Σάββατο 12 Ιουλίου 2014

Σοκ και δέος στην Ευρώπη

Οι αναγνώστες της «δημοκρατίας» διάβασαν μια είδηση που κάποτε θα φάνταζε σενάριο επιστημονικής φαντασίας: «“Οι στόχοι των τζιχαντιστών:
ο Πύργος του Αϊφελ, το Λούβρο, τα φεστιβάλ”. Η γαλλική εφημερίδα “Le Parisien” με αυτή τη φράση-τίτλο του σχετικού δημοσιεύματος πάγωσε το αίμα των Παριζιάνων, ιδίως εκείνων που άνοιξαν την εφημερίδα τους όχι μακριά από κάποιο ιστορικό μνημείο της γαλλικής πρωτεύουσας».
Σε στήλη στην ίδια σελίδα της εφημερίδας μας υπήρχε κι άλλη ανατριχιαστική είδηση, από το Ιράκ: «Σαράντα κιλά ουράνιο στα χέρια των τζιχαντιστών». Ο συνδυασμός μιας πιθανής επίθεσης φανατικών ισλαμιστών στον Πύργο του Αϊφελ και η κατοχή ουρανίου από ομάδες του ιδίου φυράματος δεν είναι κομμάτια της επικαιρότητας, εκδηλώσεις μιας σκληρής εποχής, που δεν μας αφορούν. Απευθύνονται σε εμάς, σε όλους.

Το μαχητικό, εξτρεμιστικό Ισλάμ εκδηλώθηκε για πρώτη φορά στις μέρες μας όταν οι ΗΠΑ ήθελαν να το στρέψουν εναντίον της ΕΣΣΔ, στο Αφγανιστάν. Υστερα το θηρίο, αφού ταΐστηκε καλά από τον γεωπολιτικό ανταγωνισμό των δύο υπερδυνάμεων, στράφηκε εναντίον όλων!

Στόχος του είναι η Ελευθερία (ή ό,τι έχει απομείνει από αυτήν) και η αντικατάστασή της από ένα καθεστώς τρόμου. Στην αντιμετώπιση της ευθείας απειλής του φονταμενταλισμού οφείλουν να βοηθήσουν και οι νουνεχείς μουσουλμάνοι, οι οποίοι αποτελούν τη συντριπτική πλειονότητα των πιστών αυτής της θρησκείας. Θα είναι ασυγχώρητο έγκλημα αν ταυτιστεί κάθε πιστός στο Ισλάμ με τον έξαλλο, μανιακό δολοφόνο της Αλ Κάιντα, που φιλοδοξεί να επιβάλει την εσωτερική ασχήμια του ως κανόνα σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Επειδή τον μουσουλμανικό κόσμο τον γνωρίζουν καλύτερα οι... μουσουλμάνοι, εκείνοι πρέπει να κομίσουν ιδέες και μεθόδους ελέγχου και καταστολής της φονταμενταλιστικής μάστιγας.

Φυσικά, το σοκ και το δέος που αισθάνονται οι λαοί της Δύσης απέναντι σε τούτη την καλπάζουσα νόσο πρέπει να γίνουν σεβαστά και από τις κυβερνήσεις των χωρών τους, οι οποίες ακόμα «φλερτάρουν» με τους τρομοκράτες.

Αν δεν γίνουν όλα τα παραπάνω, θα συμβούν τα απευκταία...