Έχουν περάσει σχεδόν επτά χρόνια από τη ΝΑΤΟϊκή επέμβαση για την ανατροπή του καθεστώτος και τη δολοφονία του Μουαμάρ Καντάφι.
Ο Abayomi Azikiwe, εκδότης του «Pan-African News Wire», πιστεύει πως η «σταυροφορία του ΟΗΕ για την αποκατάσταση της δημοκρατίας στη Λιβύη, θρυμματίζεται από τα εσωτερικά προβλήματα και την πολυδιάσπαση σε πολλές στρατοκρατούμενες ομάδες που πολλαπλασιάζουν τα προβλήματα, έως ότου ο ΟΗΕ και οι χώρες που πραγματοποίησαν την επέμβαση αποφασίσουν να μοιρασθούν την ευθύνη για το χάος που προκάλεσαν στους Λίβυους».
Επειδή, όλα είχαν ξεκινήσει με την απόφαση το Μάρτιο του 2011 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ να απαγορευθούν οι πτήσεις πάνω από την χώρα.
«Ώσπου εκείνοι που προκάλεσαν την καταστροφή και την αποσταθεροποίηση στη Λιβύη (αλλά και στις γύρω χώρες) το παραδεχθούν δεν πρόκειται να υπάρξει πραγματική επίλυση στην κρίση που δημιούργησαν και είχε ως αποτέλεσμα να σκοτωθούν περισσότεροι από 100.000 άνθρωποι και περί τα δύο εκατομμύρια να ξεσπιτωθούν» γράφει ο Azikiwe. Χαρακτηρίζοντας τις 10.000 βόμβες που έριξαν οι ΝΑΤΟϊκοί στη Λιβύη «αληθινή γενοκτονία».
«Αποτέλεσμα της δυτικής επέμβασης, ήταν να καταστεί η Λιβύη «πηγή αποσταθεροποίησης» στην Αφρική αλλά και τη Μεσόγειο με τη κρίση να έχει αντίκτυπο έως την Ευρώπη» πρόσθεσε.
Σκλαβοπάζαρο και λαθρεμπόριο πετρελαίου
Πριν από την αναταραχή του 2011 η Λιβύη διέθετε πλούσια οικονομία, με τα έσοδα από τα πλούσια αποθέματα πετρελαίου να δημιουργούν εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας που για να καλυφθούν κατέφθαναν χιλιάδες ξένοι εργάτες.
Σήμερα, στρατιωτικές ομάδες που υποστηρίζουν από καιροσκόπους έχουν δραστηριοποιηθεί στο λαθρεμπόριο ανθρώπινων ψυχών όσο και το λαθρεμπόριο πετρελαίου, μέσα στο πολιτικό χάος που έχει δημιουργήσει η μετά-Καντάφι εποχή.
Σύμφωνα με την Ιταλίδα δημοσιογράφο Frecesca Mannocchi η δυτική ακτογραμμή της Λιβύης από την Zawya ως την Sabratha έχει καταστεί ο παράδεισος για τους λαθρέμπορους, με την συμμετοχή της τοπικής αστυνομίας και της ακτοφυλακής.
Χωρίς κάποιος να ενδιαφέρεται για τον αριθμό ρεκόρ πνιγμών που σημειώνονται στην προώθηση από τους λαθρέμπορους των χιλιάδων ανθρώπων που επιθυμούν να διαφύγουν από την λιβυκή κόλαση μέσω της θαλάσσιας οδού προς την Ιταλία.
Ο εκτελεστικός διευθυντής της Frontex Fabrice Leggeri, δήλωσε πως ο αριθμός των μεταναστών που πνίγηκε στην προσπάθεια να διαφύγει προς την Ιταλία το 2016 έφτασε τους 4.579, με τον αριθμό όμως αυτό να μην αντιπροσωπεύει τον πραγματικό αριθμό που πιθανότατα είναι κατά πολύ μεγαλύτερος.
Το Μεσογειακό Κέντρο έχει επισημάνει άλλους 2.869 πνιγμούς το 2015 και 3.161 το 2014, σύμφωνα με το AP.
Άγριες μάχες ξεσπούν κάθε τόσο και για τον έλεγχο των πετρελαϊκών εγκαταστάσεων. Όσο για το λαθραίο πετρέλαιο βρίσκει το δρόμο του προς την Ευρώπη, χάρη στην αγαστή συνεργασία με την Σικελική Μαφία, σε ύψη που ξεπερνούν τα 360 εκατομμύρια δολάρια.
Αποδοκιμάζουν πλέον και οι Αμερικανοί
«Η Λιβύη είναι μια από εκείνες τις χώρες που δέχθηκε κατάφορη παραβίαση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων από ξένες χώρες. Έχω την άποψη ότι ο Καντάφι θα έπρεπε να παραμείνει στην εξουσία επειδή ήταν κάποιας μορφής σταθεροποιητική δύναμη», είχε δηλώσει στο RT τον Οκτώβριο του 2016, ο απόστρατος Αμερικάνος στρατηγός Paul Vallely.
Για να προσθέσει: «Ήταν η διακυβέρνηση Ομπάμα και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ που δημιούργησε την πώληση όπλων στην περιοχή, εξοπλίζοντας ουσιαστικά την Μουσουλμανική Αδελφότητα η οποία υποστήριζε τα ριζοσπαστικά ισλαμικά στοιχεία της Al-Qaeda προκαλώντας αρχικά το πρόβλημα».
Τον Ιανουάριο, ο απερχόμενος διευθυντής της CIA John Brennan, είχε παραδεχθεί ότι «οι ΗΠΑ είχαν λάθος στον χειρισμό της Αραβικής άνοιξης, η οποία τελικά δημιούργησε εύφορο έδαφος για τρομοκρατικές οργανώσεις, αντί να ανοίξει το δρόμο για τον εκδημοκρατισμό».
Στον εμφύλιο πόλεμο που ξέσπασε οι ΝΑΤΟϊκοί υποστήριξαν τους αντάρτες, η διεκδίκηση της εξουσίας από τους οποίους προκάλεσε χάος. Το κενό εξουσίας που ακολούθησε έχει δημιουργήσει άναρχη κατάσταση που έως τώρα δεν έχει ξεπερασθεί.
Σήμερα η Λιβύη διαθέτει δύο κυβερνήσεις μία στο Τομπρούκ και την άλλη στην Τρίπολι, ενώ υπάρχει κι ο Λιβυκός Εθνικός Στρατός του στρατηγού Khalifa Haftar, που ελέγχει καταστάσεις στην διχασμένη χώρα.
Ο πανίσχυρος στρατιωτικός Khalifa Haftar (από εκείνους που είχε υποστηρίξει η CIA λέγοντας πως διαθέτει στρατό 75.000 ανδρών), προειδοποίησε πως η χώρα δεν είναι ακόμη έτοιμη για εκλογές.
Έτσι η χώρα παραμένει διαιρεμένη ανάμεσα στο Κοινοβούλιο του Τιομπρούκ, ενώ ο ΟΗΕ υποστηρίζει την κυβέρνηση «Εθνικής Συμφωνίας» του Fayez Al-Sirraj στην Τρίπολι. Ταυτόχρονα προωθεί να διενεργηθούν εθνικές εκλογές μέσα στο πρώτο εξάμηνο του χρόνου χωρίς να είναι κάποιος ικανός να συμπεράνει αν αυτό θα οδηγήσει στην επανένωση της χώρας και την αποκατάσταση της τάξης.
Σήμερα η Λιβύη διαθέτει δύο κυβερνήσεις μία στο Τομπρούκ και την άλλη στην Τρίπολι, ενώ υπάρχει κι ο Λιβυκός Εθνικός Στρατός του στρατηγού Khalifa Haftar, που ελέγχει καταστάσεις στην διχασμένη χώρα.
Ο πανίσχυρος στρατιωτικός Khalifa Haftar (από εκείνους που είχε υποστηρίξει η CIA λέγοντας πως διαθέτει στρατό 75.000 ανδρών), προειδοποίησε πως η χώρα δεν είναι ακόμη έτοιμη για εκλογές.
Έτσι η χώρα παραμένει διαιρεμένη ανάμεσα στο Κοινοβούλιο του Τιομπρούκ, ενώ ο ΟΗΕ υποστηρίζει την κυβέρνηση «Εθνικής Συμφωνίας» του Fayez Al-Sirraj στην Τρίπολι. Ταυτόχρονα προωθεί να διενεργηθούν εθνικές εκλογές μέσα στο πρώτο εξάμηνο του χρόνου χωρίς να είναι κάποιος ικανός να συμπεράνει αν αυτό θα οδηγήσει στην επανένωση της χώρας και την αποκατάσταση της τάξης.
Ο Abayomi Azikiwe, εκδότης του «Pan-African News Wire», πιστεύει πως η «σταυροφορία του ΟΗΕ για την αποκατάσταση της δημοκρατίας στη Λιβύη, θρυμματίζεται από τα εσωτερικά προβλήματα και την πολυδιάσπαση σε πολλές στρατοκρατούμενες ομάδες που πολλαπλασιάζουν τα προβλήματα, έως ότου ο ΟΗΕ και οι χώρες που πραγματοποίησαν την επέμβαση αποφασίσουν να μοιρασθούν την ευθύνη για το χάος που προκάλεσαν στους Λίβυους».
Επειδή, όλα είχαν ξεκινήσει με την απόφαση το Μάρτιο του 2011 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ να απαγορευθούν οι πτήσεις πάνω από την χώρα.
«Ώσπου εκείνοι που προκάλεσαν την καταστροφή και την αποσταθεροποίηση στη Λιβύη (αλλά και στις γύρω χώρες) το παραδεχθούν δεν πρόκειται να υπάρξει πραγματική επίλυση στην κρίση που δημιούργησαν και είχε ως αποτέλεσμα να σκοτωθούν περισσότεροι από 100.000 άνθρωποι και περί τα δύο εκατομμύρια να ξεσπιτωθούν» γράφει ο Azikiwe. Χαρακτηρίζοντας τις 10.000 βόμβες που έριξαν οι ΝΑΤΟϊκοί στη Λιβύη «αληθινή γενοκτονία».
«Αποτέλεσμα της δυτικής επέμβασης, ήταν να καταστεί η Λιβύη «πηγή αποσταθεροποίησης» στην Αφρική αλλά και τη Μεσόγειο με τη κρίση να έχει αντίκτυπο έως την Ευρώπη» πρόσθεσε.
Σκλαβοπάζαρο και λαθρεμπόριο πετρελαίου
Πριν από την αναταραχή του 2011 η Λιβύη διέθετε πλούσια οικονομία, με τα έσοδα από τα πλούσια αποθέματα πετρελαίου να δημιουργούν εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας που για να καλυφθούν κατέφθαναν χιλιάδες ξένοι εργάτες.
Σήμερα, στρατιωτικές ομάδες που υποστηρίζουν από καιροσκόπους έχουν δραστηριοποιηθεί στο λαθρεμπόριο ανθρώπινων ψυχών όσο και το λαθρεμπόριο πετρελαίου, μέσα στο πολιτικό χάος που έχει δημιουργήσει η μετά-Καντάφι εποχή.
Σύμφωνα με την Ιταλίδα δημοσιογράφο Frecesca Mannocchi η δυτική ακτογραμμή της Λιβύης από την Zawya ως την Sabratha έχει καταστεί ο παράδεισος για τους λαθρέμπορους, με την συμμετοχή της τοπικής αστυνομίας και της ακτοφυλακής.
Χωρίς κάποιος να ενδιαφέρεται για τον αριθμό ρεκόρ πνιγμών που σημειώνονται στην προώθηση από τους λαθρέμπορους των χιλιάδων ανθρώπων που επιθυμούν να διαφύγουν από την λιβυκή κόλαση μέσω της θαλάσσιας οδού προς την Ιταλία.
Ο εκτελεστικός διευθυντής της Frontex Fabrice Leggeri, δήλωσε πως ο αριθμός των μεταναστών που πνίγηκε στην προσπάθεια να διαφύγει προς την Ιταλία το 2016 έφτασε τους 4.579, με τον αριθμό όμως αυτό να μην αντιπροσωπεύει τον πραγματικό αριθμό που πιθανότατα είναι κατά πολύ μεγαλύτερος.
Το Μεσογειακό Κέντρο έχει επισημάνει άλλους 2.869 πνιγμούς το 2015 και 3.161 το 2014, σύμφωνα με το AP.
Άγριες μάχες ξεσπούν κάθε τόσο και για τον έλεγχο των πετρελαϊκών εγκαταστάσεων. Όσο για το λαθραίο πετρέλαιο βρίσκει το δρόμο του προς την Ευρώπη, χάρη στην αγαστή συνεργασία με την Σικελική Μαφία, σε ύψη που ξεπερνούν τα 360 εκατομμύρια δολάρια.
Αποδοκιμάζουν πλέον και οι Αμερικανοί
«Η Λιβύη είναι μια από εκείνες τις χώρες που δέχθηκε κατάφορη παραβίαση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων από ξένες χώρες. Έχω την άποψη ότι ο Καντάφι θα έπρεπε να παραμείνει στην εξουσία επειδή ήταν κάποιας μορφής σταθεροποιητική δύναμη», είχε δηλώσει στο RT τον Οκτώβριο του 2016, ο απόστρατος Αμερικάνος στρατηγός Paul Vallely.
Για να προσθέσει: «Ήταν η διακυβέρνηση Ομπάμα και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ που δημιούργησε την πώληση όπλων στην περιοχή, εξοπλίζοντας ουσιαστικά την Μουσουλμανική Αδελφότητα η οποία υποστήριζε τα ριζοσπαστικά ισλαμικά στοιχεία της Al-Qaeda προκαλώντας αρχικά το πρόβλημα».
Τον Ιανουάριο, ο απερχόμενος διευθυντής της CIA John Brennan, είχε παραδεχθεί ότι «οι ΗΠΑ είχαν λάθος στον χειρισμό της Αραβικής άνοιξης, η οποία τελικά δημιούργησε εύφορο έδαφος για τρομοκρατικές οργανώσεις, αντί να ανοίξει το δρόμο για τον εκδημοκρατισμό».