαιρα.
Την πρώτη επίθεση την δέχεται το ιστορικό ελληνικό καφενείο «Επτάλοφος» στην πλατεία Ταξίμ. Σε λίγα λεπτά, τζάμια, καρέκλες, τραπέζια, ψυγεία, γίνονται μία άμορφη μάζα που διασκορπίζεται στην είσοδο της μεγάλης λεωφόρου του Πέρα. Σε λίγες ώρες όλη η λεωφόρος είναι αδιαπέραστη. Τα κατεστραμμένα καταστήματα και σπίτια, θυμίζουν πόλη βομβαρδισμένη. Οι επικεφαλείς των διαδηλωτών έχουν στα χέρια τους καταλόγους σπιτιών και καταστημάτων που ανήκουν σε Έλληνες που ήδη έχουν σημαδευτεί με ένα σταυρό.
Δεκάδες Έλληνες πολίτες και κληρικοί κακοποιούνται. Εβδομήντα τρεις εκκλησίες λεηλατούνται και παραδίδονται στις φλόγες. Είκοσι έξι ελληνικά σχολεία καταστρέφονται. Τέσσερις χιλιάδες τριακόσια σαράντα ελληνικά καταστήματα επίσης καταστρέφονται και λεηλατούνται. Δύο χιλιάδες εξακόσια σπίτια Ελλήνων παραδίδονται στην πρωτοφανή λύσσα του όχλου. Τα γραφεία και τα πιεστήρια των τριών ελληνικών εφημερίδων ρημάζονται.
Είκοσι ένα ελληνικά εργοστάσια γίνονται μπάζα και οι μηχανές πετιούνται στους δρόμους. Οι πατριαρχικοί τάφοι στον αυλόγυρο της ιεράς μονής της Ζωοδόχου Πηγής σπάζονται και ξεθάβουν τα οστά των νεκρών. Στο νεκροταφείο του Σισλί αφού έχουν καταστρέψει τους τάφους που είναι καλλιτεχνικά αριστουργήματα, ξεθάβουν πτώματα και με μανία τα μαχαιρώνουν και τα τεμαχίζουν.
Στην μονή της Ζωοδόχου Πηγής, της γνωστής Βαλουκλιώτισσας, ο 90χρονος μοναχός Χρύσανθος Μαντάς καίγεται ζωντανός. Συνολικά ο Ελληνισμός της Πόλης θρηνεί είκοσι ανθρώπινες ζωές. Στην Σμύρνη καταστρέφουν το ελληνικό περίπτερο στην Διεθνή Έκθεση και το πυρπολούν. Οι διαδηλωτές καταστρέφουν και λεηλατούν τα σπίτια των Ελλήνων αξιωματικών που υπηρετούν στο ΝΑΤΟ και κακοποιούν αυτούς και τις γυναίκες τους.
Όταν έχει τελειώσει το πρόγραμμα καταστροφής, ακούγεται το σύνθημα: «Σήμερα ο βιος σας, αύριο η ζωή σας», που σπέρνει τον πανικό στον ήδη θανάσιμα λαβωμένο Ελληνισμό της Πόλης. Την άλλη μέρα, ο τότε πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και συνυπογράφων την περίφημη πλέον «Συνθήκη φιλίας Ελλάδας – Τουρκίας το 1930», ο Ισμέτ Ινονού, λέει για τα γεγονότα: «Είναι καλό που το κόμμα μας δεν αναμείχθηκε στα γεγονότα, όμως οι εκδηλώσεις αυτές ήταν πολύ καλά οργανωμένη εθνική ενέργεια και ωφέλιμη για να καθαρίσει η χώρα μας από το ρωμέϊκο στοιχείο, που είναι ένας βραχνάς».
Στις 14 Σεπτεμβρίου 1955, ο Άγγλος δημοσιογράφος της «Daily Mail» Νοέλ Μπάρμπες, έγραφε:
«Ο ιερέας της εκκλησίας του Γενή Μαχαλά αφού γυμνώθηκε, δέθηκε σε ένα φορτηγό και τον γυρνούσαν στους δρόμους όπου το πλήθος τον έφτυνε. Από όσα είδα και άκουσα, δε μου μένει καμία αμφιβολία ότι η επίθεση του τουρκικού όχλου κατά των ελληνικών περιουσιών έχει προμελητηθεί και προετοιμαστεί με επιμέλεια». Ο Ελληνισμός της βασιλεύουσας έχει πλέον, μετά κι από αυτά τα γεγονότα που έμειναν ατιμώρητα και από την Μητέρα Πατρίδα αλλά και από τους διεθνείς οργανισμούς, το καταλυτικό συναίσθημα της ανασφάλειας. Η μοίρα της Πολίτικης Ρωμιοσύνης είναι πολύ σκληρή.
.jpg)
