«Η Α.Μ. ο Βασιλεύς και η Εθνική Κυβέρνησις μου ενεπιστεύθησαν την αρχηγίαν του Στρατού. Αναλαμβάνων αυτήν, καλώ τους Αξιωματικούς και οπλίτας του Ελληνικού Στρατού εις την εκτέλεσιν του υψίστου προς την Πατρίδα καθήκοντος με την μεγαλυτέραν αυταπάρνησιν και σταθερότητα. Ουδείς πρέπει να υστερήσει.
Η υπόθεσις του αγώνος, τον οποίον μας επέβαλεν ο αχαλίνωτος ιμπεριαλισμός μιας Μεγάλης Δυνάμεως, η οποία ουδέν είχε ποτέ να φοβηθή από ημάς, είναι η δικαιοτέρα υπόθεσις, την οποίαν είναι δυνατόν να υπερασπισθή ένας Στρατός.
Πρόκειται περί αγώνος υπάρξεως. Θα πολεμήσωμεν με πείσμα, με αδάμαστον εγκαρτέρησιν, με αμείωτον μέχρι τελευταίας πνοής ενεργητικότητα. Εχω ακράδαντον την πεποίθησιν ότι ο Ελληνικός Στρατός θα γράψη νέας λαμπράς σελίδας εις την ένδοξον Ιστορίαν του Εθνους. Μή αμφιβάλλετε ότι τελικώς θα επικρατήσωμεν με την βοήθειαν και την ευλογίαν του Θεού και τας ευχάς του Εθνους. Ελληνες Αξιωματικοί και οπλίται, φανήτε ήρωες!» Με αυτή την- όπως εκ των υστέρων αποδείχτηκε- προφητική ημερήσια διαταγή ο αρχιστράτηγος Αλέξανδρος Παπάγος επικυρώνει το πρωί της 28ης Οκτωβρίου την οριστική εναντίωση της Ελλάδας στα σχέδια του Αξονα. Η Ελλάδα είχε πια διαλέξει στρατόπεδο, σε μια περιπέτεια που έμελλε να την ταλαιπωρήσει για τα επόμενα τέσσερα χρόνια, στερώντας της περισσότερες από 320.000 ζωές. Την ίδια στιγμή, η εποποιία του 1940-1941 θα χαρίσει στην Ελλάδα των μόλις 7.000.000 ψυχών τον δίκαιο θαυμασμό εχθρών και φίλων.
Η «δημοκρατία», με την πολύτιμη συμβολή της Διεύθυνσης Ιστορίας Στρατού (ΔΙΣ) του ΓΕΣ, αναβιώνει μέσα από σπάνιες φωτογραφίες από το αρχείο της ΔΙΣ τις ιστορικές στιγμές από την κήρυξη του ελληνοϊταλικού πολέμου έως τη συνθηκολόγηση και την κατάληψη των Αθηνών από τους ναζί.
Η «δημοκρατία», με την πολύτιμη συμβολή της Διεύθυνσης Ιστορίας Στρατού (ΔΙΣ) του ΓΕΣ, αναβιώνει μέσα από σπάνιες φωτογραφίες από το αρχείο της ΔΙΣ τις ιστορικές στιγμές από την κήρυξη του ελληνοϊταλικού πολέμου έως τη συνθηκολόγηση και την κατάληψη των Αθηνών από τους ναζί.
Στα χαρακώματα: «Τα πυροβόλα κρυοπάγησαν. Ναι, στα σωστά κρυοπάγησαν. Εδώ ψηλά δεν παγώνει μόνο η σάρκα. Παγώνουν και τα σίδερα» (ΔΙΣ/ ΓΕΣ, «Μνήμες Πολέμου 1897-1974»).
Μητέρα αποχαιρετά τον γιο της: «Στα κέντρα επιστράτευσης μπορούσε κανείς να παρατηρήσει απερίγραπτες σκηνές ενθουσιασμού, από τον οποίον έλειπε κάθε θεατρινισμός και συναισθηματική επιπολαιότητα» αναφέρει στον Χίτλερ ο Γερμανός πρέσβης Ερμπαχ
Βασιλόπιτα στο μέτωπο, Πρωτοχρονιά 1941: «Ο ήχος μιας κορνέτας και ο σκοπός ελληνικού τραγουδιού με αναγκάζουν να παρακολουθήσω το γλέντι. Καλός οιωνός για την πρώτη του χρόνου, είπα» (ΔΙΣ/ΓΕΣ, «Μνήμες Πολέμου 1897-1974»).
Ο Μουσολίνι παρακολουθεί την εαρινή επίθεση. «Η εαρινή επίθεσις την οποίαν με τόσην απειλητικήν μεγαλοστομίαν επέσειεν ο αυθέντης της φασιστικής Ιταλίας έχει αποτύχει, με αποτελέσματα τραγικά διά τους ατυχείς Ιταλούς, οι οποίοι αγεληδόν ωδηγήθησαν επί σφαγήν» γράφει στις 16 Μαρτίου 1941 η εφημερίδα «Κλεισούρα».
Ο Ελληνικός Στρατός μία ανάσα από τα Τίρανα
Γερμανοί αξιωματικοί ποζάρουν χαμογελαστοί στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης.
Λίγες ώρες νωρίτερα ο γερμανικός στρατός έκανε παρέλαση στους δρόμους των Αθηνών.
