Το ξανθό γένος επεμβαίνει και μας σώζει
Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, η ρωσική ναυτική άσκηση βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη, ενώ πριν από λίγες μέρες τα ισραηλινά F-15 και F16 υπερίπταντο του Τροόδους...
Η ρωσική άσκηση διεξάγεται μέσα στα 800 τετραγωνικά ναυτικά μίλια, που δέσμευσε η ρωσική υπερδύναμη για να μπει στο μάτι των εχθρών της Κύπρου, των Τούρκων επεκτατιστών. Και εμείς θα πλέουμε, ως αθεράπευτα αφελείς, σε πελάγη ευτυχίας. Ή μήπως δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα;
Είμαι κάτι περισσότερο από βέβαιος, ότι οι πλείστοι εκ των Ε/κ συμπατριωτών μας ενθουσιάστηκαν και μόνο στο άκουσμα της ρωσικής, περί ναυτικής άσκησης, ανακοίνωση. Επειδή γνωρίζω τον τρόπο σκέψης των συμπατριωτών μας και την αθωότητά τους. Διακαώς επιθυμούντες να γίνει το θαύμα και, μία εκ των ρωσικών ρουκετών που θα εκτοξευθούν κατά τις ασκήσεις να πλήξει, έστω κατά λάθος, το «Barbaros» ή έστω τη φρεγάτα «Gelimbolou». Τους τουρκικούς «δαίμονες» που μας ανησυχούν σε σημείο να χάσουμε, ίσως, και τον ύπνο μας..! Και δεν αμφιβάλλω ότι στις μύχιες, βαθιές επιθυμίες τους, είναι μια εικόνα: Το ξανθό γένος του Βορρά (σύμφωνα με τις προφητείες...) να συντρίψει την κεφαλήν του κατηραμένου όφεος, που ακούει στο όνομα Τουρκία... Ίσως και εγώ ο ίδιος να επιθυμώ μια τέτοια εξέλιξη. Δεν ξέρω. Αλλά προσπαθώ να είμαι προσγειωμένος.
Μα πότε θα σοβαρευτούμε; Για πόσες δεκαετίες θα ζούμε με μύθους;
Ας μη είμεθα τόσον αφελείς, επιτέλους. Και αιθαιροβάμονες. Θα εμπλακεί για χάρη μας σε πόλεμο η, πάντοτε υπολογίζουσα όλες τις παραμέτρους- σύμφωνα με τα συμφέροντά της, ρωσική αρκούδα;
Ας εξετάσουμε νηφάλια την κατάσταση, στις πραγματικές της διαστάσεις:
Η ισχυρή παρουσία των Ρώσων στα κυπριακά χωρικά ύδατα, ή πλησίον αυτών, οφείλεται στη στρατηγική του Πούτιν, ο οποίος τρέμει στην ιδέα της κατάρρευσης του καθεστώτος Άσαντ, που αποτελεί τον τελευταίο σύμμαχό του στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Η ναυτική βάση στην Ταρσό πρέπει να διατηρηθεί πάση θυσία. Και δεν είναι τόσον η πώληση οπλικών συστημάτων στη Συρία που απασχολεί τη Ρωσία. Πελάτες μπορούν να βρεθούν και αλλού. Η Ρωσία, ναι, μπορεί να μας έχει στηρίξει σε πολλές δύσκολες καταστάσεις, που η μικρή μας νήσος στο παρελθόν αντιμετώπισε. Και ασφαλώς είμεθα, ή θα ΄πρεπε να είμεθα, ευγνώμονες γι' αυτήν τη στάση. Όμως, ας έχουμε κατά νουν ότι τίποτα δεν πράττει η Μόσχα, αν δεν συνυπολογίσει παράλληλα και τα δικά της γεωστρατηγικά-οικονομικά συμφέροντα. Ούτε και επιθυμεί να διαταράξει τις σχέσεις της με την περιφερειακή δύναμη και νοτίως γειτνιάζουσα, τη σημερινή πανίσχυρη Τουρκία. Δεν είναι ανάγκη να είσαι γεωπολιτικός αναλυτής για να το καταλάβεις αυτό.
Πτώσεις καθεστώτων, παραδοσιακά φιλικών προς τη Μόσχα (Καντάφι στη Λιβύη, του Σαντάμ στο Ιράκ, κ.λπ.), έχουν συμβάλει τα μέγιστα, σε μια επικίνδυνη έξαρση του Ισλαμισμού και σε μια γενική αποσταθεροποίηση στην Ανατ. Μεσόγειο, στο πλαίσιο της λεγόμενης Αραβικής Άνοιξης, που για τους Ρώσους είναι σχεδόν εφιάλτης, και τείνει να γίνει... ρωσικός χειμώνας! Αν αφεθεί ανεξέλεγκτη.
Γνωρίζουμε ή μάλλον συμπεραίνουμε, λοιπόν, ότι ο Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν προτιμά ένα κοσμικό-απολυταρχικό κράτος υπό τον φίλο του Μπασάρ αλ Άσαντ, παρά να δει να ανέρχονται στην εξουσία οι φανατικοί ισλαμιστές. Που είναι απρόβλεπτοι και δεν μπορείς να τους εμπιστευθείς. Και να τους ελέγξεις. Ίδωμεν.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΗΣ
Ερευνητής, συνταξιούχος καθηγητής Αγγλικών
Είμαι κάτι περισσότερο από βέβαιος, ότι οι πλείστοι εκ των Ε/κ συμπατριωτών μας ενθουσιάστηκαν και μόνο στο άκουσμα της ρωσικής, περί ναυτικής άσκησης, ανακοίνωση. Επειδή γνωρίζω τον τρόπο σκέψης των συμπατριωτών μας και την αθωότητά τους. Διακαώς επιθυμούντες να γίνει το θαύμα και, μία εκ των ρωσικών ρουκετών που θα εκτοξευθούν κατά τις ασκήσεις να πλήξει, έστω κατά λάθος, το «Barbaros» ή έστω τη φρεγάτα «Gelimbolou». Τους τουρκικούς «δαίμονες» που μας ανησυχούν σε σημείο να χάσουμε, ίσως, και τον ύπνο μας..! Και δεν αμφιβάλλω ότι στις μύχιες, βαθιές επιθυμίες τους, είναι μια εικόνα: Το ξανθό γένος του Βορρά (σύμφωνα με τις προφητείες...) να συντρίψει την κεφαλήν του κατηραμένου όφεος, που ακούει στο όνομα Τουρκία... Ίσως και εγώ ο ίδιος να επιθυμώ μια τέτοια εξέλιξη. Δεν ξέρω. Αλλά προσπαθώ να είμαι προσγειωμένος.
Μα πότε θα σοβαρευτούμε; Για πόσες δεκαετίες θα ζούμε με μύθους;
Ας μη είμεθα τόσον αφελείς, επιτέλους. Και αιθαιροβάμονες. Θα εμπλακεί για χάρη μας σε πόλεμο η, πάντοτε υπολογίζουσα όλες τις παραμέτρους- σύμφωνα με τα συμφέροντά της, ρωσική αρκούδα;
Ας εξετάσουμε νηφάλια την κατάσταση, στις πραγματικές της διαστάσεις:
Η ισχυρή παρουσία των Ρώσων στα κυπριακά χωρικά ύδατα, ή πλησίον αυτών, οφείλεται στη στρατηγική του Πούτιν, ο οποίος τρέμει στην ιδέα της κατάρρευσης του καθεστώτος Άσαντ, που αποτελεί τον τελευταίο σύμμαχό του στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Η ναυτική βάση στην Ταρσό πρέπει να διατηρηθεί πάση θυσία. Και δεν είναι τόσον η πώληση οπλικών συστημάτων στη Συρία που απασχολεί τη Ρωσία. Πελάτες μπορούν να βρεθούν και αλλού. Η Ρωσία, ναι, μπορεί να μας έχει στηρίξει σε πολλές δύσκολες καταστάσεις, που η μικρή μας νήσος στο παρελθόν αντιμετώπισε. Και ασφαλώς είμεθα, ή θα ΄πρεπε να είμεθα, ευγνώμονες γι' αυτήν τη στάση. Όμως, ας έχουμε κατά νουν ότι τίποτα δεν πράττει η Μόσχα, αν δεν συνυπολογίσει παράλληλα και τα δικά της γεωστρατηγικά-οικονομικά συμφέροντα. Ούτε και επιθυμεί να διαταράξει τις σχέσεις της με την περιφερειακή δύναμη και νοτίως γειτνιάζουσα, τη σημερινή πανίσχυρη Τουρκία. Δεν είναι ανάγκη να είσαι γεωπολιτικός αναλυτής για να το καταλάβεις αυτό.
Πτώσεις καθεστώτων, παραδοσιακά φιλικών προς τη Μόσχα (Καντάφι στη Λιβύη, του Σαντάμ στο Ιράκ, κ.λπ.), έχουν συμβάλει τα μέγιστα, σε μια επικίνδυνη έξαρση του Ισλαμισμού και σε μια γενική αποσταθεροποίηση στην Ανατ. Μεσόγειο, στο πλαίσιο της λεγόμενης Αραβικής Άνοιξης, που για τους Ρώσους είναι σχεδόν εφιάλτης, και τείνει να γίνει... ρωσικός χειμώνας! Αν αφεθεί ανεξέλεγκτη.
Γνωρίζουμε ή μάλλον συμπεραίνουμε, λοιπόν, ότι ο Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν προτιμά ένα κοσμικό-απολυταρχικό κράτος υπό τον φίλο του Μπασάρ αλ Άσαντ, παρά να δει να ανέρχονται στην εξουσία οι φανατικοί ισλαμιστές. Που είναι απρόβλεπτοι και δεν μπορείς να τους εμπιστευθείς. Και να τους ελέγξεις. Ίδωμεν.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΗΣ
Ερευνητής, συνταξιούχος καθηγητής Αγγλικών
