Η ολοκληρωτική απορρόφηση της προσοχής της κοινής γνώμης στα βίαια δρώμενα της οικονομίας σε συνδυασμό προς τη συστηματική εξαφάνιση από τα περισσότερα ΜΜΕ πάσης πληροφορίας για τα τεκταινόμενα περί τα εθνικά και αμυντικά μας θέματα επιτρέπουν να τερατουργούνται ερήμην του ελληνικού λαού μεγάλα και επικίνδυνα.
Η στρατιωτική περικύκλωση της Ελλάδος από την Τουρκία με την πρόσφατη τουρκοαλβανική συμφωνία έπιασε στον ύπνο τους δικούς μας. Αντί να κρατάμε την Αλβανία από τον λαιμό την αφήσαμε να διολισθήσει στα τουρκικά στρατηγικά παίγνια που προσβάλλουν τώρα και εκ δυσμών την εθνική μας κυριαρχία. Οι Τουρκαλβανοί μας προκάλεσαν με δέσμευση μιας τεράστιας περιοχής απ' την Κεφαλονιά ως την... Κρήτη για αεροναυτικές ασκήσεις με πραγματικά πυρά. Η κοντόφθαλμη εξωτερική και εθνικοαμυντική πολιτική μας των τελευταίων ετών ούτε προέβλεψε ούτε υποψιάσθηκε περί τουρκοαλβανικής στρατιωτικής συμμαχίας.
Ελληνοποιούμε 750.000 Αλβανούς. Σε απλή αριθμητική μια συμπαγής εκλογική μάζα, ελεγχόμενη τελικά από την Τουρκία –περί αυτού πρόκειται και μόνον κρετίνοι δεν το βλέπουν αυτό– είναι καθοριστική περί του ποιος κάθε φορά θα πρωθυπουργεύει εδώ, αφού θα έχει προηγουμένως υποθηκεύσει τη βούλησή του για να λάβει την εύνοια του σουλτάνου. Πριν αλέκτορα φωνήσαι, ένα μπαράζ ανθελληνισμού ξέσπασε στην Αλβανία με νεκρανάσταση των φαντασμάτων της Τσαμουριάς. («Έθνος» 4/7/10).
Το τουρκικό στρατιωτικό σκάφος «Τσεσμέ» μπήκε αιφνιδιαστικά και παράνομα (χωρίς να έχει προηγηθεί Navtex) και παρά το ελληνικό διάβημα παρέμεινε για 40 ώρες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, όπου διεξήγαγε, όπως δήλωσε, «υδρογραφικές» έρευνες. Απεχώρησε προς στιγμήν, αλλά επανήλθε για να συνεχίσει την πρόκληση, πιθανόν διότι οι ημέτεροι αντί ιδίου ελέγχου περί τίνος πρόκειται ζήτησαν «διευκρινίσεις» από Άγκυρα. Επειδή οι τουρκικές κινήσεις δεν είναι ποτέ τυχαίες, είναι εξόφθαλμος ο στόχος τους να προκαλέσουν τετελεσμένα που επικαιροποιούν τις διαρκώς κλιμακούμενες διεκδικήσεις τους εν οις και η ακρότατη ελληνική νησίδα Λαδοξέρα όπου εστιάζονται πετρελαιοπηγές. Εκεί αγκυροβόλησε το «Τσεσμέ».
Σε ακόμη αγριότερες προσβολές η επίσημη Ελλάς παραμένει αφωνότερη ιχθύος. Όπως π.χ. στις τουρκικές αεροναυτικές ασκήσεις μεταξύ Λήμνου και Σαμοθράκης μέσα στα χωρικά μας ύδατα.
Στον ICAO τον Ιανουάριο οι δικοί μας «ξέχασαν» να καταθέσουν την ένσταση, με αποτέλεσμα να τροποποιηθεί υπέρ της Τουρκίας ο κανονισμός του. Τώρα τα τουρκικά μαχητικά μπορούν εξοπλισμένα να πετούν στον διεθνή εναέριο χώρο του Αιγαίου, χωρίς προηγούμενη υποβολή σχεδίου πτήσεων. Η ασφάλεια των νησιών μας εφεξής είναι στο έλεος της τουρκικής Αεροπορίας.
Οι δύο βασικοί αεροδιάδρομοι του Αιγαίου (R-19 και G-18) ήταν οι κύριες διαδρομές διέλευσης των ξένων αεροσκαφών που κατευθύνονταν προς τη Μ. Ανατολή.
Η Άγκυρα αρχίζοντας από τον περασμένο Δεκέμβριο όλως παρανόμως –ο ICAO απαγορεύει αγγελίες και κλείσιμο αεροδιαδρόμων– αναγγέλλει δεσμεύσεις εκτεταμένων περιοχών στο FIR Αθηνών. Έτσι «κόβει» για απροσδιόριστο χρόνο τους αεροδιαδρόμους.
Εφ' ω τα ξένα αεροπλάνα προτιμούν πλέον το FIR Κωνσταντινουπόλεως αντί των Αθηνών.
Καθημερινή ελληνική ζημία 4 εκατ. ευρώ!
Ανάλογη de facto παραίτησή μας αφορά την έρευνα και διάσωση μέσω δορυφόρου. Εκεί ο ICAO μοίρασε τις προς δυσμάς αρμοδιότητες στην Ιταλία και τις προς Ανατολάς στην Τουρκία. (Πρβλ. Κύρα Αδάμ, «Ελευθεροτυπία» 1/7/10).
Μεγαλόδωρη η κυβέρνησή μας κατάργησε πρόσφατα το πεδίο βολής της Άνδρου. Και το παραχώρησε στους πασάδες για αεροναυτική άσκηση (3/5 -11/6/10). Καθώς και μόνιμο πεδίο βολής στο Β. Αιγαίο μεταξύ Λήμνου, Σαμοθράκης, Χαλκιδικής. (Κ. Αδάμ, «Κυρ. Ελευθ.» 4/7/10).
Ο Ερντογάν συγκρούστηκε με τον σιαμαίο εταίρο των ΗΠΑ, το Ισραήλ, καίτοι διατηρεί υπόγειες διαδρομές. Αλλά οι τουρκοαμερικανικές σχέσεις συνεχίζουν ανεπηρέαστες. Αυτό σημαίνει ότι ο τουρκικός μηχανισμός επηρεασμού των αμερικανικών κέντρων αποφάσεων είναι ακλόνητος και θα εξακολουθήσει να είναι έτσι όσο η Ελλάδα θα αντιπαρέρχεται την ανάγκη να οργανώσει επιτέλους μηχανισμό ανταγωνιστικό του τουρκικού.
Ο τελευταίος εκμεταλλεύτηκε αυτά τα χρόνια την τεχνογνωσία και την πολύπλευρη στήριξη του εβραϊκού λόμπι των ΗΠΑ. Τώρα που τον έχει απέναντί του διερωτάται ο κοινός νους τι κάνει η επίσημη Ελλάς και δεν κινείται να μεταστρέψει τους φιλοτουρκικούς προσανατολισμούς της αμερικάνικης εξωτερικής πολιτικής;
Η Τουρκία περισφίγγει την Ελλάδα δημιουργώντας όλο και σοβαρότερες προϋποθέσεις να δοκιμάσει, οψέποτε κρίνει ότι τη βολεύει, το πρώτο πλήγμα κατά της Ελλάδος.
Ποια θα μπορούσε να είναι η αποτροπή ενός τέτοιου εγχειρήματος; Η εκτίμηση ότι θα συναντήσει τη λυσσώδη αντίσταση του Ελληνισμού, ο οποίος «ου ποιήσεται περί πλείονος το ζην της ελευθερίας». Αληθινά όμως! Όποιος δεν σπουδάζει τη συγκρουσιακή υφή των ελληνοτουρκικών σχέσεων, ονειροπολεί.
Διαρκώς υποχωρούμε! Πρέπει να επανεξετάσουμε εκ βαθέων την εθνικοαμυντική μας κατάσταση, να την καταστήσουμε εμπράκτως ανταγωνιστική με του εχθρού. Να εγγυηθούμε την τιμιότητα των στρατιωτικών αγορών. Να τις εξορθολογήσουμε. Να ξεχάσουμε τις αγορές για το χατίρι των όποιων Μέρκελ, Σαρκοζί κ.λπ.
Η Τουρκία πρέπει να αισθάνεται ότι χτυπώντας μας θα σπάσει τα μούτρα της! Αυτό θα την αποτρέψει!
