«Οταν παρακολουθώ τη θεία
λειτουργία, νιώθω ότι βγαίνουν φτερά στους ώμους μου» έλεγε ο 87χρονος
Ηταν η πιο αναγνωρίσιμη φιγούρα της πόλης, καθώς για πολλές δεκαετίες κινούνταν καθημερινά στους δρόμους του Βόλου, ανταλλάσσοντας ευχές και σύντομες σκέψεις με τους περαστικούς, στους οποίους χάριζε πάντα ένα πλατύ χαμόγελο.
Ο Φώτης -όπως τον ήξεραν όλοι, με το μικρό όνομά του- με την ευγενική και μεγάλη καρδιά άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 87 ετών στο Αχιλλοπούλειο Νοσοκομείο, σκορπίζοντας απέραντη θλίψη στους συμπολίτες του.
Οι παλαιότεροι τον θυμούνται να διατηρεί τσαγκάρικο -μάλιστα για πολλούς ασκούσε αυτό το επάγγελμα με μεγάλη επιτυχία-, ενώ κατά καιρούς πουλούσε λαχεία και αργότερα ήταν πλανόδιος πωλητής με κουλούρια και τυρόπιτες.
Ο Φώτης Λαδόπουλος ήταν ένας κοσμικός ερημίτης, ο οποίος ταξίδευε καθημερινά από τη μία άκρη της πόλης έως την άλλη, έχοντας ως αποστολή να ξυπνάει τις ξεχασμένες ευαισθησίες των ανθρώπων και να τους κάνει να δουν τη ζωή με άλλο μάτι. Ατομο βαθιά θρησκευόμενο, περνούσε καθημερινά από τις εκκλησίες του Αγίου Νικολάου και της Παναγίας Γορίτσας για να προσευχηθεί και να ανάψει ένα κερί.
Σε συνέντευξή του στην «Ορθόδοξη Αλήθεια» είχε αναφερθεί στη συγκίνηση που νιώθει όταν ακούει τη θεία λειτουργία. «Με συγκινεί ο λόγος των αγίων πατέρων. Μιλάνε για την αγάπη που πρέπει να έχουμε προς όλο τον κόσμο, σε κάθε σημείο του πλανήτη κι όχι μόνο μεταξύ μας οι Ελληνες.
Ο Φώτης Λαδόπουλος ήταν ένας κοσμικός ερημίτης, ο οποίος ταξίδευε καθημερινά από τη μία άκρη της πόλης έως την άλλη, έχοντας ως αποστολή να ξυπνάει τις ξεχασμένες ευαισθησίες των ανθρώπων και να τους κάνει να δουν τη ζωή με άλλο μάτι. Ατομο βαθιά θρησκευόμενο, περνούσε καθημερινά από τις εκκλησίες του Αγίου Νικολάου και της Παναγίας Γορίτσας για να προσευχηθεί και να ανάψει ένα κερί.
Σε συνέντευξή του στην «Ορθόδοξη Αλήθεια» είχε αναφερθεί στη συγκίνηση που νιώθει όταν ακούει τη θεία λειτουργία. «Με συγκινεί ο λόγος των αγίων πατέρων. Μιλάνε για την αγάπη που πρέπει να έχουμε προς όλο τον κόσμο, σε κάθε σημείο του πλανήτη κι όχι μόνο μεταξύ μας οι Ελληνες.
Ολοι οι ιερείς του Βόλου με αγαπάνε και με βάζουν στις προσευχές τους. Οταν παρακολουθώ τη θεία λειτουργία, νιώθω ότι βγαίνουν φτερά στους ώμους μου» είχε πει χαρακτηριστικά. Τα τελευταία χρόνια, ο «ερημίτης του Θεού» ζούσε σε μια καλύβα στο ύψος του Πανθεσσαλικού Σταδίου. Από χθες βρίσκεται κοντά στον Θεό, στον οποίο είχε χαρίσει ολοκληρωτικά την ψυχή του.
