Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2013

Στον αστερισμό του χρυσού θανάτου η Θράκη.

ΕΚΘΕΤΟΣ ο υπουργός των Εσωτερικών που ήταν με την κοινή γνώμη του τόπου του και η κυβέρνηση έβαλε μπρος όλο τον μηχανισμό της για να ικανοποιήσει μόνο την βούληση των χρυσωρύχων…Ήλπιζα, ότι υπάρχουν φωνές αντίστασης, ότι δεν είμαστε κοπάδι βρε παιδί μου, ότι υπάρχουν σκεπτόμενοι άνθρωποι. Κι όμως τόσες συνεδριάσεις, τόσες διαδηλώσεις τόσες κινητοποιήσεις, πικετοφορίες, ψηφίσματα περιφερειακών συμβουλίων, δημοτικών συμβουλίων κατά της εξόρυξης του χρυσού έσβησαν με την απόφαση του πρωθυπουργού να
…προτάξει το έργο γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων την βούληση της Θρακικής κοινωνίας.
Καπέλωμα πρωθυπουργικό, κορυφαίο, ερήμην μας.
Ο λαός αυτός που διατράνωσε με κάθε τρόπο ότι αυτό που θέλει είναι απλά να ζει, να χαίρεται, να αναπνέει, ένα καθαρό περιβάλλον, να διασφαλίσει τον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα, τις θάλασσες και τις παραλίες, την προίκα που κληρονόμησε και για τις επόμενες γενεές πως νοιώθει; Το εισπράττω με τα συνεχή τηλεφωνήματα που δέχομαι… Και τώρα τι; Πώς να φανταστώ το τοπίο μακριά από λίμνες τελμάτων κυανίου, από χαβούζες τοξικών, από αβυσσαλέες καταστροφές, εκκωφαντικούς θορύβους των φουρνέλων των εξορύξεων, μακριά από τόνους σκόνης και τόσων άλλων επιβλαβών δράσεων με μόνο κίνητρο τις μετρημένες στα δάκτυλα θέσεις εργασίας κάποιων ανθρακωρύχων ποντικών των μεταλλείων…

Η εταιρία χρυσού δούλεψε συστηματικά όλο αυτό το διάστημα δελεάζοντας συλλόγους, κινήματα πολιτών, προσλαμβάνοντας και νέους επιστήμονες επώνυμων γονέων, προσπαθώντας να δημιουργήσει το δικό της μέτωπο. Προσεγγίζοντας τον φιλικό και διαθέσιμο για όλα Τύπο, αλλά κυρίως καταφέρνοντας να βρει τους διαύλους επικοινωνίας με την κάστα των πολιτικών που δεν ήθελαν και πολύ να πειστούν για την αγνότητα των προθέσεών της ξεπουλώντας το χρυσάφι της Θρακικής γης για ελάχιστα ποσοστά που προβλέπει ο μεταλλευτικός κώδικας.



 
 
 
Οι υπέρμαχοι του έργου, όλοι εκτός Θράκης, δεν έχουν να αισθανθούν το παραμικρό απ όσα θα συμβούν στο σβέρκο μας. Δεν έχουν να υποστούν τίποτε. Απλά εμείς θυμόμαστε και υπενθυμίζουμε την αντρίκια υπόσχεση κάποιων μεγαλόσχημων προσώπων δημάρχων, υπουργών κλπ. Το ύστατο χρέος αφού τίποτα από τις υποσχέσεις δεν τηρήθηκε είναι να παραιτηθούν όπως το είχαν πει. Έκθετος και ο υπουργός των Εσωτερικών που ήταν με την κοινή γνώμη του τόπου του και η κυβέρνηση έβαλε μπρος όλο τον μηχανισμό της για να ικανοποιήσει μόνο την βούληση των χρυσωρυχείων.. Άδειασμα κανονικό από τον πρωθυπουργό, στον υπουργό του, ο οποίος από ότι φαίνεται, «είναι ένας απλός υπουργός».
 Γράφει ο Σταύρος Φανφάνης
xronos.gr