Καταργοῦν τόν Σταυρό ἀπό τήν ἑλληνική Σημαία
Διαγράφουν τόν Ἰησοῦ Χριστό, τό Ἔθνος καί τήν οἰκογένεια ἀπό τό Σύνταγμα
ΤΗΝ ΚΕΡΚΟΠΟΡΤΑ τῆς πολυπολιτισμικότητος ἡ ὁποία ἔχει
ὡς στόχο τήν διάλυση τῶν συγκροτημένων κοινωνιῶν καί τήν διάλυση τῶν συντεταγμένων Ἐθνῶν ἀνοίγει ὁ ΣΥΡΙΖΑ
μέ τήν πρόταση ἀναθεωρήσεως τοῦ Συντάγματος πού ἔδωσε χθές στήν δημοσιότητα.
Οἱ προθέσεις τῆς Ἀριστερᾶς εἶναι κάτι παραπάνω ἀπό προφανεῖς. Θέτει στό στόχαστρό της τούς πυλῶνες τῆς ἐθνικῆς ταυτότητος: τήν Θρησκεία (ὄχι Ἐκκλησία) καί τήν Οἰκογένεια. Καί ἄς ὁμολογεῖται ἀπό ὅλους πώς ἡ πατρίδα μας ἔμεινε ὄρθια μέσα στήν καταιγίδα τῶν μνημονίων χάρη στήν συνοχή τῆς οἰκογενείας καί χάρη στό κοινωνικό δίκτυο τῆς Ἐκκλησίας.
Ἡ ἐκδικητικότης τῶν βουλευτῶν τοῦ ΣΥΡΙΖΑ «φωνάζει» ἀπό μακρυά. Σέβονται τό Ἰσλάμ ὡς δόγμα, ὄχι ὅμως καί τόν Χριστιανισμό. Ἀπαγορεύουν στόν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας, στόν Πρωθυπουργό, στούς βουλευτές, στούς αἱρετούς νά ὁρκίζονται στό Εὐαγγέλιο ἐφ’ ὅσον τό ἐπιθυμοῦν, ἀλλά διατηροῦν στό Σύνταγμα τό δικαίωμα τῶν μουσουλμάνων βουλευτῶν νά ὁρκίζονται στό Κοράνι! Ἐνῶ διαγράφουν ἀπό τά ἄρθρα 33 καί 59 τήν φράση «ὁρκίζομαι στό ὄνομα τῆς Ὁμοούσιας καί Ἀδιαίρετης Τριάδας», διατηροῦν (ἄρθρο 59) τήν παράγραφο 2 πού ὁρίζει ὅτι «ἀλλόθρησκοι ἤ ἑτερόδοξοι βουλευτές δίνουν τόν ἴδιο ὅρκο συμφώνως πρός τόν τύπο τῆς δικῆς τους θρησκείας ἤ τοῦ δικοῦ τους δόγματος». Γι’ αὐτούς δέν ἰσχύει ὁ ὅρος οὐδετεροθρησκεία. Ἀναλυτικῶς: Συμφώνως πρός τήν πρόταση ἀναθεωρήσεως τῆς Ἀριστερᾶς τό ἄρθρο 3 τοῦ Συντάγματος ἀναδιατυπώνεται ὡς ἑξῆς:
«1. Ἡ Ἑλληνική Πολιτεία εἶναι θρησκευτικά οὐδέτερη. Ἐπικρατοῦσα θρησκεία στήν Ἑλλάδα εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἡ ὁποία βρίσκεται ἀνασπόσπαστα δεμένη μέ τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο καί κάθε ἄλλη Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί τηρεῖ ἀπαρασάλευτα τούς Κανόνες τῶν Ἀποστόλων καί τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων καί τήν Ἐκκλησιαστική Παράδοση. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος εἶναι αὐτοκέφαλη καί διοικεῖται σύμφωνα μέ ὅσα ὁρίζουν ὁ Καταστατικός Χάρτης της, ὁ Πατριαρχικός Τόμος τοῦ 1950 καί ἡ Συνοδική Πράξη τοῦ 1928».
Ἀπό μία πρώτη ἀντιπαραβολή μέ τό παλαιό ἄρθρο 3 προκύπτουν τρεῖς οὐσιώδεις μεταβολές:
• Ἡ ἀπάλειψις τῆς φράσεως ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος γνωρίζει ὡς κεφαλή της «τόν Κύριο Ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό».
• Ἡ ἀπάλειψις τῆς ἀναφορᾶς πώς ἡ αὐτοκέφαλη Ἐκκλησία «διοικεῖται ἀπό τήν Ἱερά Σύνοδο τῶν ἐνεργεία Ἀρχιερέων καί ἀπό τήν Διαρκῆ Ἱερά Σύνοδο».
• Ἡ διακήρυξις πώς ἡ Πολιτεία παραμένει «θρησκευτικά οὐδέτερη», ἄν καί αὐτό ἔρχεται σέ ἀντίθεση μέ τήν διατήρηση τῆς δυνατότητος τῶν μουσουλμάνων νά δίνουν ὅρκο στό Κοράνι. Τί εἴδους… οὐδετερότης εἶναι αὐτή;
Τό κυριώτερο ὅμως ζήτημα πού ἀπασχολεῖ κύκλους τῆς Ἱεραρχίας ἡ ὁποία συγκαλεῖται ἐκτάκτως τήν Τρίτη ἀπό τόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἱερώνυμο, εἶναι ἡ οὐδετεροθρησκεία. Ὁ Σταυρός στήν Σημαία τίθεται ἐν ἀμφιβόλω, ἐφ’ ὅσον ὁ ΣΥΡΙΖΑ ἐννοεῖ ἀπολύτως τήν διακήρυξή του γιά θρησκευτική οὐδετερότητα.
Ἡ ὁρκωμοσία στό Εὐαγγέλιο στά δικαστήρια πού ἀποτελεῖ σήμερα προαιρετική ἐπιλογή γιά τούς διαδίκους τίθεται, ἐπίσης, ἐν ἀμφιβόλω. Οἱ εἰκόνες στά σχολεῖα καί στά δικαστήρια ὁμοίως. Τά θρησκευτικά σύμβολα γενικῶς. Ἀποδεικνύεται μάλιστα ὅτι ἡ ρῖψις τῆς εἰκόνος τῆς Παναγίας στά σκουπίδια ἀπό κρατική λειτουργό δέν ἀποτελεῖ τυχαία πράξη, μεμονωμένο περιστατικό. Ἀκόμη μεγαλύτερη εἶναι ὅμως ἡ πρόκλησις μέ τήν διαγραφή τῆς λέξεως «Ἔθνος» καί ἡ κατάργησις τοῦ οἰκείου ἄρθρου τοῦ Συντάγματος γιά τήν οἰκογένεια.
Ἕως σήμερα τό ἄρθρο 21 τοῦ Συντάγματος ὅριζε ὅτι «ἡ οἰκογένεια ὡς θεμέλιο τῆς συντήρησης καί προαγωγῆς τοῦ Ἔθνους καθώς καί ὁ γάμος, ἡ μητρότητα, καί ἡ παιδική ἡλικία τελοῦν ὑπό τήν προστασία τοῦ κράτους» Τό ἄρθρο αὐτό καταργεῖται καί στήν θέση τῆς οἰκογένειας οἱ ὀλετῆρες τοῦ ΣΥΡΙΖΑ θέτουν τό «ἀξιοπρεπές ἐπίπεδο διαβίωσης γιά ὅλους». Γίνεται μόνο μιά ἀναιμική ἀναφορά στήν «εἰδική προστασία» πού παρέχεται στήν οἰκογένεια μαζί μέ τήν μητρότητα, τά παιδιά, τούς ἀπόρους, τούς ἡλικιωμένους, τά ἄτομα μέ ἀναπηρία. Αὐτό πρακτικά σημαίνει πώς φοροαπαλλαγές γιά τήν οἰκογένεια, πολυτεκνικά ἐπιδόματα, μόρια σέ πολύτεκνες οἰκογένειες γιά ἐξεύρεση ἐργασίας κ.λπ. τίθενται, ἐπίσης, ἐν ἀμφιβόλω. Πρός δόξαν ὅλων ἐκείνων πού στήν Ἑσπερία ἀπεργάζονται νά διαλύσουν μιά ὀργανωμένη κοινωνία, μέ τίς ἀτέλειές της, σέ ἀνίσχυρες καί ἀνυπεράσπιστες μονάδες.
estianewsΝοέ 05, 2018
.jpg)
