Επικίνδυνα ανεξέλεγκτη, από πλευράς προοπτικών, είναι η κατάσταση στην Θράκη, την οποία επιβουλεύεται, με επίμονο και μεθοδικό τρόπο, η Τουρκία έχοντας ως “όχημα” υτλοποίησης της πολιτικής της το Τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής.
Όπως γράφει στην εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ο Νίκος Σίμος, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι είναι παντελής η απουσία του κράτους, η Τοπική Αυτοδιοίκηση πράττει κατά το δοκούν και κοινωνικοί ή και κρατικοί φορείς -μαζί με την Αυτοδιοίκηση-ενεργούν σύμφωνα με τα συμφέροντά τους. Κάτι που πολλές φορές τους εξωθεί, προκειμένου να προωθούνται υποθέσεις τους, ακόμα και να «πηγαίνουν με τα νερά» του τουρκικού προξενείου, το οποίο έχει ένα ιδιαιτέρως παρεμβατικό ρόλο και επιρροή στο συνεχώς διευρυνόμενο μουσουλμανικό στοιχείο!
Χαρακτηριστικό δείγμα της κατάστασης που επικρατεί σε μια ευαίσθητη περιοχή την οποία το κράτος έχει εγκαταλείψει και όπου δεν έχει σχεδιαστεί μια εθνική πολιτική είναι ότι, λ.χ., στον Νομό Ροδόπης, στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 είχαν ψηφίσει 62.000 άτομα, εκ των οποίων το 51% ήταν χριστιανοί. Όμως, οι ψήφοι τους διεσπάρησαν σε πολλούς υποψηφίους και κόμματα, ενώ οι ψήφοι των μουσουλμάνων είχαν συγκεκριμένες επιλογές και βγήκε πολιτικά ενισχυμένο το μουσουλμανικό στοιχείο, οι εκπρόσωποι του οποίου, βεβαίως, είτε παίρνουν εντολές από την Άγκυρα είτε, εν πάση περιπτώσει, δεν κωφεύουν στα κελεύσματά της. Υπενθυμίζεται ότι στις έδρες του νομού έχουν εκλεγεί τρεις μουσουλμάνοι υποψήφιοι.
ΑΝΤΙΠΕΡΙΣΠΑΣΜΟΣ
Αυτό, δε, που πρέπει να ανησυχεί την Ελλάδα είναι η πιθανότητα ενός αντιπερισπασμού, ειδικώς στη Θράκη, όπου δρα σχεδόν ανεξέλεγκτο το τουρκικό προξενείο, επιδιώκοντας να παγιώσει στους μουσουλμάνους -αλλά ελληνικής ιθαγένειας- κατοίκους της περιοχής κλίμα και συνθήκες τουρκικού αλυτρωτισμού. Ειδικότερα η Τουρκία, θέτοντας θέματα Θράκης, εκβιάζει τη Δύση ότι δεν θα διστάσει να μεταφέρει την ένταση στην αυλή της Ε.Ε., αν αμφισβητηθούν τα ανατολικά σύνορά της με τη δημιουργία κουρδικού κράτους! Υπενθυμίζεται ότι πριν από δυόμισι χρόνια ο Σύνδεσμος Οπαδών της ποδοσφαιρικής ομάδας Γαλατασαράι στη Θράκη, κατευθυνόμενος από το τουρκικό προξενείο στην περιοχή, είχε ζητήσει μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης έναν γενικό ξεσηκωμό των μουσουλμάνων της περιοχής -προφανώς κατόπιν συνεννόησης με το προξενείο και κατ’ επέκταση με την Άγκυρα.
Στη σχετική ανάρτηση-προσκλητήριο καλούνταν οι μουσουλμάνοι ως Τούρκοι -και όχι ως Έλληνες υπήκοοι, μουσουλμανικού θρησκεύματος- να συντηρήσουν τον τουρκισμό και, ουσιαστικώς, να ξεσηκωθούν, διότι καταπιέζονται!
ΑΝΗΣΥΧΙΑ
Χαρακτηριστικές της γενικότερης ανησυχίας των επαϊόντων για την επεκτακτική πολιτική της Τουρκίας στον βαλκανικό χώρο είναι οι απόψεις του Αμερικανού ιστορικού και ειδικού σε θέματα Μέσης Ανατολής Ντάνιελ Πάιπς, ο οποίος αναφορικώς με τα όσα συμβαίνουν στη Βαλκανική έχει διατυπώσει την άποψη ότι «η περιοχή των Βαλκανίων έχει ιδιάζουσα θέση στην τουρκική φαντασίωση, καθώς είναι η περιοχή όπου η οθωμανική αυτοκρατορία έφερε τον ισλαμισμό. Η βαθιά τουρκική επιρροή στην περιοχή συμβολίζεται από τη λέξη Βαλκάν, που στα τουρκικά σημαίνει Βουνό…
Η Άγκυρα θα διοχετεύσει σημαντικά ποσά για να αποκτήσει θρησκευτική και πολιτική επιρροή στη Νοτιοανατολική Ευρώπη… Ο Ερντογάν και είναι ικανός και επιθυμεί να αποσταθεροποιήσει τα Βαλκάνια. Το Ισλάμ προσφέρεται ως εργαλείο -με το κτίσιμο τζαμιών, χειραγώγηση των ιμάμηδων-, ενώ και οι εκλογές με μουσουλμάνους υποψηφίους αποτελούν ένα άλλο ικανό εργαλείο…».
Ήδη όσον αφορά το σκέλος των εκλογών ως εργαλείου τουρκικής επιρροής κάναμε νύξη πιο πάνω, για την περίπτωση της Θράκης. Ως προς το εξίσου επικίνδυνο θέμα της διεύρυνσης της τουρκικής επιρροής μέσω της χειραγώγησης των ιμάμηδων, όπως έχει επισημάνει ο πρώην υπουργός Ευριπίδης Στυλιανίδης, που κατάγεται από τη Θράκη, πρώτιστος στόχος της Τουρκίας είναι η δημιουργία ενός αιρετού πολιτικοθρησκευτικού ηγέτη στην περιοχή. Δηλαδή, ενός εκλεγμένου μουφτή που θα έχει ευθεία αναφορά στο υπουργείο των Εξωτερικών της Τουρκίας και θα μπορεί να χρησιμοποιεί τη θρησκευτική συνείδηση ως εργαλείο τουρκοποίησης των δύο άλλων εθνοτικών ομάδων της θρησκευτικής μουσουλμανικής μειονότητας, δηλ. των Πομάκων και των Ρομά, χρησιμοποιώντας το δίκτυο των ιμάμηδων, του οποίου θα προΐσταται. Ο στόχος αυτός διευκολύνεται από την αντίληψη που έντεχνα προωθείται ως δήθεν προοδευτική και από μέρος της ελληνικής πλευράς, για την κατάργηση των δικαιοδοτικών αρμοδιοτήτων του νόμιμου μουφτή, δηλ. της επονομαζόμενης «σαρία».
Το καθεστώς σεβασμού της θρησκευτικής ελευθερίας στη Θράκη εδράζεται στη Συνθήκη της Λωζάννης του 1923, στη μακροβιότερη δηλαδή Διεθνή Συνθήκη.
Το ξένο ενδιαφέρον και η τουρκική εμπλοκή
Η ΕΞΥΠΝΗ ιδιαιτερότητα της Συνθήκης της Λωζάννης -παρατηρεί ο κ. Στυλιανίδης- έγκειται στο γεγονός ότι υιοθετεί ένα ιδιότυπο μοντέλο της «σαρία», που δεν έχει όμως καμία σχέση με το ακραίο πρότυπο άλλων ισλαμικών χωρών. Επί της ουσίας, αποδέχεται στην Θράκη τον ρόλο του μουφτή, όχι μόνο ως θρησκευτικού αρχηγού αλλά και ως καδή, δηλαδή δικαστή οικογενειακού και κληρονομικού δικαίου, άρα και ως δημόσιας Αρχής που σύμφωνα με το ελληνικό θεσμικό πλαίσιο διορίζεται από το κράτος.
Οι αποφάσεις ωστόσο του μουφτή ως ιεροδίκη δεσμεύονται από το ότι δεν πρέπει να έρχονται σε αντίθεση με το ελληνικό σύνταγμα και τους νόμους, ούτε με το ευρωπαϊκό δίκαιο. Αυτός ο συνδυασμός μέχρι σήμερα, παρά τις κάποιες περιορισμένες εξαιρέσεις, συνέβαλε στο να εμπεδώνεται το αίσθημα θρησκευτικής ελευθερίας των Μουσουλμάνων εντός μιας Δυτικής χώρας που έμπρακτα σέβεται την θρησκευτική τους παράδοση.
Τέλος, όσον αφορά την παρατήρηση του Αμερικανού ειδικού ότι ένα άλλο εργαλείο της Τουρκίας είναι η διοχέτευση μεγάλων ποσών στις χώρες της Βαλκανικής, επισημαίνεται ότι ειδικώς στην περιοχή της Θράκης η Άγκυρα προσφέρει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στους μουσουλμάνους Έλληνες πολίτες με αντίτιμο έως 50 ευρώ ενώ και στον χώρο της Παιδείας μέσω ειδικής ΜΚΟ διεκδικείται η δίγλωσση εκπαίδευση έτσι ώστε στη συνέχεια να προσελκύονται οι απόφοιτοι των Λυκείων της περιοχής από τουρκικά πανεπιστήμια.
Το ενδιαφέρον στοιχείο της όλης κατάστασης στην περιοχή είναι ότι, ενώ το ελληνικό κράτος αδρανεί, κατ’ επανάληψη έχει εκδηλωθεί ξένο διπλωματικό και επιχειρηματικό ενδιαφέρον, για την ευαίσθητη αυτή περιοχή της Θράκης, όπου, όπως είχαν αποκαλύψει σε προηγούμενο ρεπορτάζ τους τα «Π», οι Ηνωμένες Πολιτείες στήνουν στρατιωτική βάση στην Αλεξανδρούπολη, καθώς και πλατφόρμα μεταφοράς προς την Ευρώπη αμερικανικού σχιστολιθικού αερίου. Ειδικότερα, το ενδιαφέρον αυτό επιδιώκει να ανιχνεύσει πόσο θεμελιωμένες είναι οι ελληνικές ανησυχίες για την επιβουλή από τουρκικής πλευράς της Θράκης, ειδικώς μετά την τοποθέτηση Ερντογάν, περί απαίτησης-αιτήματος για αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης, που έχει προσδιορίσει τι ανήκει σε κάθε χώρα από εδαφικής πλευράς.
Ελληνικοί διπλωματικοί κύκλοι διετύπωναν -όχι δημοσίως, πάντως- την ανησυχία τους για το ενδεχόμενο μήπως η διαμόρφωση των συνθηκών στην περιοχή, αλλά και γενικότερα η εξέλιξη των ελληνοτουρκικών σχέσεων -ειδικώς το τελευταίο διάστημα, που η φραστική, τουλάχιστον, τουρκική επιθετικότητα έχει ενταθεί- έχει να κάνει και με «καραμπόλες».
«Καραμπόλες» στο πλαίσιο της διαμόρφωσης ενός νέου ευρωπαϊκού χάρτη στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Υπό αυτήν την έννοια έχει και τη συγκεκριμένη σκοπιμότητά της η ελληνική αντίδραση στην προσπάθεια των Σκοπιών να οικειοποιηθούν εθνολογικά εθνική κληρονομιά της χώρας μας, αφού οι «μαύρες τρύπες», που άφησε πίσω της η ταραχώδης περίοδος με τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, τη δεκαετία του ’90, επηρεάζουν και σήμερα την προοπτική των εξελίξεων.
Πηγή: Εφημερίδα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ»-Νίκος Σίμος
