Γράφει ο Γιάννης Ντουνιαδάκης, Υποναύαρχος (εα) ΠΝ,
μέλος της γραμματείας της ΚΕΘΑ
Η κυβέρνηση διέψευσε το ενδεχόμενο κατάργησης της στρατιωτικής θητείας, που προβλέπεται στο σχέδιο μνημονίου και δημοσιεύτηκε πρόσφατα. Δεν ξέρουμε αν υπάρχει δυνατότητα αλλαγών των ήδη συμφωνηθέντων. Έχουμε αποκτήσει πείρα!
Προφανώς έχει αρχίσει το σχετικό επικοινωνιακό παιχνίδι, που ως συνήθως ότι και να ισχύσει στο τέλος με βάση την ακολουθούμενη πολιτική θα είναι σε βάρος των συνηθισμένων υποζυγίων του λαού. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα στο μνημόνιο προβλέπεται ότι στο διάστημα 2009 – 2016 «οι λειτουργικές αμυντικές δαπάνες …
αναμένεται να αποκλιμακωθούν κατά 62%» ενώ οι μισθοί και συντάξεις κατά 41%! Συνεχίζει όμως: «Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να επιτευχθεί περαιτέρω ορθολογισμός των δαπανών, αλλά κάτι τέτοιο απαιτεί … κατάργηση της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητεία».Με άλλα λόγια με βάση το μνημόνιο προς το παρόν … μάλλον δεν απαιτείται κατάργηση αλλά δεν αποκλείεται για το μέλλον. Εντωμεταξύ μας έχουν ενημερώσει, ότι σε περίπτωση που οι στόχοι του μνημονίου κάπου πέσουν έξω, θα υπάρχει αυτόματη επιβολή νέων μέτρων. Επομένως και η «κατάργηση της θητείας» μπορεί να φανεί αναγκαία για να «σωθεί» η χώρα. Ίσως πάλι να μας πουν ότι για να αποφευχθεί η «κατάργηση της θητείας» είναι ανάγκη ο λαός να πληρώσει ακόμα ένα χαράτσι, ή να υποστεί νέες περικοπές σε αποδοχές και δικαιώματα. Ακόμη μπορεί τώρα να ρίχνουν την «κατάργηση» προκειμένου στη συνέχεια να αρκεστούμε σε μια ακόμη μείωση της, γεγονός που θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη απαξίωση της και τελικά στην κατάργηση.
Στο σημείωμα αυτό, δεν αναλύονται απόψεις για την θητεία αλλά γίνεται προσπάθεια να εντοπίσουμε πως είναι δυνατόν να δικαιολογήσουν μια ενδεχόμενη «κατάργηση της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας», για να μειώσουν τις αντιδράσεις. Κατ’ αρχήν θα δικαιολογήσουν μια τέτοια απόφαση παραθέτοντας διάφορα οικονομικά στοιχεία τέτοια ώστε να καταλήγει κανείς στην άποψη περίπου, ότι είναι «αντιοικονομικό» να διατηρεί μια χώρα σε μόνιμη βάση στρατευμένα παιδιά υπό τα όπλα, «μόνο και μόνο μη τυχόν χρειαστούν», ενώ υπάρχουν άλλες δήθεν πιο οικονομικές λύσεις που μπορούν να εφαρμοστούν εφόσον και όποτε απαιτηθεί!
Στη συνέχεια θα πλασαριστούν διάφορα «ολοκληρωμένα σχέδια» με ιδέες σε επιχειρησιακό – τεχνοκρατικό επίπεδο ως οικονομικότερες από την διατήρηση της στρατιωτικής θητείας, ιδέες που έχουν ήδη καλλιεργηθεί από χρόνια (όχι πάντα κακοπροαίρετα από κάποιους) με «θετικό» περιτύλιγμα! Διάφοροι ειδικοί και μη μελετητές, έχουν επεξεργαστεί τέτοια ζητήματα και κατά περίπτωση τα έχουν προβάλλει σε ιστοσελίδες περιοδικά στρατιωτικών και όχι μόνο θεμάτων. Με κάποια από τα ζητήματα αυτά έχει ασχοληθεί και η ΚΕΘΑ με τις όποιες δυνάμεις της, χωρίς να διεκδικεί τον τίτλο του ειδικού, τόσο με ανακοινώσεις και αρθογραφία των μελών της όσο και με ομιλίες σε ημερίδες, που είναι αναρτημένες στην ιστοσελίδα της! Ποιες σκέψεις λοιπόν είναι πιθανό να σερβιριστούν ως εναλλακτικές λύσεις της θητείας είτε μεμονωμένα είτε σε συνδυασμό;
Για παράδειγμα μπορεί να μας πουν, ότι έχουν εξασφαλίσει Νατοϊκά στρατεύματα κανονιοφόρους και αεροπλάνα να μας φιλάνε, η για να μας συνδράμουν εφόσον απαιτηθεί! Άλλωστε, θα μας πει ο κ. Κωσταράκος, το ΝΑΤΟ έχει προβλέψει το δόγμα της «έξυπνης άμυνας» …! Όμως μια μορφή στρατιωτικής «βοήθειας» είναι αυτό συμβαίνει ήδη … στο Κόσσοβο, αλλά και στο Αφγανιστάν μια δεκαετία τώρα! Έχουμε δηλαδή ξένα στρατεύματα που έχουν προστρέξει σε «βοήθεια» τους για διάφορες αιτίες και τελικά για «αποκατάσταση» και «επιβολή της ειρήνης». Ας μη πάμε μακριά, μια άλλου είδους «βοήθεια» ζει ο λαός και η χώρα κατά την περίοδο της κρίσης, από πλευράς ΕΕ ΕΚΤ ΔΝΤ. Μπορεί άραγε να σκεφτεί κανείς την νατοϊκή ή ευρωενωσιακή στρατιωτική «βοήθεια» χωρίς επιπτώσεις και ανταλλάγματα; Μήπως το ενδεχόμενο στήριξης της άμυνας της χώρας σε ξένο στρατό «σωτηρίας» δεν θα έπρεπε καν να συζητιέται, ως τελείως απαράδεκτο;
Συνεχίζοντας, ως εναλλακτικά της θητείας μπορεί να μας παρουσιαστεί ότι:
• Θα εφαρμοστούν νέα - μοντέρνα συστήματα εφεδρείας, που θα είναι σε «άμεση» ετοιμότητα να αναλάβει δράση, αξιοποιώντας πιθανώς πολίτες που εθελοντικά γυμνάζονται από ενώσεις και συνδέσμους πολιτοφυλάκων, εφέδρων, εταιρίες «σεκιούριτι» και άλλους μηχανισμούς.
• Θα χρησιμοποιηθούν μισθωμένοι ιδιωτικοί στρατοί, όπως αυτοί που χρησιμοποιήθηκαν κατά χιλιάδες στο Ιράκ. Φυτώρια αναφέρθηκαν πιο πάνω.
• Θα εξασφαλίζουν «επαρκή άμυνα» με μικρές, επαγγελματικές, ευέλικτες, ταχέως αναπτυσσόμενες δυνάμεις, αλλά υπέρ-εξοπλισμένες και ικανές να αντιμετωπίσουν τον οποιοδήποτε εχθρό, που συγχρόνως θα διατηρούνται στα μετόπισθεν (ως πιο οικονομικά) αντί να βρίσκονται διάσπαρτες (άρα και πολλές και χειρότερα εξοπλισμένες και πιο δαπανηρές) στα σύνορα.
• Ο έλεγχος των συνόρων θα γίνεται με μοντέρνα ηλεκτρονικά συστήματα και μη επανδρωμένα ιπτάμενα μέσα.
Κάθε μια από τις πιο πάνω «λύσεις», που ενδεικτικά και επιγραμματικά αναφέρθηκαν, μπορεί να φαίνεται σπουδαία αλλά σηκώνει πολλή συζήτηση. Με δεδομένη την ύπαρξη απειλής, η «κατάργηση της θητείας» δεν μπορεί, παρά να μας βάζει σε υποψίες για τις στοχεύσεις. Πίσω από πιθανές εναλλακτικές της θητείας λύσεις είναι η διατήρηση και ανάπτυξη ενός παραστρατιωτικού, παρακρατικού μηχανισμού ικανού για κάθε χρήση, είναι τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα και οι υπέρ - εξοπλισμοί, είναι και οι «συμμαχικοί» στρατοί /σκοποί /εξοπλισμοί απέναντι στους εθνικούς στρατούς / σκοπούς και τα με εθνικά κριτήρια οπλοστάσια!
Προωθούν στη συνείδηση του λαού τον νατοϊκό ή τον ευρωενωσιακό στρατό, ως σωτήρα, απέναντι στον εθνικό στρατό, ενώ ήδη η θητεία έχει απαξιωθεί με ευθύνη των κυβερνήσεων της χώρας. Είναι φανερό, ότι τον ελληνικό στρατό τον χρειάζονται για τους σκοπούς των κυρίαρχων δυνάμεων και μάλιστα υπερ-εξοπλισμένο. Τα στρατευμένα παιδιά είναι που δεν θέλουν και προσπαθούν, να τα αποκόψουν από τον στρατό, γιατί τον συνδέουν με τον λαό και με το πατριωτικό καθήκον για την άμυνα της χώρας. Θέλουν το στρατό σαν ένα πανίσχυρο εργαλείο, απόμακρο, με το λαό αδιάφορο που το στέλνουν και πως το χρησιμοποιούν.
