Το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι μόνον οικονομικό - Έως πότε θα υποτιμάται η νοημοσύνη των Ελλήνων από τα Ηλεκτρονικά Μέσα Ενημέρωσης;Το Σύνταγμα ορίζει πως τα μέσα ενημέρωσης έχουν σκοπό την αντικειμενική και με ίσους όρους μετάδοση πληροφοριών και ειδήσεων, καθώς και προϊόντων του λόγου και της τέχνης.
Επίσης επιτάσσει την εξασφάλιση της ποιοτικής στάθμης των προγραμμάτων που επιβάλλει η κοινωνική αποστολή της ραδιοφωνίας και της τηλεόρασης, καθώς και τον σεβασμό της αξίας του ανθρώπου και της παιδικής ηλικίας και της νεότητος. Δυστυχώς, πολύ σπάνια τηρούνται οι διατάξεις αυτές.
Κατά κανόνα οι αρμόδιοι των ηλεκτρονικών ΜΜΕ είναι αδίστακτοι και μανιώδεις κυνηγοί εντυπώσεων, με μόνο σκοπό την αύξηση της ακροαματικότητας και της τηλεθεάσεως, έστω και εάν παραβιάζονται βαναύσως οι συνταγματικές αυτές επιταγές.
Ο εκχυδαϊσμός της ελληνικής γλώσσας και η ψυχοφθόρος εισαγωγή των ελληνοπαίδων στις συνήθειες, τα ήθη και το λεξιλόγιο των αγράμματων και αντικοινωνικών τύπων είναι το αποτέλεσμα της ασυδοσίας, που επικρατεί στα μέσα αυτά. Οι ιστορικές εκπομπές σπανίως είναι αντικειμενικές.
Εκθειάζονται εκείνοι που έστρεψαν τα όπλα κατά της πατρίδος ή κατάσφαξαν αθώους Έλληνες, αποσιωπάται δε η φιλοπατρία και το πνεύμα αυτοθυσίας αυτών, που έσπευσαν στο προσκλητήριο της πατρίδος. Ήδη η χώρα μας έχει εισέλθει στη χειρότερη οικονομική κρίση του εθνικού της βίου, συνεπεία ολέθριων αποφάσεων εκείνων που θυσίασαν τα αληθή συμφέροντα των Ελλήνων για να επιτύχουν τη μόνιμη πολιτική επικράτησή τους.
Τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα, αντί να ενημερώνουν το Λαό για τα αντικειμενικά αίτια της κρίσης και να συνεγείρουν τους νέους για την εξάλειψη αυτών και την αξιοποίηση των πηγών πλούτου της χώρας μας, γίνονται όργανα της προπαγάνδας και πανικοβάλλουν το Λαό με ποικίλους τρόπους. Ιδιαιτέρως απελπίζουν τους νέους, παροτρύνοντας αυτούς εμμέσως να αναζητήσουν εργασία σε ξένες χώρες.
Η πατρίδα μας είναι η πρώτη σε εμπορικά πλοία ελληνικών συμφερόντων. Δεν είναι τυχαίο όμως ότι τα πληρώματά τους αποτελούνται κατά κανόνα από αλλοδαπούς. Αν από τα ΜΜΕ γινόταν η προσήκουσα διαφώτιση για τα πλεονεκτήματα του επαγγέλματος των ναυτικών, ασφαλώς οι νέοι μας θα κατέφευγαν στη ναυτιλία, όπως γινόταν προπολεμικώς και αμέσως μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Στη χώρα όπου ελέχθη από τον Ησίοδο το περίφημο “Εργασίη ουδέν όνειδος, αεργίη δε τ' όνειδος”, οι νέοι μας από της επικρατήσεως του ΠΑΣΟΚ έπαυσαν να ασχολούνται με τις πατροπαράδοτες εργασίες και έγιναν κυνηγοί θέσεων στο Δημόσιο και τις ΔΕΚΟ.
Κατά το παρελθόν, το παρεμπόριο ήταν στα χέρια των Ελλήνων. Το επάγγελμα του πραματευτή αναφερόταν ακόμη και στους στίχους του Γιάννη Γρυπάρη (“Ήλθε απ' την πόλη νιός πραματευτής...”). Όμως τα τελευταία χρόνια το επάγγελμα του γυρολόγου – πραματευτού εξέλιπε. Και αφότου άνοιξαν τα σύνορα της Ελλάδος προς όλους τους αλλοδαπούς, το παρεμπόριο και τα επαγγέλματα των μικροπωλητών περιήλθαν στα χέρια των αλλοδαπών και κατά το πλείστον των Αφρικανών.
Το πρόβλημα της Ελλάδος δεν είναι μόνον οικονομικό. Είναι προεχόντως και ηθικοκοινωνικό. Οι μειώσεις των συντάξεων και των μισθών από πολιτικούς των οποίων η εμφάνιση διαλαλεί την ευμάρειά τους, δεν θα βελτιώσουν την κατάσταση, ούτε και αυτά τα σχέδια της αναπτύξεως. Πρέπει αν εκλείψουν και οι πάσης φύσεως τραμπουκισμοί, που παρακωλύουν τις έντιμες συναλλαγές, κονιορτοποιούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και καθιστούν μαρτυρική τη ζωή των φιλήσυχων πολιτών.
Να παταχθεί η “πλιατσικολογία”, που μαστίζει όλα τα κοινωνικά στρώματα και τείνει να αναγνωρισθεί ως “φυσιολογική”.
Σε ανοικτή του επιστολή προς τον Πρωθυπουργό και άλλους, ένας επίτιμος αρχηγός ΓΕΝ υπογραμμίζει ότι η ασυλία και η ατιμωρησία των ηγητόρων, που ενήργησαν ιδιοτελώς, εξοργίζουν τους πολίτες. Καλεί σε τους πολιτικούς να ενστερνιστούν το αξίωμα, ότι “ουδέν μορφώνει όσο το παράδειγμα” και ζητεί απ' αυτούς να τιμωρήσουν όσους εκμεταλλεύτηκαν το δημόσιο χρήμα. Όμως ενώ στην Ισλανδία άρχισε η δίκη του πρώην Πρωθυπουργού της χώρας Γκέιρ Χάαρντε, κατηγορούμενου ότι δεν απέτρεψε την οικονομική κρίση, που είχε ως συνέπεια την κατάρρευση της ισλανδικής οικονομίας, ο μεγάλος υπεύθυνος της τραγωδίας μας εξακολουθεί να καυχάται, πως μας έσωσε. Έως πότε θα υποτιμάται τόσο η νοημοσύνη όλων των Ελλήνων;
