Ο Μπιλ Λάντεν μπορεί να εκτελέστηκε, όπως και πολλοί από τους υπαρχηγούς και τοποτηρητές του, αλλά ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας, δέκα χρόνια μετά την κήρυξή του από τον Μπους, δεν έπαψε να αποτελεί έναν από τους πυλώνες της αμερικανικής εξωτερικής και πλέον και εσωτερικής πολιτικής.
Το Κογκρέσο και η κυβέρνηση Ομπάμα δεν κάνουν παρά να παρατείνουν και επεκτείνουν τις έκτακτες εξουσίες που δόθηκαν επί Μπους σε στρατιωτικές και υπηρεσίες ασφαλείας για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας.
Η πιο πρόσφατη πρωτοβουλία ανήκει στον ρεπουμπλικανικό γερουσιαστή Τζον ΜακΚέιν και τον δημοκρατικό ομόλογό του και πρόεδρο της Επιτροπής Ενόπλων Δυνάμεων της Γερουσίας Καρλ Λέβιν,οι οποίοι την περασμένη εβδομάδα πέτυχαν την υιοθέτηση νέας σχετικής νομοθεσίας.
Το σχέδιο νόμου νομιμοποιεί την επ’ αόριστον κράτηση υπόπτων για τρομοκρατία χωρίς την απαγγελία κατηγοριών ή δυνατότητας δίκης, ανεξαρτήτως εθνικότητας ή τόπου όπου συνελήφθησαν.
Και ορίζει ότι την ευθύνη σε αυτές τις περιπτώσεις αναλαμβάνει ο στρατός.
Και ορίζει ότι την ευθύνη σε αυτές τις περιπτώσεις αναλαμβάνει ο στρατός.
Το νέο σχέδιο νόμου έχει προκαλέσει την έντονη αντίθεση πολλών οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων που καταγγέλλουν ότι πρόκειται για απαράδεκτα μέτρα αυθαίρετης κράτησης τα οποία εφαρμόζονται μόνο σε δικτατορικά καθεστώτα ή στο Ισραήλ όπου καμουφλάρονται με τον ευφημισμό της “δοικητικής κράτησης”.
Η Αμερικανική Ενωση Πολιτικών Ελευθεριών (AUCL) κατήγγειλε ότι οι διευρυμένες εξουσίες του στρατού να συλλαμβάνει και να κρατά επ’ αόριστον υπόπτους για τρομοκρατία χωρίς απαγγελία κατηγοριών αυξάνει τον κίνδυνο σύλληψης αμερικανών πολιτών εντός και εκτός της χώρας και παραβιάζει τα πιο στοιχειώδη συνταγματικά τους δικαιώματα.
Ενα ενδιαφέρον ρεπορτάζ της Ντάλια Λίτγουιτς στο Slate, που αναπαράχθηκε από πολλά άλλα ΜΜΕ, γράφει ότι σύσσωμη η κυβέρνηση Ομπάμα αντιτίθεται στο νέο σχέδιο νόμου. Και ο πρόεδρος δήλωσε ότι αν το σχέδιο νόμου εγκριθεί και από τη Βουλή, θα ασκήσει βέτο. Αλλά ο Πολ Κρεγκ Ρόμπερτς, που διασταυρώνοντας αυτό το ρεπορτάζ μελέτησε τις ακριβείς δηλώσεις των αμερικανών αξιωματούχων, επισημαίνει ότι η αντίθεση δεν αφορά στην δυνατότητα επ’ αόριστον κράτησης, αλλά μόνο στην ανάθεση της ευθύνης στο στρατό.
Ο Ρόμπερτς, που υπήρξε υφυπουργός του Ρέιγκαν και συντάκτης της Γουόλ Στριτ Τζέρναλ, γράφει πως η αντίθεση έγκειται μόνο στην κράτηση με ευθύνη του στρατού, γιατί «Το Κογκρέσο απαιτώντας τη στρατιωτική κράτηση ανατρέπει όλους τους μηχανισμούς που μηχανεύτηκαν και οι δύο κυβερνήσεις (Μπους-Ομπάμα) για να στερήσουν από τους κρατούμενους το καθεστώς του αιχμαλώτου πολέμου και άρα την προστασία της Σύμβασης της Γενεύης.
Η στρατιωτική κράτηση θα τους καθιστούσε αιχμαλώτους πολέμου όπως θα καθιστούσε υπεύθυνη και την κυβέρνηση για τη μεταχείρισή τους».
Ελευθεροτυπίαstrategyreports.wordpress.
