Ο διάβολος, ως αιώνιος εχθρός της Δημιουργίας του Θεού, μάχεται μέρα και νύχτα για να οδηγήσει τον άνθρωπο στην αμαρτία και να τον απομακρύνει από το Θεό.
Κατά συνέπεια, η Θεία Κοινωνία στην οποία προσέρχεται ο Χριστιανός και που είναι το κατεξοχήν Ιερό Μυστήριο που μας ενώνει ψυχή και σώματι με το Θεό Πατέρα μας, είναι η πιο μισητή πράξη για το διάβολο που μπορεί να κάνει ο άνθρωπος, όταν φυσικά αυτή γίνεται κατά το θέλημα του Θεού, δηλαδή όταν αξίως μεταλαμβάνουμε, έχοντας τηρήσει τις προϋποθέσεις που αναφέρθηκαν στην προηγούμενη ενότητα.
Για το λόγο αυτό ο σατανάς και οι δαίμονες του έχουν επινοήσει αιώνες τώρα διάφορες τακτικές για να απομακρύνουν τον άνθρωπο από τη Θεία Κοινωνία, ή εάν τελικά ο άνθρωπος οδηγηθεί στη Θεία Μετάληψη να οδηγηθεί αναξίως, όπως είπαμε και θα αναλύσουμε περισσότερο παρακάτω και κατά συνέπεια να μη λάβει ο άνθρωπος αυτή την ευεργεσία της ένωσής του με το Θεό Πατέρα μας.
Ο διάβολος έχει πετύχει να δημιουργήσει σύγχυση γύρω από το Ιερό Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, ώστε να μην έχουν πολλοί τη σωστή αντίληψη και να μην γνωρίζουν τον τρόπο συμμετοχής σε αυτό. Έχει καταφέρει να κάνει τους ανθρώπους:
1. να μην πιστεύουν στη Θεία Κοινωνία, ή
2. σε όσους πιστεύουν στο Μυστήριο, να το αποφεύγουν όσο το δυνατόν περισσότερο
1: Όσοι δεν πιστεύουν στη Θεία Κοινωνία είναι όντως σε λυπηρή κατάσταση διότι δεν έχουν συνειδητοποιήσει την ασθένειά τους και τα Πάθη που τους βασανίζουν μια ζωή και από που ακριβώς προέρχονται, ώστε να επιζητήσουν και το κατάλληλο φάρμακο για την ασθένειά τους.
Διότι, όταν ένας ασθενής βρίσκεται στο νοσοκομείο για περίθαλψη, με επίγνωση φυσικά της ασθένειάς του, τότε έχει απόλυτη εμπιστοσύνη στα φάρμακα που του δίδει η νοσηλεύτρια και στην ώρα που θα πρέπει να τα λάβει. Ή εάν βρίσκεται κανείς σε κρίσιμη κατάσταση και απαιτείται μετάγγιση αίματος, ο ασθενής με απόλυτη πάλι εμπιστοσύνη λαμβάνει τη φιάλη του αίματος.
Όταν λοιπόν δείχνουμε εμπιστοσύνη σε ανθρώπους που πολλές φορές αποδεικνύεται οτι κάνουν λάθη, πώς τολμάμε και δεν έχουμε εμπιστοσύνη και δεν πιστεύουμε στο Θεό Πατέρα μας όταν μας είπε:
"ἐὰν μὴ φάγητε τὴν σάρκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καὶ πίητε αὐτοῦ τὸ αἷμα, οὐκ ἔχετε ζωὴν ἐν ἑαυτοῖς." (Κατά Ιωάννην, κεφ.6, στ.53)
δηλαδή "εάν δεν φάτε τη σάρκα του Υιού του ανθρώπου (δια του Μυστηρίου της θείας Ευχαριστίας) και δεν πιείτε το Αίμα Του, δεν έχετε ζωή μέσα σας"
Μας λέει δηλαδή ο Μέγας Ιατρός των σωμάτων και των ψυχών ημών τί ακριβώς πρέπει να κάνουμε για να ζήσουμε κι εμείς αδιαφορούμε παντελώς;
Η στάση μας αυτή εξηγείται μάλλον από τον υπέρμετρο ανθρώπινο εγωισμό μας, όπου νομίζουμε οτι όλα τα ξέρουμε εμείς, οτι το μυαλό μας τα χωράει όλα, οτι μπορεί να ερμηνεύσει τα ανερμήνευτα.
Σαν αποτέλεσμα λοιπόν αυτού του εγωισμού είναι να μην μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε με ταπείνωση τις αμαρτίες μας και την αδυναμία μας να τα καταφέρουμε μόνοι μας χωρίς την επέμβαση του Θεού Πατέρα μας, Αυτού που μας χτυπάει κάθε επόμενο χτύπο της καρδιά μας με τη δική Του βούληση και όχι με τη δική μας. Διότι λέει ο Χριστός:
"τίς δὲ ἐξ ὑμῶν μεριμνῶν δύναται προσθεῖναι ἐπὶ τὴν ἡλικίαν αὐτοῦ πῆχυν ἕνα;" (Κατά Ματθαίον, κεφ.6, στ.27)
δηλαδή "ποιός από εσάς, όσες πολλές και μεγάλες φροντίδες και αν καταβάλει, μπορεί να προσθέσει στο ανάστημά του ένα πήχη;"
Ο Ιησούς Χριστός λοιπόν που μας αγάπησε, μας διαβεβαιώνει οτι στη Θεία Κοινωνία προσφέρεται αληθινά το Σώμα και το Αίμα Του κι εμείς τολμάμε να το αμφισβητούμε αυτό σε Αυτόν που μας δίδει τη Ζωή;
Ο Χριστός στο Γολγοθά δε σταυρώθηκε συμβολικά, αλλά αληθινά, έχυσε πραγματικό αίμα και αυτό έγινε για όλους τους ανθρώπους. Το ίδιο γίνεται και στη Θεία Ευχαριστία κάθε φορά αιώνες τώρα, αληθινά, όχι συμβολικά.
2: Όταν τώρα ο διάβολος δεν μπορέσει να αποτρέψει τον άνθρωπο από την πίστη στη Θεία Κοινωνία, τότε χρησιμοποιεί άλλα μέσα για να αλλοιώσει τη συμμετοχή του Χριστιανού στο Μυστήριο αυτό, ώστε να είναι όσο το δυνατόν λιγότερο θεάρεστη.
https://dromosorthodoxias.blogspot.com/2014/06/blog-post_23.html
www.romfea.gr Θεία Κοινωνία και κάθε πότε να κοινωνούμε!Λόγος του Αγίου Ιωάννου του Χρυσόστομου για την Θεία Κοινωνία, αλλά και κάθε πότε πρέπει ο χριστιανός να κοινωνάει.
Και σαν έρθει η στιγμή της θείας Κοινωνίας και πρόκειται να πλησιάσεις την αγία Τράπεζα, πίστευε ακλόνητα πως εκεί είναι παρών ο Χριστός, ο Βασιλιάς των όλων.
Όταν δεις τον ιερέα να σου προσφέρει το σώμα και το αίμα του Κυρίου, μη νομίσεις ότι ο ιερέας το κάνει αυτό, αλλά πίστευε ότι το χέρι που απλώνεται είναι του Χριστού.
Αυτός που λάμπρυνε με την παρουσία Του την τράπεζα του Μυστικού Δείπνου, Αυτός και τώρα διακοσμεί την Τράπεζα της θείας Λειτουργίας.
Παραβρίσκεται πραγματικά και εξετάζει του καθενός την προαίρεση και παρατηρεί ποιος πλησιάζει με ευλάβεια ταιριαστή στο άγιο Μυστήριο, ποιος με πονηρή συνείδηση, με σκέψεις βρωμερές και ακάθαρτες, με πράξεις μολυσμένες.
Αναλογίσου, λοιπόν, κι εσύ ποιο ελάττωμά σου διόρθωσες, ποιαν αρετή κατόρθωσες, ποιαν αμαρτία έσβησες με την εξομολόγηση, σε τι έγινες καλύτερος.
Αν η συνείδησή σου σε πληροφορεί ότι φρόντισες αρκετά για την επούλωση των ψυχικών σου τραυμάτων, αν έκανες κάτι περισσότερο από τη νηστεία, κοινώνησε με φόβο Θεού. Αλλιώς, μείνε μακριά από τα άχραντα Μυστήρια. Και όταν καθαριστείς απ’ όλες τις αμαρτίες σου, τότε να πλησιάσεις.
Να προσέρχεστε, λοιπόν, στη θεία Κοινωνία με φόβο και τρόμο, με συνείδηση καθαρή, με νηστεία και προσευχή. Χωρίς να θορυβείτε, χωρίς να ποδοπατάτε και να σπρώχνετε τους διπλανούς σας. Γιατί αυτό αποτελεί τη μεγαλύτερη τρέλα και τη χειρότερη περιφρόνηση των θείων Μυστηρίων.
Πες μου, άνθρωπε, γιατί κάνεις θόρυβο; Γιατί βιάζεσαι; Σε πιέζει τάχα η ανάγκη να κάνεις τις δουλειές σου; Και σου περνάει άραγε, την ώρα που πας να κοινωνήσεις, η σκέψη ότι έχεις δουλειές; Έχεις μήπως την αίσθηση ότι είσαι πάνω στη γη; Νομίζεις ότι βρίσκεσαι μαζί με ανθρώπους και όχι με τους χορούς των αγγέλων; Μα κάτι τέτοιο είναι δείγμα πέτρινης καρδιάς....
Κάθε πότε να κοινωνούμε;
Υπάρχει κι ένα άλλο θέμα: Πολλοί κοινωνούν μια φορά το χρόνο, άλλοι δύο φορές, άλλοι περισσότερες. Ποιους απ’ αυτούς θα επιδοκιμάσουμε; Όσους μια φορά, όσους πολλές ή όσους λίγες φορές μεταλαβαίνουν;
Ούτε τους μία ούτε τις πολλές ούτε τους λίγες, μα εκείνους που πλησιάζουν στο άγιο Ποτήριο με καρδιά αγνή, με βίο ανεπίληπτο. Αυτοί ας κοινωνούν πάντα.
Οι άλλοι, οι αμετανόητοι αμαρτωλοί, ας μένουν μακριά από τα άχραντα Μυστήρια, γιατί αλλιώς κρίμα και καταδίκη, ετοιμάζουν για τον εαυτό τους.
Ο άγιος απόστολος λέει: «Όποιος τρώει τον άρτο και πίνει το ποτήριο του Κυρίου με τρόπο ανάξιο, γίνεται ένοχος αμαρτήματος απέναντι στο σώμα και στο αίμα του Κυρίου, προκαλώντας την καταδίκη του» (Α’ Κορ. 11:27, 29).
Θα τιμωρηθεί, δηλαδή, τόσο αυστηρά, όσο και οι σταυρωτές του Χριστού, αφού κι εκείνοι έγιναν ένοχοι αμαρτήματος απέναντι στο σώμα Του.
Πολλοί από τους πιστούς έχουν φτάσει σε τέτοιο σημείο περιφρονήσεως των αγίων Μυστηρίων, ώστε, ενώ είναι γεμάτοι από αμέτρητες κακίες και δεν διορθώνουν καθόλου τον εαυτό τους, κοινωνούν στις γιορτές απροετοίμαστοι.
Μη γνωρίζοντας ότι προϋπόθεση της θείας Κοινωνίας δεν είναι η γιορτή, αλλά, καθώς είπαμε, η καθαρή συνείδηση.
Και όπως αυτός που δεν αισθάνεται κανένα κακό στη συνείδησή του, πρέπει καθημερινά να προσέρχεται στη θεία Κοινωνία, έτσι κι αυτός που είναι φορτωμένος αμαρτήματα και δεν μετανοεί, πρέπει να μην κοινωνεί ούτε στη γιορτή.
Γι’ αυτό και πάλι σας παρακαλώ όλους να μην πλησιάζετε στα θεία Μυστήρια έτσι απροετοίμαστοι κι επειδή το απαιτεί η γιορτή, αλλά, αν κάποτε αποφασίσετε να λάβετε μέρος στη θεία Λειτουργία και να κοινωνήσετε, να καθαρίζετε καλά τον εαυτό σας, από πολλές μέρες πριν, με τη μετάνοια, την προσευχή, την ελεημοσύνη, τη φροντίδα για τα πνευματικά πράγματα.
https://www.romfea.gr/pneumatika/36558-theia-koinonia-kai-kathe-pote-na-koinonoume
