Σάββατο 3 Απριλίου 2021

Η εμβολιο-διαμάχη και τα παίγνια συμφερόντων

 
Ανησυχία αλλά και προβληματισμός επικρατεί για το εμβόλιο της AstraZeneca σχετικά με την ηλικιακή χορήγησή του. «Πόλεμος» ανακοινώσεων και στη μέση οι πολίτες φοβισμένοι και διχασμένοι, άλλης μιας διχογνωμίας των ειδικών.

 Και το ερώτημα που πλανάται στον ορίζοντα από την αρχή αυτής της κρίσης και γίνεται ολοένα και πιο έντονο, ποιοι τελικά είναι ειδικοί και ποιοι χρήζουν εμπιστοσύνης; Δυστυχώς, όσα περισσότερα βγαίνουν στη φόρα άλλο τόσο γίνεται αντιληπτό ότι τα συμφέροντα που διακυβεύονται είναι τεράστια και η λήψη αποφάσεων κατά το δοκούν. 

Όλοι αυτοί που για ένα χρόνο τώρα παρουσιάζονται ως «προστάτες» της δημόσιας υγείας και κατά τα άλλα νοιάζονται για μας, ξεμπροστιάζονται απροκάλυπτα πλέον μέσα από τις αποφάσεις και τη διαχείριση της κρίσης, παραπέμποντας μάλιστα σε θεωρίες συνωμοσίας με γνώμονα το ατομικό συμφέρον και μια νέα τάξη πραγμάτων.

Ο κυκεώνας της πληροφορίας και της εμβολιο-διαμάχης καλά κρατεί μεταξύ των εταιρειών, των χωρών και των επιστημόνων για τα πολιτικο - οικονομικά τους παιγνίδια, εις βάρος του ανυπεράσπιστου ανθρώπου, που έφτασε στα όρια των αντοχών του και ανυπομονεί για τη μέρα εκείνη που θα επιστρέψει και πάλι στην κανονικότητά του.

Στα καθ' ημάς, «δεν τεκμηριώνεται επιστημονικά η μη χορήγηση εμβολίου AstraZeneca σε ηλικιωμένους». Το ακούσαμε κι αυτό από μέλος της επιστημονικής ομάδας στη νήσο Κύπρο, εξ αφορμής της απόφασης αρκετών ευρωπαϊκών χωρών οι οποίες ενώ έχουν εγκρίνει το εμβόλιο της AstraZeneca, εντούτοις δεν συνιστούν τη χρήση του στις ηλικίες άνω των 55-65 ετών, δημιουργώντας ένα κλίμα δυσπιστίας απέναντι στο εμβόλιο τής εν λόγω εταιρείας και του σκεπτικού της απόφασης της Κύπρου να το χρησιμοποιήσει για όλες τις ηλικίες. 

Το ερώτημα που τίθεται και προφανώς βρίσκει έρεισμα στην ιατρική επιστήμη είναι ποια κατεύθυνση ακολουθείται, τι τεκμηριώνεται ή τι δεν τεκμηριώνεται; 

Η τεκμηρίωση παραπέμπει σε όσο τον δυνατόν πιο ασφαλή συμπεράσματα, τα οποία προέκυψαν μέσα από την έρευνα και το πείραμα, σε αντίθεση με ό,τι δεν τεκμηριώνεται το οποίο παραπέμπει σε ανεπαρκείς κλινικές μελέτες, που ερμηνεύονται με τη βοήθεια «υποθέσεων» οι οποίες και αποτελούν τις επιστημονικές «προτάσεις» ερμηνείας. Αυτές οι υποθέσεις αν και εφόσον επαληθευτούν και αποδειχθούν, αποκτούν στη συνέχεια την ισχύ του επιστημονικού Νόμου ή Θεωρίας.

Στην προκειμένη περίπτωση έχουμε «υπόθεση», χωρίς ωστόσο να υπάρχουν κλινικές μελέτες που να δικαιολογούν τη χρήση τού εν λόγω εμβολίου σε άτομα άνω των 55-65 ετών για την προστασία τους από την COVID-19, της οποίας η επαλήθευσή της αναζητείται σε πραγματικές συνθήκες με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ανθρώπινη ζωή. Δηλαδή, πείραμα σε πραγματικές συνθήκες. Αλήθεια, ποιος θα φέρει την ευθύνη, αν μπορούμε να μιλήσουμε περί ευθύνης μετά από όλα όσα είδαμε σε αυτή την κρίση, αν το πείραμα αποτύχει;

Στο σημείο αυτό επαναλαμβάνω αυτό που είπα αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Η διερεύνηση στο πλαίσιο της επιστήμης και δη της ιατρικής γίνεται με συγκεκριμένες και σαφώς καθορισμένες διαδικασίες, οι οποίες συναποτελούν την επιστημονική μέθοδο.

 Όταν η αλήθεια μιας υπόθεσης έχει εξακριβωθεί διαμέσου παρατηρήσεων, πειραμάτων και κριτικής σκέψης, τότε γίνεται αποδεκτό ότι αποτελεί μια ικανοποιητική αναλυτική-συστημική προσέγγιση της πραγματικότητας και έτσι αποκτά τη θέση επιστημονικής θεωρίας. Ακόμη και τότε όμως, η θεωρία αυτή εξακολουθεί να ελέγχεται και είναι πιθανό μελλοντικές παρατηρήσεις και πειράματα να την καταρρίψουν, οπότε διατυπώνεται μια νέα, βελτιωμένη και γενικότερη υπόθεση, η οποία εξηγεί τόσο τις προηγούμενες, όσο και τις νέες παρατηρήσεις.

Η Επιστημονική Επιτροπή του Παγκύπριου Ιατρικού Συλλόγου (ΠΙΣ), ακολουθώντας τη λογική της τεκμηρίωσης, με ανακοίνωσή του αναφέρει ότι από τη στιγμή που δεν υπάρχει ισχυρή επιστημονική τεκμηρίωση για την αποτελεσματικότητα του εμβολίου της AstraZeneca σε άτομα άνω των 65 ετών, συνεπώς ο εμβολιαστικός σχεδιασμός πρέπει να επανακαθορισθεί προκειμένου, το εν λόγω εμβόλιο να χορηγηθεί σε άτομα κάτω των 65 ετών. Ο ΠΙΣ αναφέρει επίσης ότι η Κύπρος οφείλει να αξιοποιήσει την πολυετή εμπειρία άλλων ευρωπαϊκών χωρών, που είναι σαφώς πιο προηγμένες στον τομέα της ανοσολογίας και της εμβολιολογίας και να προσαρμόσει, σε αυτά τα πλαίσια, τους στρατηγικούς της σχεδιασμούς και διαχείριση της εμβολιαστικής κάλυψης.

 Η άποψη όλων αυτών των επιστημόνων από χώρες μάλιστα όπου η ιατρική επιστήμη διαπρέπει, καθώς και του Παγκύπριου Ιατρικού Συλλόγου (ΠΙΣ), δεν λαμβάνονται υπόψη από την αρμόδια κυπριακή Αρχή που λαμβάνει τις αποφάσεις. Διχογνωμία λοιπόν και σε αυτό το σημείο, από την μια πλευρά επιστημόνων από αρκετά ευρωπαϊκά κράτη, και του ΠΙΣ και από την άλλη μεταξύ άλλων και της κυπριακής επιστημονικής ομάδας και του Υπουργείου Υγείας.

 Εν κατακλείδι, αφενός ο εφησυχασμός του εμβολιαζόμενου των προαναφερόμενων ηλικιών με ό,τι αυτό συνεπάγεται από τυχόν μη αποτελεσματικότητα του εμβολίου και αφετέρου η άγνωστη αντίδραση ευάλωτων οργανισμών όπως των μεγαλύτερων ηλικιών, πιθανόν να διατρέχει σοβαρούς κινδύνους για την υγεία αυτών των ανθρώπων στον βωμό των παίγνιων που διαδραματίζονται.

https://www.philenews.com/f-me-apopsi/arthra-apo-f/article/1124384