ΣΟΚΑΡΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΧΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ
Mε μια παραδοχή-σοκ ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννης Μουζάλας παραδέχτηκε ότι «τα ελληνικά νησιά σιγά σιγά θα μετατραπούν σε Έλις Άιλαντ της ΕΕ»!
Η πολιτική δηλαδή που ακολούθησε όλο αυτό το διάστημα με ευθύνη της κυβέρνησης μετατρέπει τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου σε «πύλες εισόδου» εκατομμυρίων μεταναστών και προσφύγων για την ΕΕ.
Πρόσφατο δημοσίευμα του περιοδικού Spiegel που επικαλούμενο κοινοτικό έγγραφο υποστήριξε ότι τα κράτη-μέλη της ΕΕ δεν θέλουν να στέλνουν ειδικούς στα ελληνικά νησιά, επειδή θεωρούν εκεί την κατάσταση επισφαλή. Δεύτερη αφορμή μια συζήτηση του αναπληρωτή υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννη Μουζάλα με δημοσιογράφους στην Αθήνα.
Η Stuttgarter Nachrichten αποκαλύπτει τους φόβους πλέον του Γ.Μουζάλα και της κυβέρνησης καθώς η κατάσταση οδηγείται σε αδιέξοδο.
«Οι σύμβουλοι σε ζητήματα ασύλου, οι ελληνικές αρχές και οι κάτοικοι των νησιών είναι απελπισμένοι. ‘Ό, τι και να κάνουμε είναι λάθος και μας γκρινιάζουν', λέει ένας υπάλληλος. ‘Όταν επαναπροωθούμε γρήγορα τους ανθρώπους στην Τουρκία βάσει της συμφωνίας ΕΕ και Άγκυρας, μας λένε ότι δεν ελέγξαμε προσεκτικά την αίτηση ασύλου. Όταν η διαδικασία διαρκεί περισσότερο, μας λένε ότι δεν έχουμε τον έλεγχο της κατάστασης.
Ο Γιάννης Μουζάλας προειδοποιεί ότι λόγω της κατάστασης στα νησιά η διάθεση των κατοίκων μπορεί ανά πάσα στιγμή να ανατραπεί. Μέχρι σήμερα οι Έλληνες υποδέχονταν θετικά τους πρόσφυγες. ‘Σιγά-σιγά όμως ξυπνά ο φόβος μήπως τα νησιά μας γίνουν το Έλις Άιλαντ της ΕΕ', επισημαίνει ο Μουζάλας. Το Έλις Άιλαντ, μια νησίδα έξω από τη Νέα Υόρκη, ήταν για δεκαετίες το κέντρο υποδοχής των μεταναστών στις ΗΠΑ. Γι' αυτό και ο Έλληνας υπουργός επαναλαμβάνει κάθε τόσο ότι πρέπει επιτέλους να αρχίσει η κατανομή των προσφύγων και στα άλλα κράτη-μέλη, με ελάχιστη επιτυχία μέχρι σήμερα.»
Το νησί Έλις (Ellis Island), στ' ανοιχτά του Μανχάταν, υπήρξε ο κύριος σταθμός υποδοχής των μεταναστών που έφταναν στην Αμερική, αναζητώντας μια καλύτερη τύχη, από τα τέλη του 19ου αιώνα και κατά τη διάρκεια του πρώτου μισού του 20ου.
Έως τις αρχές του 17ου αιώνα το νησί ονομαζόταν Γκαλ. Στις 12 Ιουλίου του 1603 ο κυβερνήτης του Νέου Άμστερνταμ (μετέπειτα Νέας Υόρκης) το αγόρασε από τους Ινδιάνους και το μετονόμασε σε Όιστερ Άιλαντ. Κατόπιν, μετονομάστηκε σε Έλις Άιλαντ και μετατράπηκε σε σταθμό υποδοχής.
Εγκαινιάστηκε την 1η Ιανουαρίου του 1892 και ως τις 12 Νοεμβρίου του 1954, οπότε έκλεισε, υποδέχθηκε πάνω από 20 εκατομμύρια μετανάστες απ' όλο τον κόσμο. Εκεί υποβάλλονταν σε ιατρικές εξετάσεις, προκειμένου να εγκριθεί η είσοδός τους στις ΗΠΑ. Οι περισσότεροι απ' αυτούς που έπαιρναν την πολυπόθητη άδεια, εγκαθίσταντο -τουλάχιστον τα πρώτα χρόνια- στη Νέα Υόρκη και το Νιου Τζέρσεϊ.
Από το 1924 χρησιμοποιήθηκε μόνο για κρατουμένους και πρόσφυγες. Η υποδοχή των συνηθισμένων μεταναστών γινόταν σε άλλους σταθμούς.
Κατά κάποιο τρόπο, το Έλις Άιλαντ λειτούργησε και ως μία κολυμπήθρα, καθώς πολλοί άνθρωποι απέκτησαν εκεί ένα νέο όνομα. Λέγεται πως αν κάποιος από τους υπαλλήλους δεν μπορούσε να εκφέρει το όνομα ενός μετανάστη, το άλλαζε κατά προσέγγιση σε κάτι πιο σύντομο και απλό. Ιδιαίτερα, αν ο νεοφερμένος δεν ήξερε να γράφει και να διαβάζει Αγγλικά.
